Kendi içimde bitmek bilmeyen çelişkilerim

İnsan oğlu ne kadar da ben ailemden farklıyım, ben öyle değilim dese de hamuru o ailede yoğruluyor.

Günün birinde illa ki bu bir dakika bile olabilir ama illa ki kendisini o beğenmediği ailedekiler gibi davranırken, konuşurken, hissederken buluyor.

Öyle çünkü.
O düşünceler ile o ortamda büyüdünüz, akıl başa gelince beğenmiyor olmak fayda etmiyor. Bir şekilde içinizde bir yerlerde aileden gelen görüşler var.
 
Merhaba direk konuya gireceğim,
Yasım 26.
Ben doğuda memurum atanalı 1 yıl olacak. Küçük bir ilçede görev yapıyorum. Etrafım tarafından beğenilen sosyal biriyim kız erkek birçok arkadaşım var. Buraya geldiğimden beri tanışmak isteyen birçok kişi oldu. Ama ben hepsini reddettim kimseyle görüşmedim. Çünkü bakire değilim, ilk cinsellik yaşadığım ilişkimde çok sevdim çok sevildim yürümedi,ikincisini de ben çok sevdim o da beni sevmeye çalıştı olmadı sevemedi yürümedi. İkisi içinde pişman değilim iyi insanlardı güzeldi, keşke yasamasaydim demiyorum. Ama bunu yaşadığım icin sanki ben sevilmeye ,değer görmeye ve evlenilmeye layık değilmişim gibi geliyor. Sanki bu yüzden kimse benimle evlenmek istemeyecekmiş beni sevmeyecekmiş düzgün bir ilişkim olmayacakmış gibi geliyor. Biriyle bir şey yaşasam herkese anlatır diye daha başlamadan bitiriyorum. Öncedende küçük sehirdeydim(doğu değildi) ama oradayken birileriyle (sevişmek değil) ilişki yaşamak hakkında ön yargım yoktu. Ama buradaki kiz-erkek muhabbetlerinden midem bulandı ve korkar oldum biri beni duygusal ve fiziksel olarak kullanır diye.
Öbür meselemde şu ben şu an değil ama bir gün evlenmek istiyorum (30'larıma doğru) herhangi bir acelem ya da illa olsun diye bir düşüncem de yok. Ama çocuk istemiyorum çocukları sevmiyorum,söz nişan düğün vs . Hiçbir şey istemiyorum kuru gürültü. Sadece ikimiz olalım, mutlu, huzurlu olalım yeter. Ne zaman bunun konusu açılsa ileride fikrin değişir anne olmak güzel şey ,hormonlar , törensiz gelin mi olur,30 dan sonra kimseyi bulamazsın vs.. diye insanlar başımı ağrıtıyor. Kimseyle konuşamıyorum o yüzden bunu. Kendim çok güzel bir kadın değilim ama çok seçiciyim bir insanın geçmişi benim için önemli. Önüne gelenle beraber olmuş, aldatmış , her kıza yürümüş biriyle de olmak istemiyorum. Nadiren birileriyle görüşürüm, görüştüğüm insanında falsosunu görünce muhabbeti uzatmam.
Şimdi sizden derdime çare isteyemem, sadeve paylasmak istedim. Sizce ben bu durumu aşabilir miyim ? Sağlıklı bir ilişki yaşayabilir miyim ? Buradaki hanımların yorumlarını çok merak ediyorum.
Merhaba, bende birzamanlar senin gibi düşünürdüm. Sonra 32 yaşımda birşey oldu aşık oldum. Sürmez dedim sürdü. Sevilmem artik dedim sevildim..evlenmem artık dedim evlendim. Çocuk istemeyen ben çocuk istedim şimdi bir evladım var.Eskiden pişmanlık duymadığım ne varsa şimdi hepsi için düşündüğümde yaşamamış olmayı tercih ederdim. Demem o ki nasip kısmet bigün biri gelir sever ve yine sevilirsin. Bu nedenle benim gibi yaşamamış olmayı tercih edeceğin şeyler yaşama.. görüşlerin ileride değişebilir.sevgiyle kal.
 
İnsan oğlu ne kadar da ben ailemden farklıyım, ben öyle değilim dese de hamuru o ailede yoğruluyor.

Günün birinde illa ki bu bir dakika bile olabilir ama illa ki kendisini o beğenmediği ailedekiler gibi davranırken, konuşurken, hissederken buluyor.

Öyle çünkü.
O düşünceler ile o ortamda büyüdünüz, akıl başa gelince beğenmiyor olmak fayda etmiyor. Bir şekilde içinizde bir yerlerde aileden gelen görüşler var.
Emin olun öyle değil ben ailemden çok farklı biriyim keza ailesi muhafazakar olan kız arkadaşlarımda öyle. Ama hissetmek konusunda haklısınız hep bu düşüncelerle büyüdüğüm için kendimi suçlu değersiz hissediyorum
 
Merhaba direk konuya gireceğim,
Yasım 26.
Ben doğuda memurum atanalı 1 yıl olacak. Küçük bir ilçede görev yapıyorum. Etrafım tarafından beğenilen sosyal biriyim kız erkek birçok arkadaşım var. Buraya geldiğimden beri tanışmak isteyen birçok kişi oldu. Ama ben hepsini reddettim kimseyle görüşmedim. Çünkü bakire değilim, ilk cinsellik yaşadığım ilişkimde çok sevdim çok sevildim yürümedi,ikincisini de ben çok sevdim o da beni sevmeye çalıştı olmadı sevemedi yürümedi. İkisi içinde pişman değilim iyi insanlardı güzeldi, keşke yasamasaydim demiyorum. Ama bunu yaşadığım icin sanki ben sevilmeye ,değer görmeye ve evlenilmeye layık değilmişim gibi geliyor. Sanki bu yüzden kimse benimle evlenmek istemeyecekmiş beni sevmeyecekmiş düzgün bir ilişkim olmayacakmış gibi geliyor. Biriyle bir şey yaşasam herkese anlatır diye daha başlamadan bitiriyorum. Öncedende küçük sehirdeydim(doğu değildi) ama oradayken birileriyle (sevişmek değil) ilişki yaşamak hakkında ön yargım yoktu. Ama buradaki kiz-erkek muhabbetlerinden midem bulandı ve korkar oldum biri beni duygusal ve fiziksel olarak kullanır diye.
Öbür meselemde şu ben şu an değil ama bir gün evlenmek istiyorum (30'larıma doğru) herhangi bir acelem ya da illa olsun diye bir düşüncem de yok. Ama çocuk istemiyorum çocukları sevmiyorum,söz nişan düğün vs . Hiçbir şey istemiyorum kuru gürültü. Sadece ikimiz olalım, mutlu, huzurlu olalım yeter. Ne zaman bunun konusu açılsa ileride fikrin değişir anne olmak güzel şey ,hormonlar , törensiz gelin mi olur,30 dan sonra kimseyi bulamazsın vs.. diye insanlar başımı ağrıtıyor. Kimseyle konuşamıyorum o yüzden bunu. Kendim çok güzel bir kadın değilim ama çok seçiciyim bir insanın geçmişi benim için önemli. Önüne gelenle beraber olmuş, aldatmış , her kıza yürümüş biriyle de olmak istemiyorum. Nadiren birileriyle görüşürüm, görüştüğüm insanında falsosunu görünce muhabbeti uzatmam.
Şimdi sizden derdime çare isteyemem, sadeve paylasmak istedim. Sizce ben bu durumu aşabilir miyim ? Sağlıklı bir ilişki yaşayabilir miyim ? Buradaki hanımların yorumlarını çok merak ediyorum.
Güzel ilişki yaşamak ve bunun evliliğe gitmesi, kalbinize ve beyninize hitap eden birine denk gelmek ve bu hislerin karşılıklı olması ve dahi başka engellerin olmaması...( iş, maddiyat, aile gibi) Bütün bunlar şans işi. Şansınız oranında ve yaydığınız enerjiye uygun şekilde bi ilişkiyi kendinize çekersiniz. Ama sizin enerjiniz iyi değil. Düşünce yapınızı ve enerjinizi değiştirin. Bu arada bakirelik takıntısı kaldı mı hala, şaşırdım doğrusu. Birini iyice tanımadan bi dedikodu malzemesi vermezsiniz, orası size kalmış.
 
Önüne gelenle beraber olmuş, aldatmış , her kıza yürümüş biriyle de olmak istemiyorum.
Sizin de geçmişiniz temiz değil ki böyle bir şey istiyorsunuz. Kusura bakmayın... Elbette sizin bu durumunuzu kabul edecek biri de olur. Kimse dört dörtlük değil. Anne olmak isteyip istememek sizinle alakalı birşey değil. Allah dilerse olur. Böyle bir isteginizin olmaması da normal. Herkes anne olacak diye bir kural yok.
 
Güzel ilişki yaşamak ve bunun evliliğe gitmesi, kalbinize ve beyninize hitap eden birine denk gelmek ve bu hislerin karşılıklı olması ve dahi başka engellerin olmaması...( iş, maddiyat, aile gibi) Bütün bunlar şans işi. Şansınız oranında ve yaydığınız enerjiye uygun şekilde bi ilişkiyi kendinize çekersiniz. Ama sizin enerjiniz iyi değil. Düşünce yapınızı ve enerjinizi değiştirin. Bu arada bakirelik takıntısı kaldı mı hala, şaşırdım doğrusu. Birini iyice tanımadan bi dedikodu malzemesi vermezsiniz, orası size kalmış.
Kaldı kalmaz mi. Erkeklerde çok. Özellikle çapkın erkeklerde. Buraya gelmeden önce böyle değildim. Gene küçük sehirdeydim ama hiç böyle endislerim yoktu. Keyifli ve güzel vakit geçirmeye bakardım.
Merhaba, bende birzamanlar senin gibi düşünürdüm. Sonra 32 yaşımda birşey oldu aşık oldum. Sürmez dedim sürdü. Sevilmem artik dedim sevildim..evlenmem artık dedim evlendim. Çocuk istemeyen ben çocuk istedim şimdi bir evladım var.Eskiden pişmanlık duymadığım ne varsa şimdi hepsi için düşündüğümde yaşamamış olmayı tercih ederdim. Demem o ki nasip kısmet bigün biri gelir sever ve yine sevilirsin. Bu nedenle benim gibi yaşamamış olmayı tercih edeceğin şeyler yaşama.. görüşlerin ileride değişebilir.sevgiyle kal.
Yaşamamış olmayı bende tercih ediyorum bazen ama sebebi şu bunlar bende hatıra olarak kalıyor.
Sizin de geçmişiniz temiz değil ki böyle bir şey istiyorsunuz. Kusura bakmayın... Elbette sizin bu durumunuzu kabul edecek biri de olur. Kimse dört dörtlük değil. Anne olmak isteyip istememek sizinle alakalı birşey değil. Allah dilerse olur. Böyle bir isteginizin olmaması da normal. Herkes anne olacak diye bir kural yok.
Gayet temiz bir gecmise sahibim hanımefendi birilerini sevdim sevdiğim kişilerle bir şeyler yaşadım. Önüne gelenle yatıp kalkmadım herkesle görüşmedim.
 
Gayet temiz bir gecmise sahibim hanımefendi birilerini sevdim sevdiğim kişilerle bir şeyler yaşadım. Önüne gelenle yatıp kalkmadım herkesle görüşmedim.
Vala o zaman karşı taraftan da böyle bir istekte bulunmayacaksiniz. Hem böyle bir endişeniz var hem karşı taraf sütten çıkmış ak kaşık olsun diyorsunuz. O dediğiniz kişiler de demek ki sevmiş sevilmis ki birden fazla kişi ile olmuş bu mantığa göre.
 
Vala o zaman karşı taraftan da böyle bir istekte bulunmayacaksiniz. Hem böyle bir endişeniz var hem karşı taraf sütten çıkmış ak kaşık olsun diyorsunuz. O dediğiniz kişiler de demek ki sevmiş sevilmis ki birden fazla kişi ile olmuş bu mantığa göre.
Hanımefendi ikisi arasında fark var. Tabiki de insan birilerini sever birileriyle bir şeyler yaşar bir olsun on olsun önemli değil içinde duygu olduktan sonra. Ama bazı erkekler skor olsun diye yapıyor. Kızları kandırıyor. Bunlar kabul edilebilir şeyler mi ?
 
Emin olun öyle değil ben ailemden çok farklı biriyim keza ailesi muhafazakar olan kız arkadaşlarımda öyle. Ama hissetmek konusunda haklısınız hep bu düşüncelerle büyüdüğüm için kendimi suçlu değersiz hissediyorum

Ee tamam işte Bunu diyorum zaten , farklı olabilirsiniz tamam ama bir şekilde onlar size bir şeyler kattı.
Bir şeyler kattığı için bugün böyle huzursuzluk yaşıyorsunuz.

Bugün bocaliyor olmanıza en büyük sebep bir yerlerde size empoze ettikleri şeyler ile yaşadıklarınızin çelişiyor olması.

Aileniz muhafazakâr. Buna müsade etmeyeceklerdir ama Siz farklı olduğunuzdan ötürü evlilik öncesi cinsellik yaşamakta sakınca görmediniz

Lakin bir şekilde o ailede o düşüncede büyümüş olmanın etkisi size; bakire olmadığınız için sevilmeye layık olmadığınızı düşündürüyor.

Yani insan ne kadar inkar etse de orada büyüdü. İçinde bir şeyler var. Bir yerlerde bir his. Geçmişten gelen değersizlikler. Kendini bulma keşfetme isteği.
 
Hanımefendi ikisi arasında fark var. Tabiki de insan birilerini sever birileriyle bir şeyler yaşar bir olsun on olsun önemli değil içinde duygu olduktan sonra. Ama bazı erkekler skor olsun diye yapıyor. Kızları kandırıyor. Bunlar kabul edilebilir şeyler mi ?
Böyle kadınlar da var. Kişinin kendisinde biter is. Önce kendimize bakalım. Kanmayacak yastasiniz zaten. Endisenize hak veriyorum. Bence akışına birakin
 
Merhaba direk konuya gireceğim,
Yasım 26.
Ben doğuda memurum atanalı 1 yıl olacak. Küçük bir ilçede görev yapıyorum. Etrafım tarafından beğenilen sosyal biriyim kız erkek birçok arkadaşım var. Buraya geldiğimden beri tanışmak isteyen birçok kişi oldu. Ama ben hepsini reddettim kimseyle görüşmedim. Çünkü bakire değilim, ilk cinsellik yaşadığım ilişkimde çok sevdim çok sevildim yürümedi,ikincisini de ben çok sevdim o da beni sevmeye çalıştı olmadı sevemedi yürümedi. İkisi içinde pişman değilim iyi insanlardı güzeldi, keşke yasamasaydim demiyorum. Ama bunu yaşadığım icin sanki ben sevilmeye ,değer görmeye ve evlenilmeye layık değilmişim gibi geliyor. Sanki bu yüzden kimse benimle evlenmek istemeyecekmiş beni sevmeyecekmiş düzgün bir ilişkim olmayacakmış gibi geliyor. Biriyle bir şey yaşasam herkese anlatır diye daha başlamadan bitiriyorum. Öncedende küçük sehirdeydim(doğu değildi) ama oradayken birileriyle (sevişmek değil) ilişki yaşamak hakkında ön yargım yoktu. Ama buradaki kiz-erkek muhabbetlerinden midem bulandı ve korkar oldum biri beni duygusal ve fiziksel olarak kullanır diye.
Öbür meselemde şu ben şu an değil ama bir gün evlenmek istiyorum (30'larıma doğru) herhangi bir acelem ya da illa olsun diye bir düşüncem de yok. Ama çocuk istemiyorum çocukları sevmiyorum,söz nişan düğün vs . Hiçbir şey istemiyorum kuru gürültü. Sadece ikimiz olalım, mutlu, huzurlu olalım yeter. Ne zaman bunun konusu açılsa ileride fikrin değişir anne olmak güzel şey ,hormonlar , törensiz gelin mi olur,30 dan sonra kimseyi bulamazsın vs.. diye insanlar başımı ağrıtıyor. Kimseyle konuşamıyorum o yüzden bunu. Kendim çok güzel bir kadın değilim ama çok seçiciyim bir insanın geçmişi benim için önemli. Önüne gelenle beraber olmuş, aldatmış , her kıza yürümüş biriyle de olmak istemiyorum. Nadiren birileriyle görüşürüm, görüştüğüm insanında falsosunu görünce muhabbeti uzatmam.
Şimdi sizden derdime çare isteyemem, sadeve paylasmak istedim. Sizce ben bu durumu aşabilir miyim ? Sağlıklı bir ilişki yaşayabilir miyim ? Buradaki hanımların yorumlarını çok merak ediyorum.
Her fikrinixi herkesle paylaşmak zorunda değildiniz ki. Düğünleri hiç sevmem. Ama eşim dışında kimseye söylemedim. Evlenmeye karar verdiğimizde düğün takı hiç bir şey istemiyorum Diye.

Ayrıca siz kimseyi öldürmemiş zarar vermemişsinşz herseyin en güzeline layıksınız
 
Sizin de geçmişiniz temiz değil ki böyle bir şey istiyorsunuz. Kusura bakmayın... Elbette sizin bu durumunuzu kabul edecek biri de olur. Kimse dört dörtlük değil. Anne olmak isteyip istememek sizinle alakalı birşey değil. Allah dilerse olur. Böyle bir isteginizin olmaması da normal. Herkes anne olacak diye bir kural yok.
Konu sahibi önüne gelene yürüyüp önüne gelenle yatmamış, 2 tane düzgün ilişki yaşamış, biriyle cinsellik yaşayınca eksilmiyoruz. Namussuz da olmuyoruz
 
X