• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Kendi duygularımı anlamıyorum.

Yorgunbirisi

Yeni Üye
Kayıtlı Üye
8 Haziran 2024
63
19
3
Herkese iyi geceler öncelikle. Lütfen şakaya yada başka yöne çekmeyin anlattıklarımı. İçimde yaşadığım duyguları anlamıyorum, benim durumumu yaşayan kişilerin bu konuda düşünceleri ve fikirleri benim için önemli. Nasıl düşünmem yada bakmam lazım bunun için konuyu açtım. 3-4 ay önce eşimle ayrıldık ama zaten evliliğimiz şuan bakınca başından beri saçmalıklar diyarı üzerineymiş (her çeşit saygısızlık ve sevgi kisvesi altında sevgiyle alakası olmayan hareketler vb.) Çevremde az çok karşı tarafla bir oturmada bile bulunan insanlar ayrıldığımızı öğrenince zaten içlerine sinmediklerini söyledi. yakın çevrem kurtulduğuna dua et şeklinde hep. Bende şuan sağlıklı kafada düşününce (sağlıklı derken en azından uzak kalınca sis perdesinin çekilmesi gibi) iyi ki anlaşmalı bitti yıpranmadım, diyorum. Ama o kadar sevdiğini söyleyen, hediyeler alan, akşamları yürüyüş gezmelere çıkaran kişiye ne oldu diyorum. Hiç çabalamadı, adam akıllı kapıma bile gelmedi özür bile dilemedi yaptıklarından. Ayrılırken hakkımı alıp ayrıldım. Ailem destek çıktı. Her şey hemen oldu bittiye geldi ben bu kısmı anlamıyorum. Ne ayrılık öncesi ne sonrası hatta mahkemeden sonra bile yürüdü gitti. Şuan yazarken gözlerim doluyor, ben bunları haketmedim diye. Nasıl bu durumdan kurtulurum? Ayrıldıktan sonra bu aya kadar üzüntüm yoktu illaki üzüldüm ama şu sıralar olduğu kadar değildi. terapiye de gidiyorum şimdiden diyecekler için. Nasipte olduğu kadar yaşanır bazı şeyler bunları da biliyorum ama o tarafı daha doğrusu eski eşimin kafasını anlamak istiyorum.
Sizde de ayrıldıktan sonra üzüntünüz yada hangi duyguysa bunu ne kadar sürede atlattınız bu süreç ne kadar sürüyor? Uzun süreli benim için 5 gün bir konuya üzülmek bile can sıkan bir şey olduğu için bu durumdan nasıl çıkabilirim? Şimdiden güzel cevaplarınız için teşekkür ediyorum.
 
1 yıl önce eşimin bir kadın arkadaşı boşandı.
Eşim sohbetlerini anlatıyordu, toparlanması zor olacak falan diye.
Yılbaşından önce karşılaştık tanıyamadım kadını öyle bir değişmiş ki dış görünüşü, duruşu afet olmuş bildiğiniz. Anka kuşu misali.
Adam da özlemini duyduğu bekarlığa dalış yaptı ama erken dağıldı.1 yılda 10 yaş almış gibi duruyor.
Genelleme yapılacaksa verdiğim örnekte ki gibi oluyor.
Kadının toparlaması vakit alıyor.
Ters orantılı bir durum yaşanıyor.
 
Herkese iyi geceler öncelikle. Lütfen şakaya yada başka yöne çekmeyin anlattıklarımı. İçimde yaşadığım duyguları anlamıyorum, benim durumumu yaşayan kişilerin bu konuda düşünceleri ve fikirleri benim için önemli. Nasıl düşünmem yada bakmam lazım bunun için konuyu açtım. 3-4 ay önce eşimle ayrıldık ama zaten evliliğimiz şuan bakınca başından beri saçmalıklar diyarı üzerineymiş (her çeşit saygısızlık ve sevgi kisvesi altında sevgiyle alakası olmayan hareketler vb.) Çevremde az çok karşı tarafla bir oturmada bile bulunan insanlar ayrıldığımızı öğrenince zaten içlerine sinmediklerini söyledi. yakın çevrem kurtulduğuna dua et şeklinde hep. Bende şuan sağlıklı kafada düşününce (sağlıklı derken en azından uzak kalınca sis perdesinin çekilmesi gibi) iyi ki anlaşmalı bitti yıpranmadım, diyorum. Ama o kadar sevdiğini söyleyen, hediyeler alan, akşamları yürüyüş gezmelere çıkaran kişiye ne oldu diyorum. Hiç çabalamadı, adam akıllı kapıma bile gelmedi özür bile dilemedi yaptıklarından. Ayrılırken hakkımı alıp ayrıldım. Ailem destek çıktı. Her şey hemen oldu bittiye geldi ben bu kısmı anlamıyorum. Ne ayrılık öncesi ne sonrası hatta mahkemeden sonra bile yürüdü gitti. Şuan yazarken gözlerim doluyor, ben bunları haketmedim diye. Nasıl bu durumdan kurtulurum? Ayrıldıktan sonra bu aya kadar üzüntüm yoktu illaki üzüldüm ama şu sıralar olduğu kadar değildi. terapiye de gidiyorum şimdiden diyecekler için. Nasipte olduğu kadar yaşanır bazı şeyler bunları da biliyorum ama o tarafı daha doğrusu eski eşimin kafasını anlamak istiyorum.
Sizde de ayrıldıktan sonra üzüntünüz yada hangi duyguysa bunu ne kadar sürede atlattınız bu süreç ne kadar sürüyor? Uzun süreli benim için 5 gün bir konuya üzülmek bile can sıkan bir şey olduğu için bu durumdan nasıl çıkabilirim? Şimdiden güzel cevaplarınız için teşekkür ediyorum.
Neden boşandınız!?
 
Neden boşandınız!?
Her çeşit saygısızlık hem bana hemde çevreye karşı (aileme ve akrabalara) oldu. Ailesine karşı koruyan birisi değildi annesine ailesine bağlı biriydi. Her şeyi denemiş birisi olrak ondan da benim ve ailemin gösterdiği çabayı görmek isterdim. bu hayalkırıklığını yaşıyorum belkide.
 
Herkese iyi geceler öncelikle. Lütfen şakaya yada başka yöne çekmeyin anlattıklarımı. İçimde yaşadığım duyguları anlamıyorum, benim durumumu yaşayan kişilerin bu konuda düşünceleri ve fikirleri benim için önemli. Nasıl düşünmem yada bakmam lazım bunun için konuyu açtım. 3-4 ay önce eşimle ayrıldık ama zaten evliliğimiz şuan bakınca başından beri saçmalıklar diyarı üzerineymiş (her çeşit saygısızlık ve sevgi kisvesi altında sevgiyle alakası olmayan hareketler vb.) Çevremde az çok karşı tarafla bir oturmada bile bulunan insanlar ayrıldığımızı öğrenince zaten içlerine sinmediklerini söyledi. yakın çevrem kurtulduğuna dua et şeklinde hep. Bende şuan sağlıklı kafada düşününce (sağlıklı derken en azından uzak kalınca sis perdesinin çekilmesi gibi) iyi ki anlaşmalı bitti yıpranmadım, diyorum. Ama o kadar sevdiğini söyleyen, hediyeler alan, akşamları yürüyüş gezmelere çıkaran kişiye ne oldu diyorum. Hiç çabalamadı, adam akıllı kapıma bile gelmedi özür bile dilemedi yaptıklarından. Ayrılırken hakkımı alıp ayrıldım. Ailem destek çıktı. Her şey hemen oldu bittiye geldi ben bu kısmı anlamıyorum. Ne ayrılık öncesi ne sonrası hatta mahkemeden sonra bile yürüdü gitti. Şuan yazarken gözlerim doluyor, ben bunları haketmedim diye. Nasıl bu durumdan kurtulurum? Ayrıldıktan sonra bu aya kadar üzüntüm yoktu illaki üzüldüm ama şu sıralar olduğu kadar değildi. terapiye de gidiyorum şimdiden diyecekler için. Nasipte olduğu kadar yaşanır bazı şeyler bunları da biliyorum ama o tarafı daha doğrusu eski eşimin kafasını anlamak istiyorum.
Sizde de ayrıldıktan sonra üzüntünüz yada hangi duyguysa bunu ne kadar sürede atlattınız bu süreç ne kadar sürüyor? Uzun süreli benim için 5 gün bir konuya üzülmek bile can sıkan bir şey olduğu için bu durumdan nasıl çıkabilirim? Şimdiden güzel cevaplarınız için teşekkür ediyorum.
Bence erkeklere sonradan dank ediyor. Kadının tamamen toparlanması 1-2 sene alıyor diyelim. Erkek de 1-2 sene özgür kuş modunda takılıp sonra birden hatasını anlıyor. Genelleme tabiki bu, istisnalar vardır.

Diğer mesajda size ve ailenize saygısız olduğunu yazmışsınız. Asla duygularınızı hak eden biri değil. Bir an önce eski neşenize kavuşmanızı diliyorum.
 
Herkese iyi geceler öncelikle. Lütfen şakaya yada başka yöne çekmeyin anlattıklarımı. İçimde yaşadığım duyguları anlamıyorum, benim durumumu yaşayan kişilerin bu konuda düşünceleri ve fikirleri benim için önemli. Nasıl düşünmem yada bakmam lazım bunun için konuyu açtım. 3-4 ay önce eşimle ayrıldık ama zaten evliliğimiz şuan bakınca başından beri saçmalıklar diyarı üzerineymiş (her çeşit saygısızlık ve sevgi kisvesi altında sevgiyle alakası olmayan hareketler vb.) Çevremde az çok karşı tarafla bir oturmada bile bulunan insanlar ayrıldığımızı öğrenince zaten içlerine sinmediklerini söyledi. yakın çevrem kurtulduğuna dua et şeklinde hep. Bende şuan sağlıklı kafada düşününce (sağlıklı derken en azından uzak kalınca sis perdesinin çekilmesi gibi) iyi ki anlaşmalı bitti yıpranmadım, diyorum. Ama o kadar sevdiğini söyleyen, hediyeler alan, akşamları yürüyüş gezmelere çıkaran kişiye ne oldu diyorum. Hiç çabalamadı, adam akıllı kapıma bile gelmedi özür bile dilemedi yaptıklarından. Ayrılırken hakkımı alıp ayrıldım. Ailem destek çıktı. Her şey hemen oldu bittiye geldi ben bu kısmı anlamıyorum. Ne ayrılık öncesi ne sonrası hatta mahkemeden sonra bile yürüdü gitti. Şuan yazarken gözlerim doluyor, ben bunları haketmedim diye. Nasıl bu durumdan kurtulurum? Ayrıldıktan sonra bu aya kadar üzüntüm yoktu illaki üzüldüm ama şu sıralar olduğu kadar değildi. terapiye de gidiyorum şimdiden diyecekler için. Nasipte olduğu kadar yaşanır bazı şeyler bunları da biliyorum ama o tarafı daha doğrusu eski eşimin kafasını anlamak istiyorum.
Sizde de ayrıldıktan sonra üzüntünüz yada hangi duyguysa bunu ne kadar sürede atlattınız bu süreç ne kadar sürüyor? Uzun süreli benim için 5 gün bir konuya üzülmek bile can sıkan bir şey olduğu için bu durumdan nasıl çıkabilirim? Şimdiden güzel cevaplarınız için teşekkür ediyorum.
Olması gereken bu değil mi ? Ortada cabalamaya değecek bir sevgi yoksa kırıp dökmeninn anlamı yok ki ? Boşanma lafını ağzına aldı diye öldürülen kadınlar diyarında çok şanslısınız.
 
Bence erkeklere sonradan dank ediyor. Kadının tamamen toparlanması 1-2 sene alıyor diyelim. Erkek de 1-2 sene özgür kuş modunda takılıp sonra birden hatasını anlıyor. Genelleme tabiki bu, istisnalar vardır.

Diğer mesajda size ve ailenize saygısız olduğunu yazmışsınız. Asla duygularınızı hak eden biri değil. Bir an önce eski neşenize kavuşmanızı diliyorum.
teşekkür ederim. Ayrıldıktan sonra inanın sağlık yönünden çok şükür daha iyi oldum. Çevremde kim varsa çok güçlüsün hiç etkilenmedin bile diyor. Doğru bir karar verdiğimi de anladım ama insan üzülüyor. O kadar sevgiden dolayı katlanılan şeylerin boşa gitmesine. insan hiç demez mi benim yuvam yıkılıyor, eşim bana neler anlatıyor diye dönüp düzeltmek istemez mi? Avukatım bile onla konuşurken akıl vermiş nasihat etmiş belki düzeliriz diye ama o bile ters tepmiş. O zaman neden benimle evlenmek istedi ki?
 
Olması gereken bu değil mi ? Ortada cabalamaya değecek bir sevgi yoksa kırıp dökmeninn anlamı yok ki ? Boşanma lafını ağzına aldı diye öldürülen kadınlar diyarında çok şanslısınız.
O konuda evet kötü bir şey olmadı. Ama seviyorum deyip çabasını görseydim şuan devam ediyor olabilirdik. :/
 
teşekkür ederim. Ayrıldıktan sonra inanın sağlık yönünden çok şükür daha iyi oldum. Çevremde kim varsa çok güçlüsün hiç etkilenmedin bile diyor. Doğru bir karar verdiğimi de anladım ama insan üzülüyor. O kadar sevgiden dolayı katlanılan şeylerin boşa gitmesine. insan hiç demez mi benim yuvam yıkılıyor, eşim bana neler anlatıyor diye dönüp düzeltmek istemez mi? Avukatım bile onla konuşurken akıl vermiş nasihat etmiş belki düzeliriz diye ama o bile ters tepmiş. O zaman neden benimle evlenmek istedi ki?
Hayal kırıklığınızı anlıyorum. Kadın erkek fark etmez, seven kişi çaba gösterir tabiki. Bence sizin için en hayırlısı bu sonuç olmuş. Bir ay düzelmiş numarası yapıp sonra daha beter birine de dönüşebilirdi. Hayat sizi koruyor, öyle düşünün.
 
Hayal kırıklığınızı anlıyorum. Kadın erkek fark etmez, seven kişi çaba gösterir tabiki. Bence sizin için en hayırlısı bu sonuç olmuş. Bir ay düzelmiş numarası yapıp sonra daha beter birine de dönüşebilirdi. Hayat sizi koruyor, öyle düşünün.
Doğru öyle birinden ayrılmak gerekliydi. Eminim ki önceki seferlerde yaptığı gibi tamam diyip yine aynılarını yaşadım. Zorla kafama bunu sokmam gerekecek sanırım. Tekrar teşekkür ederim.
 
1 yıl önce eşimin bir kadın arkadaşı boşandı.
Eşim sohbetlerini anlatıyordu, toparlanması zor olacak falan diye.
Yılbaşından önce karşılaştık tanıyamadım kadını öyle bir değişmiş ki dış görünüşü, duruşu afet olmuş bildiğiniz. Anka kuşu misali.
Adam da özlemini duyduğu bekarlığa dalış yaptı ama erken dağıldı.1 yılda 10 yaş almış gibi duruyor.
Genelleme yapılacaksa verdiğim örnekte ki gibi oluyor.
Kadının toparlaması vakit alıyor.
Ters orantılı bir durum yaşanıyor.
Bekarlığını özleyecek yada evliliği kaldıramayacak kişiler adım atıp karşı tarafı mahvetmeseler keşke.
 
Bekarken gözlerinin içi gülüyor derdi her gören bana. Allahın bir çapulcusu girdi hayatıma güya severek (!) evlendim. Maddi manevi her yönden ben evim yuvam diye dört elle sarılıp çırpınıp fedakarlık ettikçe adam tozuttu. Eve bir tane ekmek alsa Allah razı olsun Allah yerini doldursun diye el ayak öfelerdim.Tabiri caizse totosunda don yoktu ailemle ben borç kapatıp ev bark işyeri sahibi yaptık cafe nedir nasıl oturulur, giyinmeyi öğrendi. 13 yıl evli kaldım bu sürede benim gözlerimdeki ışıltıyı bırak gözlerimin feri gitti boşandıktan sonra bir yıl önümü göremedim gözlerim görmedi gözlerim üzüntüden ağlamaktan ( MS hastalığından şüphelendiler! ) ki işimde araba kullanmak zorundaydım.Yaklaşık 6 yıl önce boşandım dibin dibini gördüm ama benım depresyonum uzun sürdü çünkü annem babam vefat etmiş kardeşler kopuk ailem yoktu ağlayıp dertleşeceğim kimsem yoktu. Deli gibi çalıştım yollara vurdum saatlerce bağıra bağıra ağlayıp gözyaşlarımı silip arabada iş görüşmelerine girdim maddi olarak güçlendikçe güçlendim Geçen sene kendime bir geldim onu adam eden insan içine girdirip saygınlık kazandıran bendim! dış görünüşüm değişti saç baş kilo giyim tarzı herşeyi yeniledim özgüvenim yerine geldi şimdilerde kimseye eyvallahım yok kim beni üzüyor siliveriyorum kimse benden önemli değil. Bu hayata bende bir defa geldim. (Ben patronları yılbaşından yılbaşına görürüm merkezde toplantı yapılınca ) Patronun karşısında ezilip büzülen el bağlayan ben bu sene sonundaki toplantıda çektim siyah takımları kahvemi yudumlarken ayak ayak üstüne atıp onların şartlarını reddedip kendi şartlarımı söyledim herkes şok !
 
Ayrılık aşamalarından birinden diğerine geçmişsiniz sanırım. Öfkelisiniz. Özür dilese boşanmayacaktık da diyorsunuz. Onlar geçmiş artık. Adam tercihini anacığından yana yapmış malesef. İyi ki de özür dileyip zaman kazanıp sizin zamanınızı boşa harcamamış. Eminim hepsi geçecek. Siz de daha iyi hissedeceksiniz.
 
Bekarken gözlerinin içi gülüyor derdi her gören bana. Allahın bir çapulcusu girdi hayatıma güya severek (!) evlendim. Maddi manevi her yönden ben evim yuvam diye dört elle sarılıp çırpınıp fedakarlık ettikçe adam tozuttu. Eve bir tane ekmek alsa Allah razı olsun Allah yerini doldursun diye el ayak öfelerdim.Tabiri caizse totosunda don yoktu ailemle ben borç kapatıp ev bark işyeri sahibi yaptık cafe nedir nasıl oturulur, giyinmeyi öğrendi. 13 yıl evli kaldım bu sürede benim gözlerimdeki ışıltıyı bırak gözlerimin feri gitti boşandıktan sonra bir yıl önümü göremedim gözlerim görmedi gözlerim üzüntüden ağlamaktan ( MS hastalığından şüphelendiler! ) ki işimde araba kullanmak zorundaydım.Yaklaşık 6 yıl önce boşandım dibin dibini gördüm ama benım depresyonum uzun sürdü çünkü annem babam vefat etmiş kardeşler kopuk ailem yoktu ağlayıp dertleşeceğim kimsem yoktu. Deli gibi çalıştım yollara vurdum saatlerce bağıra bağıra ağlayıp gözyaşlarımı silip arabada iş görüşmelerine girdim maddi olarak güçlendikçe güçlendim Geçen sene kendime bir geldim onu adam eden insan içine girdirip saygınlık kazandıran bendim! dış görünüşüm değişti saç baş kilo giyim tarzı herşeyi yeniledim özgüvenim yerine geldi şimdilerde kimseye eyvallahım yok kim beni üzüyor siliveriyorum kimse benden önemli değil. Bu hayata bende bir defa geldim. (Ben patronları yılbaşından yılbaşına görürüm merkezde toplantı yapılınca ) Patronun karşısında ezilip büzülen el bağlayan ben bu sene sonundaki toplantıda çektim siyah takımları kahvemi yudumlarken ayak ayak üstüne atıp onların şartlarını reddedip kendi şartlarımı söyledim herkes şok !
Bazı kısımlarda benzerlik gördüm sizinle yaşadıklarımla. Ne güzel küllerinizden doğmuşsunuz. Bende şuan iş hayatına atılma aşamasındayım. Aynı dediğiniz gibi eski zevklerim değişmeye, kendim de değişmeye başladım. Arkadaşım çok kadın gibisin diyor kendisi bekar 😄. İnşallah bende kafamdan atacağım onu.
 
Ayrılık aşamalarından birinden diğerine geçmişsiniz sanırım. Öfkelisiniz. Özür dilese boşanmayacaktık da diyorsunuz. Onlar geçmiş artık. Adam tercihini anacığından yana yapmış malesef. İyi ki de özür dileyip zaman kazanıp sizin zamanınızı boşa harcamamış. Eminim hepsi geçecek. Siz de daha iyi hissedeceksiniz.
Seçimini yapmış ama o hem ayranım dökülmesin mantığındaydı. Kendisi değişmesin ben değişeyim. Orta yola gelme yok yani. Bu yüzden üzücü bir durum. Çevremde boşanan kişilerin anlattıklarına bakınca üzülüyorum insanlar ne kadar basite alıyor o kadar emek verilmiş aileler çabalamış bunları bir görüp kendime geleyim ben ne yapıyorum, sevdiğim insanı kırıyorum diyen yok ben buna üzülüyorum. İş işten geçtikten sonra pişman olur mu mesela merak ediyorum ama o zamanda bir anlamı kalmıyor. İnşallah düzeleceğim.
 
Seçimini yapmış ama o hem ayranım dökülmesin mantığındaydı. Kendisi değişmesin ben değişeyim. Orta yola gelme yok yani. Bu yüzden üzücü bir durum. Çevremde boşanan kişilerin anlattıklarına bakınca üzülüyorum insanlar ne kadar basite alıyor o kadar emek verilmiş aileler çabalamış bunları bir görüp kendime geleyim ben ne yapıyorum, sevdiğim insanı kırıyorum diyen yok ben buna üzülüyorum. İş işten geçtikten sonra pişman olur mu mesela merak ediyorum ama o zamanda bir anlamı kalmıyor. İnşallah düzeleceğim.
En yakınımdan 2 örnek var aynı durumda. Boşanmadılar ama o ana söz konusuysa çok kolay siliyorlar eşlerini.

Eski iş yerimden yetkililerden biri ailesiyle iyi anlaştı diye eşiyle olduğunu söylemişti. Aşkım kuvvetlendi aralarındaki ilişkiyle demişti tek taraflı bir durummuş gibi. Hiç unutmuyorum.

Basit gelse de bize, ana kuzuları için çok önemli.
 
Back