- 2 Mart 2010
- 10.521
- 29.489
-
- Konu Sahibi benkahvecanavari
- #41
Evinde hayvan besleyenleri gercekten taktir ediyorum . Benim zaten fobim var mahalledeki kedilere bile mama bırakıp koşarak uzaklaşan biriyimkonuyla pek alakası yok ama cok merak ediyorum kucağınıza falan aldığınızda o kalp atışını hissetmek korkutmuyor mu ? Birkaç kere alışmaya çalıştım ya ısıracak diye korktum yada tutarken fazla sıkıp canını acıtacağımdan korktum hele bir arkadaşımın kedisi var ona gittiğimde beni kovalıyordu resmen evin içinde . Meğer o da birkaç aylıkmış oyun oynamak istiyormuş . Bende beni ısıracak yada üzerime atlayacak diye evin içinde dört dönmüştüm kusura bakmayın konunun epey dışına çıktım ama okuyunca dayanamadım yazmak istedim.
2 tane kedim var ellerinizden öper :)
Ikisi de erkek .
Ilkini 25 günlükken arka bahçede buldum ellerimle besleye besleye dana kıvamına getirdim su an 7 aylık..
Ama geldiği günden beri kuduruk
Benden başka kimseye kendini sevdirmez,atlar zıplar,döker,saçar,ısırır..
7.aya gelirken biraz olsun duruldu ama sadece biraz ...
Ikinci kedimi geçen hafta buldum .
O kadar uysal ki insanın canı aciyor
Tüy yumağı gibi .
Benim zır deliden korkuyor ama alışacaklar
Demem o ki sanırım karakterleri böyle .
Biri çok usluyken diğeri manyak olabiliyor .
Ikisi de benim canım
Evinde hayvan besleyenleri gercekten taktir ediyorum . Benim zaten fobim var mahalledeki kedilere bile mama bırakıp koşarak uzaklaşan biriyimkonuyla pek alakası yok ama cok merak ediyorum kucağınıza falan aldığınızda o kalp atışını hissetmek korkutmuyor mu ? Birkaç kere alışmaya çalıştım ya ısıracak diye korktum yada tutarken fazla sıkıp canını acıtacağımdan korktum hele bir arkadaşımın kedisi var ona gittiğimde beni kovalıyordu resmen evin içinde . Meğer o da birkaç aylıkmış oyun oynamak istiyormuş . Bende beni ısıracak yada üzerime atlayacak diye evin içinde dört dönmüştüm kusura bakmayın konunun epey dışına çıktım ama okuyunca dayanamadım yazmak istedim.
Yerim onları :)
haha minnoşlardan bende de var.büyük olan sakin de küçük henüz 5 aylık o yüzden tam bir kuduruk.1 yaşından sonra uslanıyorlar.6. aydan sonra bi miktar daha sakinliyorlar.kediyi odada kapalı tuttuğundan bahsetmişsin.bu olay çıldırtır hayvanı, kapısı açılıp insan görünce çıldırır.benim minnoşlarımda asla kendi yataklarında yatmaz, benimle uyur uyanırlar.benim iki kedim de sokaktan sahiplenilme.biri alerji yaparken öteki yapmıyor tamamen pisiden pisiye değişen bir durum yani.eve gelince yarım saat bir saat koştura koştura oyun oyna pestili çıksın yatar.
Doğrudur evde kedi besleyen arkadaşım eve koşarak giderdi beni bekliyor sıkılır kedim diyeÇocuğunuz gibi oluyor.
Ben ilk kedimi buldugumda açlıktan bağırsakları çalışmıyordu ve kaka yapamıyordu.
Onun kıçına pamuklarla z.yagi sürdüm.
Ağzına siringayla besledim .
Aslında kalp atışını duymazsam sanırım korkudan ölebilirim..
Ogrencilik yasamamis birinin ogrencileri anlamasi mumkun degildir hicbir zaman. Son sinifta oldugunuza gore gelisim psikolojisi dersi almissinizdir ki bende aldim. Karsisindaki insani tanimadan, dinlemeden, empati yapmadan kendi kafalarindaki kurduklari onyargilardan cevreyi gozlemleyemeyecek kadar kor olan ve hakaret sayilabilecek seviyedeki dusuncelerini sagda solda hönküren insanlarin aslinda sorunlarinin ne seninle nede herhangi bi ogrencinin hayvan sahiplenmesiyle degil yasadigi bazi donemlerdeki "guvene karsi guvensizlik" evresiyle yani kendisiyle alakali oldugunu ikimizde biliyoruz. Iste buyuzden bu tur insanlari duymana bile gerek yok, sen guzel bir sey yapiyorsun, kedinle cok iyi ilgilenecegini ben hissediyorum, benim ogrencilikte sahiplendigim kedimi bende tek odada besledim evet okuldayken yapayalniz beni bekledi ama onu sahiplenmeyerek sokakta ölüme terk etmedim. Ben 1 tane onu kurtardim. Eger herkes birer tane kurtarabilse imkani oldugunca gerek bahcesinde gerek tek goz odasinda gerek hanlarinda hamamlarinda sokakta elleri ayaklari kesilen tecavuze ugrayan veya acliktan olen hayvan olmazdi. Sen kedinle bol bol guzel ani biriktirAilemden boyle gordum, hayvan sevgisi ile buyudum, dogal olarak edinmek ve sorumlugunu almak istiyorum. Maalesef universite hayatını hem akademik hem de sosyal anlamda sınırları dısında yasayan biri degilim :)
Wow, sorumsuzlukla itham edilecegimi hic dusunmemistim, cunku 24 yıllık hayatımda ilk kez boyle bir ithamla karsılasiyorum, dusuncelerinize saygım var fakat yazdıklarınızın hicbirini kabul etmiyorum ne yazık ki...
Nasil guzel uyuyorlar, ve ne kadar iyi bakmissiniz :) Cok mama yiyiyorlar mi? :)
Kacınca bir şey olmuyot ki aşısını olunca problem yokAyy ya tüyü akciğerlerinize kaçsa!!Yetişkinlerde böyle bir risk var mı bilmiyorum ama böyle sabaha kadar ağız ağıza yatmanız sağlık için tehlikeli değil mi.Kedileri çok seviyorum ancak bu tüy olayı beni korkutuyo
Doğrudur evde kedi besleyen arkadaşım eve koşarak giderdi beni bekliyor sıkılır kedim diyebende cok seviyorum kedileri ve köpekleri ama uzaktan mama falan alır bırakırım. Bazen süt bırakırım kapla içsinler diye. Ama hepsini korkuyla yapıyorum biraz dursam bacaklarıma yapışıyorlar aklım gidiyor korkudan. İnsallah korkumu yenerim bir gün
Ogrencilik yasamamis birinin ogrencileri anlamasi mumkun degildir hicbir zaman. Son sinifta oldugunuza gore gelisim psikolojisi dersi almissinizdir ki bende aldim. Karsisindaki insani tanimadan, dinlemeden, empati yapmadan kendi kafalarindaki kurduklari onyargilardan cevreyi gozlemleyemeyecek kadar kor olan ve hakaret sayilabilecek seviyedeki dusuncelerini sagda solda hönküren insanlarin aslinda sorunlarinin ne seninle nede herhangi bi ogrencinin hayvan sahiplenmesiyle degil yasadigi bazi donemlerdeki "guvene karsi guvensizlik" evresiyle yani kendisiyle alakali oldugunu ikimizde biliyoruz. Iste buyuzden bu tur insanlari duymana bile gerek yok, sen guzel bir sey yapiyorsun, kedinle cok iyi ilgilenecegini ben hissediyorum, benim ogrencilikte sahiplendigim kedimi bende tek odada besledim evet okuldayken yapayalniz beni bekledi ama onu sahiplenmeyerek sokakta ölüme terk etmedim. Ben 1 tane onu kurtardim. Eger herkes birer tane kurtarabilse imkani oldugunca gerek bahcesinde gerek tek goz odasinda gerek hanlarinda hamamlarinda sokakta elleri ayaklari kesilen tecavuze ugrayan veya acliktan olen hayvan olmazdi. Sen kedinle bol bol guzel ani biriktirWow, sorumsuzlukla itham edilecegimi hic dusunmemistim, cunku 24 yıllık hayatımda ilk kez boyle bir ithamla karsılasiyorum, dusuncelerinize saygım var fakat yazdıklarınızın hicbirini kabul etmiyorum ne yazık ki...
7 aylık olan yiyor evet :)
Yeni bulduğum ancak kendini toparliyor şimdi.
Iyi baktım mi bilemiyorum umarım mutlulardır.
Veteriner kontrolleri tam .
Ucuz mama vermiyorum.
Sürekli sevgimi göstermeye calisiyorum .
Yapabildiklerim bunlar
Korkunuza ragmen boyle seyler yapmaniz harika, sizi cani gonulden tebrik ediyorum :)
Ogrencilik yasamamis birinin ogrencileri anlamasi mumkun degildir hicbir zaman. Son sinifta oldugunuza gore gelisim psikolojisi dersi almissinizdir ki bende aldim. Karsisindaki insani tanimadan, dinlemeden, empati yapmadan kendi kafalarindaki kurduklari onyargilardan cevreyi gozlemleyemeyecek kadar kor olan ve hakaret sayilabilecek seviyedeki dusuncelerini sagda solda hönküren insanlarin aslinda sorunlarinin ne seninle nede herhangi bi ogrencinin hayvan sahiplenmesiyle degil yasadigi bazi donemlerdeki "guvene karsi guvensizlik" evresiyle yani kendisiyle alakali oldugunu ikimizde biliyoruz. Iste buyuzden bu tur insanlari duymana bile gerek yok, sen guzel bir sey yapiyorsun, kedinle cok iyi ilgilenecegini ben hissediyorum, benim ogrencilikte sahiplendigim kedimi bende tek odada besledim evet okuldayken yapayalniz beni bekledi ama onu sahiplenmeyerek sokakta ölüme terk etmedim. Ben 1 tane onu kurtardim. Eger herkes birer tane kurtarabilse imkani oldugunca gerek bahcesinde gerek tek goz odasinda gerek hanlarinda hamamlarinda sokakta elleri ayaklari kesilen tecavuze ugrayan veya acliktan olen hayvan olmazdi. Sen kedinle bol bol guzel ani biriktir
Valla ben oyle bilip bilmeden bos konusanlara sinirleniyorumDestekleriniz icin ne kadar tesekkur etsem az, pozitif yorumlarda bulunan ve bilgisini, ilgisini eksik etmeyen tum kadın arkadaslarıma tesekkur ederim :)
Ben o ders ile formasyon sayesinde tanıstım, normalde yabancı bir dil okuyorum, edebiyat ogrencisiyim. Yorum yapan arkadasa kızmadim bile, haddim degil onun dusuncesi, cevabımı da saygı cercevesi icinde vermeye calistim. Gecen yıl Erasmus yapıp bahsettigi Avrupayı da gormus biri olarak soyluyorum, kendisine katılıyorum fakat sartlarımız bambaska. Oradaki arkadasimin cogunda kedi ya da kopek vardı ama evleri mustakil idi, ne yazık ki bizimkisi oyle degil, sartlarımıza uygun olarak elimden gelen herseyın en iyisini yapmaya calisiyorum. Evet enerjik bir kedi olabilir, sabahlara a-kadar oyun da oynarım, ama uyumasını tabiiki beklerim, kedinin her turlu seyıyle ilgilenmek zorundayım aynı surede kendi hayatımı da aksatmamalıyım. Benim kedim de sokakta olume terk edilmis bir yavruydu, almasaydık belki olecekti, kendisine gore sartlarım Avrupa sartlarıyla uygun degil diye sirt donmem daha mi makul olurdu acaba?