Kedim benim yüzümden öldü

duruguzel · 6 Haziran 2022

voretiant .!.:
devamını okusaydınız iyileştikten sonra aldıgımı da anlardınız

Noldu iyileşip? Ellerinizi 999 kez mi yıkıyorsunuz şu an? Size iyileştiğinizi kedi ile test eden psikologa da şaşırdım. Kedinin vebalini ikiniz aldınız. Onun zaten umrunda olacağını düşünmüyorum, sizde 2 güne unutursunuz. Olan kediye oldu.
Ben hiçbir hayvanseverin insan katlettiğini göremedim. Ama hayvanlara eziyet edenlerin ciddi problemli olduğu kesin. Burdaki hayvansever arkadaşların tepkisi de son derece normal. Sizin bencilliğinizi masum bir cana mal olması bizlerin kanına dokundu.

choccywhoccydoodah · 6 Haziran 2022

El kadar çocuğa hayvan hediye alip,sonra kokuyordu,pisti vs diyerek vermekten bir farkı yok bu yaptığınızın. Hayvan bu yani,gidip tuvalete kaka yapıp sifonu cekecek hali yok. Yeri gelir hasta olur sağa sola pisler. Yeri gelir kuma yapar ama üzerine basar. İnsan değil ki bu ,olacak bunlar yani.
Sizin tedavinizin bir parçası olmamalıydı o kedi üzgünüm.
İnsan kendini bilir yani. Kendini camaşır suyuyla yıkayan bir insan hayvan bakamaz. Bakın titizlikten deliren biri değilim,kızım köpek istiyor,kendimi biliyorum almıyorum bakamam zira. Kızımda bakabilecek yaşta olgunlukta değil bana göre,bu sebeple hayvanın günahına girmek istemiyorum, canlı sonuçta bu. Herşeyi bir kenara koyuyorum,bakamazsam diye düşünüyorum zira size alışıyor gideceği yerde iyi bakılsa bile üzülür,etkilenir. Ne gerek var.
Keşke barınaklara gidip besleme yapsaydınız ne bileyim başka kedileri sevseydiniz sokakta,çevrenizde.
Yazık olmuş hayvana. Tabi size de. Epey üzülmüşsünüz.

eftelya2015 · 6 Haziran 2022

cokmuzor .!.:
Beş yaşındaki kızım , yıllardır kedi istiyor resmen doğduğu günden beri.
Şu an bir muhabbet kuşumuz var evde
Ama ben asla layıkıyla bakamayız bunu bildiğim için kedi almadım . Burada konu açmışlığım dahi var . Layıkıyla bakamadıktan sonra , yazık günah hayvana . Kendısını koruyamaz savunamaz aciz bir varlık .
Yani bilemiyorum çocuğunuz gibi bakacağınıza eminseniz almalısınız Eğer bakamazsanız bunun vebali çok bence

Bence bakabilirsiniz biz balık kuştan sonra kızımında isteği ile eve kedi aldık 6 aydır bizimle, bir kızım birde oğlum var artık onu çok seviyorum kızımın hayvan korkusu vardı onunla aştı, tüy döküyor birkaç parça eşya kırdı perde sandalye tırmık izleri var ama olsun sonuçta onun doğasında var bunlar gelen eşyaya gelsin diyorum , bu süreçte ameliyatta geçirdi inanın kendi çocuğum ameliyat olmuş kadar üzüldüm kedi başka birşey ya tuhaf bir elektiriği oluyor sahibi ile arasında ...

flower world · 6 Haziran 2022

bu yükle bir ömür yaşayacaksınız,

Cui Bono · 6 Haziran 2022

Temizlik takıntısı olan biri hayvan ile yaşayamaz, imkansız, mesela bende de var temizlik hassasiyeti ve mümkün değil evin içinde hayvan olması. Çok seviyorum kedi köpek ama biliyorum ki takıntı yapıcam, hayvancık beni rahatsız edecek, o yüzden hiç girmiyorum o toplara.
Maalesef ki olan olmuş, birilerine ders olur belki bu konu, büyük bi sorumluluk.

booksmoney · 6 Haziran 2022

Kedi köpek vs. sahiplenirken onların çocuktan farkı olmadığını anlasaydınız keşke. Çocuğunuz olsa aa bu kakasına basıyor kaka yapıyor diye geri mi verecektiniz? Hayvanlar çok çabuk depresyona giriyorlar. Kedim ben br hafta tatile gittiğimde bile stresten mantar olmuştu. Ki annemlerdeydi yani bildiği insanlardı. Bile bile ölümüne sebep olmuşsunuz resmen çok üzüldüm

morkity- · 6 Haziran 2022

voretiant .!.:
Umarım hepsini okuyabilirsiniz. Öncelikle kendimle ilgili ufak bir bilgilendirme yapayım. Ben 4 yıldır OKB yle yabi bi bakıma ileri seviye temizlik takıntısıyla uğraşıyorum. Yeri geldi çamaşır suyuyla keselendiğimde oldu. Ve hep küçüklüğümden beri de kedi sahiplenmek istemiştim. Bir türlü denk gelmemişti. Geçen senenin kasım ayında kedi sahiplenmeye karar verdim. 2-3 aydır rahatsızlığımda iyi gidiyordum ve psikiyatristimle beraber buna hazır olduğuma karar verdik. 26 Kasım 2021 de oğlumu sahiplendim. Her şey başlarda iyi gidiyordu. Tüyleri, koltukları tırmalaması asla sorun olmuyordu bana. Ama zamanla kakasına basmaya başladı ve bu beni aşırı rahatsız hissettiriyordu. Temizlik yapmak için günlerce evden çıkmadığımı bilirim. 2 ay sabrettim ama daha fazla dayanamadığıma karar verdim. Ve sınav senemdi ama mezuna da kalacağım artık boşuna verdim oğlumu. Keşke çamaşır suyu kullanmaktan kemiklerim gözükseydi de vermeseydim oğlumu. Temizliği bitirdikten bir sonraki gün tekrar kakasına dağıtınca çıldırdım ve ona çok kızdım. 2 ay baktıktan sonra babamın işyerinde bakmaya karar verdik. Onu iş yerine bıraktığımız ilk gün dolabın altından çıkmamış bile. Yanına geldiğimde çıkmıştı anca. Belki iş yerinde tuvaletine basmasına çözüm buluruz ve eve geri alırız diye orada kaldı yaklaşık 2 ay. Ama hala kakasına basmaya devam ediyordu. Her ne kadar iş yerinde gayet iyi baksak da bir evi olmaması içimize sinmiyordu. Babamla onu sahiplendirmeye karar verdik her ne kadar istemesem de. Babam bir yuva bulmuştu ama ben istememiştim. Israr etmeye devam edince bende kabul ettim ve oğlumu onlara verdik takip şartıyla. Ama ne zaman resim istesem günler sonra atıyorlardı. Sonrasında 2 ay onlarda kalınca attıkları fotoğraflarda giderek zayıfladığını fark ettim. Onlar da kedi koktuğu için geri vermek istemişti zaten bende kabul ettim. Annemin evine götürmeye karar verdik bu sefer(annemle babam ayrı). Kedi onlarda kaldığı zaman içerisinde 2 kilo vermişti ve çok kötü bir haldeydi. Gözü enfeksiyon kapmıştı. Solunum ve sindirim sorunları çıkmıştı ama bir kez bile veterinere götürmemişlerdi miniği. Kediyi ne yapacağımıza karar vermek için bayramdan sonrasına kadar zaman tanımalarını istedik. Bayram bittikten birkaç gün sonra da geri aldık. Alır almaz veterinere götürdük. Tedavisi biraz yüksek olduğu için babam yaptırtmak istememişti ama ben yaptırttım. Sonrasında oğlumu annemin evine götürdük ve 2 hafta boyunca tekrar veterinere götürmedik iyileşir diye. Bir gün kedi kötüleşince annem veterinere götürdü. Yapılanlara göre götürdüğümüzde şeker komasındaymış. Böbrekleri iflas etmiş. Kanı kalmamış. 5 gün yoğun bakım mücadelesinin ardından da oğlumu kaybettik. Ölmeden bir gün önce onu yoğun bakımda ziyaret etmiştim ve hayvanın ruhu emilmiş gibiydi. Sevgi dolu gözlerinin arkasında hiçbir şey kalmamıştı. Böyle anlattığımda yine ne kadar bencil ve cani olduğumu bir kez daha hatırladım. Affet beni miniğim.

çok bencilsin! o kadar şey yazasım var ki!!!! dramatize edince suçunu bastırmıyorsun. kendin diyorsun iş yerine gittiği ilk gün dolabın altından çıkmamış diye. nasıl için rahat etti hayvanı ordan oraya sürüklemeye?!? sen sakın ama sakın bir daha bir can sahiplenme!!

Mutlak Butlan · 6 Haziran 2022

İskence cektirmissiniz hayvana resmen. Cok uzucu ya gercekten.

Kibariyenin Annesi · 6 Haziran 2022

resmen eziyet çile çekmiş hayvancağız. tedavi olmadan neden kedi sahipleniyorsun oyuncak mı bu sürekli bir yerlere verip geri alıyorsun? İnsafsızlık bu.

xkadarbilinmeyen · 6 Haziran 2022

Ergenlikte ve psikolojik olarak rahatsız bir çocuğa yazdığınız mesajlar korkunç. Hayvan sevebilirsiniz fakat bunu insanlara nefret saçmadan, beddua etmeden yapabilirsiniz.

gurbettekikardelen · 6 Haziran 2022

voretiant .!.:
Ben 4 yıldır OKB yle yabi bi bakıma ileri seviye temizlik takıntısıyla uğraşıyorum. Yeri geldi çamaşır suyuyla keselendiğimde oldu.

Şu an sinirden elim ayağım titriyor! Madem temizlik takıntın var, ne diye o canın hayatını zindan ettin?

voretiant .!.:
Sonrasında oğlumu annemin evine götürdük ve 2 hafta boyunca tekrar veterinere götürmedik iyileşir diye.

Kendi kendine iyileşir ne demek? Ya var ya içimden geçenleri söylesem, sonsuza kadar banlanırım!

askitotomsu · 6 Haziran 2022

voretiant .!.:
ders oldu evet ama hayvanın canını aldıktan sonra ne mana. hayatıma devam etmek istemiyorum

Zora gelince kaçan insan hiç makbul değildir bence. Sadece kedinin durumu için değil, şu mesajınız için de yazdım bunu.
Kediye cok yazık olmuş orası belli zaten. Yorum yapıp canınızı yakmak istemiyorum. Ama bunun üzerine yapılacak şey hayatıma devam etmek istemiyorum, değildir. Bu da korkak, ödlek bir düşünce. Tıpkı kediye kızdım yolladım demeniz gibi.
Bir canlı uzun süre acı çekmiş. Şu saatten sonra ne yapılır onun için? Hiç. Ama bu hatayı başka bir şekilde onarmanizi tavsiye ederim. Mesela sokak hayvanlarına karşı daha ilgili olabilir, onlari yaz kış mama ve su açısından destekleyebilirsiniz. Böylece içiniz biraz rahatlar. Olumsuz etkilediginiz canlı hayatına olumlu izler bırakmış olursunuz. Bir hayvan elinizden zarar gormusken, onlarca hayvan da iyilik görebilir. Anlatabildim mi?
Hayata bakış açınızı da değiştirin. Yaşadığınız sürece dünyaya iyi izler bırakmaya çalışırsanız kendinizi çok daha mutlu hissedersiniz

askitotomsu · 6 Haziran 2022

Wurstria .!.:
Bu hayvancağız ne yaşadı, nasıl acı çektiyse dilerim Allah sana beş on kat daha fazlasını verir. Küfür etmemek için kendimi çok zor tutuyorum. Ulan aciz o be aciz. Umarım ondan daha aciz daha zavallı duruma düşersin. Kimse, bak bu dünyada kimse yaşattığını yaşamadan ölmez! Gözünün içine baka baka hayvancağızın ölümüne sebebiyet vermişsiniz. Hepiniz ama sadece sen değil. Seni kedi affetse ne olur yukarıdaki affetmez be!

Wurstria, hepimiz kızdik ama yazdıklariniz daha kötü şeylere sebep olabilir. Sakin kalın. Yazdığımız şeyler başka şeyleri de yıkacak ya da yeniden onaracaktir

babyloading87 · 6 Haziran 2022

voretiant .!.:
Umarım hepsini okuyabilirsiniz. Öncelikle kendimle ilgili ufak bir bilgilendirme yapayım. Ben 4 yıldır OKB yle yabi bi bakıma ileri seviye temizlik takıntısıyla uğraşıyorum. Yeri geldi çamaşır suyuyla keselendiğimde oldu. Ve hep küçüklüğümden beri de kedi sahiplenmek istemiştim. Bir türlü denk gelmemişti. Geçen senenin kasım ayında kedi sahiplenmeye karar verdim. 2-3 aydır rahatsızlığımda iyi gidiyordum ve psikiyatristimle beraber buna hazır olduğuma karar verdik. 26 Kasım 2021 de oğlumu sahiplendim. Her şey başlarda iyi gidiyordu. Tüyleri, koltukları tırmalaması asla sorun olmuyordu bana. Ama zamanla kakasına basmaya başladı ve bu beni aşırı rahatsız hissettiriyordu. Temizlik yapmak için günlerce evden çıkmadığımı bilirim. 2 ay sabrettim ama daha fazla dayanamadığıma karar verdim. Ve sınav senemdi ama mezuna da kalacağım artık boşuna verdim oğlumu. Keşke çamaşır suyu kullanmaktan kemiklerim gözükseydi de vermeseydim oğlumu. Temizliği bitirdikten bir sonraki gün tekrar kakasına dağıtınca çıldırdım ve ona çok kızdım. 2 ay baktıktan sonra babamın işyerinde bakmaya karar verdik. Onu iş yerine bıraktığımız ilk gün dolabın altından çıkmamış bile. Yanına geldiğimde çıkmıştı anca. Belki iş yerinde tuvaletine basmasına çözüm buluruz ve eve geri alırız diye orada kaldı yaklaşık 2 ay. Ama hala kakasına basmaya devam ediyordu. Her ne kadar iş yerinde gayet iyi baksak da bir evi olmaması içimize sinmiyordu. Babamla onu sahiplendirmeye karar verdik her ne kadar istemesem de. Babam bir yuva bulmuştu ama ben istememiştim. Israr etmeye devam edince bende kabul ettim ve oğlumu onlara verdik takip şartıyla. Ama ne zaman resim istesem günler sonra atıyorlardı. Sonrasında 2 ay onlarda kalınca attıkları fotoğraflarda giderek zayıfladığını fark ettim. Onlar da kedi koktuğu için geri vermek istemişti zaten bende kabul ettim. Annemin evine götürmeye karar verdik bu sefer(annemle babam ayrı). Kedi onlarda kaldığı zaman içerisinde 2 kilo vermişti ve çok kötü bir haldeydi. Gözü enfeksiyon kapmıştı. Solunum ve sindirim sorunları çıkmıştı ama bir kez bile veterinere götürmemişlerdi miniği. Kediyi ne yapacağımıza karar vermek için bayramdan sonrasına kadar zaman tanımalarını istedik. Bayram bittikten birkaç gün sonra da geri aldık. Alır almaz veterinere götürdük. Tedavisi biraz yüksek olduğu için babam yaptırtmak istememişti ama ben yaptırttım. Sonrasında oğlumu annemin evine götürdük ve 2 hafta boyunca tekrar veterinere götürmedik iyileşir diye. Bir gün kedi kötüleşince annem veterinere götürdü. Yapılanlara göre götürdüğümüzde şeker komasındaymış. Böbrekleri iflas etmiş. Kanı kalmamış. 5 gün yoğun bakım mücadelesinin ardından da oğlumu kaybettik. Ölmeden bir gün önce onu yoğun bakımda ziyaret etmiştim ve hayvanın ruhu emilmiş gibiydi. Sevgi dolu gözlerinin arkasında hiçbir şey kalmamıştı. Böyle anlattığımda yine ne kadar bencil ve cani olduğumu bir kez daha hatırladım. Affet beni miniğim.

Rahatsızlıgınız oldugu ıcın,suanda psıkolojınız ıyı olmadıgı ıcın cok yuklenmeyecegım.Yoksa söylenecek cok sey var da..
Lutfen bırdaha hayvan sahiplenmeyın.
Hayvan olmus yol gecen hanı.
Ordan oraya ordan oraya.
Kı kediler duygusal hayvanlar bildiğim kadarıyla,yer değisiklikleri onları direkt etkiliyor.

babyloading87 · 6 Haziran 2022

Wurstria .!.:
Bu hayvancağız ne yaşadı, nasıl acı çektiyse dilerim Allah sana beş on kat daha fazlasını verir. Küfür etmemek için kendimi çok zor tutuyorum. Ulan aciz o be aciz. Umarım ondan daha aciz daha zavallı duruma düşersin. Kimse, bak bu dünyada kimse yaşattığını yaşamadan ölmez! Gözünün içine baka baka hayvancağızın ölümüne sebebiyet vermişsiniz. Hepiniz ama sadece sen değil. Seni kedi affetse ne olur yukarıdaki affetmez be!

Ablacım benzın dok yak kadını tam olsun.
Aklınıza ılk nasıl beddua geliyor herseyde ya?

ema1 · 6 Haziran 2022

Buraya yazıp paylaşmanız iyi olmuş temizlik hastası olup kimse evine kedi almasın zaten , başka uğraşlar bulsunlar

CiRiLLA · 6 Haziran 2022

Devamli sahteden "oglum oglum" yazmanizi okurken acayip rahatsiz oldum.

evhayalim · 6 Haziran 2022

voretiant .!.:
Umarım hepsini okuyabilirsiniz. Öncelikle kendimle ilgili ufak bir bilgilendirme yapayım. Ben 4 yıldır OKB yle yabi bi bakıma ileri seviye temizlik takıntısıyla uğraşıyorum. Yeri geldi çamaşır suyuyla keselendiğimde oldu. Ve hep küçüklüğümden beri de kedi sahiplenmek istemiştim. Bir türlü denk gelmemişti. Geçen senenin kasım ayında kedi sahiplenmeye karar verdim. 2-3 aydır rahatsızlığımda iyi gidiyordum ve psikiyatristimle beraber buna hazır olduğuma karar verdik. 26 Kasım 2021 de oğlumu sahiplendim. Her şey başlarda iyi gidiyordu. Tüyleri, koltukları tırmalaması asla sorun olmuyordu bana. Ama zamanla kakasına basmaya başladı ve bu beni aşırı rahatsız hissettiriyordu. Temizlik yapmak için günlerce evden çıkmadığımı bilirim. 2 ay sabrettim ama daha fazla dayanamadığıma karar verdim. Ve sınav senemdi ama mezuna da kalacağım artık boşuna verdim oğlumu. Keşke çamaşır suyu kullanmaktan kemiklerim gözükseydi de vermeseydim oğlumu. Temizliği bitirdikten bir sonraki gün tekrar kakasına dağıtınca çıldırdım ve ona çok kızdım. 2 ay baktıktan sonra babamın işyerinde bakmaya karar verdik. Onu iş yerine bıraktığımız ilk gün dolabın altından çıkmamış bile. Yanına geldiğimde çıkmıştı anca. Belki iş yerinde tuvaletine basmasına çözüm buluruz ve eve geri alırız diye orada kaldı yaklaşık 2 ay. Ama hala kakasına basmaya devam ediyordu. Her ne kadar iş yerinde gayet iyi baksak da bir evi olmaması içimize sinmiyordu. Babamla onu sahiplendirmeye karar verdik her ne kadar istemesem de. Babam bir yuva bulmuştu ama ben istememiştim. Israr etmeye devam edince bende kabul ettim ve oğlumu onlara verdik takip şartıyla. Ama ne zaman resim istesem günler sonra atıyorlardı. Sonrasında 2 ay onlarda kalınca attıkları fotoğraflarda giderek zayıfladığını fark ettim. Onlar da kedi koktuğu için geri vermek istemişti zaten bende kabul ettim. Annemin evine götürmeye karar verdik bu sefer(annemle babam ayrı). Kedi onlarda kaldığı zaman içerisinde 2 kilo vermişti ve çok kötü bir haldeydi. Gözü enfeksiyon kapmıştı. Solunum ve sindirim sorunları çıkmıştı ama bir kez bile veterinere götürmemişlerdi miniği. Kediyi ne yapacağımıza karar vermek için bayramdan sonrasına kadar zaman tanımalarını istedik. Bayram bittikten birkaç gün sonra da geri aldık. Alır almaz veterinere götürdük. Tedavisi biraz yüksek olduğu için babam yaptırtmak istememişti ama ben yaptırttım. Sonrasında oğlumu annemin evine götürdük ve 2 hafta boyunca tekrar veterinere götürmedik iyileşir diye. Bir gün kedi kötüleşince annem veterinere götürdü. Yapılanlara göre götürdüğümüzde şeker komasındaymış. Böbrekleri iflas etmiş. Kanı kalmamış. 5 gün yoğun bakım mücadelesinin ardından da oğlumu kaybettik. Ölmeden bir gün önce onu yoğun bakımda ziyaret etmiştim ve hayvanın ruhu emilmiş gibiydi. Sevgi dolu gözlerinin arkasında hiçbir şey kalmamıştı. Böyle anlattığımda yine ne kadar bencil ve cani olduğumu bir kez daha hatırladım. Affet beni miniğim.

Üzüldüm gerçekten sizin adınıza.Benim kızımında kedisi var ,fakat hiç ilgilenemiyoruz,güm içinde evde olamıyoruz ve çok fazla yalnız kalıyor ve ben üzülüyorum.Barınağa vermeyi felan düşünüyorum ama bulamıyorum.Siz bir yuvadan bahsetmişsiniz özelden detay veririmisiniz rica etsem.Yada buradaki arkadaşlar yardımcı olabilirmi gerçekten çok ilgisiz kalıyor hayvancık.Yapıcak çok bişeyimde yok.

Fight4freedom1 · 6 Haziran 2022

İki kedim var.Kedilerimi hayatta vermem.Size çok şey yazasım var ama içimde tutmaya çalışıyorum. O kadar büyük günaha girdinizki... Ailenizinde sizden aşagı kalır yanı yok. Ufacık hayvanın sebebi oldunuz...

Fight4freedom1 · 6 Haziran 2022

Ortayakarisikpampam .!.:
Üzüldüm gerçekten sizin adınıza.Benim kızımında kedisi var ,fakat hiç ilgilenemiyoruz,güm içinde evde olamıyoruz ve çok fazla yalnız kalıyor ve ben üzülüyorum.Barınağa vermeyi felan düşünüyorum ama bulamıyorum.Siz bir yuvadan bahsetmişsiniz özelden detay veririmisiniz rica etsem.Yada buradaki arkadaşlar yardımcı olabilirmi gerçekten çok ilgisiz kalıyor hayvancık.Yapıcak çok bişeyimde yok.

Yahu barınak nasıl halde git bir hör yaa. İlgilenmek dedigin mamasını suyunu ver yeter. Gidecegi yerden eminim iyidir. Allah sizide bildigi gibi yapsın.
Benimde kedim evde yalnız kalır hep aglardı. Bende ikinci kediyi aldım. Ve ikisi akşama kadar oyun oynuyor birbirini kovalıyor.Şuan aglamıyor. Biraz vicdan olsun. Barınakta 1 ay içinde hastalıktan ölür o hayvan.

Kedim benim yüzümden öldü

Only positive vibes 💕

Nirvana

Popüler Üye

Nirvana

Nirvana

Popüler Üye

Aktif Üye

İnanmak istemiyorum, bilmek istiyorum.- Carl Sagan

ENTP

Popüler Üye

Her insan, yapmadığı tüm iyiliklerden suçludur!

Yiğit Aras_SMA destek

Yiğit Aras_SMA destek

Hersey cok guzel olacak!

Hersey cok guzel olacak!

Hayat, sen plan yaparken başına gelenlerdlr

♈

Aktif Üye

Popüler Üye

Popüler Üye

Benzer Konular