Kedilerim Bebeğimi Kıskanıyor

Bebeği 6 aylık. Ben size katılmıyorum maalesef. Hayvan sahiplenirken bu zorlukları bilerek sahiplenmeliyiz. Ama dediğim gibi biraz daha beklerseniz düzeliceğini düşünüyorum
 
Ne güzel atlatmışsınız, bayıldım. Kıyafet işini bir deneyeyim umarım boka bulamazlar onları da
 
size göre evlat değil diye milleti evlat değildir diye düzeltemezsiniz. Kedisini çocuğu yetine koyan çocuk sahibi olmamış insanlar var yani bu insanlar eksik hisler mi yaşıyor. Bence hiç uzatmayın duyarsız bu yorumlarınız
 
Cıvık kaka kedilerde iyi bir şey değil. Hayvan stresli belli ki veya başka bir sağlık problemi var. Kıyamam. Size de yazık anlıyorum, sabır diliyorum. Ben de geçenlerde ufak çaplı bir cinnet geçirdim. Benim evim de Nuh’un gemisi gibidir.
 
Biz de kademeli alıştırdık, ilk zamanlar çok problem yoktu. Bebek hareketlendikçe sorunlar artmaya başladı. Şu an banyomda üzerine işenmiş bir sepet çamaşır var. Ağlayarak yazıyorum cidden moralim çok bozuk.
 
Evlat olarak görüyorsunuz diye kimse size tepki vermediyse hanım efendiye siz tepki veremezsiniz. Ne demek evlat ya ve yetimhameden alınan çocukla ne alakası var . Hayvan sevgisi hanım efendide olmazsa sokaktan almaz bakmaz üzüntünü vicdani yükünü burda paylaşmazdı. Sokağa da atmamış. Benim benim de kedim vardı hamileyim. Son zamanlarda illallah ettirdi. Pisliği bir yanda kızımı sürekli sıkıştırıp zarar vermeye başladı. En son çocuğun gözü çıkıyordu. Tamam stresli ama bunun altında ben daha çok stres ediyordum. Çocuğum o kadar sevmeyr rağmen korkmaya başladı kedisinden. Mecbur sahiplendirdim. Bana yakın birine kendim orda gayet huzurlu gidip görüyorum da. Olmayınca olmuyor zorlamaya gerek yok. Bu arada evim leş gibi kokmaya başlamıştı insanlar evime giremiyordu . Çünkü her yere sıçratmaya başlamıştı. Şimdi mis gibi kokuyor. Kendi çocuğumun sağlığı daha önemli kimse kusura bakmasın netttt
 
Bebeği 6 aylık. Ben size katılmıyorum maalesef. Hayvan sahiplenirken bu zorlukları bilerek sahiplenmeliyiz. Ama dediğim gibi biraz daha beklerseniz düzeliceğini düşünüyorum
Hayvan sahiplenirken her türlü zorluğunu göze aldığım için, edindiğim bütün hayvanlar benimle yaşadılar ve ecelleriyle öldüler. Bir sürü hayvana geçici yuva oldum, ev arkadaşlarımın bırakıp gittiği hayvanları sahiplendirdim, halihazırda sokakta baktığım kedilerim var. İki tane kedimden birini hasta ve güçsüz olduğu için, diğerini de uzun süre sahiplenilmediği için sokaktan aldım. İkisi de cins değil, çoğu insanın beğeneceği “güzel” kediler değiller. Evimin tüm camlarında kedi filesi+kedi tülü var, balkonlarımdan birini sadece kedilerim için kapattırdım. Kedilerim kısır ve düzenli olarak aşıları yapılıyor, pahalı ve sağlıklı mamalarla besleniyorlar, evin hiçbir yeri onlara yasak değil ve misafirim geldi diye kedilerimi odalara kapatmam. Bebeğim olmasına rağmen düzenli olarak onları tararım, bakımlarını aksatmam, kumları günaşırı temizlenir ve tüm aile bireylerimiz onlarla oyun oynayıp ilgilenirler. Yeterince “hayvansever” olmadığımı, sırf kedileri “evlat” olarak görmediğimi söylediğim için türcülük yaptığımı düşündüğünüzü hissettiğim için bunları yazma gereği hissettim. Evcil hayvanlarına bu şartlarda bakan çok çok az insan olduğunu biliyorum ve söylediklerinizi üstüme alınmıyorum. Yine söylüyorum, klişeye kaçmak istemem ama umarım bir gün bebeğinizi sağlıkla kucağınıza alır ve aradaki farkı anlar, hissedersiniz.
 
Evet muhtemelen strestendir ama yarın yine de veterinere gidicem. Gitmişken enine boyuna da konuşur sorarım ihtimalleri. Sizde de bebek var mı? Nasıl başa çıkıyorsunuz?
 
Bence zaman verilirse alışırlar ama sizin yazdıklarınızdan kedilerle bağınızın zayıf olduğunu çıkarttım. Temizlettiğiniz koltuğun fiyatını söylemeniz, 2 çocukla ne yapacağım temizlik mi yapayım kedi pisliği mi temizleyeyim vs demeniz…
İyi mama yediriyor, veterinere götürüyor olabilirsiniz, çocuğunuzla bağınız elbette daha kuvvetli olabilir ama onlar da sokak bilmeyen, yıllardır sizinle yaşayan, sizi aile olarak gören, duyguları olan canlılar. Sahiplendirebiliyorsanız sahiplendirin bence.
 
Kediler cocuklarin ani, dengesiz , kestirilemez hareketlerinden korkuyor, benimkiler de yegenime cok mesafeliler. Bebegin eski kirli kiyafetini yattiklari yerlere koymak ise yarayabilir, kokusuna alissinlar.
 
Hahahahs bu fikri sevdim delirirler büyük ihtimalle sinirden
Yani biraz ortam yumuşasın istedim ama cidden bu büyük bir problem. Ben bebeğinizi tehdit olarak algıladıklarını düşünüyorum cüce bişey yürüyor falan bu ne demişlerdir. Sizin için çok zor ama zamanla düzelecek kokusuna alışsınlar
 
Bence kedileri sahiplendirin, onlarla pek duygusal bağınız kalmamış gibi. Çocuksuz bir eve gidip rahat etsinler.
Kedilerimi artık sevmiyorum diyemem. Onları hala çok seviyorum, sadece bu kadar stresli olmaları ve buna aylardır çözüm bulamamış olmak beni çok yıpratıyor. Çıkarttıkları sorunlar normal şartlar altında tolere edilemeyecek şeyler değil ama ben şu an gece yatakta dönmek için bile eşimi uyandıran biriyim ve iki bebeğim varken aynı performansı sergileyebileceğimden emin değilim. Ayrıca sahiplendirmek söz konusu olsa bile gidecekleri herhangi bir yerde şu anki şartlarının sağlanması çok zor. Zaten bu benim için çok zor bir durum, bu işin içinden çıkmanın başka bir yolunu bulmam lazım. Bilmiyorum duygularım çok karışık, belki de dediğiniz gibidir bağımız zayıflamıştır ve ben hormonal düşünüyorumdur.
 
Sürekli halı koltuk yatak temizletmekten imanım gevredi, tabii ki fiyatını düşüneceğim karun değilim ki? 1 yıldır çalışmıyorum, ikinciye hamileyim, yardımcı alma alışkanlığım olmadığı için eteğimde bir bebek ve kocaman bir karınla her gün temizlik yapıyorum. Yerimde olsanız siz dert etmez miydiniz parasını ve zahmetini? Sabah altıda kalkıp gece ona kadar bir sıcak çay içemediğim günler oluyor, uykusuz ve yorgunum. Eşim ikinci çocuk haberini aldığından beri duble mesai yapıyor tabii ki ailemin refahını ve rahatını düşünmek zorundayım, kedilerim de buna dahil.
 
Kediler cocuklarin ani, dengesiz , kestirilemez hareketlerinden korkuyor, benimkiler de yegenime cok mesafeliler. Bebegin eski kirli kiyafetini yattiklari yerlere koymak ise yarayabilir, kokusuna alissinlar.
1 yıldır bebeğin kokusu her yerde ama yok, alışamadılar. Yine de deneyeceğim, normalde sağda solda bırakmam pek kıyafet bir de bunu deneyelim bakalım
 
Sizi çok iyi anlıyorum Allah yardımcınız olsun. Kızım 5 yaşında bizimki öyle normal zararlar değil çocuğun derisini yüzüyordu resmen. Öğretmeni beni aradı en son bu çocuk neden bu halde ihmal söz konusu olabileceğini düşündüler. Kızım kedisinin yaptığını söylemişti. Kaşla göz arası hemen sıkıştırıp yapacağını yapıyordu. Veterinere de götürdük beyaz ırklar asi olur malesef kediler zapt edilemez deniliyordu. En son kızım uykusunda bile pamuk diye irkilmeye başladı. Yapamadık biz size Allah kolaylık versin diyim
 

Allah korusun bebeğinizin bir sağlık problemi olsaydı, böyle davranışları olsaydı koltuk temizliğine verdiğiniz parayı dert edinir miydiniz? 1 köpek 2 kediyle yaşıyorum, nöbet tuttuğum çok yoğun bir işim var, zamanında idrar ve kaka problemleri olan engelli hayvanlarım da oldu, sabah akşam çiş kaka temizledim, kaç tane halı telef oldu, bir gün bile halıların derdine düşmedim. Herkesin hayatında hayvanlarını koyduğu yer farklı, o yüzden dedim bence sahiplendirin diye.
 
Kızım da çok hırçın değil bu arada kedilere karşı. Yani sevmek istiyor, yaklaşıyor ama hemen kaçıyorlar. Bazen çok sinirli baktıkları zaman bile ağlamaya başlıyor. Emeklerken bir iki kez kuyruklarından tuttu patiyi yiyince korktu şimdi yaklaşamıyor fazla. Ben zamanla alışacaklar diye düşündükçe daha kötüye gidiyor işin içinden bir türlü çıkamıyorum
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…