kediler ve bozulan psikolojimiz

gweny chopstick .!.:

merhabalar öncelikle şunu belirtmek istiyorum kendimi bildim bileli çocukluğumdan hatta bebekliğimden beri hep hayvan besledik ve hep onlara aşık olarak büyüdüm. elimden geldiğince sokak hayvanlarına destek olurum gerekirse kendi ihtiyacımdan da kısarım.

işte böyle yine sokak kedisi beslerken evimin yakınındaki arazide iki kediye denk geldim 8-12 aylık anca varlar ikisi de erkek. bir beyaz tekir diğeri smokin. binlerce kedi görmüşüm sevmişimdir ama bu ikiliye o kadar içim ısındı ki günde artık iki üç kez sırf sevmeye gitmeye başladım.annem de öyle çok sevdi her sevmeye benimle birlikte geldi. bir gün gel gelelim beyaz hastalandı ve o gün bir kediden dayak yedi biz de dayanamadık evimiz hiç müsait değilken eve aldık. bu arada evde 3 de kuşumuz var, benim kedi alerjim ve astımım var ona da değineyim. ardından dayanamadık smokin olanı da aldık yalnız ilk kediyi aldığımızda durum gayet iyiyken smokin eve geldiğinde devamlı bacaklarına tuvaletini yaptığını fark ettik. ilk gelen beyaz ise kıskançlıktan sürekli ağlayıp kumları deşeleyip etrafa saçıyor abartısız tüm oda kum doluyor saniyeler içinde. görseniz kriz geçirir ağlarsınız. hani normal davranmıyor asla. smokini veterinere götürdük idrar veya boşaltım yollarında sorun yok fakat hayvan ne çeşit kum kullanırsak kullanalım ne değişik tuvalet kapları alırsak alalım bacaklarına tuvaletini yapıp her yere sürüyor ve bu bizim evde inanılmaz bir kaosa sebep oluyor. günde bilmem kaç kez evi baştan sonra temizliyoruz, hayvanı hafif hafif ılık bezle siliyoruz kendini silmiyor asla öyle bir huyu yok. gidip evde ne bulursa sürtüyor.artık bağıra bağıra ağlamak istiyorum ki ben titiz bir de değilim.

hayatımızın mahvolduğunu bile düşünmeye başladım. geri dönüşsüz olarak mahvettik galiba.sabah 6-7 olana kadar annemle uyuyamıyoruz tuvalet yaptı mı yapacak mı yine bulaştıracak mı? bizi şöyle bir izleseniz bu ne tür bir işkence çözemezsiniz cidden. kuşlarla ne kadar zor olduğuna veya kediler geldiğinden beri kaç defa astım krizine girdiğime asla değinmiyorum bunlar artık önemsiz onlar evladımız artık asla bırakmayız ama şu tuvalet düzenine lütfen artık bir akıl verin lütfen geçecek deyin. annem günlerdir ikinci kedi geldiğinden beri beti benzi atmış şekilde geziyor çünkü evin her köşesinden günde üç dört defa kedi çişi kakası temizlemekten öldü diyebilirim. ikincisi geldiğinden beri evde yemek yapılmıyor öyle diyeyim. devamlı nöbetteyiz.ilk kedimiz deseniz sabah akşam bağıra bağıra ağlıyor artık komşulardan şikayet gelmesini bekliyoruz. sırf kıskandığı için huyları değişti inanılmaz huysuzlaştı oysa büyük ilgiyi ona veriyoruz. ve dışarıda da çok iyi anlaşan asla ayrılmayan kedilerdi. hayvanın evde böyle olası tuttu.

rezilliği görseniz günde 2-3 saatlik uykularla hayvanların başında nöbet tutuyoruz tuvaleti saçacaklar mı her yeri dışkı idrar yapacaklar mı diye. ki öyle bahsettiğim bir damla bir şey değil tüm tuvaletini olduğu gibi bacağa yapıyor ve eve rastgele sürtüyor. ilk gelen zaten kıskandığı için tüm tuvalet kabındaki kumlarını eve yığıyor. inanın artık biz evi terk edeceğiz annemle o olacak. geçecek mi? doğum yaptıktan sonra eski hayatını özleyen anneler gibi olduk.

Genişletmek için tıkla...

gweny chopstick .!.:

yok açtım defalarca kez kapıyı gitmiyorlar. daha önce aylarca dışarıda besledim her seferinde bu ikisi peşimden ayrılmayıp zorla eve gelmeye çalışıyorlardı. o kadar üzülüyordum ki ben evdeyken bile balkondan bakıyordum aşağıda inip onları almamı bekliyorlardı. esasen oldukça evi seven kediler. tasmayla balkona çıkarmak istiyorum oraya bile asla çıkmıyorlar

Genişletmek için tıkla...

hadiyandan .!.:

bence sonradan getirdiğinizi sahiplendirebilirsiniz. tek kedi hiç kedi bende bitane var başka bitane getirmeyi denedim 2 kere sonuç hep hüsran.... o yüzden ne hayvanlara eziyet edin ne kendinize. uygun bi aile bulup sahiplendirin.

Genişletmek için tıkla...

gweny chopstick .!.:

yok açtım defalarca kez kapıyı gitmiyorlar. daha önce aylarca dışarıda besledim her seferinde bu ikisi peşimden ayrılmayıp zorla eve gelmeye çalışıyorlardı. o kadar üzülüyordum ki ben evdeyken bile balkondan bakıyordum aşağıda inip onları almamı bekliyorlardı. esasen oldukça evi seven kediler. tasmayla balkona çıkarmak istiyorum oraya bile asla çıkmıyorlar

Genişletmek için tıkla...

O1deren87 .!.:

Belkide evde olmak istemiyorlar. Belkide özgürce sokaklarda dolasmak istiyorlardır

Genişletmek için tıkla...

gweny chopstick .!.:

maalesef kimseye güvenip sahiplendiremem bir defa o hataya düştüm sokakta çaresiz bir yavruyu uzun süredir kedi isteyen güvendiğim bir aileye verdim gitmiş 2 ay sonra barınağa vermiş ve kediyi uyutmuşlar o kadar kahroldum ki bir daha bunu yapmam

Genişletmek için tıkla...

gweny chopstick .!.:

merhabalar öncelikle şunu belirtmek istiyorum kendimi bildim bileli çocukluğumdan hatta bebekliğimden beri hep hayvan besledik ve hep onlara aşık olarak büyüdüm. elimden geldiğince sokak hayvanlarına destek olurum gerekirse kendi ihtiyacımdan da kısarım.

işte böyle yine sokak kedisi beslerken evimin yakınındaki arazide iki kediye denk geldim 8-12 aylık anca varlar ikisi de erkek. bir beyaz tekir diğeri smokin. binlerce kedi görmüşüm sevmişimdir ama bu ikiliye o kadar içim ısındı ki günde artık iki üç kez sırf sevmeye gitmeye başladım.annem de öyle çok sevdi her sevmeye benimle birlikte geldi. bir gün gel gelelim beyaz hastalandı ve o gün bir kediden dayak yedi biz de dayanamadık evimiz hiç müsait değilken eve aldık. bu arada evde 3 de kuşumuz var, benim kedi alerjim ve astımım var ona da değineyim. ardından dayanamadık smokin olanı da aldık yalnız ilk kediyi aldığımızda durum gayet iyiyken smokin eve geldiğinde devamlı bacaklarına tuvaletini yaptığını fark ettik. ilk gelen beyaz ise kıskançlıktan sürekli ağlayıp kumları deşeleyip etrafa saçıyor abartısız tüm oda kum doluyor saniyeler içinde. görseniz kriz geçirir ağlarsınız. hani normal davranmıyor asla. smokini veterinere götürdük idrar veya boşaltım yollarında sorun yok fakat hayvan ne çeşit kum kullanırsak kullanalım ne değişik tuvalet kapları alırsak alalım bacaklarına tuvaletini yapıp her yere sürüyor ve bu bizim evde inanılmaz bir kaosa sebep oluyor. günde bilmem kaç kez evi baştan sonra temizliyoruz, hayvanı hafif hafif ılık bezle siliyoruz kendini silmiyor asla öyle bir huyu yok. gidip evde ne bulursa sürtüyor.artık bağıra bağıra ağlamak istiyorum ki ben titiz bir de değilim.

hayatımızın mahvolduğunu bile düşünmeye başladım. geri dönüşsüz olarak mahvettik galiba.sabah 6-7 olana kadar annemle uyuyamıyoruz tuvalet yaptı mı yapacak mı yine bulaştıracak mı? bizi şöyle bir izleseniz bu ne tür bir işkence çözemezsiniz cidden. kuşlarla ne kadar zor olduğuna veya kediler geldiğinden beri kaç defa astım krizine girdiğime asla değinmiyorum bunlar artık önemsiz onlar evladımız artık asla bırakmayız ama şu tuvalet düzenine lütfen artık bir akıl verin lütfen geçecek deyin. annem günlerdir ikinci kedi geldiğinden beri beti benzi atmış şekilde geziyor çünkü evin her köşesinden günde üç dört defa kedi çişi kakası temizlemekten öldü diyebilirim. ikincisi geldiğinden beri evde yemek yapılmıyor öyle diyeyim. devamlı nöbetteyiz.ilk kedimiz deseniz sabah akşam bağıra bağıra ağlıyor artık komşulardan şikayet gelmesini bekliyoruz. sırf kıskandığı için huyları değişti inanılmaz huysuzlaştı oysa büyük ilgiyi ona veriyoruz. ve dışarıda da çok iyi anlaşan asla ayrılmayan kedilerdi. hayvanın evde böyle olası tuttu.

rezilliği görseniz günde 2-3 saatlik uykularla hayvanların başında nöbet tutuyoruz tuvaleti saçacaklar mı her yeri dışkı idrar yapacaklar mı diye. ki öyle bahsettiğim bir damla bir şey değil tüm tuvaletini olduğu gibi bacağa yapıyor ve eve rastgele sürtüyor. ilk gelen zaten kıskandığı için tüm tuvalet kabındaki kumlarını eve yığıyor. inanın artık biz evi terk edeceğiz annemle o olacak. geçecek mi? doğum yaptıktan sonra eski hayatını özleyen anneler gibi olduk.

Genişletmek için tıkla...

yenGEnC .!.:

Bana öyle geldi ki kediler sizi çok sevmemiş..evinizde bir sürü huzur kaçıran unsur var. Kuşlar var, hiç sevmedigi ikinci bir düşman kedi var, evde çoğu odanın kapısı kilitli (benim kedimin kilitli kapı kadar nefret ettiği bir şey yok. Kediler meraklı hayvanlardır)...
Hayat mı bu?
Tamam iyilik yapmışsınız Allah razı olsun ama onlara güzel bir hayat da verememissiniz.
Keşke Eve almadan önce hem hastaliginizi hem kuslarinizi dusunseydiniz. Hadi siz genç ve tecrubesizsiniz. Annenizin hiç mi aklına gelmedi? Eve almak yerine geçici sahiplenseydiniz ve tedaviyi yapıp tüm sayfalara,eşe dosta sahiplendirmek istediğinizi soyleseydiniz su an kediler sevdikleri , sevildikleri bir evde neşe saçıyor olurlardı.
Bence bu ihtimali bir düşünün,hayvanlar size daha çok alismadan.
Bazen kediler sahiplerini sevmezler.
Benim ilk kedimi de iki yaşında sahiplenmistik. Aile bebekken tonla para verip cins diye almış, kediye preses gibi davranmışlar. Biraz büyüyünce de sıkılıp 'kedimizi bakacak aile' diye ilan açtılar, biz de aldık.
Kedi mutlu,oyuncu, sevgi dolu bir kedi değildi. Kapıyı açık bulduğu an evden kaçardı. Hatta bir kere kanepenin arkasını delmis,biz evdeyken oraya saklanirdi.
Ayrılırken ev arkadaşım götürdü.
Birkac sene sonra kendi kedimi sahiplendim. Öyle sevgi dolu ki, her mama koyusunda eğiliyorsun ya, teşekkür için kafasini senlw tokusturuyor. Her fırsatta kucağına geliyor. Sevgisini göstermenin bin ayrı yolunu biliyor. Kaçma teşebbüsünü geç, kapının yakınından geçmiyor. Kucağına alıp kapıdan çıkarmaya calis, bağırıp tirmalayip eve kaçıyor.
Ben kendi kedimle yaşayınca emin oldum ki ilk kedim bizi hiç sevmemiş ve bizimle olmaktan hiç memnun kalmamış.
Yani siz kedili hayatı sevmemissiniz ama eminim kediler de sizi sevmemiş.
Daha da kötü olmadan güvenilir birilerine sahiplendirmeye çalışın,ne kendinize eziyet edin ne garibanlara

Genişletmek için tıkla...