'Kaynana' sıfatı gelince gerçekten bir şeyler oluyormuş. .

Bence yersiz.
Belkide seni cok sevdiginden en guzelini dusunup kararlastiriyor senin icin?
Olamazmi?
Belkide diger gelinlerinde kursaginda kalan seyleri sende gerceklestirmek istiyor en guzel sekilde.
Bardagin dolu tarafindan bakin.
Boyle dusunun.
Hevesini kursaginda birakmayin kadin cagizin.
Kaynana oldugu icin goze batiyor tum bunlar, annen olsa bi sorun gormezdin bence.

garrulous .!.:

Kızlar geçtiğimiz aralık ayında erkek arkadaşımla sözlendik. Toplamda 4 yıldır da birlikteyiz. Erkek arkadaşım annesiyle beni, biz sevgili olduktan 8 ay sonra tanıştırdı. Çok egosuz, neşeli, beni de çok seven bir kadın. Keza ben de aynı şekilde öyle. Telefonda konuşurken bile birbirimize sevgimiz belli olur.

Her neyse ne olduysa sözden sonra oldu. Aslına bakarsanız öyle büyük olaylar değil, olay da değil aslında ama ben artık onla telefonla konuşmak istemiyorum ve eskisi gibi neşeli olamıyorum konuşurken çünkü içimden gelmiyor. Sebebi de her şeye çok fazla müdahil ve benden çok fazla endişeli olması. Bunu da bana yansıtması.

Sözlendiğimizden beri her telefon konuşmamızda 'aman kızım, sakın ağır eşya almayın, fazla eşyaya gerek yok. . Aman nişan nasıl olacak, sizin adetiniz ne (annemlerle tabi ki tanışıyorlar ve bunları onlarla konuşması gerektiği halde defalarca bana sordu), sana tanesi şu kadardan eşarp yaptırdım. . Ben siz evlendikten sonra evinize gelip de 2 ay kalmazsam içim rahat etmez. . Size geleyim de sofram böyle, yemeğim şöyle olsun. . vs vs vs.' . . Gelin görün ki bunlardan sonra artık aradığında bile açmak istemiyorum.

'Kaynana' sıfatında mı var bi hikmet???

Genişletmek için tıkla...

eğer sende sessizleştiğinş hissettirisen üzülğr ve daha çok karışır kafası ve sana yine yansır. İyi bir kadıan benziyor. Yaşıda var galiba. O yüzden he he he deyin geçin. Oda biz nasıl kayanan hiksyeleri duyuyorsak oda gelin hikayeleri duyuyo. O yüzden tedirgin olabilir.

sapsik58 .!.:

Bence yersiz.
Belkide seni cok sevdiginden en guzelini dusunup kararlastiriyor senin icin?
Olamazmi?
Belkide diger gelinlerinde kursaginda kalan seyleri sende gerceklestirmek istiyor en guzel sekilde.
Bardagin dolu tarafindan bakin.
Boyle dusunun.
Hevesini kursaginda birakmayin kadin cagizin.
Kaynana oldugu icin goze batiyor tum bunlar, annen olsa bi sorun gormezdin bence.

Genişletmek için tıkla...

papatyadiyari .!.:

eğer sende sessizleştiğinş hissettirisen üzülğr ve daha çok karışır kafası ve sana yine yansır. İyi bir kadıan benziyor. Yaşıda var galiba. O yüzden he he he deyin geçin. Oda biz nasıl kayanan hiksyeleri duyuyorsak oda gelin hikayeleri duyuyo. O yüzden tedirgin olabilir.

Genişletmek için tıkla...

Olabilir bunlar tabi neden olmasın. Zaten iyi bir insan kendisi. Sadece daraldım biraz sanırım ben :) Teşekkürler. .

Ya bunları söyleyen annen olsaydı.Ona bence kırılmazdı hatta konu açmaya hiç gerek duymazdın kaynanan biraz heyacanlı sadece zaman ver

Superkadinn .!.:

Aynen. Tamamen aynı. Bu tüm kaynanalarda olan belirtiler herhalde. Çok komikler. Koca kadınlar ne hale sokuyorlar kendilerini bir izleseler komik cidden Halbuki sizi evladı gibi sevse, saysa siz de onu sayacaksınız. Ama çocuksu kıskançlık yaşıyorlar ve ne yazıkki kendilerinden soğutuyorlar. En güzeli bence onun uyguladığı taktiği yapmak. Yüzgöz olmadan, çirkinleşmeden ilişkiyi görüntüde yakın gerçekte mesafeli yürütmek lazım. Ben de herşeyimi anlatırdım. Ama sizin yaşadıklarınızı yaşadım. Sürekli kendisinin çok nadide mükemmellikte olduğunu vurgulaması sonucu ben de hiçbirşey anlatmıyorum. Mükemmel mükemmel takılsın köşesinde

Genişletmek için tıkla...

Benim kayınvalide esrarengiz bir kadındı biz nişanlanana kadar. Hiç konuşmaz fikrini söylemez tuhaf tuhaf yüzüme bakardı hep. Hayatım boyunca bu tür içten pazarlıklı, sinsi insanlardan korkmuşumdur. Kayınvalidemin eşi vefat etmiş başka çocuğu da yok o yüzden hep eşimin etrafında döner durur. Biz nişanlıyken hep kendisini aramıza sokmaya çalışırdı. Biz eşimin ofisine giderdik oraya gelirdi, eve giderdik eve gelirdi. Bizi yalnız bırakmıyordu her yere bizimle gelmek istiyordu. Evlendikten sonra daha beterini yaşattı. Bizimle kalmak istedi, ben istemedim, eşime duygu sömürüleri yaptı (bir evlat annesini atar mı, eş her zaman bulunur ana bulunmaz vs. vs.). Bana çocuğumdan ayrıl başkasını bulucam ona dedi. Daha neler neler yaptı. Sonra ben bu yüzden ondan soğuduğum için hep uzak durdum içimden bir şey gelmedi saygısız oldum. 2 ay konuşmadık. Birbirimizi sevmiyoruz ama mecburen bir araya geliyoruz eşim öyle istediği için. Ben de rahat takılıyorum artık hiç yalnız kalmıyorum onunla, nasılsın diyorum o kadar. Değdi mi bu kadar ortalığı karıştırmaya? Ne yaparsam yapayım onun gözünde ben hiçim niye mükemmel görünmek için uğraşayım ki. Kayınvalideler bir de gelinlerini çocuklarına layık görmezler hep kusur ararlar, başkalarını örnek gösterirler. Bizimki fazlasıyla anaç bir kadın bir de. Her şeyi o yapsın (yemek, temizlik, alışveriş), ben hiçbir şey yapmayayım istedi. Çünkü o süper kadın o varken bana niye ihtiyaç duyulsun ki. Evlendiğimiz gece bile bizimle kalmaya kalktı eşime zorla ben götürttüm onu. Gerisini siz düşünün.

beautifuldisaster .!.:

Benim kayınvalide esrarengiz bir kadındı biz nişanlanana kadar. Hiç konuşmaz fikrini söylemez tuhaf tuhaf yüzüme bakardı hep. Hayatım boyunca bu tür içten pazarlıklı, sinsi insanlardan korkmuşumdur. Kayınvalidemin eşi vefat etmiş başka çocuğu da yok o yüzden hep eşimin etrafında döner durur. Biz nişanlıyken hep kendisini aramıza sokmaya çalışırdı. Biz eşimin ofisine giderdik oraya gelirdi, eve giderdik eve gelirdi. Bizi yalnız bırakmıyordu her yere bizimle gelmek istiyordu. Evlendikten sonra daha beterini yaşattı. Bizimle kalmak istedi, ben istemedim, eşime duygu sömürüleri yaptı (bir evlat annesini atar mı, eş her zaman bulunur ana bulunmaz vs. vs.). Bana çocuğumdan ayrıl başkasını bulucam ona dedi. Daha neler neler yaptı. Sonra ben bu yüzden ondan soğuduğum için hep uzak durdum içimden bir şey gelmedi saygısız oldum. 2 ay konuşmadık. Birbirimizi sevmiyoruz ama mecburen bir araya geliyoruz eşim öyle istediği için. Ben de rahat takılıyorum artık hiç yalnız kalmıyorum onunla, nasılsın diyorum o kadar. Değdi mi bu kadar ortalığı karıştırmaya? Ne yaparsam yapayım onun gözünde ben hiçim niye mükemmel görünmek için uğraşayım ki. Kayınvalideler bir de gelinlerini çocuklarına layık görmezler hep kusur ararlar, başkalarını örnek gösterirler. Bizimki fazlasıyla anaç bir kadın bir de. Her şeyi o yapsın (yemek, temizlik, alışveriş), ben hiçbir şey yapmayayım istedi. Çünkü o süper kadın o varken bana niye ihtiyaç duyulsun ki. Evlendiğimiz gece bile bizimle kalmaya kalktı eşime zorla ben götürttüm onu. Gerisini siz düşünün.

Genişletmek için tıkla...

Benim eşimde tek çocuk ve maalesef babayı kaybetmişler. Böyle durumda anneler eşleri yerine oğullarını koyuyor ve paylaşma konusunda daha zorlanıyorlar. Ama sizin ki çok çirkinleşmiş gerçekten. Konuyu kötü noktaya getirmiş. Sizinle oturmak istemesi ne demek? Çocuğumdan ayrıl başkasını bulucam ona nasıl birşey?? Onun kafa baya baya gitmiş. Eşinizin bu durumlardan haberi oldu mu?? Çok haklısınız görüşmek istememekte. Çok ayıp etmiş. Oğlunun mutluluğunu etkileyecek noktada egoist bir insan. Şimdi nerde yaşıyor?

Benim ki de alttan alttan bunları yaşıyor bazen ama kendisi de kayınvalideden çok çekmiş bana çaktırmamaya çalışıyor. Bazen engelleyemiyor sadece.

Çok üzüldüm nası bir çözüm buldunuz nasıl yapıyorsunuz? Yaptıklarından pişman oldu mu?

Bu arada aslında o sizi kıskanıyor. Oğlu sizi beğendiği için kadınsı saçma bir kıyaslamaya giriyor. Psikolojisi bozuk. Oğlu sizinle evlenmese onunla evlenecekti sanki??!!! Garipler anlaşılamıyor ama kesinlikle normal değil.

Superkadinn .!.:

Benim eşimde tek çocuk ve maalesef babayı kaybetmişler. Böyle durumda anneler eşleri yerine oğullarını koyuyor ve paylaşma konusunda daha zorlanıyorlar. Ama sizin ki çok çirkinleşmiş gerçekten. Konuyu kötü noktaya getirmiş. Sizinle oturmak istemesi ne demek? Çocuğumdan ayrıl başkasını bulucam ona nasıl birşey?? Onun kafa baya baya gitmiş. Eşinizin bu durumlardan haberi oldu mu?? Çok haklısınız görüşmek istememekte. Çok ayıp etmiş. Oğlunun mutluluğunu etkileyecek noktada egoist bir insan. Şimdi nerde yaşıyor?

Benim ki de alttan alttan bunları yaşıyor bazen ama kendisi de kayınvalideden çok çekmiş bana çaktırmamaya çalışıyor. Bazen engelleyemiyor sadece.

Çok üzüldüm nası bir çözüm buldunuz nasıl yapıyorsunuz? Yaptıklarından pişman oldu mu?

Bu arada aslında o sizi kıskanıyor. Oğlu sizi beğendiği için kadınsı saçma bir kıyaslamaya giriyor. Psikolojisi bozuk. Oğlu sizinle evlenmese onunla evlenecekti sanki??!!! Garipler anlaşılamıyor ama kesinlikle normal değil.

Genişletmek için tıkla...

Önceki konularda yazdım hep sorunlarımı, kayınvalidemin yaptıklarını. Ben büyük hata yaptım; annen ileride bizimle kalabilir zararı olmaz felan dedim. (Kendimizi toparlayınca ona göre bir ev alabiliriz diye düşünüyordum içimden). Eşim de işini yeni kurdu, yeni düğün yaptık. Onların oturduğu ev yeni ve büyüktü. Eşime yeni daire alınmıştı ofis olarak kullanması için. Kayınvalide de bir süre orda kalacaktı gelen giden pek yoktu zaten.
Asıl sorun bundan sonra başladı. O ilk gece den sonra evliliğimin 3. günü ben ofise eşime yardım etmeye gittim, o eve gidip bornozlarımızı katlamış, çöpleri almış (içinden bir şeyler almış ofiste gördüm) mutfağa paspas koymuş vs. Balayına gittik eve girmiş bir şeyler yapmış yine, çamaşırlarımızı yıkayıp katlamış. Bu durum hep sürdü, biz evde yokken hep girdi çıktı bir şeyler yaptı, küveti yıkadı, süpürge çöpünü boşalttı,yatak örtüsünü düzeltti vs. İşten eve her geldiğimde girip çıktığını hissediyordum. Onun eve girmesini gerektirecek bir şey de yoktu aslında. Daha 1 aylık evli bile değilken pazar sabahı kapıyı çalar, onun bizde kalan dikiş makinasında pantolon paçası dikmeye gelir, çay içmeye çağırırız biz kal demeden ışıkları söndürüp yatar uyur. Hep sinir krizleri geçirdim eşimle kavga ettim, o da hep annesini savundu. Defalarca eşyalarımı toplayıp gitmeye kalktım. Kayınvalideme göre biz hep birlik olacaktık, hep onun istediği gibi yaşayacaktık. Ben dayanamazdım öyle şeylere. Böyle bir tehlikeyi kim yanında ister. Ailemin dedikodusunu yaptı oğlunu doldurdu bana ve aileme karşı. Beni insan yerine koymadı saygı göstermedi ben onu bu yüzden istemeyince suçlu oldum. Kayınvalide bütün gün eşimle beraber zaten, akşam yemeklerini de eşimin iş bahanesiyle annesiyle yiyoruz . Ama bir de gelin bana sorun. O kadının yüzünü bile görmek istemiyorum. Kuru ekmek yesem daha mutlu olurum. Pişman oldu mu diye sormuşsunuz. Hiç pişman olur mu o? Ona göre hep kendisi haklı. Kör cahil ama her şeyi çok bildiğini sanır. Ben de onun yanında kendimi kasıyorum kendimi övüyorum hiç muhattap olmuyorum. Başka biri olsa hayatta çekmezdi ben yine sabırlıyım. Beni istemiyor ama benden daha iyisini de bulamazdı oğluna.

beautifuldisaster .!.:

Önceki konularda yazdım hep sorunlarımı, kayınvalidemin yaptıklarını. Ben büyük hata yaptım; annen ileride bizimle kalabilir zararı olmaz felan dedim. (Kendimizi toparlayınca ona göre bir ev alabiliriz diye düşünüyordum içimden). Eşim de işini yeni kurdu, yeni düğün yaptık. Onların oturduğu ev yeni ve büyüktü. Eşime yeni daire alınmıştı ofis olarak kullanması için. Kayınvalide de bir süre orda kalacaktı gelen giden pek yoktu zaten.
Asıl sorun bundan sonra başladı. O ilk gece den sonra evliliğimin 3. günü ben ofise eşime yardım etmeye gittim, o eve gidip bornozlarımızı katlamış, çöpleri almış (içinden bir şeyler almış ofiste gördüm) mutfağa paspas koymuş vs. Balayına gittik eve girmiş bir şeyler yapmış yine, çamaşırlarımızı yıkayıp katlamış. Bu durum hep sürdü, biz evde yokken hep girdi çıktı bir şeyler yaptı, küveti yıkadı, süpürge çöpünü boşalttı,yatak örtüsünü düzeltti vs. İşten eve her geldiğimde girip çıktığını hissediyordum. Onun eve girmesini gerektirecek bir şey de yoktu aslında. Daha 1 aylık evli bile değilken pazar sabahı kapıyı çalar, onun bizde kalan dikiş makinasında pantolon paçası dikmeye gelir, çay içmeye çağırırız biz kal demeden ışıkları söndürüp yatar uyur. Hep sinir krizleri geçirdim eşimle kavga ettim, o da hep annesini savundu. Defalarca eşyalarımı toplayıp gitmeye kalktım. Kayınvalideme göre biz hep birlik olacaktık, hep onun istediği gibi yaşayacaktık. Ben dayanamazdım öyle şeylere. Böyle bir tehlikeyi kim yanında ister. Ailemin dedikodusunu yaptı oğlunu doldurdu bana ve aileme karşı. Beni insan yerine koymadı saygı göstermedi ben onu bu yüzden istemeyince suçlu oldum. Kayınvalide bütün gün eşimle beraber zaten, akşam yemeklerini de eşimin iş bahanesiyle annesiyle yiyoruz . Ama bir de gelin bana sorun. O kadının yüzünü bile görmek istemiyorum. Kuru ekmek yesem daha mutlu olurum. Pişman oldu mu diye sormuşsunuz. Hiç pişman olur mu o? Ona göre hep kendisi haklı. Kör cahil ama her şeyi çok bildiğini sanır. Ben de onun yanında kendimi kasıyorum kendimi övüyorum hiç muhattap olmuyorum. Başka biri olsa hayatta çekmezdi ben yine sabırlıyım. Beni istemiyor ama benden daha iyisini de bulamazdı oğluna.

Genişletmek için tıkla...

Sizinle aynı fikirdeyim çok sabırlı ve olgun davranmışsınız. Davranmayı başarmışsınız. Çünkü insan hep hakim olamıyor kendine maalesef.
Zor şeyler yaşamışsınız. Zaten evinize siz yokken girmek falan çok yanlış. ''oğlumun evi geline mi sorucam'' noktasında bakıyorlar hep. Sanki siz hiç yoksunuz oğlu tek başına yaşıyor gibi. Aynı evde yaşamak çok zor birşey. Siz de yeni gelin oldunuz haklı olarak insan istediği gibi yemek yapmak, çamaşır yıkamak fln ister. Kendi düzenini oturtmak ister ama o kendi düzenini yapmaya çalışır bir türlü olmaz fln zor. İşallah zamanla bu durumu çözebilirsiniz. İlerde maddi imkanınız olurda size yakın ufak ayrı bir eve geçme imkanı olur. Hayat boyu bu şekilde zorlanırsınız.

güzel yürekli arkadasım benım
konularını bdv de mı gormek zorundayım ben
sen kaynananın da ustesınden gelırsın nelerın ustesınden gelmedın

kızlar sevgiliyken erkek arkadaşının evine gidip gelmeye,annesiyle samimi olmaya çok meraklı oluyor,sonra araya söz nişan girince kadının her şeyleri gözlerine batmaya başlıyor.sevgiliyken o evden çıkmazken,evlenince gitmemek için bin türlü yollar deniyorlar

Eğer gerçekten kötü niyeti olduğunu düşünmüyorsan, bu yaklaşımı seni çok eskiden beri tanıyor olması ve seni kendine çok yakı ngerçekten kızı gibi görüyor olması olabilir. Yani şöyle düşün bu sözleri kv den değil de annen soyleseydi (benim annem soylemez deme benim ki de soylemez ama varsay ki soyledi :)) nasıl düşünür ve hissederdin. Ama eğer iyi niyetten şuphen varsa o zaman başka.
Ben de çok benzer sorunlar yaşadım hala da tamamen çözdük diyemem ama sevdiklerimiz arada olunca biraz dişimizi sıkmak gerekiyor kendimizi yıpratmadan tabiki.
Biz de 10 senedir birlikteyiz erkek arkadaşımla, benimle tanıştıklarında her şey çok güzeldi, ailesi bana karşı iyiydi, annesi kendi kızı olmadığı için sürekli bişeyler örer gönderirdi. Gel zaman git zaman üniversiteden mezun olduk ben işe girdim, yani işler ciddileşmeye başladı, birden ben kötü oldum, dik başlı oldum, kendi bildiğini okuyan oldum.. ne olduğumu ben de anlamadım ama onların kafasında olmadığım olumsuz şey kalmadı :)
O sırada ben iş sebebiyle farklı bi şehire gitmek zorunda kaldım. O yıllarda iyice araya soğukluk girdi, görüşmemize rağmen kötülük katsayım arttı onların gözünde.. Artık erkek arkadaşım nerdeyse aileyle konuşmaz oldu bu gerginlikten dolayı.. asıl kötü tarafı benim yüzüme karşı hep iyiler canım cicimler.. o da beni çok kötü hissettirdi, güvenemedim bana karşı olan tavırlarına iyi gözüküp arkamdan kötü konusunca ister istemez güvenemiyorsunuz.
Hikayenin sonu ben epey uğraştım hala da uğraşıyorum, tüm özel günlerinde aradım, düğünlerinde, cenazelerinde gittim, iyi günde kötü günde yanlarında olduğumu gösterdim.
Son durumuz şuan aramız iyi, müstakbel kv de bana yine sürekli bişeyler örmeye hediyeler yapmaya başladı.. Bu da bana içlerinde olumlu bir gelişme olduğunu gösteriyor..
Aileler bazen olaylar ciddileşmeye başlayınca ne yapacaklarını bilemiyorlar, kendi tecrübeleri ile bizim hayatımızı yönlendirmeye çalışyorlar. Benim sana söyleyebileceğim naçizane öneri, niyetini tart karşındaki insanın, eğer kötü niyetli değilse seni gerçekten yakın gördüğü için böyle yapıyor olabilir.. Ama niyeti ne olursa olsun birazcık mesafeni koy, çünkü insanlar bizler o mesafeyi koyana kadar asla sınırlarını bilmiyorlar, ben bunu kendi annem için bile söylüyorum.. Benim annem ona bıraksam her şeyime karışır ama annem olduğu için bi çemkiriyorum geri çekiliyo :) kv ye çemkirmek olmaz onlar alınır o yüzden mesafe koyarsan bence o da anlayacaktır

garrulous .!.:

Hepinizin takıldığı yer, yani ' 2 ay sizde kalırım' lafını niye söyledi bilmiyorum. Aynı şehirde yaşamayacağız onlarla. O yüzden sanırım ama ne alaka ben de anlamadım. Yeni evli yeni evli istemem ki ben evimde 2 ay. . . :))

Genişletmek için tıkla...

Benim de kayinvalidem sehir disinda bende 3 gun kalir o da senede bir gelir 2 ay cok fazla ama ya :))

Superkadinn .!.:

Sizinle aynı fikirdeyim çok sabırlı ve olgun davranmışsınız. Davranmayı başarmışsınız. Çünkü insan hep hakim olamıyor kendine maalesef.
Zor şeyler yaşamışsınız. Zaten evinize siz yokken girmek falan çok yanlış. ''oğlumun evi geline mi sorucam'' noktasında bakıyorlar hep. Sanki siz hiç yoksunuz oğlu tek başına yaşıyor gibi. Aynı evde yaşamak çok zor birşey. Siz de yeni gelin oldunuz haklı olarak insan istediği gibi yemek yapmak, çamaşır yıkamak fln ister. Kendi düzenini oturtmak ister ama o kendi düzenini yapmaya çalışır bir türlü olmaz fln zor. İşallah zamanla bu durumu çözebilirsiniz. İlerde maddi imkanınız olurda size yakın ufak ayrı bir eve geçme imkanı olur. Hayat boyu bu şekilde zorlanırsınız.

Genişletmek için tıkla...

teşekkür ederim güzel dilekleriniz için. Ev alacağız annesine zaten eşimi zorla ikna ettim o da anladı olmayacağını. Annesi ev eşya meraklısı. En güzel evde o otursun yeter ki bizden uzak dursun.
Ev alsak da kayınvalide bizden kopmaz gibi geliyor, eşimin büroda yemek yapar yine hep beraber yeriz içeriz Ben öyle çok yüz göz olmak istemiyorum, özgür hareket etmek istiyorum. Kayınvalide de kendini geri çekmiyor ki. Oğlunu bana kaptıracak diye korkuyor. Oğlunun bana ihtiyacı olmasın hep ona ihtiyacı olsun istiyor.
Kayınvalide 1 haftadan beri başka şehirde ablasında, haftaya gelecek. Şuan eşimle aramız daha iyi daha mutluyuz eşime de bunu hissettiriyorum. Keşke böyle hep uzaklarda olsa.

ne var ki 2 ay kalsa yılda 12 ay var allah aşkına o da bir anne 2 ay da idare edilir hiç mi görmeyecek çocugunu. herkes de buna takılmış

diğer konular ise hiç hiç takılınacak gibi değil heves yapmış abartsa da kötü niyetten abarttığı şeyler değil sonuçta

beautifuldisaster .!.:

teşekkür ederim güzel dilekleriniz için. Ev alacağız annesine zaten eşimi zorla ikna ettim o da anladı olmayacağını. Annesi ev eşya meraklısı. En güzel evde o otursun yeter ki bizden uzak dursun.
Ev alsak da kayınvalide bizden kopmaz gibi geliyor, eşimin büroda yemek yapar yine hep beraber yeriz içeriz Ben öyle çok yüz göz olmak istemiyorum, özgür hareket etmek istiyorum. Kayınvalide de kendini geri çekmiyor ki. Oğlunu bana kaptıracak diye korkuyor. Oğlunun bana ihtiyacı olmasın hep ona ihtiyacı olsun istiyor.
Kayınvalide 1 haftadan beri başka şehirde ablasında, haftaya gelecek. Şuan eşimle aramız daha iyi daha mutluyuz eşime de bunu hissettiriyorum. Keşke böyle hep uzaklarda olsa.

Genişletmek için tıkla...

Evet öyle bir halleri oluyor gerçekten. Oğlu hep ona bağımlı kalsın istiyorlar. Ciddi bir psikolojik hastalık aslında. Ödip sendromunun tersi.

Biz kendi ailelerimizden başka ülkede yaşıyoruz. O nedenle sürekli beraber değiliz ama beraber olduğumuz her an aynı sizinki gibi davranıyor.

Oğlunu size kaptırdı zaten İster kabullensin ister kabullenmesin onun sorunu bu. Gerçekten yakındayken ilişkiyi de olumsuz etkiliyorlar. Oğullarını o kadar çok sevip şımartıyorlar ki insanın eşini sevesi kalmıyor. Ama etkilemesine izin vermemek lazım. Biz de aslında toy davranıp fazla ciddiye alıyoruz onlari. Bu taraflarını bilip hiç sinirlenmeden oldukları gibi kabul edip takmamak lazım. Ama hiç kolay değil.

Ev alıp ayrı eve taşınmasın eşinizin olumlu bakması harika olmuş. Siz şu an maalesef 2 kişilik değil 3 kişilik bir ailesiniz.

Kendilerini kasten mi geri çekmiyorlar ya da alışkanlık mı devam ediyor anlayamıyorum. Siz yokken öyle yakınken siz olunca birden 2. plana atılmayı kabul edemiyorlar sanırım. Bu konudada inatlaşıp kendilerini ispat etmeye çalışıyorlar. Bu çok itici oluyor. Taht kavgası var sanki. Bir de siz olmasanız oğlu onla mı evlencekti ne saçma kıskançlık. İnsanın hayatında eşi başkadır annesi başkadır. Aynı tarz sevgi değil ki.

Akıllı olup idare etmeyi öğrenmek lazım.

Superkadinn .!.:

Evet öyle bir halleri oluyor gerçekten. Oğlu hep ona bağımlı kalsın istiyorlar. Ciddi bir psikolojik hastalık aslında. Ödip sendromunun tersi.

Biz kendi ailelerimizden başka ülkede yaşıyoruz. O nedenle sürekli beraber değiliz ama beraber olduğumuz her an aynı sizinki gibi davranıyor.

Oğlunu size kaptırdı zaten İster kabullensin ister kabullenmesin onun sorunu bu. Gerçekten yakındayken ilişkiyi de olumsuz etkiliyorlar. Oğullarını o kadar çok sevip şımartıyorlar ki insanın eşini sevesi kalmıyor. Ama etkilemesine izin vermemek lazım. Biz de aslında toy davranıp fazla ciddiye alıyoruz onlari. Bu taraflarını bilip hiç sinirlenmeden oldukları gibi kabul edip takmamak lazım. Ama hiç kolay değil.

Ev alıp ayrı eve taşınmasın eşinizin olumlu bakması harika olmuş. Siz şu an maalesef 2 kişilik değil 3 kişilik bir ailesiniz.

Kendilerini kasten mi geri çekmiyorlar ya da alışkanlık mı devam ediyor anlayamıyorum. Siz yokken öyle yakınken siz olunca birden 2. plana atılmayı kabul edemiyorlar sanırım. Bu konudada inatlaşıp kendilerini ispat etmeye çalışıyorlar. Bu çok itici oluyor. Taht kavgası var sanki. Bir de siz olmasanız oğlu onla mı evlencekti ne saçma kıskançlık. İnsanın hayatında eşi başkadır annesi başkadır. Aynı tarz sevgi değil ki.

Akıllı olup idare etmeyi öğrenmek lazım.

Genişletmek için tıkla...

Bütün gün çocuğuna hizmet ediyor, tıka basa doyurduğu yetmiyor, çayını kahvesini bile eline verip evde bir şeyler yiyip içmesine fırsat vermiyor, kolayını bulsa oğlunun çamaşırını gömleğini yıkayıp ütüleyecek. ben de ister istemez kendimi bu yarışın içinde buldum. Tamam süper kadın, hamarat kadın anladık bu kendini ispatlama çabası da ne oluyor? Hep istediğim; eşim annesine saygı duysun fakat ona en yakın ben olayım, her şeye beraber karar verelim. Ben kayınvalide olsam yemek yapmam git evinde ye oğlum derdim. Siz çok şanslısınız o zaman, farklı şehir de değil farklı bir ülke ne güzel :)
Psikolojik sorunlu insanla anlaşmak çok zor. Baskın karakterse ve otoriterse daha da zor. Kendisinin psikolojik hastalığı olduğunu kabul etmez. Aksine beni suçlar. Çünkü ben onun gözünde çocuğunu ona karşı doldurdum, onca emek verdiği çocuğu benim aklıma bakıp da onu evden attı (bütün gün beraberler benden çok görüyor çocuğunu) , ben saygısızım, başka gelinler çok iyi, o çok iyi bir kayınvalide bizi yediriyor içiriyor biz kıymet bilmiyoruz, her şeyi o iyi yapar biz anlamayız vs. vs. Bu kadın varken çocuk doğurmaya korkuyorum valla :)