Kaynana diyaloglarım

ceren54 .!.:

Biraz uzun olacak ama yaşadıklarımı en kısa özeti ile size aktarmak istiyorum....


Biz eşimle dört yıllık flörtün sonunda evlenebildik.
Kendi evimizi, eşyamızı ve düğünümüzü sadece ikimiz yapacağımız için haliyle biraz uzadı evlenme işi....

Ben bekar iken ne olursa olsun her iki tarafa da uzak olma taraftarı idim, Ne kendi aileme nede eşimin ailesine yakın olmak doğru değildi.
Eşimle bekar iken oturduk uzun uzun bu konuyu konuştuk ve kirada oturma kararı aldık (yanılmışız)
Eşim karar aldığımız akşam eve gidiyor ve ailesi ile bu konuyu paylaşıyor (tamamen saflıktan) ...
Tabii ben o zaman ailesi ile tanışıyorum biliyorlar beni ve sevdiklerini söylüyorlar. Kv. olacak kadın kınalı kuzum der başka bir şey demezdi...
Neyse o akşam ev meselesi açılınca kiraya çıkıcaz vs.vs. bizim kaynana olacak kadın başlıyor salya sümük ağlamaya (Timsah gözyaşları)
Ben bu evi kim için yaptım (ha bu arada yanlış anlaşılmasın ortada bir ev yok, kendi oturdukları evin üzerine kat çıkılacak ev olacak), Siz kiralara gidin diyemi uğraştım bilindik erkek anası muhabbeti işte. Eşim de sağ olsun anasına kıyamaz ya o ağlayınca bizimkisi de beni arıyor durumu anlatıyor. Ben konuyu telefonda konuşmaktansa ailesi ile ve eşimle yüz yüze konuşmayı doğru buluyor ve yorum yapmıyorum....

Neyse tabii ertesi gün kaynanam olacak kadının evine gidiyoruz konuşmak ve konuyu netleştirmek için.
Kaynanam ağlayarak konuşmaya başlıyor
-ben bu güne kadar kim için uğraştım
-bu evde siz olmadıktan sonra ben ne yapayım
-Yıllarca didindim çabaladım ama siz kiraya çıkıcaz diyorsunuz (ortada ev yok)
-Hayır olmaz çıkmayın
ve uzayıp gidiyor bu mevzu bende tık yok kadının susmasını bekliyorum...
Nihayet susuyor ve bana söz sırası geliyor
ben...
aynı çatı altında asla şuan olduğumuz gibi olamayız, mutlaka bir yerden bir pürüz çıkar, muhakkak birimizin söylediği diğerine batar. Uzak olalım mutlu olalım. Amerika ya gitmiyoruz hoş bir kaç mahalle ötede olacağız ne var bunda. Biz her şeyi göze almışız. Hem altlı üstlü oturmak hiç bana göre değil ben rahat olmalıyım gelenim gidenim olur. Sevmem böyle şeyleri.... Anlatmaya çalışıyorum kendimi...
Karşımda beni anlamış gibi görünen kocam ve anası var....
Kaynana olacak kadın başlıyor konuşmaya
-Siz yeter ki burada oturun üst kat yapılırken girişler ayrı olur aynı yolu kullanmak zorunda değiliz.
-Ne sana ne gelene gidene karışırım, Siz çağırmadıkça yukarı bile çıkmam Yemin ederim, komşu gibi oluruz yeter ki kiraya gitmeyin diyor....
Eşim tabii dünden razı kıyamıyor anasına
bende Maalesef eşime kıyamıyorum ve kadında yemin etti ya karışmayacak haliyle güvenip kabul ediyorum (hay kafama)…
Neyse karar verildi ve ev yapılmaya başlanıyor ustalar geliyor malzemeler alınıyor bildiğiniz kat çıkılıyor parası da bizden çıkıyor. Ben de saf salak kendi evim olacak ya veriyorum paraları her ay…
Bu arada eşya alıyoruz taksit yapıyoruz ödüyoruz falan bir Allahın kulu da sormuyor nasıl yapıyorsunuz diye…
Neyse ki eşimle düğün salonunu da tutuyor sözleşmeyi imzalıyoruz ve Büyük günün tarihi belli oluyor.
Tabii her iki aileye de sürpriz bir durum bu kimse bilmiyor.
Bizim için kimse bir şey yapmadığından her şeyimize kendimiz karar veriyoruz. Düğün gününü de ailelere haber ediyoruz. Daha var 5 ay düğüne….
Ama gel gelelim her iki tarafı da aldı bir telaş sanki bir şey yapacaklarmış gibi…
Biz gidiyoruz eşimle her şeyi abartmıyorum her şeyi ikimiz yapıyoruz gelinliğimi bile kendim aldım kendi maaşımla. Gelin saçımı bile ben yaptırdım düşünün. Yeter ki tadsızlık olmasın bitsin bu evlilik muhabbeti diye…
Evi biz yaptırıyoruz dedik ya tabi ben sürekli çalışan ustaların başında olamıyorum ama kaynana olacak kadın her Dakka yukarıda…
İç kapılar geldi takıldı (her kuruşu bizden çıktı tabii)
Kaynana olacak kadın yukarıya çıkmıyor ben yukardayım çünkü…
Neyse adam kapıları taktı bende bir ara indim aşağıdan içme suyu almaya.
Kaynana soruyor
- KV. Nasıl oldu kapılar bittimi
- Ben – Hayır bitmedi ama az kaldı
- KV.- Nasıl peki güzel mi
- Ben - Güzel olmaz mı harika evin havası değişti
Diyor ve yukarı koşuyorum… Adamın işi bitti gidiyor kaynana yukarıda
- KV. - Bumu senin güzel dediğin kapı bu ne biçim işçilik böyle, çivilerin kafaları başka, kapının rengi başka….
Allahım gel de delirme
- Ben - Beğenmediniz madem siz yaptırsaydınız
Diyor ve yanından uzaklaşıyorum sinirimden gebericem…
Hem hiçbir şey yapmıyorlar hem de karışıyorlar çıldırmamak mümkün değil…
Ertesi gün İş çıkışı tekrar gidiyorum evde yine ustalar var malum
Kaynana olacak kadın sokakta komşularla konuşuyor beni görünce
KV. – Heh işte geldi benim kınalı kuzum Hoş geldin kızım…
Ben – Hoş bulduk anne…
Kaynana komşulara beni anlatıyor :
KV – Bunlar her şeyi kendileri yapıyorlar bizim hiç bir şeyden haberimiz yok valla evi de kendileri yapıyor, düğünü de…
Komşu – E daha ne istiyorsun Ayşe hanım böyle gelin dostlar başına
KV. – aman orası öyle ama sağ olsunlar işte…
Kadın memnun değil durumdan. Hem cebinden para çıkmıyor hem de ona sormamızı danışmamızı istiyor her bir şeyi…
İçeri giriyoruz dışarıda konuşan o değilmiş sanki
- Ah kızım bir gelinliğini bile ben alamadım nasıl içim yanıyor (Bu arada elimi tutuyor ve ağlıyor yine) Bari kuaföre ben götüreyim seni. (mahallede saç kesmeyi bilen bir kadın kuaför oldu)
- Yok Anne istemez biz her şeyi hallediyoruz gerek yok Sağ ol .
Diyor ve konuyu kapatıp çıkıyorum.
Velhasıl İki yüzlü oynayan kadını düğün ev eşya telaşı derken göremiyorum belki de görmek istemiyor yada konduramıyorum. Acemiliğine veriyorum. İlk Geliniyim ve hiç düğün derken görmemişler…
Neyse ki düğün günü geliyor çatıyor arada çıkan pürüzleri yazmıyorum bile…
Davetiye dağıtmak bir dert, Araba ayarlamak bir dert, Gideceğim tatil bile dert oldu kadına anlatamam…

Veeeeee evleniyoruz sonunda…
Evin işi son güne kadar sürdüğünden benim çeyizim, gelen eşya her şey kolilerde hurçlarda evin ortasında duruyor. Evde ise inşaat pisliği var son geceye kadar ustalar çalıştı yetiştiremediler. Düğün tarihini de değiştiremedik neyse evlendik. E tabi salondan çıkınca o eve gidemeyiz üzerimde gelinlik ne yatacak yer var ne girecek ev.
Otele gideceğiz eşimle öyle karar verdik zaten ev hazır bile olsa istemiyorum ilk geceyi kaynana ile aynı çatı altında geçirmeyi… Ters geliyor.
Salondan çıktık eve uğradık cüzdan almaya. Düğüne gelen akrabalar kaynana vs. kalablık bir gurup evin önünde oturmuş muhabbeti ediyor.
Ben inmiyorum tabi arabadan ne gerek var… Eşim cüzdan alıp gelecek
Arabada yalnızım eşimi bekliyorum kaynana geldi yanıma
KV. – hadi kızım insene bak halalar bekliyor seni ayıp
Ben – ya ne ayıbı anne gidicez şimdi biz geç oldu
KV. – ama bak görmek istiyorlar seni hadi gel beş dakika
Ben – bütün gece salonda görmediler mi daha neyimi görecekler
KV. – olsun sen gel yinede
Israr ısrar ısrar daralıyorum artık… Ve inmiyorum tabi arabadan.
Artık inmeyeceğimden emin olunca başka yerden vurmaya çalışıyor kaynana
KV. – hem siz nereye gidiyorsunuz bu saatte
Ben – nereye olacak otele
KV. – burada ev dururken otelde ne işiniz var
Ben – evde yatacak yermi var Anne???
KV. – E o zaman bizde kalın gitmeyin
Ben – ohaaaaaaaaaaaa diyorum yaaaaa ilk gece….

En nihayetinde eşim geliyor arabaya basıp gidiyoruz. Ertesi gün Güneye gidicez balayı için eve uğrayıp valiz alacağız. Akrabalar hala evde. Yazın ortası bende de diz üstü etek var
KV. – Hoş geldiniz nasıl geçti geceniz
Ben – ses yok nasıl olsun… Sanane be kadın sanane
KV. – Senin eteğinde kısa imiş oğlum nasıl izin verdi giymene
Ben – İlk defa giymiyorum bu eteği Anne oğlun da ilk defa görmüyor…
Belli saracak bana bu kadın…
Tatile gittik günde 35 kere aradı ne yediniz ne içtiniz ne yaptınız offff….
Eve döndük günde 20 kere yukarı çıktı ev düğüne yetişmedi ya, Millet merak ediyormuş, komşular evi görecekmiş, Çeyiz sermesi olmamış
Millete neyi göstereceksem artık olay olmuş bitmiş hala ev görme derdindeler
Kadına istemiyorum diyorum her seferinde başka bahane ile geliyor karşıma.
KV. – Evin kirlenmesin istiyorsan hamur işlerini ben yapar getiririm sen sadece çay demle…
KV. – Tabakları bardakları da ben getiririm.
KV. – İstersen mevlüd okutalım
KV. – Valla çok kişi gelmicek
Daha neler neler… Israrla hayır hayır diye diye umudunu yitirdi.
Bende iş başı yaptım konu kapandı…
Evlendikten bir ay sonra hamile kaldım (Şükürler olsun.)
Bu arada kaynana ile atışmalarımız falan yok artık huyuma suyuma gidiyor. Ne istersem yapıyor, bana karışmıyor . Bildiğiniz melek oldu kadın bir kanatları yok.
Sürekli bunumu yersin kızım ne yapayım sana kızım ne pişireyim tatlım canın istiyor güzelim
Devamlı bu haldeyiz. Nede olsa torununu taşıyorum ben üstelikte İLK TORUN…
Keşke hep böyle sürseydi de ağız tadımız bozulmasaydı.
Kendi annem bile imrenirdi babam hep kayınvalidenin kıymetini bil kızım seni evladı gibi görüyor deyip nasihatler verirdi…
Yaptığımız programa göre ilk üç ay doğum izini ben bakacağım çocuğa sonra kaynana bakacak emekli çünkü evde tüm gün…
Ama evdeki hesap çarşıya uymadı Kaynana olacak kadın her şeyi mahvetti sağ olsun…
Bir gece aniden sancılandım ve hastaneye gittik. Eşimle sözleşmiştik kimseye haber vermicez milleti başımıza toplamıcaz diye. Sağolsun sözünü tuttu ve doğum gerçekleşene kadar kimseye haber vermedi. Kızım doğdu odaya çıktık ondan sonra aileleri aramaya başladı. Kaynana kayınpeder koşa koşa geldiler hastaneye loğusa yatağımda yatıyorum daha kendime gelememişim laf sokuyor göya iyiliğimi istiyor:
KV. – İnsan bir haber verir birde alt katta oturuyoruz nasıl çıkıp gelmişler kimsesizler gibi
KV.- Ama tabi yok bizi insan yerine koyan yok
Eşim – haberin olsa ne olacak anne sen mi doğurtacaktın?
Sessizlik….
Ve kızım ağlar herkes ona adapte…
Gece hastanede kaldı kaynana yanımda gitmedi kadın ya annemde var ama bütün gece ara ara laf sokmalar, İğnelemeler. Benim sancım var lohusayım birde bununla uğraştım…
Sabır sabır sabır…
Eve çıktık loğusa yatağımda yatıyorum sözüm ona konu komşu bebek görmeye geliyor. Küllüm yalan millet evi geziyor göremediler ya bebeği gören yok…
Artık kızım oldu 45 günlük kaynana yarım saatte bir yukarıda kapı açmaktan gına geldi en sonunda patladım:
- Ya burada dur aşağı inme yada bu kadar sık gelme.
Yazın ortasında doğum yapmışım, Bebeğimin gaz sancısı var gece uyumuyor, Göğüs uçlarım yara olmuş resmen kanıyor ve kızım emmek istiyor emziremiyorum acıdan… Evde yarı çıplak dolaşıyorum emzirmek için uğraşıyorum sıcakta kaynana her seferinde bir komşu ile kapıma dayanıyor.
Siz olsanız ne yaparsınız bu durumda arkadaşlar???
Bana cevap verin sonra neler olduğunu yazayım…

Genişletmek için tıkla...

arapsabunu .!.:

yeni evliyken eşim ve kayınvalidem arasında geçen diyaloğu paylaşmak istiyorum :))
eşim akşam eve gelirken sağolsun eli boş gelmeyi sevmez ve tabiiki evlenmeden öncede durum böyleymiş..kayınvalide ve görümce de bu
duruma alışkınlar tabii her akşam kapının önünde alarm varmış gibi benden önce kapıyı açıpp aaa ne aldın diye yarısını alırlar...zaten çoğu zaman
onlara da alır eşim..ama onlara da aynı şeyi alsa bile bizim poşetteki hep daha iyi olur onların gözünde.neysee bir gün eşimi yine merdivende
sıkıştırmışlar ne aldın diye bende yukarda kapıyı açtım çıkmasını bekliyorum...veee
kayınvalide.......ne aldın ver bakiim
eşim...........karıma hediye aldım
kayınvalide.....aaa ne aldın versene bakiim,bluz felansa kardeşin giyer
eşimm.....ohaa anne ,karıma aldığım hediyeyi niye kardeşime vereyim ki ne alaka......
kayınvalide ......ayy onun herşeyi var ne yapcak ver
eşim.......kızgın bi tavırla ,gir içeri anne saçmalayıp durma,eşime özel bişey aldım diyorum..hem ne aldıysam karıma aldım,sinirimi bozma
kayınvalide.....amann tamam giriyorum,seni zaten o büyüttü o baktı ona al sen ve eşim merdivenleri çıkmaya çalışırken peşinden aaa bak gecelikse kardeşinin çeyizine koyarız......
eşim......fesupanallahh
ben.....şok şok şok şokk

Genişletmek için tıkla...

fatmaozkan .!.:

bacim kotu yere catmisin...
artik yapcek bisey yokk...
ama en azindan esin yaninda ohhh coook sukurrr...
olsun sen evinde huzurunu surdurmeye calis su anki durumlar nasik bimiyom amam...
kadin resmen senin kuman olmusssss...
ya sabirrrr....

Genişletmek için tıkla...

s3nc3 .!.:

okurken daraldım. gene iyi tersliyorsun. bizim ailede annem ses çıkaramadığından babaannem ezmiş hep seninki onun yanında melek kalır cidden en son boşandırdı zaten. Allah sabır versin.

Genişletmek için tıkla...

lale1 .!.:

benm de görümcem çok meraklı beni sinir eder.bavulumu falan karıstırır tatillerde gidince kayınvalidemlere.((( birgün dicem donlarımı mı merak edion al bak...

yuhh diyorum sadece....


çok sıkıntılı zamanlar haklsıın ama sen yine yüz vermiyorsun çok anlaşılan.daha boyun egen bir tavrın olsaydı birsey diyemeseydin o zaman yanmıstın.ama yerinde olsam çat kapı kayınvalide yanında bir komsu ile kapıda olsa bunalmak ne kelime daralırım deliririm ....

Genişletmek için tıkla...

tugcecan .!.:

ayy ceren Allah kolaylık versin. işin zormuş. ben olsam sonunda dayanamazdım. bende söylerdim herhalde. kaynanayla aynı yerde oturmamak lazım. peki şimdi ne durumdasınız?

Genişletmek için tıkla...

ataay .!.:

Moralini bozmak gibi olmasın ama (zaten bozulmuş bozulacağı kadar) en kötü kaynana tipi.Ama tek tesellin eşin olsun.sen başta doğru düşünmüşsün ama uygulayamamışsın..(.

Genişletmek için tıkla...

busmai .!.:

iyi cevaplarını yapıştırıyorsun eşin de sana destek oluyor ,güzel birşey.. daha kötüsü olmasın da.

Genişletmek için tıkla...

merve02 .!.:

valla bravo size takır takır vermişsiniz cevapları çokta iyi yapmışsınız
sessiz biri olsaydınız nasıl ezerdi sizi.eşinizde yanınızda sizi savunuyor bi tanede yavrunuz var siz kendi yuvanızda mutluluğunuza bakın
boşverin takmayın bile..

Genişletmek için tıkla...

ceren54 .!.:

Canlarım sıkılmadan okuyup yorum yaptığınız için teşekkür ederim. Lakin olaylar asıl bundan sonra başlıyor malesef....

Ben bu kadar sık rahatsız edilmeye tahammül edemeyip önce eşim sonra da anası ile konuşmaya karar veriyorum. Bu durumdan rahatsız olduğumu uykusuz geçirdiğim her gecenin ardından birde gelen gidenle uğraşamayacağımı, kızımla baş başa kalmak anneliğin tadına varmak istediğimi zaten çok kısa bire süre sonra iş başı yapıp bu günleri özleyeceğimi uzun uzun sakince anlatmaya çalıştım. Peki beni anlayan oldu mu HAYIR....

KV. - Bizimde on tane torunumuz yok heralde bizimde heveslerimiz var....
Eşim - E insanlar merak ediyorlar ne var yani gelip gitseler Annemde sana yardımcı olmaya çalışıyor

Ben - Sıyırmak üzereyim ramak kaldı :84: :84: :84: :84:

Bu arada benim konuşma havada kaldı kadın aynen tekrar ediyor hareketlerini ve işin kötüsü evde yemeğim varken herşeyi kendim yaparken kadın bana sen yapamazsın edemezsin demeye başladı aşağıdan yemekler taşımaya başladı. Kendince belki bana ayrdım etmeye çalışıyordu ama nedense ben öyle anlamadım....

Bizim kaynana olacak kadın böyle yapmaya yani beni takmamaya devam edince bende ister istemez surat asmaya başladım hoşgeldin demedim her geldiğinde kapıyı açıp içeri girdim yatak odasına girdim çocuğumu emzirmeye falan filan bir oldu iki oldu derken kadan ben emzirirken kapalı olan kapıyı da açıp yanıma dibime kadar gelmeye başladı.

Ben - Ne yapıyorsun gelme çocuğu emziriyorum
KV. - e emzir ne olucak ben yabancımıyım.
Ben - iyide ben göğsümü senin yanında açmak istemiyorum
KV. - İyide benimde görmem lazım, belki yanlış emzirirsin
Ben -ben böyle bir şey görmedim duymadım Rabbim sen bana sabır ver....

Günden güne benim astığım suratlar artıyor ve buna bağlı kaynanam olacak kadının saçmalıkları çoğalıyor.
Derken bir gün bir bakıyorum ki kaynana yok gün byu gelmiyor aramıyor bende diyorumki heralde artık beni anladı ki kızımla baş başa bırakıyor.
Tam beş gün yukarıya çıkmıyor telefon etmiyor beş gün boyunca yüz yüze gelmiyoruz altlı üstlü oturduğumuz halde. Tabii bunlar hep fırtına öncesi sessizlik imiş meğer...
Beş günün ardından eşimle ve kızımla arkadaşıma kahvaltıya gidiyoruz, Tam masadayız yemek yemeye başlıcaz çat telefon kendi annem arıyor.
Annem - Kızım müsaitmisin
Ben - dışardayım anne hayırdır
Annem - O zaman sonra ararım ben (ses ağlamaklı)
Ben - Anne ne oldu söyle
Eşim - beni dinliyor ama yüzünde renk gitti
Annem - Kızım şimdi kayınvaliden aradı beni
Ben - eeeee hayırdır
Annem - Sen ne biçim bir kadınsın, sen nasıl bir evlat yetiştirmişsin, Senin kızın ne beni nede benim misafirlerimi istiyor, Ben oğluma söyledim sende kızına söyle evi boşaltsınlar.... Benim çıkamadığım giremediğim evde onlar da oturamazlar. (Vee annem kopar hıçkırıklara boğulur)
Ben - Anne şimdi kapatıyorum çocuk ağlıyor

Lokmalar boğazıma dizildi. Eşim anladı durumu konuşamıyorum ama arkadaşımın evindeyiz çünkü...
Çocuğu emzirmek bahanesi ile başka bir odaya geçtim, eşimde koştu yanıma ne oldu diye. Anan dedim yapmış yapacağını tabi bende başladım ağlamaya sinirler laçka iki dakkada.... Eşim orda savundu beni "onun evine kalmadık gideriz ne hali varsa görsün yemiş kafayı iyice" diye... Keşke devamı da geleydi bu savunmanın....

Eve gittik ben inmedim aşağıya eşim indi annesi ile konuşmaya....
1 saatten fazla kaldı aşağıda gelmedi
Sonunda yukarı çıktı surat beş karış konuşmuyor zor zahmet konuşturdum....

- Annem haklı hep surat asmışsın, gelene güler yüz göstermemişsin, yabancı gibi davranmışsın. Onlarında torunu bu çocuk görmekte gelmekte hakları
demezmi Yemin ediyorum o an bittiğim andan bir önceki idi.... Kadın aşağıda ağlaya ağlaya kendini acındırmış, oğluda beni suçluyor iyimi....

Bu olaydan 2-3 gün sonra kaynana olacak kadın benimle konuşmak istiyormuş eşimde evdeyken yukarı geldi. Özür diledi anneni aramamalıydım ama çok daraldım falan filan... Tabii ben bunca şeyden sonra artık kızıma bu kadının bakmasının çok yanlış olduğunu düşünüyorum ve kararlıyım baktırmıcam ona....
Hazır gelmiş ayağıma kadar bende söylüyorum içimdekileri.
Ben - Benim ailemden hiç kimse bu evin içinde olan biteni bilmez ama siz onları arayıp beni şikayet ediyorsunuz böyle terbiyesizlik olmaz.... Ayrıca Kızımada zaten ya kendi annem bakacak yada bakıcı tutacağım..
KV. - Ne demek kendi annen bakacak burda babaannesi dururken annenin bakmasıda ne demek oluyor elalem ne der aşağıda babaanne dururken ananeye baktırıyorlar diye laf ederler....

Allahım tamamen başkaları için yaşayan bir kadın bu.... Evladının huzurunu gram düşünmüyor. Nasıl bir anne bu....
Tabii ordan takıyor kadın bana artık eskisi gibi değiliz... Mesafeliyim ona karşı kadının ne zaman ne yapacağı belli değil.... Önce yapıyor sonra özür diliyor tamamen dengesiz....

Mesafeli bir şekilde giderken artık doğum izinimi bitmesine günler kaldı...
Evde temizlik var yardımcı kadın geliyor bende sabaha karşı uykuya dalmışım kadının gelmesi ile irkilip yataktan kalkıyorum.... Güne o kadar mutlu uyanıyorum ki havalardayım sanki....
Nereden bilebilirim gelecek felaketi....
Kızım bütün gece gaz sancısı çektiği için yeni uykuya daldı ve uyuyor. Benimde markete gidip akşam yemeği için birşeyler almam gerekli.
Bu arada yardımcı kadına diyorumki
- Ben gelene kadar kızımın yanında dururmusun 10 dakika içinde dönerim.
Kaynanaya söylemek istemiyorum çünkü geldimi gitmek bilmiyor.
Neyse ben çıkıyorum markete sadece cüzdan alıyorum yanıma. Körün taşı gini yolda kayınpederi görüyorum
KP. - Nereye gidiyorsun
Ben - Markete
KP. - bebek nerde
Ben - Evde uyuyır
KP. - Küçücük çocuğu evde uyurken yalnızmı bıraktın
Ben - (Allahım yok böyle birşey bunlar ben ne sanıyorlar) Hayır yanında kadın var.
KP. - iyi madem.
deyip gidiyor bende on dakika sonra eve gidiyorum.
Cep telefonumda 10 cevapsız arama. Eşim aramış. Sebep belli anası onu aramış bir dünya laf saymış.
Tam telefonda eşimle konuşurken pat kapı çaldı. Bu arada dedim ya evde yardımcı kadında var temizlik yapıyor ve kızım yatak odasında uyuyor.
Açtım kapıyı kaynana olacak kadına girdim içeri market poşetlerini boşaltıyorum.
Oturdu yanıma ....
KV. - Sen ne yapmaya çalışıyorsun
Ben - Hiç bir şey sorun nedir
KV. - Aşağıda ben varken neden elalemin kadınına bırakıyorsun çocuğu
Ben - On skaika için yukarı çıkmana gerek yok ondan....
KV. - Ben biliyorum zaten seni, ben anladım artık senin amacın aileyi dağıtmak herkesi birbirine düşürmek, kardeşler bile birbiri ile görüşmez oldu. Ailemizi dağıtmak için elinden geleni yapıyorsun sen...
Ben - Ses yok şoktayım
KV. - (Bağırarak) Vazgeçtim, sizi affetmiştim ama sen affedilmeyi haketmiyorsun, hemen acilen bu evi boşaltın sizi burda görmek istemiyorum gidin bu evden. Benim oturamadığım evde sizinde oturmaya hakkınız yok. Ah ben ne yaptım ah ben ne yaptımda seni kızım gibi gördüm ah sen neymişsin ailemi parşaladın....
Ben - Lütfen şimdi git ve oğlun geldiğinde gel bunları onun yanında söyle
KV. - Neden onu beklicem sen onu doldurup doldurup benim üstüme salacan dimi aha işte bak kendi ağzınla söylüyorsun.
... Ve kızım ağlayarak uyandı korkudan. Çocuk kucağımda kadın hala bağırıyor.
KV. - Gidin bu evden boşaltın beni elaleme rezil ettiniz kendi evime giremiyorum ben. Ah ben ne büyük bir aptalmışım, oğlum seninle evleneceğine keşke filizle (eşimin eski sevgilisi ihanete uğramış ayrılmışlar) evlenseydi. Ben o kızın hakkını yedim onun hakkında konuştum istemedim. Gidip bulucam onu helallik alıcam. Keşke onunla evlenseydi oğlumda bunları yaşamasaydı. (Artık ne yaşattıysam ben) Sen bana yaptıklarını inşallah omkucağındakinden görürsün.
Ben - Son lafım : eğer hakediyorsam fazlasını göstersin Allah bana
KV. - Kapıyı deli gibi çarpar ve çıkar gider....
Elim ayağım titriyor zıngır zıngır böyle birşey hayal bile edemezdim ben. Yardımcı kadın herşeyi duydu geldi yanıma sakinleştirmeye uğraşıyor benim tansiyon tavan yapmış delireceğim. Dişimle tırnağımla kendi emeğimle paramla yaptığım evden hiç bir katkısı olmayan ciğeri beş para etmeyen ama malesef kocamın anası olan kadın tarafından kovuluyorum. Sebep ise kızımla yalnız kalmak istemem....
Sonra tabi malesef eşim annesine hak veriyor biz evde fırtınalar kopuyorboşanmak istiyorum peşimden geliyor özür diliyor falan derken aradan 2 yıl geçti.
2 yıl boyunca yediremedim kendime yaptığım herşeyi o kadına bırakıp enayi gibi çekip gitmeyi sabrımın sınuna kadar oturucam dedim burda ama en fazla 2 yıl sürdü malesef bu sabır.... 2 yıl boyunca aynı çatı altında olduğumuz halde bir araya gelmedik birbirimizi görmedik. Hala dahada görüşmüyoruz. Çünkü ben affedemiyorum olanları...

3 ay önce dayanamadım ve çıktım evden boşalttım evi. Ama evi onlarada vermedim bütün anahtarlar bende ev kilitli duruyor. Ne zaman ki eve yaptığımız bütün masrafların parasını verirler o zaman ev onların olur. Aksi takdirde kapı duvar görürler.... Kararlıyım....
kızımıda arada bir görüyorlar Allahtan korkuma görmelerine izin veriyorum. Haa bu hiç kolay değil kızım oraya her gittiğinde içim içimi yiyor bir an önce gelsin diye eşimi defalarca arıyorum. Hatta bazen delleniyorum hiç göndermiyorum....

3 yıl oldu eşimle evleneli ve malesef 3 yılda 30 yıllık evli gibi oldum tamamen kaynana karısı yüzünden.
Ve içimde o kadını affedemiyorum.
Evet allah biliyor bazen özlüyorum, ne güzeldi eskiden herşey diyorum annem gibiydi oturup sigara içer karşılıklı dertleşirdik diyorum... Ama anında söyledikleri yankılanıyor kulakarımda ve yine bir öfke kaplıyor içimi....

Kızlar benim hikayem bu bekarlığımda çok çok çok güeldi aramız 4 yıl boyunca. Herkes bize gıpte eder imrenirdi.... Ama çocuk olduktan sonra 360 derece değişti kadın ve güvenim saygım sevgim kalmadı....

Hatta geçen bayram annemlere demişki kaynana olacak kadın
KV. - Ben kızıma (beni kastediyor) çok büyük hatalar yaptım çok yanlış davrandım böyle olmaması gerekiyordu. Ama ben komşuların dolduruşuna geldim...
Böyle bir savunma yöntemi olamaz....



Şimdi size soruyorum arkadaşlar aranızda bu ve buna benzer bir durumu yaşayan varmı? Var ise olaylara ve kişilere tepkisi ne oldu????
Kendi içimde affedemiyorum.... Affetmelimiyim. Yoksa ayrı ve uzakmı kalmalıyım....

Genişletmek için tıkla...

busmai .!.:

nedense çok yanıdık geliyor bu tablo..herkesin karşılaştığı cinsten. hiçbir zaman galip gelemeyiz onlara öyle güzel savunurlar ki kendilerini ,oğullarını kafayaalırlar.. hayret ediyorum.sevgilisi olayında falan çok ağır konuşmuş bence en ağırı oydu.
bence affetmelisiniz, 2-3 sene geçmiş zaten üstünden artık dersini almıştır. madem bu kadar iyi anlaşıyordunuz bence nazar oldunuz.. nazar öyle bir güçtür ki insanı mezara bile koyar. bunun çaresi sık sık felak ve nas okumak.

Genişletmek için tıkla...

azeares .!.:

günaydın arkadaşlar, ceren54 arkadaşım valla bu dertli yazını okuyunca çok kötü oldum valla bir an için kendimi senin yerine koydm valla çok zor iş senin işin valla.
kaynananda maşallah ne kadar kıskanç , fesat ve anlayışsız bir insanmış ayy insan durumdan anlar eve çıkıyorsunuz yardım eder, yardım etmiyorsun bari burnunu
sokma her işe. ayyy çok zor günler geçirmişsin kardeş eğer hala aynı binada oturuyorsanız valla allah sana sabır kuvvet versin arkadaşım.
bende kaynanam, eltim ve eşimin amcasıgil ile aynı binada oturuyoruz 1sene 7 aydır evliyim 17 haftalıkta hamileyim ama bize karışan eden yok valla ne yalan
söyleyeyim karışan olduda sağolsun eşim kimseye fırsat vermiyor bize karışmalarına o yüzden herkes avunu yalıyor, benim eşim 2 erkek kardeş 1 kız kardeş ama
kendi abisinden dahada ağırlığı var ailede o yüzden hiçkimse karışamıyor, ilk zamanlar kaynanm gelip gidip evimin düzenine karışırdı ama sonra eşim bir azarladı ''karışma
anne bu ev nurcanın dedi'' ağzını payını aldı oturdu, istersen konuşsun eşim kötü kızar valla. ben çalşıyorum sağolsun kaynanam yemek hazırlıyor çıkıp yiyoruz
iyidir o konularda baktıki oğlu kızıyor huzurumuz bozuluyor sustu artık.
ayyy valla çok üzüldüm sana cere54 arkadaş.
kaynananla maceralarını yaz allah aşkına merak ettim hem banada ders olsun.
bendede kayanana incileri var anlatırım zamanla.
kendine iyi bak ceren arkadaş.

Genişletmek için tıkla...

simurg_ .!.:

Allah sabır versin ceren, çok üzüldüm yaşadıklarına =( cidden zor şeyler, ben olsam ben de affedemezdim sanırım. affetsem de uzak kalırdım...çünkü insanoğlu değişmez ki hele ki belli bir yaştan sonra... sizde uzak kalın aynı bu şekilde.

yaşadıklarınızı okuyunca ''işte insana böyle cinnet geçirtirler diye düşündüm'' böyle insanlarla kalıp psikolojik sağlığınızı yine de koruyabildiniz mi acaba? delirtirler insanı bu şekilde. nasıl dayandınız? gerçekten veli sabrı varmış sizde, Allah güç versin... Bundan sonra da eşiniz ve kızınızla hayırlı ve güzel bir yaşamınız olur inşallah...

Genişletmek için tıkla...

ceren54 .!.:

Şimdi size soruyorum arkadaşlar aranızda bu ve buna benzer bir durumu yaşayan varmı? Var ise olaylara ve kişilere tepkisi ne oldu????
Kendi içimde affedemiyorum.... Affetmelimiyim. Yoksa ayrı ve uzakmı kalmalıyım....

Genişletmek için tıkla...

nazliusta .!.:

Bu durumu benzerlerini yaşayan o kadar çok insan varki, tek sen değilsin. Şanssızlığın bunları çok hassas dönemlerde yaşayıp yıpranman bence, yapılanlar unutulmuyor haklısında. Ama bi konuda fikir vermek istiyorum. Kayınvaliden annene komşuların gazına geldim demiş, bunun doğruluk payı vardır. Benim kayınvalidemin hayatında da komşuların yeri büyüktür. Şöyle anlatayım sen karar ver ailemle tanışmak için gelecekler ki biz görücü usulü evlendik, nişandan önce kadınlar ne nasıl yapılacak diye konuşacak, bize 4 kişi geleceğiz diyip 24 kişi geldiler. Sayı nettir arkadaşlar tam tamına 24 . eşim 6 kardeş aile geniş ama bu kişilerin 14 tanesi komşu, komşunun gelini, kızı, torunu idi, lohusa yatağından kalkıp gelen bile vardı.Tabi saçma sapan bir ortam oluştu. Kayınvalidem komşularını ağırlattı ve gitti. Evlenirken herşeyin içindeydi komşular, ne densiz laflar duydum anlatamam. Hala evime çağırmadım, lafı olur. Dünürbaşı kayınvalidemin komşusu hediye alacaksın diye tutturdu kayınvalidem, hala söyler. Bana neyse ona alınacak hediyeden. Eşim ve kayınpederim komşularının huylarını bilirde kayınvalidemi sustururlar. Bir keresinde eşimi arayıp karıyı buldun anneni attın diye telefon bile ettiler, düşünün artık. eltim kayınvalidem ile aynı apartmandaydı , kızın özel hayatı yoktu, bunda kayınvalideminde etkisi büyük tabi. Komşular iyiler hoşlar ama bazen düşünürüm bu kadar samimiyete gerek varmı?

Benim fikrim bu konuyu düşün mazeret değildir, belki gerçektir. Hem geçmişte çok iyiymişsiniz, kıskanan çekemeyen olmuştur, bizim insanımız bu konularda gaz vermeyi sever, belki kayınvaliden gaza gelmiştir.

Genişletmek için tıkla...

azeares .!.:

[

Canım benim yorumun bana çok samimi geldi

Hala aynı binada oturmuyoruz canım 3 ay önce taşındık kendimizin diye bildiğimiz onca para harcadığımız evi bırakıp kiraya çıktık. Şuan kafam rahat çok şükür evimde huzur var kirada olayım ama huzurum olsun.... O da inşallah başkalarından görür bana yaşattıklarını ne diyim. Aklıma geldikçe paylaşırım bende incilerimi midyelerimi bilemicem artık

Genişletmek için tıkla...

rihana .!.:

2yıllık evlıyım pazar kahvaltısında yasanalar:))
sabah saat 8 30
(k) Ü...(ben yanı) kalkk hadı karnım acıktıı sımdı komsulara yemege gıdıcem gelın yemek vermıo dıeee
(B) anne kalkıyorum... ve yarım saat sonra kahvaltıyı hazırladım (sabah saat 8 30 ve oglu yatıor hala ve pazar gunuydu)
(B) anne kahvaltı hazırladım hadı yıyelım cayıda demledım....
(k) ay sabahın 9 ne kahvaltısı oglan yatıyor daha pazargunu öglen kalkar yerız dedı ve yattı :)
(B)

ah ahh.:)))

Genişletmek için tıkla...

ceren54 .!.:

Aynen öyle canım yaaa ben bile şaşıyorum kendime nasıl bir sabır var bende diye....

bu arada asıl en önemli şey ise.
kaynana olacak kadın beni evden kovduktan ve o adını bile telaffuz etmek istemediğim kişiyle kıyasladıktan sonra en kötü şey geldi başıma SÜTÜM KESİLDİ ÜZÜNTÜDEN.
Ve malesef çocuğum anne sütünü alamadığı için bağışıklık sistemi güçlenemedi dolayısı ile çok sık hasta oluyor geçen kış iki defa zatürree oldu mesela ve malesef astım hastası kızım tamamen anne sütüne bağladı doktor....

Ve ben kızım her hasta olduğunda o kadını anıyorum.....
avatardaki resim kızıma ait bu aradas

Genişletmek için tıkla...