Kızlar merhaba. Eşimin işlerinden dolayı ailemin yanına (bize çok uzaktalar) el öpmeye 3 ay sonra gidebildik. Babası ile eşim ortak iş yapıyor kayınbabam haftasonu için müsait bir zaman dilimi bulabildik kızım kusurumuza bakma dedi ,ben üzüldüm tabi sadece 2 gün diye sonra kayınvalidem bari 4 gün gitsinler kız kaç aydır annesini babasını görmüyor dedi. Sonra görümcem atladı ordan işte şu şu günler dimi babacığım dedi sonraki gün kardeşim işe gidecek sonuçta dedi. (Bu arada görümcem evli, işle de ortaklığı yok)
Neyse biz gittik eşim kardeşlerinin olduğu aile grubuna gittiğimiz yerden foto attı maşallah falan dediler sonra buyrun sizde gelin dedik görümcem de eşime demişki geliriz senin hanımköyüne yazmış ben cevap bile vermedim. Bunun öncesi de var diye herhalde ben çok geriliyorum. Benim diğer 2eltim iş yapmayı pek sevmiyor benim evim kayınvalideme de uzak gittiğimde yatılı gidiyorum. Tuvaleti banyoyu kullanıyorum diye yıkıyorum evini temizliyorum bende oturuyorum diye neyse akşam yemek vakti eltilerim geliyor kimse elini bulaşığa sürmüyor onu da yapıyorum. Sonra bir kere yemek sonrası çay zamanı kaynım çay yok mu ya dedi halbuki eşi yanında oturuyor ondan isteyebilir lafı ortaya söyledi. Neyse onu da ben getirdim sonra görümcem imalı imalı zahmet oldu gibi bir şey dedi ben sinir oldum kalktım mutfakta çay içtim daha bir de gelmiş ayıp kalk içerde oturalım diyor.
Bunun gibi çok olay var da kızlar sorun eşimde mi acaba? Kaynım eşini kayırıyor mesela sürekli diğer kaynım da öyle onlar eşlerine laf söylemediği için görümce ler de söylemeye korkuyor. Ben mesela kınamdan sonra 15 gün kayınvalidemin evinde kalmak zorunda kaldım düğün salonu bulamadıkları için 2 hafta sonra oldu kınadan sonra düğün. O 2 haftada 6 kilo verdim zaten zayıf biriyim iyice zayıflamıştım bir de yemek düzenlerine alışamadım her gün de misafir geliyordu misafir dediğim eltilerim geliyor hiç iş yapmıyorlar sanki ev sahibi benmişim gibi koşturdum anlayacağınız bir türlü rahat edemedim. Çıkıp dolaşmak istesen o da olmuyordu regl olmuşum benimki çok kötü geçiyor dedim görümceme ben gelmiyim suratıma baktı eee ağrı kesici içsene ne olacak dedi ben hastanelik oluyorum öyle geçmiyor dedim surat asıyorlar bir de mecbur kaldıkça onlar nereye sen oraya. Diğer görümcem de ben varım diye yatılı geldi çocuğu da yaramaz gece uyumuyor ses yapıyor bebek değil 9 yaşında evdekiler de çok geç uyuyor. Neyse ben dedim dayan az kaldı evine geçeceksin. Bir gün de eşimin bizim için tuttuğu evi temizlemeye gittik ev 3+1 eşime dedim niye böyle tuttun çok büyük. İş yeri ile ev uzak olduğu için babamlar bazen yatılı gelebilir dedi ee dedim fazladan odaya gerek var mıydı koltuk açarız yatarlar dedim yok dedi yatak alırız onlara falan dedi ne kadar kalırlar bilemem belki 1ay belki 1 sene dedi. Hatta sonra da işler iyiye giderse aile apartmanı yapıcaz dedi ben istemiyorum dedim olmaz dedim biz kardeşlerimizle öok iyi anlaşıyoruz diz eltiler de anlaşmak zorundasınız dedi hayır dedim robot değilim ben duygularımı mı yöneteceksin? Sevmediğim insanla anlaşmak zorunda değilim evime eşya alırken aman o pshalı bu pahalı diyen ablan aile aprtmanında eşya alsam görür attığım çöpü görür kim bilir ne der dedim. İnatlaşıyor bağırarak konuşunca bir de gözlerim doluyor sinirden susuyorum.
Hala niye bunu dediğinde olay çıkarmadım bilmiyorum. Bu konuda da beni uyuz etmişti. Şimdi de kayınvalidemin evi 1 buçuk saat uzaklıkta eşim yine yatılı gitmek istiyor 1 günlüğüne, benim o kaldığım günler aklıma geliyor gidesim gelmiyor. Ya eşime diyorum eltim bir şey yapmak istemesin kocam yapmama izin vermiyor diyor sıyrılıyor kayınvalidesine gitmek istemiyor eşi onu zorlamıyor. Sen niye böylesin diyorum ben ancak haftada bir görüyorum annemi diyor dedim ben 3 ayda ancak görebildim laf söylüyor muyum sana. Durumdan ablama söz ettim gerekirse kavga çıkar ama senin dediğin olsun rahat etmediğin yerde ne işin var dedi. Senle eltilerin bir değil onlar o şehri biliyor geziyor dolaşıyor sen o eve gidince tıkılıp kalıyorsun bir de dedi.
Ben konuyu eşimle konuşuyorum tepki de veriyor evet diyor haklısın ama ne yapalım annem tek başına o işleri nasıl yapsın diyor. Bazen sırf ailesi benim gibi birini istediği için benimle evlendiğini düşünüyorum. Hala ailesinden kopamamış. Bir gün de bana kardeşlerimizle eşlerimiz arasında kalırsak kardeşlerimizi seçeriz biz dedi. Yani ailesi adına öyle konuştu. Görümcem de sürekli yanımda tekrar ediyor bu cümleyi.Artık onun da iyi niyetli olduğunu düşünmüyorum. İşin kötü yanı ben niyeti iyi olmayan birini anladığımda yanına yaklaşmak istemiyorum sohbet etmek istemiyorum. Annem de olsun kızım gidince otur sohbet et evine geri dön diyor yapamıyorum ki. Eşim de gidiyor ayrı oturuyor babasıyla ben tek kalıyorum. Biraz sinirli yazdığım için baya karışık oldu. Ben eşimi nasıl ailesinden ayrı bağımsız bir aile kurduğumuz konusunda ikna edebilirim? Kızlar ben saf değilim biri bana laf söyleyince cevap da veririm ama psikolojisi bozuk 5 yaşında çocuk gbı davranan birine cevap versen ne olur vermesen ne olur huyundan vazgeçmez ki. Eşimin kendini değiştirmesi lazım da nasıl olucak hiç bilmiyorum bunları yaşayan kişiler var burda eminim yardımcı olursanız çok sevinirim bir akıl verin lütfen  kızlar sağolun gerçekten yani ben de yeni evliyim hayatı ev okul iş arasında geçmiş biriyim bazı şeyleri sonradan fark ediyorum daha gözüaçık olmaya kendimi korumaya çalışıcam sonuçta beni de bir anne doğurdu dışardan bakınca suskun sessiz kalmışım gerçkten yorumlarınız için teşekkür ederim
İşte ben yeni yeni idrak ediyorum mesela evde ablam bana laf söyler ama bilirim ki şaka yapıyor görümcemi de ablam gibi görmek istedim ondan algılayamadım ilk başta
aman bir şeye takılırda kardeşimi üstümüze salar diye el pençe geziyoruz. Ben anneme gidince onlarda geliyor çayını yemeğini önüne koyuyoruz sırf kardeşimin hatrına. Kendisinin hatrı yoksa kardeşimin hatrı vardır diye. Millette ne görümceler var. Şaşkınlıkla okuyorum. Kalkıp anasının işini o görücek gelin hiç birşey için mecbur değildir. Siz sessiz kaldıkça daha çok başınız agrır.
