Merhabalar, yardiminiza ihtiyacim var yine
Daha önce bi kac konu acmistim, isteyenler girip okuyabilir, ama kisa özet geceyim. Yaklasik 5 ay önce evlendim, ve kayinvalidem yüzünden en güzel aylarimiz mahvoldu ve hala olmakta. Esimle cok iyi anlasiriz, Allahi var her isime yardim eder, ne bir kiskancligi ne de bir kisitlamasi vardir. Ikimizde ailelerden 4-5 saat uzaklikta kaliyor ve burda üniversitede okuyoruz. Tartistigimiz tek konu kayinvalidem, ama uzun zamandir bunu da yapmiyoruz, cünkü esim kendiside konusmuyor artik annesiyle. Sebebini bilmiyorum bana söylemedi, sadece annesinin beni arama artik dedigini biliyorum, ve esimde artik aramiyor. Arasa bile önceden günde 1 saat konusurlardi, simdi en fazla haftada 1-2 dakika. Simdi cok pisman, cünkü sürekli msj gönderiyor esime ben sana hic bi zaman küsmedim, sadece seni merak ediyorum vb seyler..
Konuma geleyim. Persembe günü ailelerin yanina gidicez, ama ne kayinvalidem ne de görümcem benimle konusmuyor. Sebebi arayip sormamisim, onlarin küs oldugu insanlarla arkadaslik ediyormusum, ve kaynanam facebookta beni kücük düsüren ve hakaret iceren bir yorum yazdigi icin onun yorum yapabilmesini tamamen engellemistim, bu da onu cok sinirlendirmis ve beni silmis.
Kayinvalidem cok baskin bir karakter oldugu icin cocuklarina ve kocasina ne dese uyguluyolar. Benim ne annemle ne babamla ne de kardeslerimle konusuyolar, esimede eger konusursa evlatliktan red edicegini söyledi kaynanam, bu yüzden esimde kontagini tamamen kesmis durumda. Bu duruma cok üzülüyorum, subatta piskolog yardimi alicam basvurdum.
Yilbasinda kayinvalideme yeni yil msji atmistim, cvp gelmedi. Aradim acmadi. Dün tekrar uzun ve yapici bi msj yazdim gene cvp gelmedi. Esime herseyin düzelecegine dair söz vermistim, (sanki ben bozmusum gibi) ama kaynanam böyle yaptikca zorlastiriyor isimizi.
Simdi, persembe günü esimle birlikte onlara mi gitmeliyim, yoksa kendi anneme babama mi? Biribirilerine cok yakin oturuyolar, o yönden avantajliyim. Ya da esimi her ne olursa olsun onlarla yalniz birakmamalimiyim? Ben oraya yeni sömestr baslamadan önce kafami dinlemek icin gidiyorum, ailemi ve arkadaslarimi görüp kendime gelmek istiyorum.
Ayrica annem yeni yildan once kayinvalidemin calistigi salonun yerine bir buketle gidip, cocuklarimiz icin bu gereksiz tatsizligi bitirelim demis, ve kayinvalidem bir güzel kovmus defol git polis cagiririm yoksa diye. Bugünde mektup atmayi düsünüyormus evlerine, uzun bir mektup yazmis cocuklarimizin ne kadar yiprandigini görmüyomusun diye.. Annem bu kadar yapiciyken kayinvalidemin böyle olmasina dayanamiyorum, yüzünü görmeyi birak ismini bile duymam icime huzursuzluk veriyor, ama esimin annesi oldugu icin katlaniyorum zorda olsa.
Esime anneni hem aradim hemde 2 defa msj yolladim, demekki beni gercekten görmek istemiyor. Sen git oraya, ben annemlere gideyim, eger annen benle oturup konusmak isterse beni gelip alabilirsin mi diyeyim?
Napmaliyim?
En büyük sorunumuz suydu; nisanlilik dönemimizde bize hic gelip gitmediler. Bugün cok yorulduk isyerinde, aha misafir geldi, yok su oldu yok bu oldu diye bahane bulup gelmediler hic, hep mesafeyi uzak tuttular, bizde hic bi zaman oturup konusamadik dügün nasil olcak diye.
Gelinlik almaya gittigimizde rezalet cikarmislardi bumu begendigin gelinlik diye, miss defneden begenmistim, ama biz esime nisanda giysin diye paul smith'in en güzel takimini almistik, cünkü esim onu begenmisti. Neyse, istedigim gelinlik olmadi. Istedigim nisanlikta olmadi. Dügün salonu istedigim salon degildi, oysa esim "anatolia nerde istiosa orda olcak dügün" dedigi halde. Keske o zamanlar ayrilsaymisim, ama materialist biri olmadigim icin cok fazlada büyütmemistim.
Dügün davetiyeleri dagitilcakken, bize 7 tane davetiye verdiler, bu da sizin cagirbileceginiz kisiler diye. Dogal olarak parladik bizde buna, bizim esimiz dostumuz 7 kisiden mi olusuyor diye. Bir kac gün sonra kaynanam babami ariyor ve basliyor küfür etmeye, "sen nasil olurda benim oglumu arayip rahatsiz edersin, senin kizin buraya cirilciplak geliyo bi beyaz carsafi bile yok" diye. Babamin rahatsiz ettigi konu ise su; "ben annene güvenmiyorum, kizima sahip cikip cikmiycagini senden özel olarak duymak istiyorum". Bunun üzerine ayrilmistik biz, cünkü annesinin o laflarina dayanamadim. Ama esim kahroldu mahvoldu, yemesi icmesi kesildi, annesi teyzeleri amcalari bizden cikmiyolardi cocuklari ayirmayin ne isterseniz yapicaz diye, bende esimle aramda sorun yok madem diyerekten affetmistim.. Sonrada imam nikahi olayi oldu. Baska hic birsey yok gercekten.. Varsa bile konusmadiklari icin bilmiyoruz.
Ama dediginiz gibi, "artik evlendik hadi bakalim gidebilirsen git simdi" mentalitesi vardi kaynanamda, ama annem buket götürdügü gün demis "kizim evlendi diye hala basimin üstünde yeri olmadigini sanma, ne zaman gelirse gelsin basimin üstünde yeri vardir, kiziminda damadiminda" diye. O günden sonra biraz pasiflesti kaynana hanim..
gelmediler mi bidaha tavrlarında yokmu bi değişiklk
hımmmmmm bi git dene o zaman ...güven vermiş eşin bu konuda...bi bak bakalım aynı şekilde devam ederlerse yani kötü davranışlara hiiiiç utanma iyi günler de çık git annene..
Öyle yapmayi düsünüyorum zaten. Ama esimede güvenmek istiyorum. Istemedigimiz gibi gitse bile, elimden geleni yaptim, daha fazlasina dayanamiyorum deyip cikip giderim..
MERAK ETTİM YA GİTTİN Mİ KAYNANA CANM. EĞER GİTMEDİYSEN VE GİTMEYİ DÜŞÜNÜOSAN KENDİNİ HAZIRLADA GİT ANNENİ KOVAN SENİDE EVDEN KOVAR. PSİKOLOJİNİ HAZIRLADA GİT TATLIM BENCE. VALLA ALLAH SANA YARDIM ETSİN CNM ÇOK ÜZÜLDÜM BÖYLE ŞEY Mİ OLUR YA :s
eşin sana güvence vermiş kötü birşey olmayacak seni koruyacağım demiş.madem öyle git canım eğer sana bir yanlışları olursa çıkar annene gidersin.hem böylelikle eşin senin yapıcı olduğunu onların sorun çıkardığını görmüş olurtabii tatsızlık olmamasını aileler arasında buzların erimesini umuyorum
Bende kesinlikle katiliyorum gitme diyenlere. Gitmemi hic bi sekilde haketmiyolar cünkü. Ayni tartismayi 5 ay icinde 5 defa yapmisiz, o yüzden beyfendinin huzuru kacmis.. Babasinin dogumgününde face'den msj atmistim, esim aramami istedi, bende aramak istemedim sen benim kardesleriminkini bile kutlamadin diye, kiyamet orda koptu, neymis efendim "sen babami bile aramiyosan biz nasil devam edelim seninle. Bittik biz artik. Seni en cok koruyan adami bile aramiyosun sen" vs.. Park yerinde 1 saat bagiris cagiris, gelen gecen bize bakiyordu. Sonra hafiften bi sinir patlamasi gecirdim galiba, orda esim ciddiyeti anladi, gir iceri arabayi park edip geliyorum dedi. Sakin sakin konustuk sonra, aradim babasini acmadi, msj yazdim, 2 gün sonra cvp yazdi "merhaba anatolia, msj'in icin tesekkür ederim, ama sen önce dagittigini topla" diye.. GERCEKTENDE BENI TUTUYOMUS BABASI! Cok sinirlendim, esimde birsey diyemedi artik..
Esim öyle bi karakter ki, yaptigim iyiligi görünce benim arkamda duruyor. Eger hic birsey yapmayip uzaktan bakarsam, "nasil olsa istemiyor, niye koruyayim onu" diye düsünüyor bence. O yüzden sürekli cabaliyorum iyi olsun diye. Ben birseyler yapiyim ki o da yapsin istiyorum. Hem hep denmez mi, yuvayi disi kus yapar diye. Yuvami kurtarmaya yardim olcaksa birazcik taviz vermekten incilerim dökülmez sanirim. Ayrica ben, ailem ve arkadaslarim benim oldugumu bildigimiz sürece ben her zaman ayni kisiyim, hic bi zaman degismem..
şu konuda sizi eleştirdim yazdıklarınızı okuyunca: eşinizin sizin kardeşlerinizi aramamasıyla sizin onun babasını aramamanız aynı şey değil. yanlış bir karşılaştırmaya gitmişsizin
ben ailemden öyle gördüm arkadaşım
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?