Kayınvalidem oğluma bakmak istemiyor

Benim 4 yaşında konuşmayan yeğenim kreşe gidince cümle kurmaya başladı. Ablam hep söyler keşke daha erken gönderseydim diye.. Ablamın da kayınvalidesi bir süre sonra bakmak istememişti ve aralarında sorun olmadı.

İnsanlar o yaşlara gelene kadar ne zorluklarla mücadele ediyolar, bi yaştan sonra da kafa dinlemek istemeleri kadar doğal ne olabilir ki. Lütfen biraz empati yapmaya çalışın.

Ayrıca kayınvalideniz kendi çocuğuna kıyamıyor anlaşılan. Olabilir.. Nasıl siz "benim çocuğumu itip kalkarlar" endişesinde olabiliyosanız, o da "çocuğun peşinde koşarken ağrıları çoğalabilir" endişesinde olabilir. O da anne ve çocuğu kaç yaşına gelirse gelsin onun çocuğu. Sizin için de ilerde farklı olmayacak.

Bence eşinizle konuşup ortak bir karar almalısınız. 3 ay idare edebilirim diyorsa annesiyle konuşup sorun olmayacağını anlatmalı. Yok eğer bakamayacağını düşünüyorsa alternatif yollara başvurmalısınız.
 
Bahsettiğin çaresizliği gerçekten içimde hissettim 😔 ben de aynı durumu yaşasam ben de soğurdum🤷‍♀️
Evet o günkü çaresizliğimi hiç unutamıyorum , Allah kimseyi kimseye muhtaç etmesin. Hastaneye gitmek için annemin gelmesini bekledim. 3 serum takıldı, 2 defa iğne yapıldı. O gün sütümün tadı değişti sanırım , oğlum bir daha emmedi.

Gerçekten buz gibi soğudum.
Eşim de uzun süre konuşmadı.
Sorsan “Torunlarıma canımı veririm” der 😒😒
 
Çok borcumuz var çalışmak zorundayım.
Yoksa bende ev hanımı olup bi güzel büyütürdüm çocuğumu.

Çok borcunuz varsa çocuk yapmayı erteleyecektiniz veya hiç yapmayacaktınız. Ben doğurayım başkası baksın hem de bakmak zorunda nasıl bir düşüncedir anlamıyorum. Çocuğun bakımından sadece annesi babası sorumludur. Kendi sorumluluğunuzu başkalarının üzerine atmayın
 
Gayet te zarfa koyup parasını da verdim ay. Ay sonu benim cebimde 5 kuruş para kalmadı ama onun parasından kesmedim. Zamanla tatmin etmez belki diye arttırdım da parasını .

Çok borcumuz var çalışmak zorundayım.
Yoksa bende ev hanımı olup bi güzel büyütürdüm çocuğumu.
Sizin şu an hissettiğiniz "çocuğum kreşte ne yaşayacak" korkusunu anlayabiliyorum ..biz farklı versiyonlarını bakıcı sürecimizde yaşamıştık.Siz güvendiğiniz için kayınvalidenizin bakmasını istemişsiniz yoksa bakıcı gibi maaşına kadar almış.İnanın kreş sürecinin Ekim ayında değil yaz döneminde başlaması sizin çocuğunuzun da menfaatine.Şu an yaz döneminde geçen yıldan devam eden çocuklar vardır..kreşteki mevcut da oldukça azdır .Bu yüzden sizin çocuğunuzun uyum süreci için şartlar daha iyidir.Ekim döneminde bir sürü yeni başlayan çocuk ve ilk kez grup içinde olmalarından dolayı grip vb.hastalıklara açık olmaları sorun olur.Şimdi yaz dönemi az çocukla daha rahat uyum sağlar sonra artık sınıfın ev sahibi gibi olur.
 
Merhaba kızlar...2 gündür ağlamaktan helak oldum. Psikolojim bozuldu.

27 aylık oğlum var. 18 aydırda çalışıyorum. Bu zamana kadar kv dem evladıma baktı. Çoğu zaman geldi benden iyi baktı. Aramız o kadar iyiydi ki bu zamana kadar 3 yıllık evliyim asla saygıda kusur etmemişimdir...


Önceden konuşulan; Ekim ayı gibi uzaktaki yeni evlerine taşınacaklar, bizde ekimde 2.5 yaşında olacak oğlumla başımızın çaresine bakacaktık...Ekim ayı için kreş fikri vardı aklımda.

Dün bana birden dedi ki; 10 gün sonra köye gidiyoruz yiğiti kreşe mi başlatacaksın, binadaki komşuna mı vereceksin ayarla......
Köye gitme sebepleride kayınpederim kesinlikle KEYFİ bir şekilde (asla ihtiyaçları yok, durumları iyi) biber ekmiş, kayısı lar varmış...salça yapılacakmış falan filan. El kadar bebeği bırakıp köye gidecekmiş. Oğlum daha tam anlamıyla konuşamıyor. Cümleleri yarım yarım. Kime versem başına bişey gelse, mesela kreş te dövseler yavrumu daha şikayet edemezki bebeğim. Gözüm hep arkada kalır....

Bende bu biber lafını duyunca dedim ki biber mi önemli çocuk mu dedim. Yok dedi biberler ziyan olmasın falanda filanda.
Sonra eşim dedi ben bakarım yiğite...eşimde romatizma hastası her daim hiç geçmeyen şiddetli ağrıları var. Annesinde bunu biliyor ve oğulcuğunun bakamayacağını söylüyor. Yok şu baksın bu baksın. Kafasındaki planlar; biri çürüyünce diğerini ortaya atmak için sıra sıra....Bende dedim ki madem biliyorsunuz eşimin çocuğa bakamayacağını o zaman sizde bakıvereceksiniz ....bu çocuğun bir tek evebeyni ben değilim. Bakımından bir tek ben sorumlu değilim. Durumlar böyle . Eşimde diyor annem yaşlandı çocuk mu baksın bu saatten sonra (yaş 60). Ben de dedim ne babaanneler var okul çağına kadar bakıyor ...sonra sında da bakıyor hatta.


Sizlere sorum:

İçimi yiyip bitiriyor, kayınvalideme ayıp mı etmişim? Kalbim çoook kırık. Torununu göstermeyen gelin tipinden olmak geliyor içimden.
Sizler ne düşünüyorsunuz bu konu hakkında?



Not: Sağlıkçıyım, haftanın '3 GÜNÜ 15 er saat' çalışıyorum 4 günü evdeyim. Kreşede gitse babamız akşamına bi 5 6 saat bakacak. Onda sorun yok. O kadarına bakabilir. Ancak ben kreşe güvenemiyorum, yavrum uyandığın ağlar kucağına alan olmaz. İtip kakarlarr. Beynim yandı innki düşünmekten....



2. Not: linçlerden dolayı diğer mesajımı buraya yapıştıruyorum.

Yani onu zorunlu görmemin sebebi kesinlikle kendi oğlu hastaymış ya onu söylüyor bana her seferinde başıma kalkar gibi ; bakamaz mış... o zaman bütün sorumluluk benim üzerime kalıyor. Madem kendi evladının boşluğunu dolduruversin kısa bir süre daha.

Çocuğum doğduğu günden beri zaten tek başıma bakıyorum. Çalışmasam seve seve bayıla bayıla bakarım.
Benim istediğim (her seferinde söyledim ona) en azından bir 3 yaş olaydı.... Daha fazlasını bende istemiyorum zaten. Kreşte okulöncesi eğitim alma özelliklede sosyalleşme olarak düşündüğümde hiç beklemeden vermek istiyorum ama olumsuzluklar beni çok korkutuyor. Yakın zamanda bir video yayınlandı kreşte küçük bir çocuk başka bir çocuğu darp etti diye. Birde oğlum uykudan uyanınca ıvıl ıvıl ağlar yarım saat...onu kim kucağına alır sakinleştirir....Bu düşünceler yoruyor beynimi...
iyi de bu çocuğu kime güvenerek doğurdunuz?
sizin çocuğunuza tabi ki siz bakacaksınız, yani tam böyle her işi okula yıkacak bir veli tipi canlandı gözümde.
 
Ben öğretmenim ama dönemsel kurslar açıyorum, iki çocuğumu da kendim büyüttüm. İlk çocuğum kreş yaşına gelince, onuda alıp kursumda oyaladım, şimdi ikinci çocuğumu büyütüyorum az kaldı kreş yaşına gelince kısmet olursa yine kurs açıp yanıma alacağım. Haa annem benimle yaşıyor, kayınvalidem de yan sitede, düşünün. Ve bizimde borcumuz var. Bazen zırıl zırıl ağlayacağını bilsem bile acil alışverişime bile yanımda götürüyorum annem evde tek kalsın kafa dinlesin diye. Allah zorda bırakmasın ama sizin durumunuz da pek zor gibi durmuyor tek sıkıntı biraz daha erken haber verse iyiymiş kayınvalideniz. Bence hiç kinlenmeyin teşekkür edip hal çaresine bakmaya çalışın.
 
Merhaba kızlar...2 gündür ağlamaktan helak oldum. Psikolojim bozuldu.

27 aylık oğlum var. 18 aydırda çalışıyorum. Bu zamana kadar kv dem evladıma baktı. Çoğu zaman geldi benden iyi baktı. Aramız o kadar iyiydi ki bu zamana kadar 3 yıllık evliyim asla saygıda kusur etmemişimdir...


Önceden konuşulan; Ekim ayı gibi uzaktaki yeni evlerine taşınacaklar, bizde ekimde 2.5 yaşında olacak oğlumla başımızın çaresine bakacaktık...Ekim ayı için kreş fikri vardı aklımda.

Dün bana birden dedi ki; 10 gün sonra köye gidiyoruz yiğiti kreşe mi başlatacaksın, binadaki komşuna mı vereceksin ayarla......
Köye gitme sebepleride kayınpederim kesinlikle KEYFİ bir şekilde (asla ihtiyaçları yok, durumları iyi) biber ekmiş, kayısı lar varmış...salça yapılacakmış falan filan. El kadar bebeği bırakıp köye gidecekmiş. Oğlum daha tam anlamıyla konuşamıyor. Cümleleri yarım yarım. Kime versem başına bişey gelse, mesela kreş te dövseler yavrumu daha şikayet edemezki bebeğim. Gözüm hep arkada kalır....

Bende bu biber lafını duyunca dedim ki biber mi önemli çocuk mu dedim. Yok dedi biberler ziyan olmasın falanda filanda.
Sonra eşim dedi ben bakarım yiğite...eşimde romatizma hastası her daim hiç geçmeyen şiddetli ağrıları var. Annesinde bunu biliyor ve oğulcuğunun bakamayacağını söylüyor. Yok şu baksın bu baksın. Kafasındaki planlar; biri çürüyünce diğerini ortaya atmak için sıra sıra....Bende dedim ki madem biliyorsunuz eşimin çocuğa bakamayacağını o zaman sizde bakıvereceksiniz ....bu çocuğun bir tek evebeyni ben değilim. Bakımından bir tek ben sorumlu değilim. Durumlar böyle . Eşimde diyor annem yaşlandı çocuk mu baksın bu saatten sonra (yaş 60). Ben de dedim ne babaanneler var okul çağına kadar bakıyor ...sonra sında da bakıyor hatta.


Sizlere sorum:

İçimi yiyip bitiriyor, kayınvalideme ayıp mı etmişim? Kalbim çoook kırık. Torununu göstermeyen gelin tipinden olmak geliyor içimden.
Sizler ne düşünüyorsunuz bu konu hakkında?



Not: Sağlıkçıyım, haftanın '3 GÜNÜ 15 er saat' çalışıyorum 4 günü evdeyim. Kreşede gitse babamız akşamına bi 5 6 saat bakacak. Onda sorun yok. O kadarına bakabilir. Ancak ben kreşe güvenemiyorum, yavrum uyandığın ağlar kucağına alan olmaz. İtip kakarlarr. Beynim yandı innki düşünmekten....



2. Not: linçlerden dolayı diğer mesajımı buraya yapıştıruyorum.

Yani onu zorunlu görmemin sebebi kesinlikle kendi oğlu hastaymış ya onu söylüyor bana her seferinde başıma kalkar gibi ; bakamaz mış... o zaman bütün sorumluluk benim üzerime kalıyor. Madem kendi evladının boşluğunu dolduruversin kısa bir süre daha.

Çocuğum doğduğu günden beri zaten tek başıma bakıyorum. Çalışmasam seve seve bayıla bayıla bakarım.
Benim istediğim (her seferinde söyledim ona) en azından bir 3 yaş olaydı.... Daha fazlasını bende istemiyorum zaten. Kreşte okulöncesi eğitim alma özelliklede sosyalleşme olarak düşündüğümde hiç beklemeden vermek istiyorum ama olumsuzluklar beni çok korkutuyor. Yakın zamanda bir video yayınlandı kreşte küçük bir çocuk başka bir çocuğu darp etti diye. Birde oğlum uykudan uyanınca ıvıl ıvıl ağlar yarım saat...onu kim kucağına alır sakinleştirir....Bu düşünceler yoruyor beynimi...
Hepsini okumadım ama sebep ne olursa olsun kimse bakmak zorunda değil, çocuk yaparken eşinizin ve kendinizin imkanlarını göz önünde bulundurmanız gerekiyor.

Özellikle artık hayatın tadını çıkarmak isteyen, yaşı ilerlemiş kişileri mecburmuş gibi suçlayıcı ve ''biber mi torun mu'' gibi saçma kıyaslamalara zorunlu tutamazsınız. Çözümü de yine eşinizin ve sizin durumunuza göre bulacaksınız başka yol yok.
 
Ben kresten bu kadar korkmanızı anlayamadım açıkçası. Avrupa’da zaten çocuklar 2,5 yaşında kreşe başlıyor buraya gelen bir tanıdığımızın da 2,5 yaşında çocuğu vardı o da sizin gibi çocuğum ağlar benim çocuğum kendi yiyemez uyanınca ortalığı yıkar çişini söyleyemez diye endişeleniyordu ki belki endişelenmekte size göre çok haklıydı çünkü çocuk bu yaşına kadar sadece Türkçe duymuştu ve krestekiler Türkçe bilmiyordu çocuk kreşe başlayınca 1 haftadan sonra uyum sağladı. yani siz niye kreşteki herkes çocuğunuzu itip kakacak diye düşünüyorsunuz? Zaten her uyandığında yarım saat ağlıyorsa onun da bir düzene ihtiyacı var. Kayınvalide zaten ekim demiş arada 3 ay var. Kocanızın romatizması çocuk bakmaya mani olacak kadar değildir sanırım. Siz eşinizle çocuğa eşinizin bakmasına karar verdiyseniz kayınvalide buna karışamaz

Avrupada çalışan annelerin bebekken kreşe vermesi çok daha yaygın. Arkadaşlarım var yurtdışına çalışmak için yerleşen. 6-9 aylık civarı işe başlarken verdiler kreşlere. Tr de de veren var ama öcü gibi bakıyoruz.
Biz evi taşıdığımızda evi yerlestirip kreş ayarlayana kadar sadece 15 günlüğüne rica ettik kayinvalideden torununa bakmasini yine bakmadi sizin kadar tepki göstermedim hatta hiç tepki göstermedim😂 sadece şaşırdım kesin bakar diyordum ama o da dedi ki evi bırakamam oğlum yalnız kalır oğlu da 23 yaşında o zaman😂 bakmak zorunda değil deyip basimizin çaresine baktık kusmedim bile herkesin hayattaki önceliği, planları farklı kimse biz istiyoruz diye biseyleri yapmak zorunda değil.

Sizin kv zaten uzun zamandır bakmış 2.5 yaşına da az kalmış ki o zmaana kadar bakacakti zaten demişsiniz abartılacak kalp kurmanızı gerektirecek bir durum yok verin kreşe ya da komşularınızdan falan sorun güvenilir bir bakıcı ayarlayın.

Borç verip kötü olacağına vermeden kötü ol demişler sizinki o hesap olmuş kusura bakmayın ama. Kadın o kadar bakmış etmiş şimdi bakamam deyince kötü olmuş en baştan bakmasa ne yapacaktiniz?

Bu anne ve kv lerin oğlan çocuğu düşkünlüğü. 😂Benim kardeşim 21 yaşında eşiminki de 28. Anneleri davet ediyoruz. İhtiyaç olduğunda bir şekil geliyorlar sağolsunlar. İkisinden biri destek oluyor. Ama böyle keyfi diyoruz gelin bi hafta kalın. Bakıcı çok başı boş kaldı mesela. Bir başında durun. Çocuk anneanne babaanne görsün biraz şımartın oynayın yani. Böyle keyfi sebeplerle asla gelmezler. İkisi de senin oğlun varsa benim de var diyor :)
 
Siz de vicdan ve merhametinizi minicik bebek yerine annenize ve kayinvalidenize yöneltebilirsiniz tabiki kendi tercihiniz. Zaten anneanneler ve babaannelerde evlat sevgisi ve merhamet olsa bunu tartismiyor olurduk.
34 aydır hayatım yok benim. 1 ay değil 2 ay değil 3 ay değil uzun dönem askerlik zamanını bile geçtik. Bunun öncesine saat başı kustuğum hamileliği de ekle. Ben ömrümden senelerimi vermişim. Torun bakmıyorum dedim diye benim evlat sevgim yok mu yani? Bunca yıllık ömrümde hiçbir şey kalbimi bu okuduğum yorum kadar kırmadı.
 
Kimse kimsenin çocuğuna bakmak zorunda değil bu ayrı bir pencere evet ama kv madem söz verdiği tarihe kadar bakacaktı sonradan yan çizdi o zaman yaz bitip torun sevgisi ağır bastığında da civil civil çocuğun peşinde dolanmasın, ver kreşe gitsin yeni doğan değil göbeği çatlamaz ağladı diye ayrıca haberlerde kötü şeyler görüyoruz filan ama her kreşte aynıları yaşanacak diye bir şey de yok. İlk etapta yarı zamanlı verirsin kalan sürese baba ilgilenir sonra 3 yaşı dolunca da tam zamanlıya geçersin Bak takip et beğenmezsen kreşi değiştir. Bu konularda da böyle duygusal olma çok üzülürsün. Tecrübe konuşuyor 🥺 kendi annem tarafından hem de.
 
Sizin şu an hissettiğiniz "çocuğum kreşte ne yaşayacak" korkusunu anlayabiliyorum ..biz farklı versiyonlarını bakıcı sürecimizde yaşamıştık.Siz güvendiğiniz için kayınvalidenizin bakmasını istemişsiniz yoksa bakıcı gibi maaşına kadar almış.İnanın kreş sürecinin Ekim ayında değil yaz döneminde başlaması sizin çocuğunuzun da menfaatine.Şu an yaz döneminde geçen yıldan devam eden çocuklar vardır..kreşteki mevcut da oldukça azdır .Bu yüzden sizin çocuğunuzun uyum süreci için şartlar daha iyidir.Ekim döneminde bir sürü yeni başlayan çocuk ve ilk kez grup içinde olmalarından dolayı grip vb.hastalıklara açık olmaları sorun olur.Şimdi yaz dönemi az çocukla daha rahat uyum sağlar sonra artık sınıfın ev sahibi gibi olur.

Geçen sene anaokulunda müdürlük yapan ve çok sevdiğim üye derin sularda derin sularda okula yaz döneminde başlamamı önermişti. Sonbaharla birlikte hastalıklar başladığı için adaptasyonu da etkiliyor demişti. Aslında yazın hastalıklar uykudayken başlamak uzman önerisi.
 
Oğlum yok kız annesiyim, bir gün kızım evlenirse hastalık vb sağlık sorunu olursa elbette torunuma bakarım ama onun dışında ben artık çocuk bakmak istemiyorum, anne baba olmaya karar veren yetişkin insanlar çocuklarının her türlü ihtiyacını da düşünmek ona göre ayarlamak zorunda.

Kızım 27 yaşında bekar, hala o ateşlendiğinde hastalandığında uyumuyoruz, yüzü biraz düşse bir derdi olsa içimiz içimizi yiyor, kötü giden evlilikleri, katil ruhlu erkekleri okudukça herkesin evladına dilediğimiz gibi kendi evladımıza da her şeyin hayırlısını dilerken, bir yanımız evladımız için için endişelenip korkuyor, geleceğini inşa ediyoruz, ona iyi bir hayat sunmaya çalışıyoruz, biz öldükten sonra kimseye muhtaç olmasın diye birikim yapıyoruz ama artık kendi hayatımızı da yaşamak istiyoruz zira yaş olmuş 50 belki en iyi ihtimalle 30 sene daha yaşayacağız, belki de daha erken göçüp gideceğiz, biz artık sağlıkla geçme ihtimali yarı yarıya olan 5-10 yıllık zamanı torunumuz bile olsa bir çocuğa bakarak geçirmek yerine, ertelediğimiz hayallerimizi yaşayarak geçirmek istiyoruz, bu bizi sahte aile yapmıyor.

korkma mune konuya yazan ve bakmak zorunda diyenler kv bakmak zorunda demiş zaten😅
kendi annelerinin mazeretleri var suçlusu erkek anaları sanki.
 
Kadın 18 ay bakmış. 18 Ay!!
Siz kv deye kaç gün baktınız hastalandığı zaman, biryeri ağırdı zaman kaç kez dr a getirdiniz, yemeğini temizliğini yaptınız?
Uyandığı zaman biryeri sızlandığında kaç kez ağıran yerine krem sürüp masaj yapıp kahvaltısını hazırladınız?
Cevabınız 18 ay değilse Yaptığınız nankörlük.
Çocuğunuz uayndığı zaman ağlıyorsa, ücretsiz izine ayrılın oturun kendiniz bakın uyandığı zaman sizi görsün
Ayy aklıma geldi, oğlum ufak annemler abimin yanında yurtdışında. İşyerinden bir sorun oldu iki ay işe erken başlamam gerekti. Kayınvalidemi aradım, çocuğum 2 yaşında bırakacak kimsem yok ablamlar çalışıyor annem yok ben işteyim. Rica ettim telefonla. Bana 35 yaşındaki bekar oğlunun oruçlu işe gittiğini kalkıp sahur hazırlamayacağını ondan gelemeyeceğini söyledi. 35 yaşındaki adam kalkıp yatmadan bir dilim ekmek peynir yese ölürdü sanki. Sonra da evlat her yaşta evlat demişti. 70 yaşındaki teyzem bakmıştı kayınvalideden hayır gelmeyince
 
Ne alaka bu yorum ya . Benim annem bana ve torununa hizmet etmek için mi var ? Belirli bir yaşa gelmiş beni büyütmüş yetiştirmiş küçük çocuk peşinde koşmak zorunda mı? Annenize izin veriyormuşsunuz yurt içi yurt dışı feziyormus bilmem ne . Çalışan bir insanın iki katı izni var diye siz merhametli mı oldunuz şimdi ? Dogurdugumuz çocuklar bizim sorumlulugumuzda. Yaşlanmış hastalığı olan enerjisi az olan insana bakmak istemiyor diye merhametsiz diyemeyiz.
Kim evladindan daha çok birini sevebilir? Şu yazdiklariniz bencillik bence başka birşey değil
Allah sizin gibi evlatlardan razı olsun.
 
X