- 18 Kasım 2014
- 4.826
- 6.242
- 358
Kendi doğurduğunun yoğun bakımına naz niyaz gelen insandan senin doğurduğuna hürmet etmesini bekliyorsun...
Yok say, bir şey yaptığında kayınbabanın yanında söyle lafını ki sonradan taşımasın lafı.
Kendi doğurduğunun yoğun bakımına naz niyaz gelen insandan senin doğurduğuna hürmet etmesini bekliyorsun...Kızlar merhaba,
Bir kaç konuda dışarıdan bir göze ihtiyacım var.
Direkt konuya dalıyorum zaten uzun malum kayınvalideler..
Eşimle ben ikimizde çalışan kariyerinde görece iyi yerlere gelmiş, ekonomik olarak bir beklentide olmayan insanlarız. Düğünümüz dahil her detayı tek kuruş ailelerimize yük olmadan yaptık. Evlenmeden önce pcos sebebi ile zor gebe kalacağımı biliyordum. 29 yaşında evlendim. Bu sebeple çocuk içinde beklemek istemedim. Tedaviye başladık ve tüplerimin kapalı olduğunu tüp bebek ile çocuğumuzun olacağını öğrendik. Bu dönemde bir kadın olarak kayınvalidemden psikolojik destek beklerdim sadece, ama asla olmadı. Eşim tayin gördüğü içinde dağın başında bir lojmana taşınmak zorunda kaldık. Benim işim de 1 saat mesafeye tayin olabildi ancak. Zaten yeterince zor bir dönemden geçerken birde bu tayin işi iyice psikolojimi bozdu. Eşim en yakın arkadaşımdır her zaman. Ama o dönem çok gerildik. Ve buna aileside şahit oldu. Arkamı döndüğüm anda da eşime oğlum sen mutsuzsun boşan ! Dedi. Kayınbabamla aram hep iyi olmuştur. Ona bile neler söylemiş gıyabımda. Sonrasında bu gerginlikte kardeşiyle konuşmasına şahit oldum. Onu konuşturacaksın ve ses kaydı alacaksın dedi ? Zaten olmayan güvenimi yerle bir etti. Yani bu ilk olamaz. Demekki bu bi huy. Ses kaydı ne demek ?
O gün iyice uzaklaştım ondan.
Biz eşimle hemen toparlandık zaten bu dereceye gelecek bir mevzu da değildi. Bir süre sonra eşim ağır bir gripten sonra, enfelsiyonun kalp kasına sıçramasıyla kalp krizi geçirdi. Yapayalnızdım. Benim ailem bile duyduğu anda ilk uçakla yanımıza geldi. Annem iki göz iki çeşme yoğun bakım önünde dua ederken. Annesi hala gelsek mi gelmesek mi benimde göz randevum var diye dolaşıyordu. Geldiğinde de istersen sen kal bir gece dedim. Ay yok yok dedi. Ve bir damla göz yaşı akıtmadı. Evet herkesin acı yaşama şekli farklı. Ama bu kadar da değil…
Bunuda atlattık çok şükür. Eşim 3 ay istirahatle memlekete gittik. Fırsat bu fırsat deyip hemen tüp bebeğe başladık. Kv duyguğu gibi bence insanlar 2 yıl beklemeli hemen çocuk yapmamalı filan demeye başladı. Nazik bir dille yaşımızın avantajı var. Her gün aleyhimize işliyor. Yirmili yaşlarda değiliz dedim. Sonrasında ikiz bile olabilir belki tek seferde kapatırız çocuk muhabbetini deyip güldüm, kime güvenip yapıyosun ikizi dedi. Anane genç babaanne genç dedim. Ay bana hiç güvenme dedi.
Yani zaten birine güvenerek yapmıyorum çocuğu, sonuçta biz bin km uzakra yaşıyoruz. Ama yinede bi sevinç bi destek bekledim..
her neyse Rabbim şükür aratmadı tek seferde tuttu, ama yüksek riskliydi sürekli kanamalarım vardı buna rağmen bir kere bile yat dinlen, aman iyimisin demedi… bir kere kalkıp tebrik etmedi..
iki aileninde ilk torunu, ve kardeşler dahil kimsede kız çocuğu yok. Hepsi kız istiyordu. Cinsiyeti öğrendiğim gibi yine bi heyecanla onu aradım yine hüsran…
Benim ailem odası dahil her şeyini aldı. Hepte sorarlar ne eksik kaldı diye. O hiç sormadı bile. Daha iğne almışlığı yok. En son izne gittiğimizde bana 2005 yılından kalma eşyaları çıkardı. Ve seç
Bunlardan da kalanını da dağıtalım dedi. Elim ayağım boşaldı. Yani üç evin bir çocuğuna bunları layık gördü. Hani iyi temiz kullanılsa vallahi bu kadar ağırıma gitmeyecek. Fakir fukaraya bile versen hakaret sayar o derece perişan hepsi.
Daha yazmadığım yüzlerce böyle sinsilikleri var. Özel hayatımız yok çat çat odamıza girer çıkar eşimin yüz kere uyarmasına rağmen.
Evet uzun oldu ama ben ne yapacağımı bilmiyorum. Sert çıkışsam kayınbabamla aram bozulur onu doldurur diye çekiniyorum üzülüyorum. Bir şey demesem gönlüm razı değil.. yani zerre sevgim yok elimde olsa bir kaşık suda boğacağım ama eşimle babamın hatrı var..
Yerimde olsanız ne yapardınız?
Ay o kadar akıllı ki, hep tenhada yaşıyoruz bu olayları. Sonra ben şizofren gibi oluyorum. Birde babamız rahatsız çok fazla dahil etmiyorum onu. Eşimden ve annemden başkasıyla paylaşamıyorum malesef. Haklısınız kendi doğurduğu büyüttüğü yavrusunun canını düşünmüyor. Benimki ne ki.Kendi doğurduğunun yoğun bakımına naz niyaz gelen insandan senin doğurduğuna hürmet etmesini bekliyorsun...
Yok say, bir şey yaptığında kayınbabanın yanında söyle lafını ki sonradan taşımasın lafı.
Sana bi şey diyim mi? Benim Kv de ilk torununa hiçbir şey alma, halasının bebekliğinden kalan 27 senelik eşyaları duruyor dedi, vermek istedi. Gıcık oldum mu, oldum. Ama esimden başka kimseye lafını etmedim. O eşyalardan bir yelek aldım kullandım gönlü olsun diye. (Bana o yakışır. O da kendine yakışanı yaptı) Gerisine de elimi sürmedim. Kendim o bi şey alsın, pahalı bi şey taksın, yapsın modunda olmadığımdan bu tür salvolar gözümde olmadı.
Suan ikinciye hamileyim. Sevinmediği gibi dilinin ucuyla hayırlı olsun dedi. İçten sevinmiyorken göstermelik iyi misin diye sorsa ne? Hala da ç aylık olduğumu bilmez, ne zaman doğacağını bilmez, cinsiyeti sormuş değil.
Peki benim umrumda mı?
Ama tekrar diyorum. Sende insanlığın devamını sağlayacak zürriyeti devam ettirecek yegane gelin benim sendromu var. Sen kendini bu hale düşünüyorsun. Ona takılmam da esini de bıdı bıdı yıpratıp üzeceksin.
Yok hayatım.Sende gıcık olmuşsun, demekki sende insanlığın zürriyetini devam ettirecek yegane gelin sensin modu aktif
Ben bir konu üzerinden değil biriken çok konu üzerinden gittim. Ben bebeğimi kayberme korkusu yaşarken gözününn önünde bir iyimisin dememesinden koptum. Yani ayy benim insalığın yegane veliahtıma sadece bunu layık gördü değil. Canını umursamadı ya. Bir anne olarak bu okurken sizi acıtmadı mı ?
Ben nefret ederek öfkelenerek abartıyor muyum ?
Eşimi sen düşünme bana bırak11 yıldır ben düşünüyorum onu mutlu mesut çok şükür.
Çemkiren, aşşağıya çekmeye çalışan sensin ama :)Yok hayatım.
İki aileden de ilk torunu ben veriyorum yüceltin alkışlayın modu, o dediğim sendrom bende hiç olmadı.
Herkes sevişiyor. Bebeği yapma becerisi bizde değil. Allah veriyor.
O yüzden evlenmeyi ve doğurmayı başarı sayanlardan hoşlanmam. Gayet doğal bir süreç. Hayvanlar da çift oluyor yavruluyor. Bu insanlardaki hava nedir, anlamıyorum.
Seninle aynı fikirde olmayan yorumlar yazan canım kadınlar gibi, seninle bire bir seninle aynı şeyleri yaşamış bana da çemkirme modundasın. Çünkü seni haklı bulmuyorum. Ben demiştim demeyi sevmem. Ama daha çok konunu okuruz burada.
Allah bebeğini sıhhatle kucağına almayı nasip etsin.Senin tekamülün için anne olman büyük bi aşama olur. İns.
Ruhun mutmain değil.Çemkiren, aşşağıya çekmeye çalışan sensin ama :)
2 evin ilk torunu yüceltin bunuyu nereden çıkardın ki ?
Kanamam varken iyi misin demedi dedim diye mi ?
20 senelik çöpleri verince ağırıma gitti diye mi ?
Hangisi ?
Evladına layık görüyorsan tamamını sana hediye edebilirim
Mutmainsiz ruh
Gösterdiğim yöne değil, elime bakan Esra.
Anlamamakta ısrar eden Esra.
Aradığı pışpışı kk’de de bulamadı..
Annem eski Türkçe konuşur yavrum. Tevellüdüm senden eski, tecrübem de senden çoktur.siz bu mutmaini kelime dağarcığınıza yeni eklediniz sanırım. Hoşunuza da gitmiş kullanıp duruyorsunuz da kullana kullana tam olarak özdeşleşmişsiniz.
Size diyorum ki dediklerinizin altını dolduran bir ibare yok benim yazdıklarımda :) ısrarla devam eden sizsiniz.
ya kıyamam sen bu yersiz egonla az önce bana kendini yegane doğuran gelin sanıyor mu dedinAnnem eski Türkçe konuşur yavrum. Tevellüdüm senden eski, tecrübem de senden çoktur.
Hani anladığın dilden, “sen giderken biz dönüyorduk”
Bırak altını, üstünü, yanını her aynı doldurdum. Ama benim anlattıklarım, senin anlayabildiklerinden sınırlı.
Sen sen şikayetlenmeye, çemkirmeye devam et benim güzel bi kahvaltı yapmam gerek.
yanlış anlamayın ama bazen bazı insanlar pislik davranılmayı hakediyor. Muhattap olmadan bir şekilde bugünleri geçirmeye çalışın. Lafınızı da esirgemeyinKızlar merhaba,
Bir kaç konuda dışarıdan bir göze ihtiyacım var.
Direkt konuya dalıyorum zaten uzun malum kayınvalideler..
Eşimle ben ikimizde çalışan kariyerinde görece iyi yerlere gelmiş, ekonomik olarak bir beklentide olmayan insanlarız. Düğünümüz dahil her detayı tek kuruş ailelerimize yük olmadan yaptık. Evlenmeden önce pcos sebebi ile zor gebe kalacağımı biliyordum. 29 yaşında evlendim. Bu sebeple çocuk içinde beklemek istemedim. Tedaviye başladık ve tüplerimin kapalı olduğunu tüp bebek ile çocuğumuzun olacağını öğrendik. Bu dönemde bir kadın olarak kayınvalidemden psikolojik destek beklerdim sadece, ama asla olmadı. Eşim tayin gördüğü içinde dağın başında bir lojmana taşınmak zorunda kaldık. Benim işim de 1 saat mesafeye tayin olabildi ancak. Zaten yeterince zor bir dönemden geçerken birde bu tayin işi iyice psikolojimi bozdu. Eşim en yakın arkadaşımdır her zaman. Ama o dönem çok gerildik. Ve buna aileside şahit oldu. Arkamı döndüğüm anda da eşime oğlum sen mutsuzsun boşan ! Dedi. Kayınbabamla aram hep iyi olmuştur. Ona bile neler söylemiş gıyabımda. Sonrasında bu gerginlikte kardeşiyle konuşmasına şahit oldum. Onu konuşturacaksın ve ses kaydı alacaksın dedi ? Zaten olmayan güvenimi yerle bir etti. Yani bu ilk olamaz. Demekki bu bi huy. Ses kaydı ne demek ?
O gün iyice uzaklaştım ondan.
Biz eşimle hemen toparlandık zaten bu dereceye gelecek bir mevzu da değildi. Bir süre sonra eşim ağır bir gripten sonra, enfelsiyonun kalp kasına sıçramasıyla kalp krizi geçirdi. Yapayalnızdım. Benim ailem bile duyduğu anda ilk uçakla yanımıza geldi. Annem iki göz iki çeşme yoğun bakım önünde dua ederken. Annesi hala gelsek mi gelmesek mi benimde göz randevum var diye dolaşıyordu. Geldiğinde de istersen sen kal bir gece dedim. Ay yok yok dedi. Ve bir damla göz yaşı akıtmadı. Evet herkesin acı yaşama şekli farklı. Ama bu kadar da değil…
Bunuda atlattık çok şükür. Eşim 3 ay istirahatle memlekete gittik. Fırsat bu fırsat deyip hemen tüp bebeğe başladık. Kv duyguğu gibi bence insanlar 2 yıl beklemeli hemen çocuk yapmamalı filan demeye başladı. Nazik bir dille yaşımızın avantajı var. Her gün aleyhimize işliyor. Yirmili yaşlarda değiliz dedim. Sonrasında ikiz bile olabilir belki tek seferde kapatırız çocuk muhabbetini deyip güldüm, kime güvenip yapıyosun ikizi dedi. Anane genç babaanne genç dedim. Ay bana hiç güvenme dedi.
Yani zaten birine güvenerek yapmıyorum çocuğu, sonuçta biz bin km uzakra yaşıyoruz. Ama yinede bi sevinç bi destek bekledim..
her neyse Rabbim şükür aratmadı tek seferde tuttu, ama yüksek riskliydi sürekli kanamalarım vardı buna rağmen bir kere bile yat dinlen, aman iyimisin demedi… bir kere kalkıp tebrik etmedi..
iki aileninde ilk torunu, ve kardeşler dahil kimsede kız çocuğu yok. Hepsi kız istiyordu. Cinsiyeti öğrendiğim gibi yine bi heyecanla onu aradım yine hüsran…
Benim ailem odası dahil her şeyini aldı. Hepte sorarlar ne eksik kaldı diye. O hiç sormadı bile. Daha iğne almışlığı yok. En son izne gittiğimizde bana 2005 yılından kalma eşyaları çıkardı. Ve seç
Bunlardan da kalanını da dağıtalım dedi. Elim ayağım boşaldı. Yani üç evin bir çocuğuna bunları layık gördü. Hani iyi temiz kullanılsa vallahi bu kadar ağırıma gitmeyecek. Fakir fukaraya bile versen hakaret sayar o derece perişan hepsi.
Daha yazmadığım yüzlerce böyle sinsilikleri var. Özel hayatımız yok çat çat odamıza girer çıkar eşimin yüz kere uyarmasına rağmen.
Evet uzun oldu ama ben ne yapacağımı bilmiyorum. Sert çıkışsam kayınbabamla aram bozulur onu doldurur diye çekiniyorum üzülüyorum. Bir şey demesem gönlüm razı değil.. yani zerre sevgim yok elimde olsa bir kaşık suda boğacağım ama eşimle babamın hatrı var..
Yerimde olsanız ne yapardınız?
Bin yıl düşünsem ne sevincimi ne de üzüntümü paylaşmak için kayınvalidemi aramak aklıma gelmez. Niye sürekli ondan sevinmesini, ilgi göstermesini bekliyorsunuz? Kendi anneniz var, o seviniyor yetmez mi? Eşinizle aranız iyiyse gerisi önemli değil. Abartmayın bu kayınvalideleri bu kadar..Kızlar merhaba,
Bir kaç konuda dışarıdan bir göze ihtiyacım var.
Direkt konuya dalıyorum zaten uzun malum kayınvalideler..
Eşimle ben ikimizde çalışan kariyerinde görece iyi yerlere gelmiş, ekonomik olarak bir beklentide olmayan insanlarız. Düğünümüz dahil her detayı tek kuruş ailelerimize yük olmadan yaptık. Evlenmeden önce pcos sebebi ile zor gebe kalacağımı biliyordum. 29 yaşında evlendim. Bu sebeple çocuk içinde beklemek istemedim. Tedaviye başladık ve tüplerimin kapalı olduğunu tüp bebek ile çocuğumuzun olacağını öğrendik. Bu dönemde bir kadın olarak kayınvalidemden psikolojik destek beklerdim sadece, ama asla olmadı. Eşim tayin gördüğü içinde dağın başında bir lojmana taşınmak zorunda kaldık. Benim işim de 1 saat mesafeye tayin olabildi ancak. Zaten yeterince zor bir dönemden geçerken birde bu tayin işi iyice psikolojimi bozdu. Eşim en yakın arkadaşımdır her zaman. Ama o dönem çok gerildik. Ve buna aileside şahit oldu. Arkamı döndüğüm anda da eşime oğlum sen mutsuzsun boşan ! Dedi. Kayınbabamla aram hep iyi olmuştur. Ona bile neler söylemiş gıyabımda. Sonrasında bu gerginlikte kardeşiyle konuşmasına şahit oldum. Onu konuşturacaksın ve ses kaydı alacaksın dedi ? Zaten olmayan güvenimi yerle bir etti. Yani bu ilk olamaz. Demekki bu bi huy. Ses kaydı ne demek ?
O gün iyice uzaklaştım ondan.
Biz eşimle hemen toparlandık zaten bu dereceye gelecek bir mevzu da değildi. Bir süre sonra eşim ağır bir gripten sonra, enfelsiyonun kalp kasına sıçramasıyla kalp krizi geçirdi. Yapayalnızdım. Benim ailem bile duyduğu anda ilk uçakla yanımıza geldi. Annem iki göz iki çeşme yoğun bakım önünde dua ederken. Annesi hala gelsek mi gelmesek mi benimde göz randevum var diye dolaşıyordu. Geldiğinde de istersen sen kal bir gece dedim. Ay yok yok dedi. Ve bir damla göz yaşı akıtmadı. Evet herkesin acı yaşama şekli farklı. Ama bu kadar da değil…
Bunuda atlattık çok şükür. Eşim 3 ay istirahatle memlekete gittik. Fırsat bu fırsat deyip hemen tüp bebeğe başladık. Kv duyguğu gibi bence insanlar 2 yıl beklemeli hemen çocuk yapmamalı filan demeye başladı. Nazik bir dille yaşımızın avantajı var. Her gün aleyhimize işliyor. Yirmili yaşlarda değiliz dedim. Sonrasında ikiz bile olabilir belki tek seferde kapatırız çocuk muhabbetini deyip güldüm, kime güvenip yapıyosun ikizi dedi. Anane genç babaanne genç dedim. Ay bana hiç güvenme dedi.
Yani zaten birine güvenerek yapmıyorum çocuğu, sonuçta biz bin km uzakra yaşıyoruz. Ama yinede bi sevinç bi destek bekledim..
her neyse Rabbim şükür aratmadı tek seferde tuttu, ama yüksek riskliydi sürekli kanamalarım vardı buna rağmen bir kere bile yat dinlen, aman iyimisin demedi… bir kere kalkıp tebrik etmedi..
iki aileninde ilk torunu, ve kardeşler dahil kimsede kız çocuğu yok. Hepsi kız istiyordu. Cinsiyeti öğrendiğim gibi yine bi heyecanla onu aradım yine hüsran…
Benim ailem odası dahil her şeyini aldı. Hepte sorarlar ne eksik kaldı diye. O hiç sormadı bile. Daha iğne almışlığı yok. En son izne gittiğimizde bana 2005 yılından kalma eşyaları çıkardı. Ve seç
Bunlardan da kalanını da dağıtalım dedi. Elim ayağım boşaldı. Yani üç evin bir çocuğuna bunları layık gördü. Hani iyi temiz kullanılsa vallahi bu kadar ağırıma gitmeyecek. Fakir fukaraya bile versen hakaret sayar o derece perişan hepsi.
Daha yazmadığım yüzlerce böyle sinsilikleri var. Özel hayatımız yok çat çat odamıza girer çıkar eşimin yüz kere uyarmasına rağmen.
Evet uzun oldu ama ben ne yapacağımı bilmiyorum. Sert çıkışsam kayınbabamla aram bozulur onu doldurur diye çekiniyorum üzülüyorum. Bir şey demesem gönlüm razı değil.. yani zerre sevgim yok elimde olsa bir kaşık suda boğacağım ama eşimle babamın hatrı var..
Yerimde olsanız ne yapardınız?
yerimde olsanız ne yaparsınız demişsiniz yaAslında haklısınız, zaten söyledim kendisine zerre sevgim yok. Ama silsem atsam eşim arada derede kalacak. Kayınbabam aynı şekilde. Ama yok yani. Sizde böyle yazınca cidden ne çok beklentiye girmişim ben…
Birazcıkk mesafe bacım ya. Sırf doğumda kaynanama kıl kaptım diye bak sana yaptıklarımı anlatayım. 40 günlükken bebem köye gitti. Komple yerleşti aynı apartmandaydık. Ben annemi her gün görüntülü arıyorum kızımı görsün diye. Keza kaynanamla o tarz durumlar yaşamadaydık onuda arar gösterirdim. Lakin sadece kandilde aradım. Resim falanda atmıyorum. Belki 6 ayda 2 3 kez atmışımdır belkiii. Görmek isteyen arar abi banane ? Özlüyorsa yazar. Demekki umru değil aramayanı aramam sormayanı sormam. Eşimde yoğun o da haftada 1 ararsa arayabilir isten geç geliyor. Görümcem uğrardı haftada 1 sevmeye davet ederdi o ilgi gösterince arada ben yazdım ama şu 2 3 haftadır gelmiyor mesela yazmam isterse gelir herkesin kendi yeğeni gelene arayana kapı açık. Kızım herkesi yabancılar ama anneme alıştı durur uyutur. Görümcem gelince unutmuş seni dicem kaynanam gelince de yabancıladı dicem o yeter onlaraCidden cinsiyeti bile hemen ona arayıp anlatmışım. Ya bilmiyorum biz hiç böyle büyümedik. Hep huzurlu sakin bir hayatımız oldu. Onuda biz gibi sanıp salak gibi arıyorım müjde veriyorum sonra oturup gene ben ağlıyorum
İyi de benim yazımda, bana şunu şunu yapmadı ben bunu nasıl yaptırabilirim? Hak ettiğimi nasıl görebilirim diye bir şey yokki.
Arkamı döndüğüm anda da eşime oğlum sen mutsuzsun boşan !
Kayınbabamla aram hep iyi olmuştur. Ona bile neler söylemiş gıyabımda.
kardeşiyle konuşmasına şahit oldum. Onu konuşturacaksın ve ses kaydı alacaksın dedi ?
En baştan belli ediyor kendini.Yani soruyorum kapalı bir bavulun neyini toparlarsınız ?
Bunu da oğluna yapıyor.Annesi hala gelsek mi gelmesek mi benimde göz randevum var diye dolaşıyordu
kime güvenip yapıyosun ikizi dedi. Anane genç babaanne genç dedim. Ay bana hiç güvenme dedi.
Bu dönemde bir kadın olarak kayınvalidemden psikolojik destek beklerdim sadece
Ama yinede bi sevinç bi destek bekledim..
yüksek riskliydi sürekli kanamalarım vardı buna rağmen bir kere bile yat dinlen, aman iyimisin demedi… bir kere kalkıp tebrik etmedi..
Cinsiyeti öğrendiğim gibi yine bi heyecanla onu aradım yine hüsran…
Benim ailem odası dahil her şeyini aldı. Hepte sorarlar ne eksik kaldı diye. O hiç sormadı bile. Daha iğne almışlığı yok.
Sizde böyle yazınca cidden ne çok beklentiye girmişim ben…
Asla destek beklediğim birisi değil, ama yinede bu kadar uzak bir şey beklememiştim.
hani bu kadarını bizim şeytandan bile beklemiyorum.
Evet uzun oldu ama ben ne yapacağımı bilmiyorum
Yerinizde olan herkes (çok daha önce, işin başından) 'beklentiyi keserdim' diyor. Çünkü mental sağlığınız açısından yapılabilecek en mantıklı tavsiye bu.Yerimde olsanız ne yapardınız?
Burdaki sorun oğluna vermedikleri değer. Zaten hanımefendi bunu yazıyor. Yazık herkese anlatmaya çalışıyor ama nafile . Ben bile dayanamadım savunma ihtiyacı duyuyorum yahu Allah Allah. Neyin derdindesinizkadın haklı nokta. İlk torun iki taraf da sevinecek bu kadar basit. Ama ille şeytanın avukatlığı sevgili anne adayı lütfen rahat olun belli standartlari olan eğitimli ( üniversite mezunu olmayı kastememekle birlikte )asgari eğitim seviyesi birçok olaya bakış açısını değiştirir.
Ne kadar çok takıldınız bu aramak kelimesine. Hanımefendi bu kadın demiyor işte. Demiyor, bu da böyle bir insan. Siz bekledikçe ne geçecek elinize kendinizi yıpratmaktan başka? Ayrıca sadece iyi misin diye sorulmasını kastetmiyorum beklentiniz fazla derken. Hoş bu kadına evet o bile fazla. İşte ailenizden gördüğünüzü görmek istemeyin. Sizin aileniz bambaşka bir aile, eş ailesi bambaşka. Dahası siz el kızısınız kendi ailenizdeki içtenliği boşuna beklersiniz. En iyi eş ailesinde bile bu böyledirİyide ben tedavi sürecinde ve düşük riski ile zırlarken kv yanımdaydı. O kısım yanlış anlaşılmış sanırım. Aramadı değildi birebir şahitti. Yani bırakın bu çocuğun onun kanını taşımasını, kırk yabancı bu durumda olsa bi iyimisin denmez mi, gerçekten bu çok bir şey beklemek mi. Bende mi sorun
Evet haklısınız onu diyorum zaten ben ailemden gördüğümü görmek istemiş olabilirim. Hani vallahi bir şey alsın değil ama 20 senelik eşyayıda burnuma sokmasın nolur. Ama asla bir iyimisin dememek değil karşılığı ya.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?