- 25 Aralık 2020
- 5.079
- 18.652
- 41
böyle olaylara hiç girmeseymişsiniz iyiymişBu kadından hiç bir zaman iş istemedim ki o kendi isteğiyle yaptı ben teşekkür ettim. O yapmasaydı dışarıdan yemek alırdım benim için çok da elzem hayati bir şey değildi yani sarma börek her yerde var:) sanki çok muhtacım da kullanmışım gibi yazmışsınız. Aksine ben onlara tam da kendilerini işe yaramaz hissetmesinler evlenirken bir kuruş almadık maddi olarak bir şey yapmadılar diye özellikle müsaade etmiştim ki onlar da kendilerince mutlu olsun diye.
Yoksa iki sarma yemedim diye ölmezdim zaten.
iyi de buradaki kadının davranışları daha cahilceCahil empati kuramaz Kir Papatyasi, cahil bencildir, cahil karsi tarafa ne yasattigi tartamaz, anlamaz gonul mu kirmis, yoksa arzusunu mu yerine getirmis sadece ayirt edemez bunu. Ilkel guduleriyle hareket eder, dan dun davranir.
Bunlari hepimiz cok iyi biliyoruz, cahilin iyisi var mi var, ama o da bir sekilde yokluk yasayarak iyilesmistir.
Cahilden iyilik gordum diyenlerin kastettigi cahiller de emin ol, kotulugu gore gore yasaya yasaya degismislerdir.
Gereksiz yere duyar kasıyoruz su anda, gerceklerden bahsetmek suc mu?
Evet konu sahibi cikarina gore davranmis bunu okuduk hepimiz ilk mesajinda, isine geldigi icin ses etmemis sonuc ortada.iyi de buradaki kadının davranışları daha cahilce
ebeveyn banyona, yatak odana sen yokken girilmemesini istiyorsan (ki son derece normal)
bunu kayınvalidene, kayınpederine oraya girip birşeyler yaptıklarında eline sağlık diyerek belirtemezsin değil mi?
doktoralı = eğitimli, ilkokul mezunu = cahil denklemi öyle çalışmıyor her zaman işte
bu kadın da ciddi şekilde cahil ve bencil davranıyor. ilkokul mezunu olup cahil olmayan epey bir insan olduğuna yemin edebilirim (eski kuşaktan tabi, yeni kuşak neden ilkokul mezunu olsun zaten)
son derece doktoralıyım.
Bazıları gibi ben de buzluğa doldurulan sarmaya burun kıvırdığınız kısımda kaldım inanın.Hadi söylenecek çok şeyiniz var ama bu olmamalıydı sanki.Çok uzun olacak. Olayların en başını anlatayım, 3 senelik evliyim ve 4 aylık bebeğim var. Bebeğim doğana kadar kayınvalidem ile iyi geçiniyorduk çünkü ben insanlara çok yumuşak davranan ve gerçekten hürmet gösteren biriyim. Kayınvalide ve kayınpeder ilkokul mezunu bu arada. Benim tüm kök ailem ben dahil doktora mezunu, kimisinin çift doktorası var. Eğitim farkımız var yani bu aileyle.
Ama evlendiğim günden beri hiç hissettirmedim bunu hep güler yüzlü davrandım. Fazla yumuşak davrandım o kadar ki kadın evimi kendi evi gibi kullanıyor asla ağzımı açmadım çünkü iyi niyetli yapıyor diye düşünüyordum. Mesela kafasına göre mutfağını değiştirir. Ben çalıştığım için geldiğinde bana sormaz öyle açar dolaptan çıkarır yemek yapar, kayınpeder gelir orayı burayı tamir edeceğim diye istediği gibi takılır. Hatta ebeveyn banyosunu tamir etmeye çalışırlar ben işteyken (e oha) ben yine de gönülleri kırılmasın iyi niyetle bir şeyler yapıyorlar diye hep teşekkür ederim annecim, eline sağlık babacım modundaydım. Sanki biz onların evine gitmişiz gibi davranıyorlar bize geldiklerinde. Rahat edin arkana yastık vereyim filan der kv mesela abdkshs benim evim ya hani gayet kendim yastık alabilirimçamaşır atar yıkar çıkarır katlar filan. O yüzden onlar varken özel çamaşırları saklarım. Bana gelip beyazları atıyorum var mı beyazın diyor mesela bugüne kadar normal geliyordu şimdi diyorum ki burası benim evim bu soruyu benim sormam lazım.
Tabi benim ev işi sevmeyen ve hatta nefret eden kişiliğim de buna ortam hazırladı resmen. İşime geldi yani evde işleri halleden birilerinin olması.
Sonra ben doğum yaptım. Her şey tepetaklak oldu çünkü evde hem kv hem de annem vardı. İlk kez birlikte kaldılar ve kavgalar filan oldu onları da konu açmıştım isteyen okuyabilir. Anneme bağırdı kocam, annem kalp krizi geçirdi. Ben 3 günlük lohusaydım bunlar olurken ve çok yıprandım sütüm kesildi. Şimdi kocam pişman oldu çok özürler diledi filan annem bir ara geldi bizde 1 hafta durdu öyle araları kötü değildi annem affetti. Eşim de pişmandı zaten düzeltmek için çok çabaladı geçti gitti.
Ama ben bu kayınvalide kişisini affedemedim. Hala nefret doluyum. Çünkü büyük bir hayal kırıklığı yaşattı bana. Olaylardan sonra babam gelmişti konuşmaya çok yapıcı konuştu olur böyle şeyler filan. Ama o kadın ağlayarak şikayet etti beni babama. Sonra da eşime. Benim bildiğimi bilmiyorlar ben kapıyı dinledim. Babam da söylemedi kayınvaliden bunu dedi diye. Onlara karşı ilk günden beri asla ve asla hissettirmesem bile bana eğitimi var diye bizi eziyor dedi mesela. Annem güya evi ele geçirmiş yemek yaparken kendisini yabancı hissetmiş, annem okuduğu üçüncü üniversiteden bahsedip onu ezmiş(bana anlatıyordu), annem ona hiç bir şey danışmıyormuş(neyi danışacak anlamadım zaten annem ondan kaç yaş büyük) ve son olarak bu olaylar olduğunda ben odamdan çıkmadan ağlıyordum çünkü daha sezaryen olalı 3 gün olmuş neler yaşıyorum annem yoğun bakımda filan ama bu kadın eşime gidip “benim tansiyonum 14e çıktı gelip bana geçmiş olsun demedi” diyerek küsmüş ve odama uğramadı. Bebeği alıp alıp gitti filan of hatırlamak istemiyorum.
Şu anki durumda bu kadın bana sormadan bebeğe bakayım yardım edeyim bahanesiyle bana geldi 4 ay kalacakmış. Çağırmadık eşim de çağırmadı. Kocasını da alıp gelmiş. Halbuki evde bakıcı var. Bakıcı ev işleri yapsın ama ben bebeğe bakayım diyor. Eskiden batmayan şeyler şimdi çok batıyor bakıyorum düzenim değişmiş bakıyorum yardım adı altında buzluğuma sarma doldurmuş(ben pizza dolduracağım belki sana ne yani) Yüz vermemeye çalışıyorum hatta kovacağım bunu ama annem engel oluyor. Annem diyor ki bakıcı tek duracağına babaannesiyle dursun çocuk hatrına sus diyor.
Bizim yaşadığımız şehirde hiç akrabamız filan yok, arkadaşlarım da bebeğin gelişimi için önemli babaannesiyle iletişimi olsun diyorlar.
Kendi parasını kazanan hatta istersem hem bakıcı hem yardımcı tutabilecek maddi güçteyim. Kovsam kovarım, kocamla da iki gün tartışır normale döneriz. Ama annemin bu söyledikleri kafamı karıştırıyor.
Beklentim yoktu, eşim ailemin durumu yok dedi mahcup oluyorlar annem o yüzden bize kışlık yiyecek yapacakmış dedi. Tabi ki seve seve kabul ederim dedim. Bu gerçekti zaten kadın bir şey yapamadık diye böyle ev işleri mantılar filan yapmak istedi bize.ya beklemeyin ya da beklentiniz var madem baştan şunu alsınlar yapsınlar diye belirtin (aaa yakışmaz ama dimi doktoralı insana!) böyle içten içe kendi kendine pazarlık yapıyorsunuz siz şu anda....
Böyle bir pazarlık yapmadım dediğim gibi, sadece mutlu olsunlar diye müsaade ettim ki ben de rahatsız değildim o zamanlar kadını seviyordum bir annem maddi hediye getiriyorsa diğer annem kışlık menemen yapmış diye sayıyordum yani öyle madem para vermedin bana iş yap filan çok ayıp sayarım.ay gelsin yapsın ama düzeni bozmasın yaptığı işi de düğün takısına sayayım diye bir kafa yapım yok çünkü....
Eskiden seviyordum..sevmiyorsanız ona göre çözüm bulun, cahil kadına iş yaptırmayın madem, demi?
vallahi bizimkilerin tek sorunu gereğinden fazla herkese koşturmaları, kendilerini parçalamaları...bunun gerketirği şeylere tabi ki çok uğraştım. ama bu karakter ve aile kültürü sorunu. annem üniversite de bitirse yine o herkee koşturan kaıdn olacaktı, kalıbımı basarım.Evet konu sahibi cikarina gore davranmis bunu okuduk hepimiz ilk mesajinda, isine geldigi icin ses etmemis sonuc ortada.
Yani sinirlarini en bastan korumamis, simdi niye sinirlarim ihlal ediliyor diye dertleniyor.
Bu arada benim anne ve baba tarafimda egitim seviyesi dusuktur, iclerinde debelendigim icin cahile yuz verilmemesi gerektiğini yasayarak ogrendim.
Haklısın.Evet konu sahibi cikarina gore davranmis bunu okuduk hepimiz ilk mesajinda, isine geldigi icin ses etmemis sonuc ortada.
Yani sinirlarini en bastan korumamis, simdi niye sinirlarim ihlal ediliyor diye dertleniyor.
Burun kıvırmıyorum, eskiden sevgi göstergesi olarak algıladığım davranışlardan artık rahatsız oluyorum. Çünkü gerçekten beni seven düşünen insan beni bu kadar üzmezdi. Madem sevmiyorsun arkamdan konuşuyorsun niye iki yüzlü gibi hala iyilik yapıyorsun.Bazıları gibi ben de buzluğa doldurulan sarmaya burun kıvırdığınız kısımda kaldım inanın.Hadi söylenecek çok şeyiniz var ama bu olmamalıydı sanki.
Sürekli de annesini dinleyen ana kuzusu gibi duruyorsunuz buradan.
Ay ne bileyim canınız sıkıldıkça kovuyorsunuz sandımAy buna güldüm yaevet öyle denk geldi ama hayatımda kimseyi kovmadım henüz. Eşim gitmelerini rica etti daha öncekinde.
bazı insanlara gider misin demeden gitmiyorlar ya napalım. Hem ne işi var lohusa kadının evinde kayınpederin kovsaydım yine haklıydım :)
Haklısınız ne diyeyim ki.Siz biraz ev işleri konusundaki tembelliğinizin ceremesini çekiyorsunuz gibi geldi.
Sen annen kalp krizi geçirdi diye hastaneye gidip bebeğini aramayan kişi misin?Çok uzun olacak. Olayların en başını anlatayım, 3 senelik evliyim ve 4 aylık bebeğim var. Bebeğim doğana kadar kayınvalidem ile iyi geçiniyorduk çünkü ben insanlara çok yumuşak davranan ve gerçekten hürmet gösteren biriyim. Kayınvalide ve kayınpeder ilkokul mezunu bu arada. Benim tüm kök ailem ben dahil doktora mezunu, kimisinin çift doktorası var. Eğitim farkımız var yani bu aileyle.
Ama evlendiğim günden beri hiç hissettirmedim bunu hep güler yüzlü davrandım. Fazla yumuşak davrandım o kadar ki kadın evimi kendi evi gibi kullanıyor asla ağzımı açmadım çünkü iyi niyetli yapıyor diye düşünüyordum. Mesela kafasına göre mutfağını değiştirir. Ben çalıştığım için geldiğinde bana sormaz öyle açar dolaptan çıkarır yemek yapar, kayınpeder gelir orayı burayı tamir edeceğim diye istediği gibi takılır. Hatta ebeveyn banyosunu tamir etmeye çalışırlar ben işteyken (e oha) ben yine de gönülleri kırılmasın iyi niyetle bir şeyler yapıyorlar diye hep teşekkür ederim annecim, eline sağlık babacım modundaydım. Sanki biz onların evine gitmişiz gibi davranıyorlar bize geldiklerinde. Rahat edin arkana yastık vereyim filan der kv mesela abdkshs benim evim ya hani gayet kendim yastık alabilirimçamaşır atar yıkar çıkarır katlar filan. O yüzden onlar varken özel çamaşırları saklarım. Bana gelip beyazları atıyorum var mı beyazın diyor mesela bugüne kadar normal geliyordu şimdi diyorum ki burası benim evim bu soruyu benim sormam lazım.
Tabi benim ev işi sevmeyen ve hatta nefret eden kişiliğim de buna ortam hazırladı resmen. İşime geldi yani evde işleri halleden birilerinin olması.
Sonra ben doğum yaptım. Her şey tepetaklak oldu çünkü evde hem kv hem de annem vardı. İlk kez birlikte kaldılar ve kavgalar filan oldu onları da konu açmıştım isteyen okuyabilir. Anneme bağırdı kocam, annem kalp krizi geçirdi. Ben 3 günlük lohusaydım bunlar olurken ve çok yıprandım sütüm kesildi. Şimdi kocam pişman oldu çok özürler diledi filan annem bir ara geldi bizde 1 hafta durdu öyle araları kötü değildi annem affetti. Eşim de pişmandı zaten düzeltmek için çok çabaladı geçti gitti.
Ama ben bu kayınvalide kişisini affedemedim. Hala nefret doluyum. Çünkü büyük bir hayal kırıklığı yaşattı bana. Olaylardan sonra babam gelmişti konuşmaya çok yapıcı konuştu olur böyle şeyler filan. Ama o kadın ağlayarak şikayet etti beni babama. Sonra da eşime. Benim bildiğimi bilmiyorlar ben kapıyı dinledim. Babam da söylemedi kayınvaliden bunu dedi diye. Onlara karşı ilk günden beri asla ve asla hissettirmesem bile bana eğitimi var diye bizi eziyor dedi mesela. Annem güya evi ele geçirmiş yemek yaparken kendisini yabancı hissetmiş, annem okuduğu üçüncü üniversiteden bahsedip onu ezmiş(bana anlatıyordu), annem ona hiç bir şey danışmıyormuş(neyi danışacak anlamadım zaten annem ondan kaç yaş büyük) ve son olarak bu olaylar olduğunda ben odamdan çıkmadan ağlıyordum çünkü daha sezaryen olalı 3 gün olmuş neler yaşıyorum annem yoğun bakımda filan ama bu kadın eşime gidip “benim tansiyonum 14e çıktı gelip bana geçmiş olsun demedi” diyerek küsmüş ve odama uğramadı. Bebeği alıp alıp gitti filan of hatırlamak istemiyorum.
Şu anki durumda bu kadın bana sormadan bebeğe bakayım yardım edeyim bahanesiyle bana geldi 4 ay kalacakmış. Çağırmadık eşim de çağırmadı. Kocasını da alıp gelmiş. Halbuki evde bakıcı var. Bakıcı ev işleri yapsın ama ben bebeğe bakayım diyor. Eskiden batmayan şeyler şimdi çok batıyor bakıyorum düzenim değişmiş bakıyorum yardım adı altında buzluğuma sarma doldurmuş(ben pizza dolduracağım belki sana ne yani) Yüz vermemeye çalışıyorum hatta kovacağım bunu ama annem engel oluyor. Annem diyor ki bakıcı tek duracağına babaannesiyle dursun çocuk hatrına sus diyor.
Bizim yaşadığımız şehirde hiç akrabamız filan yok, arkadaşlarım da bebeğin gelişimi için önemli babaannesiyle iletişimi olsun diyorlar.
Kendi parasını kazanan hatta istersem hem bakıcı hem yardımcı tutabilecek maddi güçteyim. Kovsam kovarım, kocamla da iki gün tartışır normale döneriz. Ama annemin bu söyledikleri kafamı karıştırıyor.
Yok ben annem eve geliyor yer kalmadı diye bebeğini cami avlusuna bırakan kişiyim. Annem gidince koşup aldım ama çocuğuSen annen kalp krizi geçirdi diye hastaneye gidip bebeğini aramayan kişi misin?
Öyle bir konu hatırlıyorum, hatta kocası sorun etmiştiYok ben annem eve geliyor yer kalmadı diye bebeğini cami avlusuna bırakan kişiyim. Annem gidince koşup aldım ama çocuğu
Aynen öyle ya herkes kendi hayatını yaşasa keşke. Benim annem öyle anlattığınız gibi biri sürekli ya kursa gider ya babamı da alır turlara gezilere gider hiç bir şey bulamasalar kamp yaparlar.Bide anlamıyorum ben bu kafaları kızımı oğlumu evlendirmişim gerekli yerde destek olayım tanam.Ama gidip yemekler yapacağım temizlik yapacağım çocuk bakacağım oh valla Ben kocamı takar koluma gezerim turlara cikarim arada torunu görür severim .Oh mis tam evladı büyütüp evlendirmişim yetsin kendine herkes .Bende artık çocuksuz gibi keyfime bakarım.O nedenle hiç anlamıyorum böyle başka hayat bilmeyen gelinin oğlunun kızının evinden cikmayanlari hiç anlamlandiramiyorum çok bağımlı geliyor bana böyle ilişkiler ve hiç kimse memnun kalmıyor zaten.