- 8 Kasım 2019
- 2.008
- 1.181
Kayınvalidem kızım büyüyene kadar ayrılmayalım istiyordu , ben tutturdum bebeğimin bi odası bile yok kendi evim olsun bebeğimin odası olsun bu kadar eşyayı nereye koycam diye derken evime çıktım çok şükür
Kayınvalidem kızım büyüyene kadar ayrılmayalım istiyordu , ben tutturdum bebeğimin bi odası bile yok kendi evim olsun bebeğimin odası olsun bu kadar eşyayı nereye koycam diye derken evime çıktım çok şükürAy sevindim sizin adınıza inşallah bizim kızımız da bereketi ile gelecek bakalım bi yola girdik rabbim inşallah devamını getirir tapu işlemlerimiz kaldı gün bekliyoruz
Ayy kesin kaynanan telefonda görümcenle seni çekiştiriyordur yanılıyor mymİnanın akşama kadar yatıyorum misafir gelince böyle oluyor ben yattığım için mecbur kendi yapıyor o kadar uzun zamandır temizliğe elimi sürmüyorum ki sadece kendi odamı ha ben diğer yerleri yapsam gıkını çıkarmaz yorma kendini demez , ben ellemediğim için mecbur yapıyor belki arkamdan konuşuyordur ama iyilikle bir yere varılmıyormuş varsın kötü gelin olayım
Kv ile yaşayan gelinin işi bitmez çiçeğim.Merhabalar 6 aylık hamileyim hormonlardan mı bilmiyorum inanın hiç iyi değilim, kv canımı çok yakıyor yani mental olarak beni çökertiyor yaptığı davranışlar öksüzlüğümü daha çok yüzüme vuruyor, ben evleneli 1 sene olacak kv yanındayım evlenmeden önce eşim dedi biraz yanlarında oturalım dişimizi sıkalım evimizi alalım ben de kabul ettim çok şükür şuan o sürece girdik rabbim inşallah devamını getirmemizi de nasip eder neyse bi ara oturduk 1 tencere sarma sardık sonra kaynımlar görümcemler bize geldi onu pişirmişler biz de o akşam dışarıdaydık yemişler içmişler derken kalanını da kv eltimle görümceme pay etmiş çok zoruma gitti insan demez mi bu kız hamile ona da ayırayım yok demiyor işte neyse eltimler geliyor sofrayı ve mutfağı kendim topluyorum eltim koltukta telefonla oynuyor kv de oturuyor önlerine çayı koyuyorum kalkıp dolduruyorum vesaire Allahım diyorum hiç mi vicdanları yok ,eltimler bugün de geldiler ben sofrayı topladım mutfağı topladım geldim koltuğa oturdum eşim işte kv kayınbabama dedi bakkala git gel o da burun kıvırdı döndü bana dedi “ sen git gelsene” diye bakakaldım suratına yani öyle zoruma gidiyor ki düşünüyorum kendi kızı hamile olsa tüm mutfağı toplatıp bi de bakkala gönderir mi hiç sanmıyorum ama el kızı olunca böyle oluyor demek ki ,canım öyle çok yanıyor ki ben de bi ana babanın evladıyım annem bana böyle davrandıklarını görse kahrolurdu,babama tabi ki anlatmıyorum onun derdi başından aşkın , evlenmeden önceki yaşamımı çok özlüyorum annemi babamı kardeşlerimi evimi , hele annemi öyle çok özlüyorum ki gerçekten insanın annesi yoksa kimsesi yokmuş sonra belim ağrıyor diye odama geldim odaya girdiğim gibi hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladım bebeğime bir şey olacak diye de korkuyorum ama kendimi o kadar boşlukta hissediyorum ki , şuan tek istediğim kızımın sağlıkla dünyaya gelmesi onun varlığı bana güç olacak beni hayata bağlayacak buna canı gönülden inanıyorum
evlilik böyle bir şey mi yani tüm bunlara susmak mı gerekiyor kabullenmek mi gerekiyor çok şükür eşimden yana bir sıkıntım yok ama ailesini gördükçe kendimi çok sorguluyorum “ ben niye evlendim neden ailemi ta başka şehirde bıraktım da geldim “ diye cidden evlenmeden önceki yaşamımı çok özlüyorum hep böyle mi devam edecek bilmiyorum boşuna dememişler bekarlık sultanlık diye , bunları içime atmaktan çok doldum paylaşmak istedim
Yorumunuzu çok beğendim, ne kadar olgun ve mantıklıBakın duygularınızı anlıyorum ama fevri olmak ve hak edilen noktada hak edildiği gibi konuşmak arasında fark var. Eğer tepkiniz yersiz olursa durup dururken haksız konumuna düşersiniz.
Kayınvalidenizden anne şefkati beklemeyin, sizin anneniz değil. Saygı duymanız gerekiyor ama. Size gülerek laf söylediyse siz de gülerek söyleyin lafınızı. Bakkala git dediklerinde, hamile halimle beni mi gönderiyorsunuz deyip orda tepkinizi koymalıydınız. Bundan sonra da yerli yerinde tepki vermeye çalışın ve fazlasını yapmayın. İçinizde biriktirmeden, yerinde söyleyin. Biriktirip anlamsız bir noktada patlarsanız eşinizle de aranız bozulur.
Madem ev işiniz az kalmış biraz politik olun. Ama dediğim gibi lafı da yerli yerinde, saygı sınırını aşmadan gerekirse gülerek söyleyin. İçinize atmayın.
Senin değil de kocanın bir konusmasi lazım.o ortamda hamile karısına kalk bakkala git diyince sustu mu ?Merhabalar 6 aylık hamileyim hormonlardan mı bilmiyorum inanın hiç iyi değilim, kv canımı çok yakıyor yani mental olarak beni çökertiyor yaptığı davranışlar öksüzlüğümü daha çok yüzüme vuruyor, ben evleneli 1 sene olacak kv yanındayım evlenmeden önce eşim dedi biraz yanlarında oturalım dişimizi sıkalım evimizi alalım ben de kabul ettim çok şükür şuan o sürece girdik rabbim inşallah devamını getirmemizi de nasip eder neyse bi ara oturduk 1 tencere sarma sardık sonra kaynımlar görümcemler bize geldi onu pişirmişler biz de o akşam dışarıdaydık yemişler içmişler derken kalanını da kv eltimle görümceme pay etmiş çok zoruma gitti insan demez mi bu kız hamile ona da ayırayım yok demiyor işte neyse eltimler geliyor sofrayı ve mutfağı kendim topluyorum eltim koltukta telefonla oynuyor kv de oturuyor önlerine çayı koyuyorum kalkıp dolduruyorum vesaire Allahım diyorum hiç mi vicdanları yok ,eltimler bugün de geldiler ben sofrayı topladım mutfağı topladım geldim koltuğa oturdum eşim işte kv kayınbabama dedi bakkala git gel o da burun kıvırdı döndü bana dedi “ sen git gelsene” diye bakakaldım suratına yani öyle zoruma gidiyor ki düşünüyorum kendi kızı hamile olsa tüm mutfağı toplatıp bi de bakkala gönderir mi hiç sanmıyorum ama el kızı olunca böyle oluyor demek ki ,canım öyle çok yanıyor ki ben de bi ana babanın evladıyım annem bana böyle davrandıklarını görse kahrolurdu,babama tabi ki anlatmıyorum onun derdi başından aşkın , evlenmeden önceki yaşamımı çok özlüyorum annemi babamı kardeşlerimi evimi , hele annemi öyle çok özlüyorum ki gerçekten insanın annesi yoksa kimsesi yokmuş sonra belim ağrıyor diye odama geldim odaya girdiğim gibi hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladım bebeğime bir şey olacak diye de korkuyorum ama kendimi o kadar boşlukta hissediyorum ki , şuan tek istediğim kızımın sağlıkla dünyaya gelmesi onun varlığı bana güç olacak beni hayata bağlayacak buna canı gönülden inanıyorum
evlilik böyle bir şey mi yani tüm bunlara susmak mı gerekiyor kabullenmek mi gerekiyor çok şükür eşimden yana bir sıkıntım yok ama ailesini gördükçe kendimi çok sorguluyorum “ ben niye evlendim neden ailemi ta başka şehirde bıraktım da geldim “ diye cidden evlenmeden önceki yaşamımı çok özlüyorum hep böyle mi devam edecek bilmiyorum boşuna dememişler bekarlık sultanlık diye , bunları içime atmaktan çok doldum paylaşmak istedim
Aynı duyguları yaşadım hissettim evet el kızı olunca acımıyorlar ama kendi kızları değerli oluyor haklı oluyor Allah’a havale et evini ayır mesafeni koruMerhabalar 6 aylık hamileyim hormonlardan mı bilmiyorum inanın hiç iyi değilim, kv canımı çok yakıyor yani mental olarak beni çökertiyor yaptığı davranışlar öksüzlüğümü daha çok yüzüme vuruyor, ben evleneli 1 sene olacak kv yanındayım evlenmeden önce eşim dedi biraz yanlarında oturalım dişimizi sıkalım evimizi alalım ben de kabul ettim çok şükür şuan o sürece girdik rabbim inşallah devamını getirmemizi de nasip eder neyse bi ara oturduk 1 tencere sarma sardık sonra kaynımlar görümcemler bize geldi onu pişirmişler biz de o akşam dışarıdaydık yemişler içmişler derken kalanını da kv eltimle görümceme pay etmiş çok zoruma gitti insan demez mi bu kız hamile ona da ayırayım yok demiyor işte neyse eltimler geliyor sofrayı ve mutfağı kendim topluyorum eltim koltukta telefonla oynuyor kv de oturuyor önlerine çayı koyuyorum kalkıp dolduruyorum vesaire Allahım diyorum hiç mi vicdanları yok ,eltimler bugün de geldiler ben sofrayı topladım mutfağı topladım geldim koltuğa oturdum eşim işte kv kayınbabama dedi bakkala git gel o da burun kıvırdı döndü bana dedi “ sen git gelsene” diye bakakaldım suratına yani öyle zoruma gidiyor ki düşünüyorum kendi kızı hamile olsa tüm mutfağı toplatıp bi de bakkala gönderir mi hiç sanmıyorum ama el kızı olunca böyle oluyor demek ki ,canım öyle çok yanıyor ki ben de bi ana babanın evladıyım annem bana böyle davrandıklarını görse kahrolurdu,babama tabi ki anlatmıyorum onun derdi başından aşkın , evlenmeden önceki yaşamımı çok özlüyorum annemi babamı kardeşlerimi evimi , hele annemi öyle çok özlüyorum ki gerçekten insanın annesi yoksa kimsesi yokmuş sonra belim ağrıyor diye odama geldim odaya girdiğim gibi hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladım bebeğime bir şey olacak diye de korkuyorum ama kendimi o kadar boşlukta hissediyorum ki , şuan tek istediğim kızımın sağlıkla dünyaya gelmesi onun varlığı bana güç olacak beni hayata bağlayacak buna canı gönülden inanıyorum
evlilik böyle bir şey mi yani tüm bunlara susmak mı gerekiyor kabullenmek mi gerekiyor çok şükür eşimden yana bir sıkıntım yok ama ailesini gördükçe kendimi çok sorguluyorum “ ben niye evlendim neden ailemi ta başka şehirde bıraktım da geldim “ diye cidden evlenmeden önceki yaşamımı çok özlüyorum hep böyle mi devam edecek bilmiyorum boşuna dememişler bekarlık sultanlık diye , bunları içime atmaktan çok doldum paylaşmak istedim
Merhabalar 6 aylık hamileyim hormonlardan mı bilmiyorum inanın hiç iyi değilim, kv canımı çok yakıyor yani mental olarak beni çökertiyor yaptığı davranışlar öksüzlüğümü daha çok yüzüme vuruyor, ben evleneli 1 sene olacak kv yanındayım evlenmeden önce eşim dedi biraz yanlarında oturalım dişimizi sıkalım evimizi alalım ben de kabul ettim çok şükür şuan o sürece girdik rabbim inşallah devamını getirmemizi de nasip eder neyse bi ara oturduk 1 tencere sarma sardık sonra kaynımlar görümcemler bize geldi onu pişirmişler biz de o akşam dışarıdaydık yemişler içmişler derken kalanını da kv eltimle görümceme pay etmiş çok zoruma gitti insan demez mi bu kız hamile ona da ayırayım yok demiyor işte neyse eltimler geliyor sofrayı ve mutfağı kendim topluyorum eltim koltukta telefonla oynuyor kv de oturuyor önlerine çayı koyuyorum kalkıp dolduruyorum vesaire Allahım diyorum hiç mi vicdanları yok ,eltimler bugün de geldiler ben sofrayı topladım mutfağı topladım geldim koltuğa oturdum eşim işte kv kayınbabama dedi bakkala git gel o da burun kıvırdı döndü bana dedi “ sen git gelsene” diye bakakaldım suratına yani öyle zoruma gidiyor ki düşünüyorum kendi kızı hamile olsa tüm mutfağı toplatıp bi de bakkala gönderir mi hiç sanmıyorum ama el kızı olunca böyle oluyor demek ki ,canım öyle çok yanıyor ki ben de bi ana babanın evladıyım annem bana böyle davrandıklarını görse kahrolurdu,babama tabi ki anlatmıyorum onun derdi başından aşkın , evlenmeden önceki yaşamımı çok özlüyorum annemi babamı kardeşlerimi evimi , hele annemi öyle çok özlüyorum ki gerçekten insanın annesi yoksa kimsesi yokmuş sonra belim ağrıyor diye odama geldim odaya girdiğim gibi hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladım bebeğime bir şey olacak diye de korkuyorum ama kendimi o kadar boşlukta hissediyorum ki , şuan tek istediğim kızımın sağlıkla dünyaya gelmesi onun varlığı bana güç olacak beni hayata bağlayacak buna canı gönülden inanıyorum
evlilik böyle bir şey mi yani tüm bunlara susmak mı gerekiyor kabullenmek mi gerekiyor çok şükür eşimden yana bir sıkıntım yok ama ailesini gördükçe kendimi çok sorguluyorum “ ben niye evlendim neden ailemi ta başka şehirde bıraktım da geldim “ diye cidden evlenmeden önceki yaşamımı çok özlüyorum hep böyle mi devam edecek bilmiyorum boşuna dememişler bekarlık sultanlık diye , bunları içime atmaktan çok doldum paylaşmak istedim