kayınvalide sorunu

lawengineer

Guru
Kayıtlı Üye
6 Mayıs 2014
390
180
şu ara lohusayıö birkaç gün önce doğuö yaptım, bu durumda cidden etrafınızdaki insanları tavrı çok önemli, epidural ile sezaryen olmuşum, ilk iki gün ağrı sızı sancıyla uykusuzluktan halisünasyonlar görmeye başladığım, yeni hayatıma alışmaya başlamışken sevgili eşimin annesi bana ısrarla telefonda radyasyon var uzak tut diyor, ısrarla hem de , bana o an bir dellenme geldi acayip bir şekilde oğlumu aldım içeri geçtim, çok sinirlendim daha fazla dursaydım kalbini daha çok kırabilirdim, seslenmedim ve altını değiştirmeye içeri geçtim, eşim yanıma gelerek hiddetlendi, sen ne yapıyorsun diye o an hayatı sorguladım, elimde bebekle emzirirken üstüme yürüyen bir adet eş, annesi biz de kalacaktı, hemen annesine dönüp eve gidelim dedi, dedim sen de gelme lütfen, sonra annesi odaya gelerek benim söylediklerime alınma, istersen zararlarını açıp oku şeklinde konuşmasına ısrarla sürdürdü, doğal olarak o sinir haliyle tamam dedim, bana tepkisel olarakta bir geldik burnumuzdan getirdin dedi bana, ben seslenmedim sonra anneme de sen bunu desen sana bir şey demezdi ben kaynanayım ya bana diyor dedi yine seslenmedim, evine gitti, oturdum ağladım, buradan bebeğimle uzaklaşmak istedim , çünkü ben suçlanmıştım, özür dilemem gerekiyormuş, dilemeyeceğimi belirttim çünkü. benim bu ara konum radyasyon değil madem her şey biliniyor, konunun bu olmadığını anlaması lazımdı. nasıl atlatıcam bilmiyorum. sizce ben mi suçluyım?
 
şu ara lohusayıö birkaç gün önce doğuö yaptım, bu durumda cidden etrafınızdaki insanları tavrı çok önemli, epidural ile sezaryen olmuşum, ilk iki gün ağrı sızı sancıyla uykusuzluktan halisünasyonlar görmeye başladığım, yeni hayatıma alışmaya başlamışken sevgili eşimin annesi bana ısrarla telefonda radyasyon var uzak tut diyor, ısrarla hem de , bana o an bir dellenme geldi acayip bir şekilde oğlumu aldım içeri geçtim, çok sinirlendim daha fazla dursaydım kalbini daha çok kırabilirdim, seslenmedim ve altını değiştirmeye içeri geçtim, eşim yanıma gelerek hiddetlendi, sen ne yapıyorsun diye o an hayatı sorguladım, elimde bebekle emzirirken üstüme yürüyen bir adet eş, annesi biz de kalacaktı, hemen annesine dönüp eve gidelim dedi, dedim sen de gelme lütfen, sonra annesi odaya gelerek benim söylediklerime alınma, istersen zararlarını açıp oku şeklinde konuşmasına ısrarla sürdürdü, doğal olarak o sinir haliyle tamam dedim, bana tepkisel olarakta bir geldik burnumuzdan getirdin dedi bana, ben seslenmedim sonra anneme de sen bunu desen sana bir şey demezdi ben kaynanayım ya bana diyor dedi yine seslenmedim, evine gitti, oturdum ağladım, buradan bebeğimle uzaklaşmak istedim , çünkü ben suçlanmıştım, özür dilemem gerekiyormuş, dilemeyeceğimi belirttim çünkü. benim bu ara konum radyasyon değil madem her şey biliniyor, konunun bu olmadığını anlaması lazımdı. nasıl atlatıcam bilmiyorum. sizce ben mi suçluyım?
Sessiz kal bebeğine odaklan çok biliyorsa senin şu an hassas dönemde olduğunu da biliyordur…
Ya anlamıyorum bazen bu kocalara ne oluyor anne doğum yapınca ? Sanki doğuran onlar gibi davranıyorlar bi süre saçma… kv de saçma…
 
Sessiz kal bebeğine odaklan çok biliyorsa senin şu an hassas dönemde olduğunu da biliyordur…
Ya anlamıyorum bazen bu kocalara ne oluyor anne doğum yapınca ? Sanki doğuran onlar gibi davranıyorlar bi süre saçma… kv de saçma…
psikolojik olarak gerçekten çökmüş durumdayım , kayınvalideyi sevmiyorum ki diğer eltimde çünkü kadın tuhaf ve eşim anneci o günden beri bana ve bebeğime ilgisiz, annesinin canı sıkılmış bizd karşı iyi olamazmış sanırım biz saf dışı kaldık oğlumla , bilmiyorum belki şu an ki psikolojimden dolayı çok duygusalım böyle düşünüyorum ama bu hareketleri unutacak gibi de değilim sanırım.
 
şu ara lohusayıö birkaç gün önce doğuö yaptım, bu durumda cidden etrafınızdaki insanları tavrı çok önemli, epidural ile sezaryen olmuşum, ilk iki gün ağrı sızı sancıyla uykusuzluktan halisünasyonlar görmeye başladığım, yeni hayatıma alışmaya başlamışken sevgili eşimin annesi bana ısrarla telefonda radyasyon var uzak tut diyor, ısrarla hem de , bana o an bir dellenme geldi acayip bir şekilde oğlumu aldım içeri geçtim, çok sinirlendim daha fazla dursaydım kalbini daha çok kırabilirdim, seslenmedim ve altını değiştirmeye içeri geçtim, eşim yanıma gelerek hiddetlendi, sen ne yapıyorsun diye o an hayatı sorguladım, elimde bebekle emzirirken üstüme yürüyen bir adet eş, annesi biz de kalacaktı, hemen annesine dönüp eve gidelim dedi, dedim sen de gelme lütfen, sonra annesi odaya gelerek benim söylediklerime alınma, istersen zararlarını açıp oku şeklinde konuşmasına ısrarla sürdürdü, doğal olarak o sinir haliyle tamam dedim, bana tepkisel olarakta bir geldik burnumuzdan getirdin dedi bana, ben seslenmedim sonra anneme de sen bunu desen sana bir şey demezdi ben kaynanayım ya bana diyor dedi yine seslenmedim, evine gitti, oturdum ağladım, buradan bebeğimle uzaklaşmak istedim , çünkü ben suçlanmıştım, özür dilemem gerekiyormuş, dilemeyeceğimi belirttim çünkü. benim bu ara konum radyasyon değil madem her şey biliniyor, konunun bu olmadığını anlaması lazımdı. nasıl atlatıcam bilmiyorum. sizce ben mi suçluyım?
Siz kayinvalidenizde miydiniz bunlar olurken orayi anlamadim ben?

Epidural sezaryen olmasanizda lohusayken yorgunluktan, yeni duzene alismaktan, hormonlardan oturu gerginlik olur. Bu donemde insanlari yanlis anlayabiliyoruz. Radyasyon konusunda kvniz hakli, sizin tepkilerinizi yorumlayamadim cunku kim kime ne demis anlayamadim acikcasi.
 
Siz kayinvalidenizde miydiniz bunlar olurken orayi anlamadim ben?

Epidural sezaryen olmasanizda lohusayken yorgunluktan, yeni duzene alismaktan, hormonlardan oturu gerginlik olur. Bu donemde insanlari yanlis anlayabiliyoruz. Radyasyon konusunda kvniz hakli, sizin tepkilerinizi yorumlayamadim cunku kim kime ne demis anlayamadim acikcasi.
hayır benim evimde idiler, annem eşim , annesi ve ben varız, bebekte yanımızda ısrarla rafyasyondan bahsedince bebeğimi alıp yatak odasına geçtim doğal olarak
 
Benim lohusaligim baya kotuydu psikolojik olarak o sirada etrafimda boyle dolasan birileri olsaydi sinirden kudururdum muhtemelen hatta esim bu sekilde olsa ona daha buyuk tepki verirdim hic de haksiz degilsiniz kimseden de ozur dilemeyin
eşimin hareketi bana daha çok koydu, gelip bizim yüzümüze bile bakma ihtiyacı hissetmiyor, biraz saf dışı kalmış durumdayız
 
Radyasyon illa telefon ele alınınca mı geçiyormuş evde kaç kişi var hepsinin telefonu var 😄 bence telefonla uğraşmanız gözüne batmış keşke annen dese bu tepkiyi vermezdin dediğinde sende benim yerime kızın olsa bu kadar yorum yapmazdın deseydin
asla aklıma gelmez bu şekilde cevap versem muhtemelen daha büyük olaylar olurdu
 
eşimin hareketi bana daha çok koydu, gelip bizim yüzümüze bile bakma ihtiyacı hissetmiyor, biraz saf dışı kalmış durumdayız
Ben bu erkekleri asla anlamiyorum herhalde eslerine en dikkatli davranmalari gereken zamanda bu halleri nedir ben cozemedim. Sizde onun yuzune bakmayin gitsin annesiyle yasasin cok meraklisiysa
 
Valla emzirirken bile telefona bakmak bana iyi geliyordu kafamı toplama kendime gelme aracım benim gelip laf ederlerse bende sinirlenirdim eşime de anlatırdım ben çok stresliyim telefon beni sakinlestiriyor annenin buna karışmaya hakkı yok bana müdahale edilmesinden hoşlanmadığım bir dönemdeyim demen gerekiyor kv ne dese batar zaten bu dönemde eşinizin bu kadar anacı olması kötü işte
 
şu ara lohusayıö birkaç gün önce doğuö yaptım, bu durumda cidden etrafınızdaki insanları tavrı çok önemli, epidural ile sezaryen olmuşum, ilk iki gün ağrı sızı sancıyla uykusuzluktan halisünasyonlar görmeye başladığım, yeni hayatıma alışmaya başlamışken sevgili eşimin annesi bana ısrarla telefonda radyasyon var uzak tut diyor, ısrarla hem de , bana o an bir dellenme geldi acayip bir şekilde oğlumu aldım içeri geçtim, çok sinirlendim daha fazla dursaydım kalbini daha çok kırabilirdim, seslenmedim ve altını değiştirmeye içeri geçtim, eşim yanıma gelerek hiddetlendi, sen ne yapıyorsun diye o an hayatı sorguladım, elimde bebekle emzirirken üstüme yürüyen bir adet eş, annesi biz de kalacaktı, hemen annesine dönüp eve gidelim dedi, dedim sen de gelme lütfen, sonra annesi odaya gelerek benim söylediklerime alınma, istersen zararlarını açıp oku şeklinde konuşmasına ısrarla sürdürdü, doğal olarak o sinir haliyle tamam dedim, bana tepkisel olarakta bir geldik burnumuzdan getirdin dedi bana, ben seslenmedim sonra anneme de sen bunu desen sana bir şey demezdi ben kaynanayım ya bana diyor dedi yine seslenmedim, evine gitti, oturdum ağladım, buradan bebeğimle uzaklaşmak istedim , çünkü ben suçlanmıştım, özür dilemem gerekiyormuş, dilemeyeceğimi belirttim çünkü. benim bu ara konum radyasyon değil madem her şey biliniyor, konunun bu olmadığını anlaması lazımdı. nasıl atlatıcam bilmiyorum. sizce ben mi suçluyım?
Yok haklısın benimde kayınbabam öyle yapıyor nefret ediyorum konuştuğunda bile midem bulanıyor
 
hayır benim evimde idiler, annem eşim , annesi ve ben varız, bebekte yanımızda ısrarla rafyasyondan bahsedince bebeğimi alıp yatak odasına geçtim doğal olarak
Anladim, simdi daha net anladım. Yani lohusa veya degilsiniz evdeki misafir (anne-abi-baba-arkadas farketmez) ev sahibine karisamaz, akil veremez.

Esinizin ustunuze yuruyecek bir okuz olmasina ise cok kizdim, annesine iade edin memesine geri donsun.
 
Koskoca insanlara böyle yorumlar niye yapıyorlar anlamış değilim. İster radyasyonlu telefon kullanırım ister siyanür içerim ya benden başkasına laf düşmez. Keşke cevap da verseydiniz. Asla özür falan dilemeyin. Bir tane özel zamanım var onu da burnundan getirdiniz dersiniz. Ben 34 yaşındayım kimse bana kaşının üstünde gözün var bile diyemez dedirtmedim şimdiye kadar.
 
Çok büyük bir şey olmadıkça doğum sonrası idare edilecek kişi eştir. Sizin haklı ya da haksız olmanızın bir önemi yok, kocanız değil üzerinize yürümek canınızı sıkacak en ufak bir şey yapmamalı. Şu kadarını beceremeyen adamların baba olması üzücü.
Eşinizi annesiyle beraber göndermek lazım. Özür falan da dilemeyin. Beğenmeyen anasını dizinin dibinde yaşasın.
 
eşimin hareketi bana daha çok koydu, gelip bizim yüzümüze bile bakma ihtiyacı hissetmiyor, biraz saf dışı kalmış durumdayız
Geçmiş konularına da baktım biraz. Evlenir evlenmez hemen koşa koşa çocuk yapmayın diye boşune demiyoruz. Adam zaten muhtemelen hep böyle anacı anlayışsız bir tipti. Geçmiş olsun böyle harika (!) bir adamı bebekle acilen ödüllendirmişsin.Bu adam insanlıktan nasibini almamış belli ki. Özür falan dileme bir de sakın. Bebeğe ve toparlanmaya odaklan
 

Benzer Konular

X