evet eşim şuan huzur istiyor. çok üzgün. evimin işini bile yapamıyorum günlerdir üzülmekten yemek yapamıyorum diyorum ya evimi benimseyemiyorum. kaynanam kavga esnasında bana ben evime cıkacagım dediğimde bana orası da benim evim demişti. o lafı çok kırdı kalbimi ondan beri burayı benimseyemiyorum. eşiminn emeği parası ile yapılan bir ev ama ona rağmen sahiplenmiştiO sizden değil annesinden yana korkuyormus, o yüzden eşinize karşı bu konuda ne kadar sakin kalirsaniz o kadar iyi siz olursunuz adam da huzur istiyordur eminim. Tartıştıklarına şahit olsanız bile konuya dalmayin eve gelince de destekleriniz olur biter hiiic karışmayın kadına.
İşte sizi kontrolu altına almaya çalışıyor aklınca, siz de etkileniyorsunuz tam istediği şey, amacına ulaşmasına izin vermeyin bence hiic umursamayin hehe deyip gecmeyi ogrenmezseniz çok üzülürsünüz.evet eşim şuan huzur istiyor. çok üzgün. evimin işini bile yapamıyorum günlerdir üzülmekten yemek yapamıyorum diyorum ya evimi benimseyemiyorum. kaynanam kavga esnasında bana ben evime cıkacagım dediğimde bana orası da benim evim demişti. o lafı çok kırdı kalbimi ondan beri burayı benimseyemiyorum. eşiminn emeği parası ile yapılan bir ev ama ona rağmen sahiplenmişti
Bu konuda konu sahibine yüzde yüz hak veriyorum.annesiyle evlenseymiş o zaman hayret bişey ya
Haklısınız ama insan sevince her şey gözüne kolay gelir ya, anlaşırım ben herkese anlaşırım zaten diye düşündüm hep. Yoksa nişanlıyken de bazı tavırları değişik geliyordu bana.Yani şimdi mesela 2 ay önce kafanızda ne canlanıyordu ? Altlı üstlü oturmanın çok keyifli birşey olacağını mı düşünüyordunuz ?
Aile apartmanında oturmayın, oturmayın, oturmayın. Sebebi geçerli veya geçersiz ne ise onu ortadan kaldırmadan evlenmeyin. Böyle donunuza varana kadar hadsiz hadsiz konuşurlar. Bugün bir konuda da kapı komşusu olan kv ve kpnin kendine Tokat attığını söyleyen bir üye vardı.
Bir de bu kadın kendini nişanlı olduğunuz süreçte evlilik öncesinde göstermedi mi kendini ? Hiç normal biri değil. Üst katında oturuyorsunuz özledim diye zırlıyor sizi manipüle etmeye çalışıyor. Şimdi ayrılmaya çalışsanız kıyameti koparır gibi. Taviz vermeyin.
Evet bir hafta berabwr yiyip diğer hafta eşiöin vardiyası değişince meselagece vardiyası uyanıyor uyandığında yiyoruz işten geldiğimde. Bu zamanlar onu çağırmayınca suçlu oldukYemek yapması vs iyi siz çalışıyorsunuz benim Kv de yemek yapar gönderir ya da kendisine çağırır hazır gelin diye yer kalkarız , yedirip karışmasa neyse ama komple sizinle olmak istiyor kabul edilmez böyle zaten sizin hayatınız ayrı tepkin çok doğru taviz verme önünü alamazsın
Her gün kendi annemlerle olsam da sıkılırım yani anlayışlı olması lazım evlisiniz eviniz yuvanız ayrı belli ki yalnız sosyallesse biraz iyi olur. Size sarmış bu tutumundan vazgeçme eşin de arkadaymış hem acıma yani ay yalnız falan diye.. herkesin kendi hayatı komşuyla arkadaşlarıyla falan takılsın siz arkadaşı değilsiniz yaşıtı da değilsiniz bir yerden sonra sıkar zatenEvet bir hafta berabwr yiyip diğer hafta eşiöin vardiyası değişince meselagece vardiyası uyanıyor uyandığında yiyoruz işten geldiğimde. Bu zamanlar onu çağırmayınca suçlu olduk
O ev satılıp bir kaç mahalle arkadan alınamaz mıydı ? Alınırdı.Haklısınız ama insan sevince her şey gözüne kolay gelir ya, anlaşırım ben herkese anlaşırım zaten diye düşündüm hep. Yoksa nişanlıyken de bazı tavırları değişik geliyordu bana.
Bir de zevkimize göre yaptık her şeyi bi kira ne kadar olmuş biliyorsunuz, herkese cazip gelirdi bu
DAha yeni evlisiniz her gun yemege gitmek ne demek, kayinvalideniz iyi niyetli olsa yaptigi iyiligi yuzunuze vurmaz. Zaten soylemis de ozledigim icin cagiriyorum diye, maksat sizin yukunuzu almak degil. Evinize girip sizin elestrinizi yapmak ne demek ? Cok cok ayip. Kendi kayinvalideme sukrettim.Merhabalar. Aranıza yeni katıldım. Artık dertleşeceğim yabancı insanlar istiyorum sanırım hayatımda. Çünkü beni en iyi tanıyan insan bile arkamda durmuyor.. Bana da bir akıl verin..
Ben yeni evliyim. 2 aylık. Eşimle 2 yıllık birlikteliğin ardından severek evlendim. Çok seviyorum, çok düşkünüm kendisine. Kayınvalidem altta biz üstte oturuyoruz. Kayınpederim vefat etmiş yıllar önce, kayınvalidem tek yaşıyor. Bir de görümcem var oda evli aynı ilçedeyiz. Çalışıyorum ben 8-5. Eşimde vardiyalı çalışıyor, üç vardiya dönüyor.
Konumuza gelecek olursak; eşim gündüz vardiyasında olduğunda beraber 5te işten çıkıyoruz. Kaynanam her çıktığımızda önce ona uğrayıp orda yemek yiyip yukarı çıkmamızı istiyordu. Eve geldiğimizde salataya kadar hazırlamış bizi bekliyordu. Ama ben hep evimde yemek istedim. Bilmiyorum belki çekindiğimden belki kocamla baş başa olmak istediğimden. İşte biz bunu bu şekilde 2 ay kadar devam ettirdik. Ama geçen hafta kaynanam eşime bana çok sinirli olduğunu belirtmiş, kendi kendine bize küsmüş. İşten geldiğimde üçümüz oturduk konuştuk. Kendisi o bize geldiğinde benim ona surat astığımı ve eşimin gündüz vardiyalarında onu yemek için kullandığımı, hafta sonu ise yukarı çekilip onu aşağıya attığımızı söyledi. Halbuki hafta sonu bile çağırıyordum kendisini, bir çay bir kahve içmeye bile olsa. Bunları hep içinde biriktirmiş. Surat asmamım sebebi kaynanamla çok paylaşabileceğim bir şey yok. Canım sıkılıyor ve işten geliyorum uzanmak istiyorum ama o sürekli aşağıda olmamızı istiyor. Kendisini seviyordum elbet ama fazla samimi olmamaya gayret ediyordum. Çünkü ağzına ne gelse düşüncesi ne olsa söyleyebilen bir insan karakteri bu herkese bunu yapıyor. Zaten alıngan bir insanım bana yaparsa alınırım diye mesafeli olmaya gayret ediyordum işte. Bunların hepsini içinde biriktirmiş ve o akşam yüzümüze vurdu hepsini. Kış geldi soğuk benim evde kalın diye de sürekli söylerdi(mahallemizde doğalgaz yok, kendisi soba yakıyor biz elektrikli ısıtıcı yakıyoruz o yüzden) O böyle söyledikçe ben de eşimde ses etmezdik. Şimdi kış geldi diye muhtemelen bu sorunları çıkarttı onda kalmamamızı bile yüzümüze vurdu o akşam çünkü. İki gün ablam şehir dışında diye yeğenim bizimle kaldı. Onu bile kıskandı. 'x i aldınız yukarı beni aşağı attınız, bir yemeğe bile çağırmadın beni ben size ne yaptım, kaç akşamdır hep ağlıyorum, sen oğluma kaş göz yapıyorsun annene gitmeyelim diye, bana hep surat asıyorsun, kocana bu kadar tapma' vs şeyler söyledi. Şaştım kaldım. 'Ben eşimle de ayrı yemek istiyorum bazen bu benim hakkım değil mi ben kendime taban tencere aldım hevesle kullanmak için' dedim. Eşimde sağolsun beni savundu. Benim evim burası bu da karın ufoyu göstererek bu da sobam sana gelmicez sende kalmıcaz bunu anla dedi. Oda ağlayarak ben sizden bişey istemiyorum artık, gelmeyin zaten özlediğimden yaptım falan dedi gitti. Ben sinir krizi geçirdim çünkü kaynanamın ilk kez o yüzü ile karşılaştım. Ağlayarak beni evime götür anneme babama gitmek istiyorum dedim eşime. Oda hep yanımda olduğunu söyleyerek beni teselli etmeye çalıştı. Bu şekilde şeyler yaşadık işte. Tekken beni gördüğünde de bana çok pis olduğumu mutfaktaki el havlusu ile yeri sildiğimi(evi su bastığında sadece kurulamak için kulllanıp sonra yıkamaya atmıştım) evde donlarımı yerde bıraktığımı bunları görmek zorunda olmadığını söyledi. Don meselesi de ben işe gidiyorum sabah eşim uyuyordu eşimi cumaya kaldırmak için bizim anahtarımızla girmiş eve(anahtar eşim taşımadığı için portmantoda var) onu uyandırırken yatak odamda görmüş yani. Bende en son dayanamayarak 'burası benim evim benim düzenim çalışıyorum istediğim zaman toparlarım evimi dedim' kaynanamın biraz gelgitleri var. Sonra birden başka konu açmaya çalıştı sonra bizim sorunlarımızı halletmemiz lazım dedi benim kimse ile sorunum yok dedim gönderdim evden. O günden beri yani 3 gündür hiç ona uğramıyorum. Yediremiyorum yaşadıklarımı. Eşim destekçim gitme sorun yok diyor. Ama korkuyorum ilerde yüzüme vurulur diye.
Cümlenin başında beni en iyi tanıyan bile arkamda durmuyor demiştim. O kişi annem. O hissetti yaşananları ona anlattım ve bana kaynananla kal işte ne güzel yemeğin hazır olur sıcak evde olursun saygısızlık etme dedi. Belki de beni doldurmamak için yaptı ama yine de zoruma gitti..
Sizce ne yapmalıyım? Vicdan da yapıyorum kadını tek mi bırakıyorum diye. Ama benim psikolojimi bozuyor. Hakkını yiyemem çok yardımını da görmüşümdür. Ama evliliğimize alıştıkça böyle yapmaya başladı.. Sİzce ne yapmalıyım? Bu sorunlar oldukça ben ailemi özlemeye başladım. Evime gitmek istemiyorum..
Dediği olucak ama birazcık düşünse seni düşünüp hareket etse ne güzel olur aynı katta oturuyorum bende yaşıyorum ailem başka şehirde yaşıyor oraya gideceğimiz de anahtarı anneme ver nolur nolmaz yangın falan çıkar dedi hemde tamam veririm ama yatak odası yada kıyafet odasının kapısını kitledim tamam dedi onlari kitle dedi 9 ay aynı evde yaşadım özel yasantim bile yoktu 9 kişi yaşıyorduk odama girer birşey koysam yerini değiştirdi kayinbabama söyledim ama boş yine aynı delirmek uzereydim abi sabah kalkıp lavaboya gidiyorum hop odaya gittim kıyafetimi yerden kaldiriyor gırgır yapıyor ayıp ayıp kıskanır beni birgunden bir güne sevdiğim yemeği yapmamiş ne şeyler çektim yan daireye geçince niye gelmiyosunuz dedim burda napalim herşey eşte bitiyor ama sizi kiskanmiyorsa belkide yalnız olduğu için sizi yanınızda istiyor olabilir yalnızım ben yaranmak için 40 takla atıyorum 1 kere bile beni düşünen yok Cok zoruma gidiyor artık umursamaz oldum eşimde mesafe koydi 1 sene oldu artık tek çocuk kocam herşeyi kocam yapicakmis gibi herkes iyi insanlarla kqrsilassinkaynanamla ilk tartışmada eşime söylemiştim taşınalım diye ağlaya ağlaya. oda annesini asla bırakamayacağını söyledi.. haklı kendince çünkü kadın tek kalıyor, eşim tek oğlu sahip çıkması gerekiyor. ben kendi abim olsa annemi bıraksın istemezdim. ama anneminde gelinimize bu denli şeyler yapmasını kaldıramazdım. görümcemde kaldıramıyor çok konuştu annesi ile ama kadın inat maalesef.
Abuuu 6 ay mı ben kendi aileme bile 6 gün tahammül edemiyorum...en iyisi uzak olmak. benimki her yıl 6 ay boyunca gelip bende kalıyodu. sürekli arıza çıkarıyodu. psikolojim bozuldu onun yüzünden. ha ne oldu geçen yıl gitti bir daha gelmemek üzere. benden uzak allaha yakın olsun o tabir yani. boşver gençliğini tüketmeye değmez bazı insanlar için. karakterleri de değişmez. kimse kimseyle beraber yaşamk zorunda değil kusura bakmasın. zamanımız artık eskisi gibi değil. öz evlad bile anne babaya yeri geldiğinde tahammül edemiyor günümüzde.
Evinizi taşıyın bu böyle gitmez kadin ogluyla olan göbek bağını kesememis ikinizde çalışıyormuşsunuz esinizle konuşun lütfenMerhabalar. Aranıza yeni katıldım. Artık dertleşeceğim yabancı insanlar istiyorum sanırım hayatımda. Çünkü beni en iyi tanıyan insan bile arkamda durmuyor.. Bana da bir akıl verin..
Ben yeni evliyim. 2 aylık. Eşimle 2 yıllık birlikteliğin ardından severek evlendim. Çok seviyorum, çok düşkünüm kendisine. Kayınvalidem altta biz üstte oturuyoruz. Kayınpederim vefat etmiş yıllar önce, kayınvalidem tek yaşıyor. Bir de görümcem var oda evli aynı ilçedeyiz. Çalışıyorum ben 8-5. Eşimde vardiyalı çalışıyor, üç vardiya dönüyor.
Konumuza gelecek olursak; eşim gündüz vardiyasında olduğunda beraber 5te işten çıkıyoruz. Kaynanam her çıktığımızda önce ona uğrayıp orda yemek yiyip yukarı çıkmamızı istiyordu. Eve geldiğimizde salataya kadar hazırlamış bizi bekliyordu. Ama ben hep evimde yemek istedim. Bilmiyorum belki çekindiğimden belki kocamla baş başa olmak istediğimden. İşte biz bunu bu şekilde 2 ay kadar devam ettirdik. Ama geçen hafta kaynanam eşime bana çok sinirli olduğunu belirtmiş, kendi kendine bize küsmüş. İşten geldiğimde üçümüz oturduk konuştuk. Kendisi o bize geldiğinde benim ona surat astığımı ve eşimin gündüz vardiyalarında onu yemek için kullandığımı, hafta sonu ise yukarı çekilip onu aşağıya attığımızı söyledi. Halbuki hafta sonu bile çağırıyordum kendisini, bir çay bir kahve içmeye bile olsa. Bunları hep içinde biriktirmiş. Surat asmamım sebebi kaynanamla çok paylaşabileceğim bir şey yok. Canım sıkılıyor ve işten geliyorum uzanmak istiyorum ama o sürekli aşağıda olmamızı istiyor. Kendisini seviyordum elbet ama fazla samimi olmamaya gayret ediyordum. Çünkü ağzına ne gelse düşüncesi ne olsa söyleyebilen bir insan karakteri bu herkese bunu yapıyor. Zaten alıngan bir insanım bana yaparsa alınırım diye mesafeli olmaya gayret ediyordum işte. Bunların hepsini içinde biriktirmiş ve o akşam yüzümüze vurdu hepsini. Kış geldi soğuk benim evde kalın diye de sürekli söylerdi(mahallemizde doğalgaz yok, kendisi soba yakıyor biz elektrikli ısıtıcı yakıyoruz o yüzden) O böyle söyledikçe ben de eşimde ses etmezdik. Şimdi kış geldi diye muhtemelen bu sorunları çıkarttı onda kalmamamızı bile yüzümüze vurdu o akşam çünkü. İki gün ablam şehir dışında diye yeğenim bizimle kaldı. Onu bile kıskandı. 'x i aldınız yukarı beni aşağı attınız, bir yemeğe bile çağırmadın beni ben size ne yaptım, kaç akşamdır hep ağlıyorum, sen oğluma kaş göz yapıyorsun annene gitmeyelim diye, bana hep surat asıyorsun, kocana bu kadar tapma' vs şeyler söyledi. Şaştım kaldım. 'Ben eşimle de ayrı yemek istiyorum bazen bu benim hakkım değil mi ben kendime taban tencere aldım hevesle kullanmak için' dedim. Eşimde sağolsun beni savundu. Benim evim burası bu da karın ufoyu göstererek bu da sobam sana gelmicez sende kalmıcaz bunu anla dedi. Oda ağlayarak ben sizden bişey istemiyorum artık, gelmeyin zaten özlediğimden yaptım falan dedi gitti. Ben sinir krizi geçirdim çünkü kaynanamın ilk kez o yüzü ile karşılaştım. Ağlayarak beni evime götür anneme babama gitmek istiyorum dedim eşime. Oda hep yanımda olduğunu söyleyerek beni teselli etmeye çalıştı. Bu şekilde şeyler yaşadık işte. Tekken beni gördüğünde de bana çok pis olduğumu mutfaktaki el havlusu ile yeri sildiğimi(evi su bastığında sadece kurulamak için kulllanıp sonra yıkamaya atmıştım) evde donlarımı yerde bıraktığımı bunları görmek zorunda olmadığını söyledi. Don meselesi de ben işe gidiyorum sabah eşim uyuyordu eşimi cumaya kaldırmak için bizim anahtarımızla girmiş eve(anahtar eşim taşımadığı için portmantoda var) onu uyandırırken yatak odamda görmüş yani. Bende en son dayanamayarak 'burası benim evim benim düzenim çalışıyorum istediğim zaman toparlarım evimi dedim' kaynanamın biraz gelgitleri var. Sonra birden başka konu açmaya çalıştı sonra bizim sorunlarımızı halletmemiz lazım dedi benim kimse ile sorunum yok dedim gönderdim evden. O günden beri yani 3 gündür hiç ona uğramıyorum. Yediremiyorum yaşadıklarımı. Eşim destekçim gitme sorun yok diyor. Ama korkuyorum ilerde yüzüme vurulur diye.
Cümlenin başında beni en iyi tanıyan bile arkamda durmuyor demiştim. O kişi annem. O hissetti yaşananları ona anlattım ve bana kaynananla kal işte ne güzel yemeğin hazır olur sıcak evde olursun saygısızlık etme dedi. Belki de beni doldurmamak için yaptı ama yine de zoruma gitti..
Sizce ne yapmalıyım? Vicdan da yapıyorum kadını tek mi bırakıyorum diye. Ama benim psikolojimi bozuyor. Hakkını yiyemem çok yardımını da görmüşümdür. Ama evliliğimize alıştıkça böyle yapmaya başladı.. Sİzce ne yapmalıyım? Bu sorunlar oldukça ben ailemi özlemeye başladım. Evime gitmek istemiyorum..
Bu kaynanalar oğullarını ne diye evlendirip elin kızının günahına giriyorlar. Al oğlunun turşusunu kur. Senin oğlun üremesin arkadaş sevişmesin öyle hadım et oturun evde gül gibi... Kaynanaların bencilliği gibisi yok...Kaynanalar böyle yaptıkça aslında oğlunun mutlu olmasını ve cocuk sahibi olmasını istemiyorlar...Merhabalar. Aranıza yeni katıldım. Artık dertleşeceğim yabancı insanlar istiyorum sanırım hayatımda. Çünkü beni en iyi tanıyan insan bile arkamda durmuyor.. Bana da bir akıl verin..
Ben yeni evliyim. 2 aylık. Eşimle 2 yıllık birlikteliğin ardından severek evlendim. Çok seviyorum, çok düşkünüm kendisine. Kayınvalidem altta biz üstte oturuyoruz. Kayınpederim vefat etmiş yıllar önce, kayınvalidem tek yaşıyor. Bir de görümcem var oda evli aynı ilçedeyiz. Çalışıyorum ben 8-5. Eşimde vardiyalı çalışıyor, üç vardiya dönüyor.
Konumuza gelecek olursak; eşim gündüz vardiyasında olduğunda beraber 5te işten çıkıyoruz. Kaynanam her çıktığımızda önce ona uğrayıp orda yemek yiyip yukarı çıkmamızı istiyordu. Eve geldiğimizde salataya kadar hazırlamış bizi bekliyordu. Ama ben hep evimde yemek istedim. Bilmiyorum belki çekindiğimden belki kocamla baş başa olmak istediğimden. İşte biz bunu bu şekilde 2 ay kadar devam ettirdik. Ama geçen hafta kaynanam eşime bana çok sinirli olduğunu belirtmiş, kendi kendine bize küsmüş. İşten geldiğimde üçümüz oturduk konuştuk. Kendisi o bize geldiğinde benim ona surat astığımı ve eşimin gündüz vardiyalarında onu yemek için kullandığımı, hafta sonu ise yukarı çekilip onu aşağıya attığımızı söyledi. Halbuki hafta sonu bile çağırıyordum kendisini, bir çay bir kahve içmeye bile olsa. Bunları hep içinde biriktirmiş. Surat asmamım sebebi kaynanamla çok paylaşabileceğim bir şey yok. Canım sıkılıyor ve işten geliyorum uzanmak istiyorum ama o sürekli aşağıda olmamızı istiyor. Kendisini seviyordum elbet ama fazla samimi olmamaya gayret ediyordum. Çünkü ağzına ne gelse düşüncesi ne olsa söyleyebilen bir insan karakteri bu herkese bunu yapıyor. Zaten alıngan bir insanım bana yaparsa alınırım diye mesafeli olmaya gayret ediyordum işte. Bunların hepsini içinde biriktirmiş ve o akşam yüzümüze vurdu hepsini. Kış geldi soğuk benim evde kalın diye de sürekli söylerdi(mahallemizde doğalgaz yok, kendisi soba yakıyor biz elektrikli ısıtıcı yakıyoruz o yüzden) O böyle söyledikçe ben de eşimde ses etmezdik. Şimdi kış geldi diye muhtemelen bu sorunları çıkarttı onda kalmamamızı bile yüzümüze vurdu o akşam çünkü. İki gün ablam şehir dışında diye yeğenim bizimle kaldı. Onu bile kıskandı. 'x i aldınız yukarı beni aşağı attınız, bir yemeğe bile çağırmadın beni ben size ne yaptım, kaç akşamdır hep ağlıyorum, sen oğluma kaş göz yapıyorsun annene gitmeyelim diye, bana hep surat asıyorsun, kocana bu kadar tapma' vs şeyler söyledi. Şaştım kaldım. 'Ben eşimle de ayrı yemek istiyorum bazen bu benim hakkım değil mi ben kendime taban tencere aldım hevesle kullanmak için' dedim. Eşimde sağolsun beni savundu. Benim evim burası bu da karın ufoyu göstererek bu da sobam sana gelmicez sende kalmıcaz bunu anla dedi. Oda ağlayarak ben sizden bişey istemiyorum artık, gelmeyin zaten özlediğimden yaptım falan dedi gitti. Ben sinir krizi geçirdim çünkü kaynanamın ilk kez o yüzü ile karşılaştım. Ağlayarak beni evime götür anneme babama gitmek istiyorum dedim eşime. Oda hep yanımda olduğunu söyleyerek beni teselli etmeye çalıştı. Bu şekilde şeyler yaşadık işte. Tekken beni gördüğünde de bana çok pis olduğumu mutfaktaki el havlusu ile yeri sildiğimi(evi su bastığında sadece kurulamak için kulllanıp sonra yıkamaya atmıştım) evde donlarımı yerde bıraktığımı bunları görmek zorunda olmadığını söyledi. Don meselesi de ben işe gidiyorum sabah eşim uyuyordu eşimi cumaya kaldırmak için bizim anahtarımızla girmiş eve(anahtar eşim taşımadığı için portmantoda var) onu uyandırırken yatak odamda görmüş yani. Bende en son dayanamayarak 'burası benim evim benim düzenim çalışıyorum istediğim zaman toparlarım evimi dedim' kaynanamın biraz gelgitleri var. Sonra birden başka konu açmaya çalıştı sonra bizim sorunlarımızı halletmemiz lazım dedi benim kimse ile sorunum yok dedim gönderdim evden. O günden beri yani 3 gündür hiç ona uğramıyorum. Yediremiyorum yaşadıklarımı. Eşim destekçim gitme sorun yok diyor. Ama korkuyorum ilerde yüzüme vurulur diye.
Cümlenin başında beni en iyi tanıyan bile arkamda durmuyor demiştim. O kişi annem. O hissetti yaşananları ona anlattım ve bana kaynananla kal işte ne güzel yemeğin hazır olur sıcak evde olursun saygısızlık etme dedi. Belki de beni doldurmamak için yaptı ama yine de zoruma gitti..
Sizce ne yapmalıyım? Vicdan da yapıyorum kadını tek mi bırakıyorum diye. Ama benim psikolojimi bozuyor. Hakkını yiyemem çok yardımını da görmüşümdür. Ama evliliğimize alıştıkça böyle yapmaya başladı.. Sİzce ne yapmalıyım? Bu sorunlar oldukça ben ailemi özlemeye başladım. Evime gitmek istemiyorum..
altlı üstlü ne sorunlar yaşadım. Aynı evde olsam kim bilir nasıl olurdu. Allah size sabır versin gerçekten. Çok üzülüyordum ilk başlarda çok ağladım ama artık o kadar takmıyorum çünkü evliliğim yıpranacaktı. Eşim her eve geldiğinde hep asık suratlı ağlayan evde yemek bile yapmayan bi kız görüyordu bu olaylardan ötürü. Bir de yeni evliyiz düşünün. Artık ailemi özlediğimi sürekli söylüyordum ona annesi ile annemi kıyaslıyordum hep kendi içimde. Hep eşime yansıttım ama hepsi içinde pişmanım şimdi. Çünkü gördüm kv umrunda bile değildi. Takan üzülen kendini yıpratan ben oldum. Eşime büyük haksızlık ettim. Şimdi şimdi kendimi toparlıyorum..Dediği olucak ama birazcık düşünse seni düşünüp hareket etse ne güzel olur aynı katta oturuyorum bende yaşıyorum ailem başka şehirde yaşıyor oraya gideceğimiz de anahtarı anneme ver nolur nolmaz yangın falan çıkar dedi hemde tamam veririm ama yatak odası yada kıyafet odasının kapısını kitledim tamam dedi onlari kitle dedi 9 ay aynı evde yaşadım özel yasantim bile yoktu 9 kişi yaşıyorduk odama girer birşey koysam yerini değiştirdi kayinbabama söyledim ama boş yine aynı delirmek uzereydim abi sabah kalkıp lavaboya gidiyorum hop odaya gittim kıyafetimi yerden kaldiriyor gırgır yapıyor ayıp ayıp kıskanır beni birgunden bir güne sevdiğim yemeği yapmamiş ne şeyler çektim yan daireye geçince niye gelmiyosunuz dedim burda napalim herşey eşte bitiyor ama sizi kiskanmiyorsa belkide yalnız olduğu için sizi yanınızda istiyor olabilir yalnızım ben yaranmak için 40 takla atıyorum 1 kere bile beni düşünen yok Cok zoruma gidiyor artık umursamaz oldum eşimde mesafe koydi 1 sene oldu artık tek çocuk kocam herşeyi kocam yapicakmis gibi herkes iyi insanlarla kqrsilassin
aynen öyle en son söyledim zaten kv ye madem öyle otursaydın oğlunla hep evlendrimeseydin benim günahım neydi diye..Bu kaynanalar oğullarını ne diye evlendirip elin kızının günahına giriyorlar. Al oğlunun turşusunu kur. Senin oğlun üremesin arkadaş sevişmesin öyle hadım et oturun evde gül gibi... Kaynanaların bencilliği gibisi yok...Kaynanalar böyle yaptıkça aslında oğlunun mutlu olmasını ve cocuk sahibi olmasını istemiyorlar...
Tavrınızı hiç değiştirmeyin, zamanla alışacak. 2 ayda pes edemezsiniz. Kendi düzeninizi kurun ve küsse de hasta da olsa taviz vermeyin. O eve kız aldığını sanmış, ayrı eviniz olduğunu anlaması zaman alacaktır. Eşiniz istediğin gibi yap diyorsa istediğiniz gibi yapın. İlerisini düşünmeyin pişman falan olmazsınız, çünkü kendi annenizin dediğini yaparsanız ileride kv sizin eve taşınıp alt kat kiraya verilirken bulursunuz. Kimsenin aklına uyup istediğiniz şeyden vazgeçmeyinMerhabalar. Aranıza yeni katıldım. Artık dertleşeceğim yabancı insanlar istiyorum sanırım hayatımda. Çünkü beni en iyi tanıyan insan bile arkamda durmuyor.. Bana da bir akıl verin..
Ben yeni evliyim. 2 aylık. Eşimle 2 yıllık birlikteliğin ardından severek evlendim. Çok seviyorum, çok düşkünüm kendisine. Kayınvalidem altta biz üstte oturuyoruz. Kayınpederim vefat etmiş yıllar önce, kayınvalidem tek yaşıyor. Bir de görümcem var oda evli aynı ilçedeyiz. Çalışıyorum ben 8-5. Eşimde vardiyalı çalışıyor, üç vardiya dönüyor.
Konumuza gelecek olursak; eşim gündüz vardiyasında olduğunda beraber 5te işten çıkıyoruz. Kaynanam her çıktığımızda önce ona uğrayıp orda yemek yiyip yukarı çıkmamızı istiyordu. Eve geldiğimizde salataya kadar hazırlamış bizi bekliyordu. Ama ben hep evimde yemek istedim. Bilmiyorum belki çekindiğimden belki kocamla baş başa olmak istediğimden. İşte biz bunu bu şekilde 2 ay kadar devam ettirdik. Ama geçen hafta kaynanam eşime bana çok sinirli olduğunu belirtmiş, kendi kendine bize küsmüş. İşten geldiğimde üçümüz oturduk konuştuk. Kendisi o bize geldiğinde benim ona surat astığımı ve eşimin gündüz vardiyalarında onu yemek için kullandığımı, hafta sonu ise yukarı çekilip onu aşağıya attığımızı söyledi. Halbuki hafta sonu bile çağırıyordum kendisini, bir çay bir kahve içmeye bile olsa. Bunları hep içinde biriktirmiş. Surat asmamım sebebi kaynanamla çok paylaşabileceğim bir şey yok. Canım sıkılıyor ve işten geliyorum uzanmak istiyorum ama o sürekli aşağıda olmamızı istiyor. Kendisini seviyordum elbet ama fazla samimi olmamaya gayret ediyordum. Çünkü ağzına ne gelse düşüncesi ne olsa söyleyebilen bir insan karakteri bu herkese bunu yapıyor. Zaten alıngan bir insanım bana yaparsa alınırım diye mesafeli olmaya gayret ediyordum işte. Bunların hepsini içinde biriktirmiş ve o akşam yüzümüze vurdu hepsini. Kış geldi soğuk benim evde kalın diye de sürekli söylerdi(mahallemizde doğalgaz yok, kendisi soba yakıyor biz elektrikli ısıtıcı yakıyoruz o yüzden) O böyle söyledikçe ben de eşimde ses etmezdik. Şimdi kış geldi diye muhtemelen bu sorunları çıkarttı onda kalmamamızı bile yüzümüze vurdu o akşam çünkü. İki gün ablam şehir dışında diye yeğenim bizimle kaldı. Onu bile kıskandı. 'x i aldınız yukarı beni aşağı attınız, bir yemeğe bile çağırmadın beni ben size ne yaptım, kaç akşamdır hep ağlıyorum, sen oğluma kaş göz yapıyorsun annene gitmeyelim diye, bana hep surat asıyorsun, kocana bu kadar tapma' vs şeyler söyledi. Şaştım kaldım. 'Ben eşimle de ayrı yemek istiyorum bazen bu benim hakkım değil mi ben kendime taban tencere aldım hevesle kullanmak için' dedim. Eşimde sağolsun beni savundu. Benim evim burası bu da karın ufoyu göstererek bu da sobam sana gelmicez sende kalmıcaz bunu anla dedi. Oda ağlayarak ben sizden bişey istemiyorum artık, gelmeyin zaten özlediğimden yaptım falan dedi gitti. Ben sinir krizi geçirdim çünkü kaynanamın ilk kez o yüzü ile karşılaştım. Ağlayarak beni evime götür anneme babama gitmek istiyorum dedim eşime. Oda hep yanımda olduğunu söyleyerek beni teselli etmeye çalıştı. Bu şekilde şeyler yaşadık işte. Tekken beni gördüğünde de bana çok pis olduğumu mutfaktaki el havlusu ile yeri sildiğimi(evi su bastığında sadece kurulamak için kulllanıp sonra yıkamaya atmıştım) evde donlarımı yerde bıraktığımı bunları görmek zorunda olmadığını söyledi. Don meselesi de ben işe gidiyorum sabah eşim uyuyordu eşimi cumaya kaldırmak için bizim anahtarımızla girmiş eve(anahtar eşim taşımadığı için portmantoda var) onu uyandırırken yatak odamda görmüş yani. Bende en son dayanamayarak 'burası benim evim benim düzenim çalışıyorum istediğim zaman toparlarım evimi dedim' kaynanamın biraz gelgitleri var. Sonra birden başka konu açmaya çalıştı sonra bizim sorunlarımızı halletmemiz lazım dedi benim kimse ile sorunum yok dedim gönderdim evden. O günden beri yani 3 gündür hiç ona uğramıyorum. Yediremiyorum yaşadıklarımı. Eşim destekçim gitme sorun yok diyor. Ama korkuyorum ilerde yüzüme vurulur diye.
Cümlenin başında beni en iyi tanıyan bile arkamda durmuyor demiştim. O kişi annem. O hissetti yaşananları ona anlattım ve bana kaynananla kal işte ne güzel yemeğin hazır olur sıcak evde olursun saygısızlık etme dedi. Belki de beni doldurmamak için yaptı ama yine de zoruma gitti..
Sizce ne yapmalıyım? Vicdan da yapıyorum kadını tek mi bırakıyorum diye. Ama benim psikolojimi bozuyor. Hakkını yiyemem çok yardımını da görmüşümdür. Ama evliliğimize alıştıkça böyle yapmaya başladı.. Sİzce ne yapmalıyım? Bu sorunlar oldukça ben ailemi özlemeye başladım. Evime gitmek istemiyorum..