Kayınvalide sorunu

Tavrınızı hiç değiştirmeyin, zamanla alışacak. 2 ayda pes edemezsiniz. Kendi düzeninizi kurun ve küsse de hasta da olsa taviz vermeyin. O eve kız aldığını sanmış, ayrı eviniz olduğunu anlaması zaman alacaktır. Eşiniz istediğin gibi yap diyorsa istediğiniz gibi yapın. İlerisini düşünmeyin pişman falan olmazsınız, çünkü kendi annenizin dediğini yaparsanız ileride kv sizin eve taşınıp alt kat kiraya verilirken bulursunuz. Kimsenin aklına uyup istediğiniz şeyden vazgeçmeyin
Çok haklısınız. işte bunu vicdanıma anlatmam gerekiyor..
 
Vicdanlık bir şey yok. Hayatın kanunu bu, evlenen evini düzenini ayırır
aynen öyle haklısınız. Şuan eşim bir şey demiyor arkamda. ama yeni evliyiz ilerde bana sorun yaparmı diye çok endişeleniyorum. Kaynanamın sürekli beni görümcemle kıyaslaması vs hiç takmazdım normalde ama bu olayardan sonra söylediği her söz laf sokma gibi algılıyorum.
 
aynen öyle en son söyledim zaten kv ye madem öyle otursaydın oğlunla hep evlendrimeseydin benim günahım neydi diye..
Hatasını kabul etti mi yoksa işine mi gelmedi? İnsanlar hatasını yüzüne vurunca pek kabul etmezler işlerine gelemez egolarına ağır gelir çünkü... Hemen cik konuları değiştirirler... Uzak mümkün olduğunca uzağa taşın...
 
aynen öyle haklısınız. Şuan eşim bir şey demiyor arkamda. ama yeni evliyiz ilerde bana sorun yaparmı diye çok endişeleniyorum. Kaynanamın sürekli beni görümcemle kıyaslaması vs hiç takmazdım normalde ama bu olayardan sonra söylediği her söz laf sokma gibi algılıyorum.
Kıyaslama olayı genelde seni kıskandıpındandır kıskanç insan kıyaslar ki öyle egosunu tatmin eder. Yani kendini bu şekilde rahatlatır. Bu bir rahatlama modeli....
 
kızına da çok şey yaşatmış ama kızı onun dilinden anlıyor hemen resti çekiyor karışmaya başladığında. ama ben nasıl yapıcam bunu böyle bir insan değilimki. evet normal hayatımda da hep ince düşünceli birisiyim, çok zorlanıyorum. 27 yaşındayım bu arada.
Psikoloğa git ben gittim ve sınırı çizmeyi öğrendim öyle bir rest çektim ki benim evime yıllarca adım bile atamadı hiç kimse.....
 
Hatasını kabul etti mi yoksa işine mi gelmedi? İnsanlar hatasını yüzüne vurunca pek kabul etmezler işlerine gelemez egolarına ağır gelir çünkü... Hemen cik konuları değiştirirler... Uzak mümkün olduğunca uzağa taşın...
hatasını kabul edecek bi insan değil ki. KArşısında ağladığımda bile bende çok ağladım diyip umursamayan insan. Gerçekten bu kadar düşüncesiz olabileceğini düşümmemiştim. O kadar düşkünki oğluna bize geldiğinde vs kaç yaşında eşim hala öper ayaklarını okşar. bak bunları normalde takan bi insan değilim elbette sevsin oğlunu bana ne zararı olabilir. Ama bu olaylardan sonra anlıyorum, hepsi bana inat şeylerdi belki de.
Eşimden ve görümcemden yana şanslıyım. Onlar yanımdalar ve bu olayalrda hep beni savundular. Allah razı olsun. Şimdi mesela anneleri ile normal olmaları zoruma gidiyor, ben onca şey yaşadım nasıl normale dönerler diyorum. Ama neticede anneleri ne bekleyeceğim ki tabiki normale dönecekler.
 
Psikoloğa git ben gittim ve sınırı çizmeyi öğrendim öyle bir rest çektim ki benim evime yıllarca adım bile atamadı hiç kimse.....
Psikoloğu bilmem ama içimden geçen her eşyi kaynanama söylediğimde gerçekten rahatladım. dün bir konu açtım ordan okuyabilirsiniz. Nankörsün bile dedim. Bu da bir rahatlama yöntemi..
 
hatasını kabul edecek bi insan değil ki. KArşısında ağladığımda bile bende çok ağladım diyip umursamayan insan. Gerçekten bu kadar düşüncesiz olabileceğini düşümmemiştim. O kadar düşkünki oğluna bize geldiğinde vs kaç yaşında eşim hala öper ayaklarını okşar. bak bunları normalde takan bi insan değilim elbette sevsin oğlunu bana ne zararı olabilir. Ama bu olaylardan sonra anlıyorum, hepsi bana inat şeylerdi belki de.
Eşimden ve görümcemden yana şanslıyım. Onlar yanımdalar ve bu olayalrda hep beni savundular. Allah razı olsun. Şimdi mesela anneleri ile normal olmaları zoruma gidiyor, ben onca şey yaşadım nasıl normale dönerler diyorum. Ama neticede anneleri ne bekleyeceğim ki tabiki normale dönecekler.
Onlar evlat, normale dönmek zorundalar. Hallerinden memnun olduklarını sanmıyorum. Bak benim annem de senin kv gibi ayarı kaçık bir insan. Mecburen normalmiş gibi idare etmeye çalışıyoruz, başka çaremiz yok, el değil elini eteğini çekemiyorsun. Böyle kabullen onları, kv ile mesafeni koru, asla yüz göz olma ama çocuklarının yanında da uç yorumlar yapma, öfkeni belli etme. Onlar evlat kendileri laf söyler ama sen ağır bir şey söylersen zorlarına gidebilir. Hazır arkandalarken bunu iyi değerlendir
 
Onlar evlat, normale dönmek zorundalar. Hallerinden memnun olduklarını sanmıyorum. Bak benim annem de senin kv gibi ayarı kaçık bir insan. Mecburen normalmiş gibi idare etmeye çalışıyoruz, başka çaremiz yok, el değil elini eteğini çekemiyorsun. Böyle kabullen onları, kv ile mesafeni koru, asla yüz göz olma ama çocuklarının yanında da uç yorumlar yapma, öfkeni belli etme. Onlar evlat kendileri laf söyler ama sen ağır bir şey söylersen zorlarına gidebilir. Hazır arkandalarken bunu iyi değerlendir
haklısın. artık eşime hiç bir yorum yapmayacağım kv ile alakalı. geçen görümcemde sordu moralin bozuk yine annem mi bir şey yaptı diye yok dedim ona da anlatmadım. halbuki gene sinirimi bozmuştu. artık anlatmayacağım. şuan belki arkamdalar ama bu konuyu gereğinden fazla uzatırsam eğer haksız duruma düşebilirim. atık kendimi toparlayıp evime alışmam gerekiyor. çok zorlanıyorum çok özlüyorum ailemi ama eşim için toparlanmam lazım
 
hatasını kabul edecek bi insan değil ki. KArşısında ağladığımda bile bende çok ağladım diyip umursamayan insan. Gerçekten bu kadar düşüncesiz olabileceğini düşümmemiştim. O kadar düşkünki oğluna bize geldiğinde vs kaç yaşında eşim hala öper ayaklarını okşar. bak bunları normalde takan bi insan değilim elbette sevsin oğlunu bana ne zararı olabilir. Ama bu olaylardan sonra anlıyorum, hepsi bana inat şeylerdi belki de.
Eşimden ve görümcemden yana şanslıyım. Onlar yanımdalar ve bu olayalrda hep beni savundular. Allah razı olsun. Şimdi mesela anneleri ile normal olmaları zoruma gidiyor, ben onca şey yaşadım nasıl normale dönerler diyorum. Ama neticede anneleri ne bekleyeceğim ki tabiki normale dönecekler.
Bildiğin bencil kadın yuh bunların karşısında sakin ağlama bir daha sevindirme egosunu tatmin olur içinden ağlasın oh olsun falan der sevindirme bu kadını.
Bunlara yapılacak en güzel cevap dediklerini hiç ciddiye almamak.
Tmm deyip bildiğini okumak.
Üstüne gelirler sende cevabını anons yapıştırmak....
Yok artık annesinin ayaklarını öpmesi normal değil tamam doğurmuş olabilir de oğlunu bana mı doğurdu kendi tercih etti Allah nasip etti oğlunun sahibi değil...
 
haklısın. artık eşime hiç bir yorum yapmayacağım kv ile alakalı. geçen görümcemde sordu moralin bozuk yine annem mi bir şey yaptı diye yok dedim ona da anlatmadım. halbuki gene sinirimi bozmuştu. artık anlatmayacağım. şuan belki arkamdalar ama bu konuyu gereğinden fazla uzatırsam eğer haksız duruma düşebilirim. atık kendimi toparlayıp evime alışmam gerekiyor. çok zorlanıyorum çok özlüyorum ailemi ama eşim için toparlanmam lazım
Hah işte doğru yoldasın işte eşin için değil kendin için toparlanmak zorundasın. Konu uzayınca sıkıntı oluyor kendimden biliyorum. Bu kadın bencil bu kadından bütün beklentilerini minimuma indir....
 
Hah işte doğru yoldasın işte eşin için değil kendin için toparlanmak zorundasın. Konu uzayınca sıkıntı oluyor kendimden biliyorum. Bu kadın bencil bu kadından bütün beklentilerini minimuma indir....
Öyle tabi ki. Kim isterki her eve geldiğinde ağlayan mutsuz bir eş görmeyi. Ablam hep bana der koca kadını sağ sever diye gerçekten doğru. Zaten annesi tarafından yeterince üzüldü bende öyle yaparsam daha da üzülecek. Zaten bu olaylarda en çok onu üzdüğüm için pişmanlık yaşadım neden bu kadar büyüttüm diye, ama ilk kez karşılaştığım şeylerdi. Düşünüyorum da şimdi gerçekten çok yıprattım kendimi. Şükür ki eşimden yana değildi problemlerim. Kim olursa olsun kapıyı kapadığımda eşimle başbaşa kalıyoruz. Her sorun dışarda kalıyor. Bu büyük bir nimet. Allah eşinden yana problem yaşayanların yardımcısı olsun. Bir arkadaşım var o kadar sorun yaşıyor ki, babası vefat etti baba evine de gidemiyor. Ne abisi sahip çıkıyor ne bir şey. O durumda da olabilirdim..
 
"Bla bla bla blaa ühhhüüü olsun oglum,olsun siz iyi olun da katlanirız napalım ühüü" ya kaynanalar bir kere de su replikleri değiştirin be hep ayni laflar söylerler söylerler zehrini akıtınca da masumcuk oluverirler.Dur eşin sana söylemeden ben söyleyeyim 3 günden beri tansiyonu çıkıyordur kayinvalidenin hatta bayılıp hastanelik olabilir hiç şasırma.
Bir de ustune tansiyonlari bir 8383838'e cikar ve bayginlik veya beyin kanamasi gecirirler.
 
Öyle tabi ki. Kim isterki her eve geldiğinde ağlayan mutsuz bir eş görmeyi. Ablam hep bana der koca kadını sağ sever diye gerçekten doğru. Zaten annesi tarafından yeterince üzüldü bende öyle yaparsam daha da üzülecek. Zaten bu olaylarda en çok onu üzdüğüm için pişmanlık yaşadım neden bu kadar büyüttüm diye, ama ilk kez karşılaştığım şeylerdi. Düşünüyorum da şimdi gerçekten çok yıprattım kendimi. Şükür ki eşimden yana değildi problemlerim. Kim olursa olsun kapıyı kapadığımda eşimle başbaşa kalıyoruz. Her sorun dışarda kalıyor. Bu büyük bir nimet. Allah eşinden yana problem yaşayanların yardımcısı olsun. Bir arkadaşım var o kadar sorun yaşıyor ki, babası vefat etti baba evine de gidemiyor. Ne abisi sahip çıkıyor ne bir şey. O durumda da olabilirdim..
Haklısın da kendini de yüklenme. Bende yıprandım sen 2 aylık evliyken ben 7 yıldır yıprattım sen yine çabuk toparlıyosun. Benim yaptığımı yapma ilk defa yaşıyorsun tecrübesizsin düşün ben kafamda çözemedim için bu 2. psikologa gidişim. Ki benim eşimde hep benim arkamdaydı. Tek fark eşim annesinin üzülmesini zerre umursamaz kendine çok değer verir. Ne ağlamasına ne şikayetine banane sorunu kendi çözsün der geçer....
Yok asıl ben kendimi neden yıprattım likendime haksızlık ettim diye düşün ben.
Eşimde sürekli gözü yaşlı ve gergin bir insan gördü. Ama ben psikolojik tedavi den sonra ben neden kendime haksızlık ettim diye sorguluyorum... Eşimi üzdüm evet ama en büyük haksızlığı kendime yaptım. Sürekli kıskanç ve bencil bir insan onun laf sokmalarının biteceğini neden bekledim diye düşündüm...
 
Haklısın da kendini de yüklenme. Bende yıprandım sen 2 aylık evliyken ben 7 yıldır yıprattım sen yine çabuk toparlıyosun. Benim yaptığımı yapma ilk defa yaşıyorsun tecrübesizsin düşün ben kafamda çözemedim için bu 2. psikologa gidişim. Ki benim eşimde hep benim arkamdaydı. Tek fark eşim annesinin üzülmesini zerre umursamaz kendine çok değer verir. Ne ağlamasına ne şikayetine banane sorunu kendi çözsün der geçer....
Yok asıl ben kendimi neden yıprattım likendime haksızlık ettim diye düşün ben.
Eşimde sürekli gözü yaşlı ve gergin bir insan gördü. Ama ben psikolojik tedavi den sonra ben neden kendime haksızlık ettim diye sorguluyorum... Eşimi üzdüm evet ama en büyük haksızlığı kendime yaptım. Sürekli kıskanç ve bencil bir insan onun laf sokmalarının biteceğini neden bekledim diye düşündüm...
siz ne sorunlar yaşadınız? eşinizin arkanızda olmasına sevindim. bu çok önemli.
Haklısınız kendimi de düşünmem gerekiyor, bu süreçte 4 kilo birden verdim o kadar taktım kafama saçlarımda beyazlarım çoğaldı o derece. Kimisine basit gelir bu konular ama çok fazla etkilendim.. Dediğiniz gibi eşim için kendimi toparlamam lazım evet ama kendimi de düşünmem lazım Toparlanmam en çok bana iyi gelecek..
 
Bir de şu aile özlemimi aşabilsem keşke, o kadar özlüyorum ki onları, aynı mahalledeyiz ama bekarki hayatımı özlüyorum sanırım. onların kanatları altında olmayı. ah babam bilse o zamanlar neler çektiğimi çeker alırdı beni burdan
 
Merhabalar. Aranıza yeni katıldım. Artık dertleşeceğim yabancı insanlar istiyorum sanırım hayatımda. Çünkü beni en iyi tanıyan insan bile arkamda durmuyor.. Bana da bir akıl verin..
Ben yeni evliyim. 2 aylık. Eşimle 2 yıllık birlikteliğin ardından severek evlendim. Çok seviyorum, çok düşkünüm kendisine. Kayınvalidem altta biz üstte oturuyoruz. Kayınpederim vefat etmiş yıllar önce, kayınvalidem tek yaşıyor. Bir de görümcem var oda evli aynı ilçedeyiz. Çalışıyorum ben 8-5. Eşimde vardiyalı çalışıyor, üç vardiya dönüyor.
Konumuza gelecek olursak; eşim gündüz vardiyasında olduğunda beraber 5te işten çıkıyoruz. Kaynanam her çıktığımızda önce ona uğrayıp orda yemek yiyip yukarı çıkmamızı istiyordu. Eve geldiğimizde salataya kadar hazırlamış bizi bekliyordu. Ama ben hep evimde yemek istedim. Bilmiyorum belki çekindiğimden belki kocamla baş başa olmak istediğimden. İşte biz bunu bu şekilde 2 ay kadar devam ettirdik. Ama geçen hafta kaynanam eşime bana çok sinirli olduğunu belirtmiş, kendi kendine bize küsmüş. İşten geldiğimde üçümüz oturduk konuştuk. Kendisi o bize geldiğinde benim ona surat astığımı ve eşimin gündüz vardiyalarında onu yemek için kullandığımı, hafta sonu ise yukarı çekilip onu aşağıya attığımızı söyledi. Halbuki hafta sonu bile çağırıyordum kendisini, bir çay bir kahve içmeye bile olsa. Bunları hep içinde biriktirmiş. Surat asmamım sebebi kaynanamla çok paylaşabileceğim bir şey yok. Canım sıkılıyor ve işten geliyorum uzanmak istiyorum ama o sürekli aşağıda olmamızı istiyor. Kendisini seviyordum elbet ama fazla samimi olmamaya gayret ediyordum. Çünkü ağzına ne gelse düşüncesi ne olsa söyleyebilen bir insan karakteri bu herkese bunu yapıyor. Zaten alıngan bir insanım bana yaparsa alınırım diye mesafeli olmaya gayret ediyordum işte. Bunların hepsini içinde biriktirmiş ve o akşam yüzümüze vurdu hepsini. Kış geldi soğuk benim evde kalın diye de sürekli söylerdi(mahallemizde doğalgaz yok, kendisi soba yakıyor biz elektrikli ısıtıcı yakıyoruz o yüzden) O böyle söyledikçe ben de eşimde ses etmezdik. Şimdi kış geldi diye muhtemelen bu sorunları çıkarttı onda kalmamamızı bile yüzümüze vurdu o akşam çünkü. İki gün ablam şehir dışında diye yeğenim bizimle kaldı. Onu bile kıskandı. 'x i aldınız yukarı beni aşağı attınız, bir yemeğe bile çağırmadın beni ben size ne yaptım, kaç akşamdır hep ağlıyorum, sen oğluma kaş göz yapıyorsun annene gitmeyelim diye, bana hep surat asıyorsun, kocana bu kadar tapma' vs şeyler söyledi. Şaştım kaldım. 'Ben eşimle de ayrı yemek istiyorum bazen bu benim hakkım değil mi ben kendime taban tencere aldım hevesle kullanmak için' dedim. Eşimde sağolsun beni savundu. Benim evim burası bu da karın ufoyu göstererek bu da sobam sana gelmicez sende kalmıcaz bunu anla dedi. Oda ağlayarak ben sizden bişey istemiyorum artık, gelmeyin zaten özlediğimden yaptım falan dedi gitti. Ben sinir krizi geçirdim çünkü kaynanamın ilk kez o yüzü ile karşılaştım. Ağlayarak beni evime götür anneme babama gitmek istiyorum dedim eşime. Oda hep yanımda olduğunu söyleyerek beni teselli etmeye çalıştı. Bu şekilde şeyler yaşadık işte. Tekken beni gördüğünde de bana çok pis olduğumu mutfaktaki el havlusu ile yeri sildiğimi(evi su bastığında sadece kurulamak için kulllanıp sonra yıkamaya atmıştım) evde donlarımı yerde bıraktığımı bunları görmek zorunda olmadığını söyledi. Don meselesi de ben işe gidiyorum sabah eşim uyuyordu eşimi cumaya kaldırmak için bizim anahtarımızla girmiş eve(anahtar eşim taşımadığı için portmantoda var) onu uyandırırken yatak odamda görmüş yani. Bende en son dayanamayarak 'burası benim evim benim düzenim çalışıyorum istediğim zaman toparlarım evimi dedim' kaynanamın biraz gelgitleri var. Sonra birden başka konu açmaya çalıştı sonra bizim sorunlarımızı halletmemiz lazım dedi benim kimse ile sorunum yok dedim gönderdim evden. O günden beri yani 3 gündür hiç ona uğramıyorum. Yediremiyorum yaşadıklarımı. Eşim destekçim gitme sorun yok diyor. Ama korkuyorum ilerde yüzüme vurulur diye.
Cümlenin başında beni en iyi tanıyan bile arkamda durmuyor demiştim. O kişi annem. O hissetti yaşananları ona anlattım ve bana kaynananla kal işte ne güzel yemeğin hazır olur sıcak evde olursun saygısızlık etme dedi. Belki de beni doldurmamak için yaptı ama yine de zoruma gitti..
Sizce ne yapmalıyım? Vicdan da yapıyorum kadını tek mi bırakıyorum diye. Ama benim psikolojimi bozuyor. Hakkını yiyemem çok yardımını da görmüşümdür. Ama evliliğimize alıştıkça böyle yapmaya başladı.. Sİzce ne yapmalıyım? Bu sorunlar oldukça ben ailemi özlemeye başladım. Evime gitmek istemiyorum..
2 aylık evlilikte bu kadar müdahale şaka olsaydı keşke. Sizin vicdan yapacağınız bi şey yok. Evinizde yemek istemeniz de normal. Hele bir de kalma mevzusu çok rahatsız edici. Tabiki de evinizde kalacaksınız. 2 ayda insan evliliğe evine tam alışamadan bir de kayınvalidenin istekleri üzerine yaşanmaz. Birde evinize anahtarla girip, yatak odanıza girmesi çok saygısızca. Mesafenizi koruyun. Çıkabiliyosanız başka eve çıkın.
 
siz ne sorunlar yaşadınız? eşinizin arkanızda olmasına sevindim. bu çok önemli.
Haklısınız kendimi de düşünmem gerekiyor, bu süreçte 4 kilo birden verdim o kadar taktım kafama saçlarımda beyazlarım çoğaldı o derece. Kimisine basit gelir bu konular ama çok fazla etkilendim.. Dediğiniz gibi eşim için kendimi toparlamam lazım evet ama kendimi de düşünmem lazım Toparlanmam en çok bana iyi gelecek..
Ben uzağa evlendim. Kaynanam o kadar kıskanç ve fesat ki her yaptığım her şeyi eleştirdi temizlik den tut da yemeğime giydiğim kıyafet den çalıştığım işe kadar. Eşimin sürekli beni övmesi den rahatsız oldu. Sadece kaynana değil kayınpeder kaynım hepsi bana yüklendi eşim gülçin ne derse o bütün Kararları o verir dedikçe kudurdular. Yönetmeye her şeye karışmaya ve laf sokmaları imaları hiç bitmedi.... Önce eşim konuştu yapmayın bak. Diye tmm deyip devam ettiler sonra ben gittim kibar şekilde uyardım sonra ara ara uyardım en sonunda kıyamet kopardım....
Sonra psikolojik destek aldım şimdi çok çok iyiyim....
Sınırlarımı çizmeyi öğrendim... Şu anda artık sınru çizmeye bile gerek yok ciddiye bile almıyorum.
İnsanların huyu davranış şekilleri değişmez. Bunu kabul ettim.
Ve Hayat benim sorumluluk benim diyerek kendime değer vermeyi öğrendim...
 
X