kayınvalide ile bir yeme içmeden kurtulmak için tavsiye:)

Valla ben böyle konularda kaynana tayfasını değil gelinleri haksız buluyorum.

Alt üst oturmayı kabul ediyorsun.
Yeme içme biri kabul ediyorsun.
Adam ailesinin sen olduğunu idrak etmediği halde çocuk yapıyorsun.
Sonra e ben evimde yemek içmek istiyorum hakkım değil mi?

Valla şu koşullarda hakkın falan değil.

Baştan nasıl olsa düzeltirim diye yola çıkıyorsunuz, baltayı taşa vurunca benim de hakkım. Yoo baştan feragat ettin sen o haktan.

Valla hamilesin de, bir şey yapabileceğini düşünmüyorum. Mecbursun yani. Bari kaynananla falan aranı bozma suyuna git.
 
malesef açık konuşacağım

anasından babasından ayrı yemek yiyince annesini kıracağını ve hayırsız evlat olacağını düşünen ve ailemi istemiyorsun diyerek sizi boşamaya kalkan bir koca ile bi b.k yapamazsınız
adam sizi annemin evine geç gitme diye uyarıyormuş birde , erken gidip de ne yapacaksınız ? anasına ev işlerinde yarenlik etmenizi bekliyor

ha bunları yazmasaydınız derdim ki çözüm basit ; '' ben beraber yemek istemiyorum, evimde yemek yiyeceğim , nokta bu kadar basit,
ama işte dediğim gibi malesef zor
 
Bunlar baştan konuşulmuyo mu
Bi de bu anacı erkekler başta belli etmiyo mu kendini
Evli değilim tavsiye veremem merakımdan soruyorum
Koloni halinde yaşam olmaz ya çok zor
Bazi erkekler anaci aileci olmuyor ayda 1 tel de arayip soruyorlar birbirlerini.

Gel gor ki ne zaman nisan yapilirsa o erkek kiymete biner. Sonrasini ayarlamak konusunda bence kadina daha cok is dusuyor.
 
Merhaba arkadaşlar, gene bi soru sorup tavsiye almak icin karşınızdayim :)

Şimdi biz evleneli 9 ay oldu.4 aylikta hamileyim. Severek evlendik. Kayinvalidelerle altlı üstlü oturuyoruz ama yeme içme bir sabah akşam ordayim. Akşam eşim geliyo yemek yiyip direk evimize geliyoruz.

Ben ne kadar iyi olursam kayınvalidemlerde okadar iyi . bi sorun yok şimdilik. Sadece iki görümcemle anlaşamıyorum pek. Esimde farkında.

Bundan 5-6 ay önce çok sorunlarımız da oldu boşanmaya kalktı eşim ailemi istemiyosun diyerek. :KK43:

Ya şimdi kızlar, eşim annesini çok seviyor. Onu hiç kırmak istemiyor. (Bazen bana gunduz ev isimi yaptigimda cok gec cikma yukari fln der ) Bense artık bu durumdan sıkıldm kendi evimde oturmak istiyorum. Ama bu çok zor. Cunku gerçekten esim çok bağlı.(Tabi yemek konusunda, bebek bakma konusunda hiç tecrübem yok ama hallederiz bi şekilde:) . eşime bi kere ağız ucuyla lafını ettim. Borçlarımizi bahane etti sonra gözünün içine bakınca 'geçim derdi felan da değil ben annemi kiramiyorum' dedi. Dediğim gibi bi defasında boşanmaya kalktik ailesini istemediğimi düşündüğü için. Ama benimde biraz hatam vardı orda. Saygısızlık söz konusu olmustu :s

Şimdi sormak istediğim ben eşime karşı nasıl bi yol izlemeliyim? Nasıl bi konuşma yapmalıyım. Kendi evimizde yiyip içmek için. Ağzım hiç laf yapmıyor maalesef. Sonu kavgayla bitiyor genelde. Bunu asla istemiyorum kavgayla biterse bidaha asla konusunu acamam, :KK43: genelde msjla yazarım birsey olduğu zaman çünkü yuzyuze direk tartisiyoruz yada ben konuya giremiyorumm bile :) ya yerimde olsanız ne yaparsınız? Acaba çocuğum doğup biraz büyüdükten sonra daha mı iyi olur. Yoksa geç kalmadan bu işi halletmeli miyim? Uzun oldu ama akıla ihtiyacım var:)

boşanmaya kalkıp snr zaman gecmeden eşinizden hamile mi kaldınız
hem sartlardan memnun değilsiniz hem de hemen cocuk peşine düşmussunüz.
evliliğinizi bi oturtsaydınız keske once
bastan düzenı kurmussunuz sonradan ayırmanız cok zor
 
Hepsinde de konuşuluyor.
Gelinler de kabul edip sonra yan çiziyorlar.
Baştan kabul etmezlerse iş bozulur çünkü.

Ben özgürlüğüme ciddi düşkünüm yani böyle anasınıfı çocuğu gibi muamele beni çileden çıkarır mesela
Ondan şaşırıyorum ya
 
Ben özgürlüğüme ciddi düşkünüm yani böyle anasınıfı çocuğu gibi muamele beni çileden çıkarır mesela
Ondan şaşırıyorum ya

Zaten... Eşim bana böyle şartlar sunsa, başlarım aşkına sevgine der ayrılırdım. Bugün olsun yine ayrılırım hayat kuruyoruz ailene bilmem kaçıncı kardeş değilim.

Hadi velev ki katakulli yaptılar konuşulmadı bunlar. Baştan önlemini al, aylar sonra sıkılınca değil.

Hep diyorum. Evlendikten sonra kimse ana babasını atsın demiyorum ama senin birincil ailen kocan, kocanınki de sensin. Ötesi yok. Bu bilinç de imza atınca erişilmiyor varsa var yoksa yok. Ona göre evlen sende :KK70:

Önceki mesajı editlemiyim buraya peşin yazayım. Abin kardeşim falan yok, doğacak çocuğum bile erkek değil. Erkek ailesi savunuculuğu değil mesele.
 
Ben de 2010 ekim ayında yaptığım ilk evliliğimde altlı üstlü oturuyordum. O zaman 26 yaşındaydım üni.den mezun olup evlenmiştim. Bu kayınvalide ve gelin olaylarını pek bilmiyordum. Toydum. Bizim ailede böyle şeyler yaşanmadı. Söz, nişan, düğün arası da kısa sürmüştü. Evlendiğim gün sudan çıkmış balığa döndüm. 1 yıl boyunca kayınpeder ve kayınvalidenin 'bize gel, siz iki kişisiniz ev pislenmez bizim evi temizle, yemek yiyelim, kahvaltıya gel' kocan burda neden gelmiyorsun' camdan bir yere gittiğimi gördüklerinde 'nereye gidiyorsun?' Diye sormaları vs.. ben boğulmuştum, eşim de nuh dedi peygamber demedi. Ailem arkamda değildi bunu biliyor ve onun kurallarına göre davranmamı istiyordu, bana muhtaç, başka şekilde yaşayamaz diye düşünüyordu. Özelde çalışıyordum maaşım 2010 da 750 liraydı. O pra bana yetmezdi kpss ye çalışmaya başladım. Ama bir gün kitaplarımı yırttı, bir gün teyzesi geldi 'gelinlikle giren kefenle çıkar evden, kocan dövmüyor ne diye boşanacaksınız' diye akıllar verdi. 2012 başı işten çıkarıldım. Evde oturup sınava çalışmaya devam ettim. Bu arada evde sürekli kavga dövüş. Uzaktık, ayrı yatakta yatıyorduk.birbirimizden soğumuştuk, beni kapının önüne koyacak dedim inek gibi çalışmaya başladım. Kahvaltı ve yemek saatlerinde ara veriyordum çünkü kurtulmam lazımdı. 2012 eylülde atandım. Tabi ben atanmadan 1 ay önce boşandık. Resmen sokakta kalmayı göze aldım. Çünkü biliyordum ki sınavı kazanacağım ve eski eşim ayda 3000 lira geliri olan birini bırakmak istemeyecek, sahte bir sevgi göstererek peşimi bırakmayacaktı. Zaten ondan midem bulanıyordu artık. Planladım, risk aldım, Anlaşmalı olarak boşandık. Anlaşma da şöyle: altınlar, ev eşyaları her şey onda kaldı. En son gün parmağımdaki yüzüğü bile aldı. Ki ben onla 1 ay geçineceğime güvneiyordum. Yani beş parasız kaldım. Sağdan soldan arkadaşlardan, sonra ödemek üzere borç aldım. Sınavı kazanamaycağımı ona özürlerle geri döneceğimi düşünüyordu eski eşim. Beni muhtaç hale düşürdü. Bu düşüncesinden hiç vazgeçmedi. Bir valize kitaplarımı, bir valize alabildiği kadar kıyafet koyup çıktım evden, 1 ay Arkadaşımda kaldım. Sağolsun ondan hayatımı kurtardı resmen. Atandım, şehir değiştirdim, İşe başladım, kendi kararlarımı tekrar kendim vermeye başladım. özgürlük öyle güzeldi ki. Beni aramıyordu, kurtulmuştum ondan. Ama öyle değilmiş. Benden sonra aileme gitmiş yalvarmış çok pişmanım diye. Onlar da git bir çiçek al özür dile sevicira bize de kızgın bizi dinlemez demişler. Bana sonradan söylediler. İnterttwn çalıştığım yeri bulup çıkışıma geldi bir gün yüzük ve çiçekle, ağladı, zırladı. Dellenip bana zarar vermesin diye kibar kibar uğurladım. Sömestr da evimin önüne geldi kendimi de seni de öldürücem diye öldür de kurtulayım dedim. Ağladı sokağın ortasında tehdit etti baktı kararım kesin, bir daha da ne aradı ne sordu ne zırladı. Yani bacım, senin şu hikayeni okuyunca kendiminki geldi yine aklıma içim daraldı. Bu oğullarına aşık anneler, annesinden kopamayan oğullar bu ülkenin kültürü ne yazık ki. Ve bunu da yapanlar kocasından yeterli ilgiyi göremeyen kadınların, hayatındaki tek erkeğe, oğluna sarılması. O ilgi açlığını oğluyla kapatması... Geçen yıl ikinci evliliğimi yaptım, pamuk gibi bir adamla hem de, şimdi tosun gibi bir evlat bekliyoruz. 32 yaşındayım, eşim 35 hayatın verdiği olgunluğumuz, maddi olarak ana babaya bağlı olmayışımız, sanırım gerçek aileyi şimdi kurdum. Evlilikten titreyerek kaçardım ama ne kadar güzel bir şeymiş sonradan anladım. Kendin için ızdıraba çevirme evliliği, onun ailesi için yaşama. üzgünüm ki eşin kararlarından dönmeyecek. Değişmeyecek. Çocuk yapmadan olanağın varsa ayrıl o anasının kuzusundan. Eğer devam edeceksen, seviyorum diyorsan da kendi ailenin arkanda olmasını dilerim. Onlar bastırsın ayrı eve çıkmanız için. Çünkü görüyorum ki ona sıkıntılarını dile getirmene bile ambargo uyguluyor eşin. Ne diyim içim daraldı. Şansın bol olsun.
 
Ben özgürlüğüme ciddi düşkünüm yani böyle anasınıfı çocuğu gibi muamele beni çileden çıkarır mesela
Ondan şaşırıyorum ya
Merak etme. Pasifler boyle oluyo. Baksana ayni yatakta yatip seks yaptigi adama bile agzini acip tek kelime edemiyo. Cunku koca, cunku erkek. Ama adam daha evini gecindiremiyo 1000tl mutfak masrafi cikacak diye akli gidiyo. Anasi laf edecek diye ödü kopuyo. Hanim kizimiz da butun bu mutluluklarin uzerine hamile.
 
Cocuj dogunca hiç yapamazsın. O zaman torun özledik diye daha çok cagrirlar. Akşama kada otur kendi evinde işlerini yapma bahanesiyle esin gelince olmadı gidin yemeğinizi yiyip dönün. Esin yokken niye gidiyorsun ki hergün ?
 
Moralini bozmak istemem ama çok geç kalmışsın
Baştan kabul etmeseydin keşke
Baktın olmuyo en son rest cekecektin ki bunu eşin yapmış boşanmaya kalkarak gayette başarılı olmuş
Eşin ancak kv nin sözüyle yemegini ayırırdı ki bu imkansiz çocuğun olacak kv sanmıyorumki yemeği ayırmak istesin çocukla çok beraber olmak isteyeceklerdir senin kadar belki senden fazla sahiplenecekler( eşin annemi kıramıyorum dediğine göre annesi yemek ayırma konusunda ve başka şeylerde baskın)
Eşine duygusal yaklaşsanda ancak bi kaç gece ayrı yersiniz dönüp dolaşıp yukarıya çıkarsınız
Tek çare başka yere taşınmak ne yazık ki
 
Ben de 2010 ekim ayında yaptığım ilk evliliğimde altlı üstlü oturuyordum. O zaman 26 yaşındaydım üni.den mezun olup evlenmiştim. Bu kayınvalide ve gelin olaylarını pek bilmiyordum. Toydum. Bizim ailede böyle şeyler yaşanmadı. Söz, nişan, düğün arası da kısa sürmüştü. Evlendiğim gün sudan çıkmış balığa döndüm. 1 yıl boyunca kayınpeder ve kayınvalidenin 'bize gel, siz iki kişisiniz ev pislenmez bizim evi temizle, yemek yiyelim, kahvaltıya gel' kocan burda neden gelmiyorsun' camdan bir yere gittiğimi gördüklerinde 'nereye gidiyorsun?' Diye sormaları vs.. ben boğulmuştum, eşim de nuh dedi peygamber demedi. Ailem arkamda değildi bunu biliyor ve onun kurallarına göre davranmamı istiyordu, bana muhtaç, başka şekilde yaşayamaz diye düşünüyordu. Özelde çalışıyordum maaşım 2010 da 750 liraydı. O pra bana yetmezdi kpss ye çalışmaya başladım. Ama bir gün kitaplarımı yırttı, bir gün teyzesi geldi 'gelinlikle giren kefenle çıkar evden, kocan dövmüyor ne diye boşanacaksınız' diye akıllar verdi. 2012 başı işten çıkarıldım. Evde oturup sınava çalışmaya devam ettim. Bu arada evde sürekli kavga dövüş. Uzaktık, ayrı yatakta yatıyorduk.birbirimizden soğumuştuk, beni kapının önüne koyacak dedim inek gibi çalışmaya başladım. Kahvaltı ve yemek saatlerinde ara veriyordum çünkü kurtulmam lazımdı. 2012 eylülde atandım. Tabi ben atanmadan 1 ay önce boşandık. Resmen sokakta kalmayı göze aldım. Çünkü biliyordum ki sınavı kazanacağım ve eski eşim ayda 3000 lira geliri olan birini bırakmak istemeyecek, sahte bir sevgi göstererek peşimi bırakmayacaktı. Zaten ondan midem bulanıyordu artık. Planladım, risk aldım, Anlaşmalı olarak boşandık. Anlaşma da şöyle: altınlar, ev eşyaları her şey onda kaldı. En son gün parmağımdaki yüzüğü bile aldı. Ki ben onla 1 ay geçineceğime güvneiyordum. Yani beş parasız kaldım. Sağdan soldan arkadaşlardan, sonra ödemek üzere borç aldım. Sınavı kazanamaycağımı ona özürlerle geri döneceğimi düşünüyordu eski eşim. Beni muhtaç hale düşürdü. Bu düşüncesinden hiç vazgeçmedi. Bir valize kitaplarımı, bir valize alabildiği kadar kıyafet koyup çıktım evden, 1 ay Arkadaşımda kaldım. Sağolsun ondan hayatımı kurtardı resmen. Atandım, şehir değiştirdim, İşe başladım, kendi kararlarımı tekrar kendim vermeye başladım. özgürlük öyle güzeldi ki. Beni aramıyordu, kurtulmuştum ondan. Ama öyle değilmiş. Benden sonra aileme gitmiş yalvarmış çok pişmanım diye. Onlar da git bir çiçek al özür dile sevicira bize de kızgın bizi dinlemez demişler. Bana sonradan söylediler. İnterttwn çalıştığım yeri bulup çıkışıma geldi bir gün yüzük ve çiçekle, ağladı, zırladı. Dellenip bana zarar vermesin diye kibar kibar uğurladım. Sömestr da evimin önüne geldi kendimi de seni de öldürücem diye öldür de kurtulayım dedim. Ağladı sokağın ortasında tehdit etti baktı kararım kesin, bir daha da ne aradı ne sordu ne zırladı. Yani bacım, senin şu hikayeni okuyunca kendiminki geldi yine aklıma içim daraldı. Bu oğullarına aşık anneler, annesinden kopamayan oğullar bu ülkenin kültürü ne yazık ki. Ve bunu da yapanlar kocasından yeterli ilgiyi göremeyen kadınların, hayatındaki tek erkeğe, oğluna sarılması. O ilgi açlığını oğluyla kapatması... Geçen yıl ikinci evliliğimi yaptım, pamuk gibi bir adamla hem de, şimdi tosun gibi bir evlat bekliyoruz. 32 yaşındayım, eşim 35 hayatın verdiği olgunluğumuz, maddi olarak ana babaya bağlı olmayışımız, sanırım gerçek aileyi şimdi kurdum. Evlilikten titreyerek kaçardım ama ne kadar güzel bir şeymiş sonradan anladım. Kendin için ızdıraba çevirme evliliği, onun ailesi için yaşama. üzgünüm ki eşin kararlarından dönmeyecek. Değişmeyecek. Çocuk yapmadan olanağın varsa ayrıl o anasının kuzusundan. Eğer devam edeceksen, seviyorum diyorsan da kendi ailenin arkanda olmasını dilerim. Onlar bastırsın ayrı eve çıkmanız için. Çünkü görüyorum ki ona sıkıntılarını dile getirmene bile ambargo uyguluyor eşin. Ne diyim içim daraldı. Şansın bol olsun.
Bi ara ama öyle değilmişi okuyunca sonu kötü bitecek sandım
Maşallah şimdiki durumunuza Allah çoçuğunuzu sağ Salim kucağınıza almayı nasip etsin
Gerçekten buradaki bir çok kişiye ibret olur yazdıklarınız
Kutluyorum sizi canı gönülden çocuğunuzla kocanızla mutluluklar
 
Merak etme. Pasifler boyle oluyo. Baksana ayni yatakta yatip seks yaptigi adama bile agzini acip tek kelime edemiyo. Cunku koca, cunku erkek. Ama adam daha evini gecindiremiyo 1000tl mutfak masrafi cikacak diye akli gidiyo. Anasi laf edecek diye ödü kopuyo. Hanim kizimiz da butun bu mutluluklarin uzerine hamile.

Bu biraz yetişme biraz da maddi güçle alakalı sanırım
Mesela kızın işi falan yoksa mecbur çekiyo
Düzelir diye çocuk yapan da çok
Allah iyilerle karşılaştırsın herkesi
 
Merak etme. Pasifler boyle oluyo. Baksana ayni yatakta yatip seks yaptigi adama bile agzini acip tek kelime edemiyo. Cunku koca, cunku erkek. Ama adam daha evini gecindiremiyo 1000tl mutfak masrafi cikacak diye akli gidiyo. Anasi laf edecek diye ödü kopuyo. Hanim kizimiz da butun bu mutluluklarin uzerine hamile.
Çok ön yargılı yorum yapıyorsunuz hiç anlamiyorm sizn gibi insanları. Ağzımı acamadığımı ne biliyosunuz ki. Bu konuyu güzellikle nasıl hallederim diye sordum sadece. Nasıl bi yol izlemeliyim diye. Söyleyeceklerim ters tepmesin diye.
 
Yanlış 1.ayni apartmanda oturmak
Yanlış2.alelacele cocuk yapmak
Isin yok gucun yok bide hamilesin adam tabi bosarim der.gidemeyecegini bilir.evlilik aileden baska bir yuva kurmaktir onlara hizmetci gelin getirmek degildir.bunu bi anlatin.isin zormus kolay gelsin
 
Açık açık söyleyin kendi evimin işini yapamıyorum orda oturmaktan diyebilirsiniz.Bence güzelce konuştuktan sonra kavga çıkmaz
 
X