• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

kayınpeder ve kaynanam benle konuşmuyor..

ben 23 eşim 24 canım

Erken yaşta evliliklerin sonuçları diyoruz biz buna :( Bir erkek ,ayaklarının üzerinde durmayı öğrenmeden evlenmeye kalkmasın.24 yaşında ki bir erkeğin kişiliği bile doğru düzgün oturmamışken ,nasıl oteriterlik kurup da senin ve ailesiyle arada ki dengeyi kurabilsin. O dengeyi kuramadığı için şuan bu çatışmaları yaşıyorsunuz . 24 yaşında ki adam , ne zaman eğitimini tamamladı da iş güç sahibi olabildi ? eğitimini yarım bırakıp iş güç sahibi olsa bile ,24 yaşında ki bir adamın evlilik yapabilecek birikimi ne zaman oldu ? bunların hiç biri olmadığı için de şuan da ailesinin eline bakmak zorunda kalıyorsunuz malesef .

Eşiniz de kendine güvenmediği için ayrı eve çıkmayı gözü yemiyor .Yaşadıklarınız evet üzücü ,amacım sizi yargılamak elbette değil .Ancak bu yaşadıklarınız sizin seçiminiz ! evlenmeden önce de beraber yaşayacağınızı biliyordunuz ,eşinizin ayrı eve çıkacak birikimi olmadığını da biliyordunuz .Bunları bile bile siz lades demişsiniz .Bunları bile bile evlendiyseniz eğer ,yapacak inanın hiçbir şey yok .Beraber oturmayı siz kabul etmişsiniz ,yolunuzu bu şekil de kendiniz çizmişsiniz ,ayrı eve çıkacak kıyıda köşede bir birikiminiz de yoksa eğer ,yapacak hiçbir şey de yok demektir bu .Şu durum karşısın da sinir kırizi de geçirseniz ,boşanıyorum diye blöf de çekseniz hiçbir faydası olmayacaktır ,sadece kendinizi hırpalamış olacaksınız hepsi bu .Eşinizin ailesinin eline muhtaçsanız eğer, ne yaparsanız yapın hiçbir faydası olmaz ! Keşke evlilik için bu kadar acele etmeseydiniz .En azından ayrı eve çıkabilecek kadar birikiminizi yaptıktan sonra evlenseydiniz .

Umarım sizi kırmadım ,inciltmedim :/ Amacım kesinlikle sizi üzmek değil . İnanın yaşadıklarınıza çok üzüldüm .Keşke bir yolu yordamı olsa da size yardımcı olabilsek , şu yaşadıklarınıza çözüm bulabilsek . Ama malesef ki şu durum da yapılacak birşey yok .Eşinizin ayrı ev için birikim yapması şart .Şuan da aileyle aynı evi paylaştığınız için sizin de o eve , ailesine , ortama ayak uydurmanız şart . Aksi takdirde böyle huzursuzluklar çıkacak siz yıpranacaksınız .Aileyle beraber yaşamak kolay değildir .Eğer o aileyle beraber yaşamayı kabul ettiysen o evin kurallarına da , gelen gideni ağırlamaya da mecbursun.Üzgünüm ama bu böyle :( Ne zaman kendi evinize çıkarsınız ancak o zaman mutlu olacaksınız .
 
Son düzenleme:
konu sahibi boşa lise okumuşum diyoda bu ülkede üniversiteli işsizler var lise artık bişey değil ki dışardanda okunuyo lise gerçi üniversitede öyle, iş deneyimi yok eğitim yeterli değil eş her yerde çalışmasına izin vermiyo, kaçarak evlenilmiş 6 ayda evlilik tüketilmiş, Allah sabır versin, demek ki neymiş genç kızlarımız kaçarak evlenme işini bırakmalı ailelerini de mutsuz etmemeliymiş, temizlik hizmet doğamızda varsa, bu bizde içgüdüyse birazda ayaklarımızın üzerinde durmak içgüdümüz olmalı, o deli divane aşık olunan erkeklere göre inanın hiçbi şey yok, ana baba yanında eş yanında, hizmeti yapılıyo,ekstra bi masrafı geçim derdi yok niye ayrı eve çıksın ki, asla kiraya çıkmam lafı bi gurur lafı değil, kendine güvenmiyo, bende kirada oturuyorum bankaya talimat verildi her ayın 15'inde kira hop yatıyo farkında bile değilim, kirada oturmak bi maraz değil yani, adama derler kiraya çıkma kredi çek onu öde diye
 
aslında tek çare dediğin gibi o ama canım babama bişe olucak die çok korkuyorum kalp hastası böle şeylere dayanamaz sanıyorum..ablam her üzgün gitmemde o babama bişe olursa mahfederim sizi diyor..onlarda kızıyor bana alttan al sus tarzında...hani çekip gitsem bana kızacaklar sanıyorum babamdan çok çekiniyorum..bikaçkere gitmek gibi ufak bazı adımlar attım mahfoldu babam ...:5:

Babana birşey olmaz merak etme. annen ufak ufak işlesin senin sorunlarını. Birgün cinnet geçirirsen ne olacak baban daha mı az üzülecek ?
 
bütün konuyu okudum ama anlamadığım birşey var sen evlisin ve konu da eşinden hiç ama hiç söz edilmiyor ben bu durumu anlayamadım... eşin bu yaşananlara karşı eğer adı bile geçmeyecek kadar sessizse malesef daha çok üzülürsün gibi geldi :19::20::20:
 
biliyosunuz eşimin ailesiyle yaşıyoruz....geçende demiştim diğer konumda cumartesi eşim beni annemlere bırakcaktı iş çıkışı oraya gelcekti kalıcaktık ikimiz..giyindik çıkarken kaynanam" nereye "dedi "beni annemlere bırakcak "dedim.."anne sizde gelin akşam çay içeriz "dedim cevap " gelmemiz lazım zaten annenle konuşucaklarım var babanda babanla konuşcak "dedi imalı imalı..ve benim sinirlerim boşandı...ne konuşacaksın noluyor dedim ses etmedi ...neyse annemlere gittim ağladım böle böle dedi diye onlarda çok kızgı bana bi huzur vermediği için..artık kabak tadı verdi kiralık ev bulup çıkıyosunuz biz eşyanızı alırız dediler saolsunlar bayağa karar vermiştik..akşam geldiler kavga oldu ben bağırdım çağırdım çünkü artık burama kadar gelmişti babam kayınpederim kaynanam annem falan konuştuk bazı şeyleri kaynanam özür diledi bugün evde çıkarken dediğim çok yanlıştı alan dedi ..kocasını aramış hemen ben evden hırlsa çıkınca o laftan sonra..ben böle bi hata yaptım demiş kayınpederde bağırmış çağırmış ona...kaynanam anneme benei şikayet etmiş misafir gelince odaya kapanıyomuşum..resmen iftira...yanlızlığa alışık biri olarak her akşam gelen misafirlerini kafam götürmediği için 2-3 dk lına odama gelip geri yanlarına gidiodum bunu abartmışta abartmış...sonra ben ailemin yanına 1 haftalına kalmaya gidiyorum arada .çünkü psikolojikmen ççktüm kolay değil bir yaşamak ..gidip kafa dinliyodum..bunu şikayet etmiş yok evinde alışamaz falan diye..bende herkezin içinde sinir krizi geçirdim ufak da olsa bayağa bi savundum kendimi ..orası benim evimmide benimseyecem tek birşey mi var bana ait o evde koltuklar beyaz eşyalar benimmi de sevip vebimseyecem kendi evim gibi dedim...babam kaynatama yazın çıksın bunlar dedi..o da çıksınlar ama bizden çoook uzak olsunlar dedi...öyle böyle mecburen eşimin ve ailemin yazın o evde çıkıcaz sözüyle bu eve geldim yine ama sanmıyorum bu yaz çıkıcamızı eşim asla kiraya çıkmıyor ev almak da kolay değil öyle böyle geldim bu eve....ama cehennemmi belli değil..koskoca kayınpeder benle konuşmuyor ..çock gibi benim olduğum odaya bile gelmiyor...ben oturma odasında eşimle tw izliyorum yemeğini yiyip odasına gidiyor yatıyor..kaynanam bağıra bağıra niye böle yapıyon gel aşkım diyor kocasına bana bakarak üflüyor..ben şaşkınlıkla koskoca insanların bana yaptıklarını izliyorm anlam vermeye çalışıyorum...bu akşam dedim büyüklük bende kalsın" baba çayın bitmiş doldurayım mı " dedim " yok" dedi...kızına dedi doldur diye....al işte....artık yaşanmıyor...bitti hepsi kafamda kalbimde...elim kolum bağlı gidemiyorum...nereye gidicemki zaten..ailem hergün arıyor iyi ol takma boşver biz burda rahat edemiyoz diyo..ama şu yaşananları bilmiyolar..aslında söylemekten bıktım onlara içime kapandım artık ...kendimi savundum diye suçlu oldum...bu evde yemekde yiyemiyorum artık ben yerken bişe düşünürler diye...kaynanamda benle konuşmuo bende konuşmuyorm ..huzurum yok...yoruldum ..7 ay da çok yordunuz hakkımı helal etmiyorum

gerçekten çok zor canım.... ama eşin çooook hatalı ! ndemek ya kiraya çıkmamak beyfendinin biyerleri yemiyorsa evlenmicekti ozaman .... yada o eve götürdüyse seni koruyacak laf dedrtmicek adamda ikiside yok... bence baban bu işi bırakmasın sizi kiraya çıkarsın sürekli bunun konusunu açsın... baktın olmuyor dön baba evine birkaç günlüğüne anlasın hatasına.. adama bak yaa keyfine düşkün beyfendi kız burda neler çekiyor
 
çok sıkıcı bi durum haklısın..
eşin şu zaman çıkıcaz burdan dese sıkarsın dişini ama böyle belirsizlik içinde olmak cidden can sıkıcı çok iyi anlıyorum seni...
ne yazıkki iş eşinde bitiyo..
allah yardım etsin..
 
valla cnm senı oyle iyi anlıyorum kı 3 ay oturdum dayanamadım olanlara vs vs 2 aydır esımden ayrıydım 1 hafta once geldı artık babamda arkamda oldu barısma kararımda eskı konularımda yazmıstım cok sey yasadım ailesiyle ilgili masallah 1 haftadır cok iyiyiz ınsallah hep böyle gider ama ayrı ev kesınlıkle sart ıkna etmeye bak konusmaz bende pazar gunu eşimi balıga yollamak ıstemedıgımı söyledım kayınpederıme haklıyım 2 aydır görmüyorum sonucta konusmuyor benımle dun aradı oglum arabayı ver balıga gıdıcem dedı oda arabanın bende olucanı söyleynce bagırdı kapattı neler oluyor sen esınle ıyı olmaya bak bı sekılde yolunu bulur ama asla o evde durupta evlılıgınde mutlu olamazsın ben 3 ay hıc mutlu degıldım
 
bütün cevapları okumadım kusura bakma ama eşinden hiç bahsetmiyorsun o ne diyo?? ve neden kiraya çıkmıyor? kusura bakma ama senin kocan rahata alışık. ekonomik açıdan sıkıntıya gelemiyor belli. 7 ayda insan köşeye para biriktirir çıkar gider. sen kv ve kp'le anlaşmak, arkadaş olmak zorunda değilsin, onlarla evlenmedin onlar sana iyi olmak zorunda değil. koca adamlar sana ayak uydurmak zorunda değil. demek istediğim onların suçu yok, onlar sen olmasan ayşeye de öyle davranacak fatmaya da. sen onları bu saatten sonra değiştiremezsn. KOCAN kocaysa eğer bir yuva kuracak. hayatta her şey olur. ekmeğin olmaz yiyemezsin, paran yoktur veya idaretten aileyle yaşarsın fakat sürekli normalmiş gibi hem de sorunlar varken orda yaşamanıza ses çıkarmıyorsa suçlu kocandır. başka kimse değil. 1+1 bile yeter çocuk olmadıkça, senin huzurundan önemli mi son model mobilya, büyük ev vs???
 
Eşim kiraya çıkmaz diye bir şey yok, görmüyor mu yaşananları?
Huzurlu musunuz sanki, niye direniyor hala?
Kiraya çıkmazsa, ev borcuna da giremez, kolay mı bu devir de hemen öyle ev almak?
Sana yazık oluyor, ben bu konuda çok netim, kendi evim, kendime ait eşyalarım olmazsa asla duramam, her şeyinden ben sorumlu olmalıyım, benimseyebilmem için bana ait olmalı, bu konuda paylaşımcı değilim maalesef, evimizde bile keşke hepimizin ayrı odaları olsaydı diyorum, o bile zor geliyor bazen illa tamamen bana ait olan bir yer olmalı.
 
konu sahibi boşa lise okumuşum diyoda bu ülkede üniversiteli işsizler var lise artık bişey değil ki dışardanda okunuyo lise gerçi üniversitede öyle, iş deneyimi yok eğitim yeterli değil eş her yerde çalışmasına izin vermiyo, kaçarak evlenilmiş 6 ayda evlilik tüketilmiş, Allah sabır versin, demek ki neymiş genç kızlarımız kaçarak evlenme işini bırakmalı ailelerini de mutsuz etmemeliymiş, temizlik hizmet doğamızda varsa, bu bizde içgüdüyse birazda ayaklarımızın üzerinde durmak içgüdümüz olmalı, o deli divane aşık olunan erkeklere göre inanın hiçbi şey yok, ana baba yanında eş yanında, hizmeti yapılıyo,ekstra bi masrafı geçim derdi yok niye ayrı eve çıksın ki, asla kiraya çıkmam lafı bi gurur lafı değil, kendine güvenmiyo, bende kirada oturuyorum bankaya talimat verildi her ayın 15'inde kira hop yatıyo farkında bile değilim, kirada oturmak bi maraz değil yani, adama derler kiraya çıkma kredi çek onu öde diye


Katılıyorum, benim dayım da böyle, hadi eskiden tek maaş, 2 çocuk falan zordu asgari ücret, ama şimdi yengemde çalışıyor dediğim gibi dayımın rahatlığı, nasılsa baba var başında, o evin aylık mutfak masrafı 650 lira ve sadece dedemin cebinden çıkıyor kuruşuna kadar, nasıl evlilik bu? Zerre sorumluluk yok, o çocukların gıda ihtiyacını hep dedem karşılıyor nutellası, sucuğu bilmem nesi, normalde torunları düşünmese almaz ki, zaten 70 küsür yaşında, perhiz yapıyor kendimi bildim bileli, aslında bir oturmak, bütün düğün masraflarını ailenin karşılaması bana yanlış geliyor işte, alışıyorlar rahata, sorumsuzluğa ekmek elden su gölden, borç yiğidin kamçısıdır demişler, sorumluluk sahibi olacak bir insan, kimisi de borçtan korkar bir işe atamaz elini, devir yastık altında altın biriktirerek ev, araba alma devri ya.
 
bunun boylşe olacagı bellıydı dıger konundada yazdım nerede yasıyacaksınız dıye cıkana kadar ayrı eve
onlarla demısıtn ama
ayrıca eısnın gelırı ılede ayrı eve cıkacagınızı mumkun goremıyorum ben su zamanın sartlarıyla ancak ancak sızın calısmanız lazım
 
Konu sahibi asktan gözü kararmis, esine guvenmis, evlenmis. Eger esinin kendini ezdirecegini bilseydi eminim evlenmekte acele etmezdi.
Arkadas aşkın ve kocasinin kurbani olmus maalesef.
 
ya kira ya da annenlerin bos olan evi baska çare yok

babama bisey olur diye korkuyorum diyosun
babanla konus de ki soz verdi evi degistiricez diye ama daha çok var gibi
ben de burnu biraz surtsun diye bir sure burda kalmak istiyorum
siz de çaktirmayin de, hem sizi de çok ozledim de
ben bi kere esimi bosanmakla tehdit ettim
annemi aradim numara yapiyorum bir kaç gun sizde kalicam siz de çaktirmayin diye :27:

geçinemeyiz diye kiraya çikmak istemiyor olabilir
ama bu durumda aile apartmaniniza gitmeyi kabul etsin
sen 7 aydir çekiyosun o da bir 7 ay bu duruma katlansin
ki bu durumda bisey yok senin ailen onun ailesi..
 
Ben anlamıyorum bu akılsız erkek milletini yaa
Şu huzursuzluklara razı!
Karısının çekinerek yemek yemesine, sofradan aç kalkmasına razı!
Asılan suratları görmeye razı!
Kira ödemeye razı değil.
Gece gündüz çalışırdım da tek odalı yıkık dökük eve çıkmaya razı olurdum da
Şunlara razı olamazdım.
Karın bir laf etse kötü gelin,edepsiz oluyor be adam.
Sonra da anama babama saygı duy,sev onları diye yırtarsınız kendinizi.
Eee ne mümkün?
Bu noktaya getiren sen değil misin be adam?
Hiç konuşturma karını.
Git annene babana çok üstüne gidiyorsunuz.
Bu ev onun evi değil alışması zaten zor siz daha da zorlaştırıyorsunuz.
Lütfen eşime karşı daha hassas olun desen ne olur, ölür müsün?
Bunların aşkı yatak odasında bacım..
....... öyle aşka! ( Afedersiniz
:ssz:)
 
böyle yazınca bekara karı boşamak kolay diyorlar.

ama gerçekten anlayamıyorum.nedir bunları çekmeye sebep? aşk böyle bir şey mi yani?

evliyim,çocuğum var ve kocamı çok seviyorum.

ama şu senin kocanın yaşattıklarını bana yaşatacak olsa ne sevgi ne çocuk derim çarpar kapıyı çıkar giderim.

bu hayata elalemin kahrını çekmeye mi geldin Allah aşkına,hiç mi acımıyorsun kendine?

blöf yapma bak inanmıyorlar,annenlere gidiyorsun ama akşama döneceğini herkes biliyor,kimse ciddiye almıyor bu durumu.

en başta da o kocan olacak adam...her konunu görüyorum ve kendine bu işkenceyi niye çektiriyorsun anlamıyorum.
 
biliyosunuz eşimin ailesiyle yaşıyoruz....geçende demiştim diğer konumda cumartesi eşim beni annemlere bırakcaktı iş çıkışı oraya gelcekti kalıcaktık ikimiz..giyindik çıkarken kaynanam" nereye "dedi "beni annemlere bırakcak "dedim.."anne sizde gelin akşam çay içeriz "dedim cevap " gelmemiz lazım zaten annenle konuşucaklarım var babanda babanla konuşcak "dedi imalı imalı..ve benim sinirlerim boşandı...ne konuşacaksın noluyor dedim ses etmedi ...neyse annemlere gittim ağladım böle böle dedi diye onlarda çok kızgı bana bi huzur vermediği için..artık kabak tadı verdi kiralık ev bulup çıkıyosunuz biz eşyanızı alırız dediler saolsunlar bayağa karar vermiştik..akşam geldiler kavga oldu ben bağırdım çağırdım çünkü artık burama kadar gelmişti babam kayınpederim kaynanam annem falan konuştuk bazı şeyleri kaynanam özür diledi bugün evde çıkarken dediğim çok yanlıştı alan dedi ..kocasını aramış hemen ben evden hırlsa çıkınca o laftan sonra..ben böle bi hata yaptım demiş kayınpederde bağırmış çağırmış ona...kaynanam anneme benei şikayet etmiş misafir gelince odaya kapanıyomuşum..resmen iftira...yanlızlığa alışık biri olarak her akşam gelen misafirlerini kafam götürmediği için 2-3 dk lına odama gelip geri yanlarına gidiodum bunu abartmışta abartmış...sonra ben ailemin yanına 1 haftalına kalmaya gidiyorum arada .çünkü psikolojikmen ççktüm kolay değil bir yaşamak ..gidip kafa dinliyodum..bunu şikayet etmiş yok evinde alışamaz falan diye..bende herkezin içinde sinir krizi geçirdim ufak da olsa bayağa bi savundum kendimi ..orası benim evimmide benimseyecem tek birşey mi var bana ait o evde koltuklar beyaz eşyalar benimmi de sevip vebimseyecem kendi evim gibi dedim...babam kaynatama yazın çıksın bunlar dedi..o da çıksınlar ama bizden çoook uzak olsunlar dedi...öyle böyle mecburen eşimin ve ailemin yazın o evde çıkıcaz sözüyle bu eve geldim yine ama sanmıyorum bu yaz çıkıcamızı eşim asla kiraya çıkmıyor ev almak da kolay değil öyle böyle geldim bu eve....ama cehennemmi belli değil..koskoca kayınpeder benle konuşmuyor ..çock gibi benim olduğum odaya bile gelmiyor...ben oturma odasında eşimle tw izliyorum yemeğini yiyip odasına gidiyor yatıyor..kaynanam bağıra bağıra niye böle yapıyon gel aşkım diyor kocasına bana bakarak üflüyor..ben şaşkınlıkla koskoca insanların bana yaptıklarını izliyorm anlam vermeye çalışıyorum...bu akşam dedim büyüklük bende kalsın" baba çayın bitmiş doldurayım mı " dedim " yok" dedi...kızına dedi doldur diye....al işte....artık yaşanmıyor...bitti hepsi kafamda kalbimde...elim kolum bağlı gidemiyorum...nereye gidicemki zaten..ailem hergün arıyor iyi ol takma boşver biz burda rahat edemiyoz diyo..ama şu yaşananları bilmiyolar..aslında söylemekten bıktım onlara içime kapandım artık ...kendimi savundum diye suçlu oldum...bu evde yemekde yiyemiyorum artık ben yerken bişe düşünürler diye...kaynanamda benle konuşmuo bende konuşmuyorm ..huzurum yok...yoruldum ..7 ay da çok yordunuz hakkımı helal etmiyorum

canim benimm ben de yasadim senin gibi bir sene sabrettim.kavga gürültü olmadan da ayrilmiyoo.otursan kabahat kalksan kabahat suratin asik olsa ne bicim gelin .adeta hizmmetcisin evde her sey kusurr . küserlerse küssünler hicte takmaa kafana . benim kaynanam sofrayi hazirlardim gel diye cagirirdik pat diye kapiyi carpip giderdi odasina bes dakka sonra tekrar cikar dii artik inadina yapar gibi kapiyi vurar komsuya giderdi.sanki yemek degil zehir zikkim yiyodum .oglu da anne anne pesindee ahhhh ne günlerdiii.allah sana sabir versin
 
:14:ahh bitanem inan okurken içim acıdı resmen.Rabbim yardımcın olsun..bende kızım 2 aylıkken 7 gün kayınvalidemde kalmıştık mecburiyetten bizim evde tadilat vardı,o 1 hafta bana 1asır gelmişti o halimle öyle üzdüler ki beni anlatamam,çok hakkıma girdiler çok üzdüler hala yüzyüze bakıyoruz amabende artık sırf mecburiyetten bakıyorum yüzlerine..senin durumunu iyi anlayabiliyorum,o kadar uzun süre kalsam benim psikolojim altüsttü...kayınpederimin beni bi dövmediği kalmıştı,ben emzirirken yanımdan kalkıp gitmezz,ağlayınca çocuk gelin hanım diğerinide ver ağlatma çocuğuu derdiii:53:afedersiniz emzirmeme mememe varıncaya kadar karışırdı,altını temizlerken iyi temizle pis kalmasın düzgün giydir bunları kayınpeder diyor tabii...ben diğer odaya geçip giderim emzirmeye .......ismimi söyler içeri gel çocuk üşücek derdii kendi kalkıp gitmez o kadarda odundu,ben 2.katta anneme telefonda bunları anlatırken kaynanam dinlemiş ve bir bir geçmiş kayınpedere içeri bir hışımla gelişi vardı sen bizi annenemi geçiyon diye neler neler söyledi,Alsınlar kızlarını baksınlar dedi bana, bir bilsen daha neler neler..4buçuk yıl geçti ama hala kinim dinmiş değil onlara ağlayarak attım dışarı kendimi kendi densizliğini örtpas edeceğine annenemi geçiyon diye bağırdıyo bana :50:kaynanamın karışmalarını hiç anlatmıyorum bilee..oturup kalkmama varıncaya kadar herşey hataydı onlara göre,inanki bir arada yaşamak hiç kimsenin harcı değil..ben şuan meraba meraba durumundayım onu bile şikayet etmiş babama ..... hiç gelmiyo soğuk duruyo yanaşmıyo hizmetlenmiyo die babamda bana dedi ozamanda ne ağladım hem bana her türlü patavaksızlığı yapacaklar hemde uzak durunca şikayet edecekler varmı böyle bişey yaa:43:eşim baskın çıkmasa bende çok çekecektim bunlardan ama kocamdan çekinirler..seni çok iyi anlayabiliyorum canım umarım biran önce çıkarsınız ayrı eve..Rabbim sana sabırlar versin..:5:
 
herzaman derim erkek akşama kadar işte anlayamaz yaşadıklarını anca dırdır ediceksin huzursuz olduğunu sonuna kadar göstereceksin ki canından bezsin ayrı eve çıksın bunu bile kendi için yapacak ama senin işine yarayacak hem sende bırak konuşmasınlar ne dert ediniyorsunki daha iyi zamanla istemezler de belki evde gözlerine diken olursun ne laf atıyosun çay doldurimmi diye
 
biliyosunuz eşimin ailesiyle yaşıyoruz....geçende demiştim diğer konumda cumartesi eşim beni annemlere bırakcaktı iş çıkışı oraya gelcekti kalıcaktık ikimiz..giyindik çıkarken kaynanam" nereye "dedi "beni annemlere bırakcak "dedim.."anne sizde gelin akşam çay içeriz "dedim cevap " gelmemiz lazım zaten annenle konuşucaklarım var babanda babanla konuşcak "dedi imalı imalı..ve benim sinirlerim boşandı...ne konuşacaksın noluyor dedim ses etmedi ...neyse annemlere gittim ağladım böle böle dedi diye onlarda çok kızgı bana bi huzur vermediği için..artık kabak tadı verdi kiralık ev bulup çıkıyosunuz biz eşyanızı alırız dediler saolsunlar bayağa karar vermiştik..akşam geldiler kavga oldu ben bağırdım çağırdım çünkü artık burama kadar gelmişti babam kayınpederim kaynanam annem falan konuştuk bazı şeyleri kaynanam özür diledi bugün evde çıkarken dediğim çok yanlıştı alan dedi ..kocasını aramış hemen ben evden hırlsa çıkınca o laftan sonra..ben böle bi hata yaptım demiş kayınpederde bağırmış çağırmış ona...kaynanam anneme benei şikayet etmiş misafir gelince odaya kapanıyomuşum..resmen iftira...yanlızlığa alışık biri olarak her akşam gelen misafirlerini kafam götürmediği için 2-3 dk lına odama gelip geri yanlarına gidiodum bunu abartmışta abartmış...sonra ben ailemin yanına 1 haftalına kalmaya gidiyorum arada .çünkü psikolojikmen ççktüm kolay değil bir yaşamak ..gidip kafa dinliyodum..bunu şikayet etmiş yok evinde alışamaz falan diye..bende herkezin içinde sinir krizi geçirdim ufak da olsa bayağa bi savundum kendimi ..orası benim evimmide benimseyecem tek birşey mi var bana ait o evde koltuklar beyaz eşyalar benimmi de sevip vebimseyecem kendi evim gibi dedim...babam kaynatama yazın çıksın bunlar dedi..o da çıksınlar ama bizden çoook uzak olsunlar dedi...öyle böyle mecburen eşimin ve ailemin yazın o evde çıkıcaz sözüyle bu eve geldim yine ama sanmıyorum bu yaz çıkıcamızı eşim asla kiraya çıkmıyor ev almak da kolay değil öyle böyle geldim bu eve....ama cehennemmi belli değil..koskoca kayınpeder benle konuşmuyor ..çock gibi benim olduğum odaya bile gelmiyor...ben oturma odasında eşimle tw izliyorum yemeğini yiyip odasına gidiyor yatıyor..kaynanam bağıra bağıra niye böle yapıyon gel aşkım diyor kocasına bana bakarak üflüyor..ben şaşkınlıkla koskoca insanların bana yaptıklarını izliyorm anlam vermeye çalışıyorum...bu akşam dedim büyüklük bende kalsın" baba çayın bitmiş doldurayım mı " dedim " yok" dedi...kızına dedi doldur diye....al işte....artık yaşanmıyor...bitti hepsi kafamda kalbimde...elim kolum bağlı gidemiyorum...nereye gidicemki zaten..ailem hergün arıyor iyi ol takma boşver biz burda rahat edemiyoz diyo..ama şu yaşananları bilmiyolar..aslında söylemekten bıktım onlara içime kapandım artık ...kendimi savundum diye suçlu oldum...bu evde yemekde yiyemiyorum artık ben yerken bişe düşünürler diye...kaynanamda benle konuşmuo bende konuşmuyorm ..huzurum yok...yoruldum ..7 ay da çok yordunuz hakkımı helal etmiyorum

bu ev meselesini niye en baştan konuşup öyle evlenmediniz ki canım benim aynı evde kalmayı kabul niye ediyorsun tamam maddi durum diyeceksin ama değdi mi bu yaşadıklarına 7 ayda. gidip sende çalışaydında bu durumlara düşmeseydin. genelde hep evlilik öncesi anlaşılır zannedip kabul ediyorlar sonra aynı evde yaşamanın zorluğunu anlıyor herkes. geç evlenseydin ya da ne bileyim kabul etmeseydin. offf durum çok kötü vallahi senin.eşin kendi ailesine alışkın gözüne batmaz ama sen mutlu olamazsın böyle
 
kızlarrrrrrrrrrrrrrr işe girdimmmmmmmm çok mutluyum bugün çalıştım ilk defa çok aşırı yorudlum ama galiba hayatımda ilk kez çalıştığımın verdiği yorgunluk ....eşim çok memnun iyiki girdin işe diyor :53: herşeyde bir hayır varmış gerçekten son olay olmasaydı işe falan giremezdim ben..ama yazın ev almak düşüncesinden vazgeçti seneye kadar para biriktircez diyor ..çalışma kolay değilmiş bende ses etmedim bakalım hayırlısı ..bugün kaynanamı hiç görmedim kayınpederide ...oh be yine aynı evdeyiz ama çalışınca başka ya....ama bana yine teselli verin canlarım harbiden çalışmak çok zormuş ya:27:
 
Back