- 27 Nisan 2009
- 2.365
- 2
- 3.258
- 683
Şimdi aileme anlattığımı söyledim. Neden ailene anlattın diyerek bağırdı kapıları çekti vurdu. Bende kendimi savundum. Bu tavırlarına karsılık sessizmi kalacaktım içimemi atacaktım dedim. Anlattığın için ailem iyice bilenecek dedi. Kaynar sular basımdan aşağı döküldü. Benim ailem senin aileni aramadı bile yuvam bozulmasın diye dedim. Neler diyorsun ya dedim. Ailem s*çtı sende sıvadın dedi. Hala beni suçlu görüyor şaka gibi. Ağlayarak çantamı aldım evden çıktım anneme gdiyorum. Gidersen dahada aramız bozulur dedi . Zaten bozuk dedim çıktım. Belliydi yeniden ailesini savunacağı...
Es ailesi üstüne yürüdü esi degil ki!Böyle senden dinleyince kesinlikle haklısın gibi geliyor ama bir de eş ailesinden dinlemek lazım olayı.
Ayrıca ben olsam kendi anneme anlatmazdım olayı. Eşim de kavgamızı kendi annesine anlatsın istemedim yani
Benim eşim de yabancı uyruklu Orta Asya'dan.Neyseki eşimin ailesi ülkesinde.Bir ara görümcem geldi Türkiye'ye burda çalıştı.Sonra ikizlerim doğunca biz onun çalıştığı şehirden ayrıldık o da bizle gelmek istedi ki keşke çalışsaydı.Kültür farkını o kadar çok hissettim ki evde ama sorun etmedim.Hep tatlı tatlı anlattım.Akilli kızdı çabuk kavradı,cok çabuk uyum sağladı.Ama kayınvalidem beni çok sevmesine rağmen bizde kaldığı üç ayın sonunda çıldırdı.Garip davranışlar sergilemeye başladı.Eşim de güzellikle gönderdi annesini.Neyse sonra sevgili görümcem evde arıza çıkartmaya başladı ama onu güzellikle gönderemedikEvet ben Türkiye. Dilleri kültürleri farklı. Eşim türkiyeli gibi. Problem olmadı eşimle aramızda kültürlerine uymaya çalıştım. Fakat ailesi maalesef
Oha ben bunu okumamışım.Bu adamdan ne yol olur ne kasaba.Zaten amacı seni baristirmakmış.Asla geri adım atma.Yoksa üstüne gelecek.Tam bir Ana kuzusu eşin.Yapmasi gereken tek şey doğruyu savunmaktı.Ki bu da eşinin arkasında durmaktirŞimdi aileme anlattığımı söyledim. Neden ailene anlattın diyerek bağırdı kapıları çekti vurdu. Bende kendimi savundum. Bu tavırlarına karsılık sessizmi kalacaktım içimemi atacaktım dedim. Anlattığın için ailem iyice bilenecek dedi. Kaynar sular basımdan aşağı döküldü. Benim ailem senin aileni aramadı bile yuvam bozulmasın diye dedim. Neler diyorsun ya dedim. Ailem s*çtı sende sıvadın dedi. Hala beni suçlu görüyor şaka gibi. Ağlayarak çantamı aldım evden çıktım anneme gdiyorum. Gidersen dahada aramız bozulur dedi . Zaten bozuk dedim çıktım. Belliydi yeniden ailesini savunacağı...
valla cnm anlatarak en iyisini yapmmıssın keske annenn aramasna musade etseydn bende eşimle büyük bı tartısma yasadım. kv altlı üstlü oturuyrz evımızı aldık fakat bana her mısafır geldgnde pat yanımızda gelen kısıde onlardan yaşç kücük yanı bır gun arkadaslarm gelıcek bende dedm kı eşime arkadaslarm gelınc annenı arama gelmesn asagı vay efendm onn annesı bana agır gelıyrms vay efendm ben onn annesını ıstemıyorsam oda ıstemıyrms benm annemı bende dellendm annemı aradm tabı ondan 2 guun oncesı gene tartıstık anne dedm kımı alıyorsan gel konusalm bu boyle olmuyr dedm smdı haber vermesem bıde baska zaman daha daha büyüğü yapar die aradm geldıler daym abım tyzem yengem konustuk hallettık smdı eşimn bana tavırları daha ıyı oldu degıstı yanı ama ben yınede kv karşı mesafelıyım ve görmcemede ayrıcı konuyla alakalı deıl belkı ama ıcımı dökmek istedim .Sonunda konuyu açtım. Bayramda ki bu rezalet son noktamı koymama sebep oldu. Herkese merhaba, konuyu açıp açmamakla çok kararsız kaldım fakat danışacağım ve akıl alacağım pek kişi olmadığı için sizden önerilerinizi almak istiyorum. 2 buçuk yıllık evliyim. Eşimle severek evlendik. Annesi kendi memleketinden biriyle evlendirmek istiyormuş beni hiç istemedi bugüne kadar. Yalnız ben bu kadar düşman olduğunu bilmiyordum?! Yüzyüze münakaşamız tartışmamız olmadı. Hep suratı asıktı pek konuşmazdık soğuk davranırdı. Görümcem ise aşırı iğneleyici konuşan her iki lafında bir laf sokan, herşeyimize karışan, sürekli dolduruşa getiren bir tip. Kendisine ilk başlarda çok iyi davranırdım baktım karşılık yok bende soğuk davranmaya basladım. Ben saygımdan kusur etmezdim hiç. Eşim ailesine çok düşkündür aman sakın hep düzgün davran gözlerine gir vs oldu. Ben onların yemeklerni öğrendim (başka kültürleri var orta asyalılar) eşim için. Ama hiç gözlerine giremedim.
Bütün çocuklarına ev almışlar, sadece bizim evimiz yok. Alacağız dediler evlenmeden. 2 buçuk yıl oldu hala almadılar. Bizde 1+1 evde oturuyorduk. Almıcaklarsa 2+1 eve geçelim dedik çocuk düşünüyorduk.( Bu arada bekleyin ev alacağız diye vaadte bulunuyorlar biz o yüzden ümitlenip bekliyoruz) 1 ay önce evimiizi tuttuk. Bayramın 1.günü ailesine gittik herkeste bir tavır? Neyse hiç bozuntuya vermedik 3 saat oturduk tam giderken kv eşime söylenmeye başladı
"Bu ne acele evin ne acelesi vardı, hep başına buyruk davranıyosun ailenin lafını dinlemiyosun, dikbaşlısın ben seni büyüttüm sen tek değilsin vs vs... En son evlendikten sonra böyle oldun " dedi ve eşim çıldırdı bağırmaya başladı.
Ben şok tabiki köşede sessizce dinliyorum. Eşim bağrıdıktan sonra kv eşimin üstüne yürüdü kendinden geçerek ve ağlayarak?!?!?
O esnada görümcem üstüme yürümeye başladı "noluyo eşin neden dolmuş böyle ne dolduruşa getirdin " diye bağırarak benm üstüme yürüdü. "Ne bağırıyosun be ne dolduruşu bana bağıramazsın" diyerek bende bağırdım.
Eşim o esnada kendini kaybetmiş şekllde hala annesine bağırıyor... Kv bana dönüp üstüme yürüdü " sen oğlumu böyle yaptın senden sonra değişti herşey senin yüzünden oldu" dedi. Ben dondum kaldım çantamı alıp ben gidiyorm dedim.
Eşim durdurdu ağlamaya başladım. Bir sürü münakaşadan sonra eşim ile evi terkettik. Herkes salya sümük ağlıyor kendilerini acındırıyorlar...
Şimdi özet ile eşimin ailesi beni hiç istememişler düşmancasına tamam istemediklerini biliyordum ama huzursuzluk çıkarıp yuvamı bozacak kadar düşman gibi davranacaklarını beklemiyordum. Ev de bu yüzden almıyorlar. ( Almasınlar umrumda değil) ufak bir kararı bile onlara sorup yapmamızı istiyorlar. Sormadığımız an olay oluyor. Onlara göre bu tavrımız kafamıza göre buyrukluk onlara göre bu çok yanlıs her adımımızdan haberleri olacak. (Eşim 30 ben 26 yaşındayım ) Kısacası böyle bir ailesi var. Hepsi fitne fesat ne yazıkki. İlk defa böyle bir olay yaşıyorum neye uğradığmı şaşırdım. Bundan önce görümceyle münakaşa yaşamaştık ama böylesi hiç olmamaıştı.
Eşim bana hak veriyor vermesine ama özür dilerlerse barışırsın değilmi diyor. Ben ise" hayır asla barışmam , o senin ailen sen giidip gelebilirsin ama benden sakın birşey bekleme beklediğin an boşanırız" diyorum.
Ailemede konuyu anlattım. Annem zor tutuyor kendini aramamak için. Eşim gerçekten çok üzgün gece boyunca ağladı. Ailesinden hiç yüzü gülmedi bunca zaman ama "tozda kondurmuyor". Bu durumda ne yapacağımı bilmiyorum.
Tüm whatsap gruplarından çıktım. Annem arayıp olay çıkarırsa arkamda ailemin olduğunu anlarlar diyorum. Bi yandan diyorum ki hiç aramasın onların seviyesini düşüpte ağız dalaşına girmesin. Zaten ben bundan sonra kesınlikle görüşmicem.
Kafam çok karışık bu durumda boşanmak en mantıklısı geliyor çünkü yarın birgün çocuk olduğunda mutlaka yüz yüze geleceğiz veya eşimi doldurup yuvamı bozarlar diye çok korkuyorum.
Eşim özürlerini diledikten sonra affetmemi eskisi kadar olmasada gidip geliriz diyor. Tatsızlık olmasın derdinde. Ama ben bunu yapamam. Eş tarafı ile kesinlikle görüşmeyip yuvasını yürüten varmı? Yorumlarınza gerçekten ihtiyacım var.
Canım anlat tabii ki dertlerimiz aynı zaten. Kendi aileyi karıştırma durumu olaydan olaya değişebilir evet . Benım annem keske arasaydı diyorum bazen iyiki aramamıs diyorum. Eğer o olaydan sonra bana karışsalardı annem değil bütün ailemi katardım salardım üstlerine. Ama ağustostan beri ben eş ailesi ile görüşmüyorum onlarında öyle bir isteği yok zaten. Eşim ayda bir gidip görüyor şimdilik. Görüşmemi talep ettği an boşanacağımıda söylüyorum. Talepte etmiyor o yüzden. Sürekli dua ediyorum böyle kötücesine insanlarla nasıl baş edilir . Allahtan ben az da olsa uzakta oturuyorum senin durum fenaymışvalla cnm anlatarak en iyisini yapmmıssın keske annenn aramasna musade etseydn bende eşimle büyük bı tartısma yasadım. kv altlı üstlü oturuyrz evımızı aldık fakat bana her mısafır geldgnde pat yanımızda gelen kısıde onlardan yaşç kücük yanı bır gun arkadaslarm gelıcek bende dedm kı eşime arkadaslarm gelınc annenı arama gelmesn asagı vay efendm onn annesı bana agır gelıyrms vay efendm ben onn annesını ıstemıyorsam oda ıstemıyrms benm annemı bende dellendm annemı aradm tabı ondan 2 guun oncesı gene tartıstık anne dedm kımı alıyorsan gel konusalm bu boyle olmuyr dedm smdı haber vermesem bıde baska zaman daha daha büyüğü yapar die aradm geldıler daym abım tyzem yengem konustuk hallettık smdı eşimn bana tavırları daha ıyı oldu degıstı yanı ama ben yınede kv karşı mesafelıyım ve görmcemede ayrıcı konuyla alakalı deıl belkı ama ıcımı dökmek istedim .
aynen canm oyle valla bıde bız yemeklerımızı bır yıyorz kayınvaldemde ben yemegı yıyrm topluyrz beraber ustume düşeni yapıp evıme ınıyorum. bazn bana gelıyor yemek yıyrz yada oturuyrz ay ev cok sogk sızın ev scak dıo benden burda kal anne dememı beklıyor geçsn o işleri zaten eşm bazen dıo uyuya kaldgnda kv annem yatsn burda bgn dıo oyle dıorm tamm dıe . ya evette benm annem fena rest cektı bır daha böyle bı durum olursa kızımı ceker alırım dedı ondan snra esım daha cok benm yanmda kv snkı oda mesafelı.Canım anlat tabii ki dertlerimiz aynı zaten. Kendi aileyi karıştırma durumu olaydan olaya değişebilir evet . Benım annem keske arasaydı diyorum bazen iyiki aramamıs diyorum. Eğer o olaydan sonra bana karışsalardı annem değil bütün ailemi katardım salardım üstlerine. Ama ağustostan beri ben eş ailesi ile görüşmüyorum onlarında öyle bir isteği yok zaten. Eşim ayda bir gidip görüyor şimdilik. Görüşmemi talep ettği an boşanacağımıda söylüyorum. Talepte etmiyor o yüzden. Sürekli dua ediyorum böyle kötücesine insanlarla nasıl baş edilir . Allahtan ben az da olsa uzakta oturuyorum senin durum fenaymış
en mantıklısı görsmek zorunda deılsn ayrıca aılesıyleaynen canm
aynen canm oyle valla bıde bız yemeklerımızı bır yıyorz kayınvaldemde ben yemegı yıyrm topluyrz beraber ustume düşeni yapıp evıme ınıyorum. bazn bana gelıyor yemek yıyrz yada oturuyrz ay ev cok sogk sızın ev scak dıo benden burda kal anne dememı beklıyor geçsn o işleri zaten eşm bazen dıo uyuya kaldgnda kv annem yatsn burda bgn dıo oyle dıorm tamm dıe . ya evette benm annem fena rest cektı bır daha böyle bı durum olursa kızımı ceker alırım dedı ondan snra esım daha cok benm yanmda kv snkı oda mesafelı.
Benzer bir şey yaşadım ben de. Bunu ancak yaşayan anlar. Benim elim ayağım titremişti. Üstelik benim ailem eşimin ailesiyle çok çok mesafeli oldukları halde ve konunun ailemle alakası olmadığı halde aileme hakaret edilmişti. Ben de yaklaşık 2 yıl hiç görüşmedim. Bu süreçte eşimin ailesi çok pişman oldu. Çat kapı evimize geldiler ama ben yine hiç muhatap olmadım. Taki 2 yıl sonra eşim bana şunu söyledi. Ailemin sadece senden özür dilemesine izin ver. Senden sadece bunu istiyorum. Söz veriyorum seni asla görüşme konusunda zorlamayacağım dedi. Ben de vicdan yaptım. Eşimin isteğini kırmadım. Ortak bir alanda buluştuk ve onlar benden özür diledi. Fakat eşim bana verdiği sözü tutmadı. O günden sonra sürekli ailesiyle görüşmemiz için kavgalar çıkardı. Kendisi asla yalnız gitmiyordu ve beni de gitmem konusunda zorluyordu. Böyle böyle bir 2 yıl daha geçti. Şimdi farklı şehirlerdeyiz.Senede 2-3 kez gideriz. Mesafemi hep koruyorum ama eşimi dinleyip ona bu konuda güvendiğim için pişman oldum. Keşke hiç görüşmeseydim. Bu arada ben hiç bir zaman eşimi ailesi ile görüşmesi konusunda kısıtlamadım ve karışmadım.Canım anlat tabii ki dertlerimiz aynı zaten. Kendi aileyi karıştırma durumu olaydan olaya değişebilir evet . Benım annem keske arasaydı diyorum bazen iyiki aramamıs diyorum. Eğer o olaydan sonra bana karışsalardı annem değil bütün ailemi katardım salardım üstlerine. Ama ağustostan beri ben eş ailesi ile görüşmüyorum onlarında öyle bir isteği yok zaten. Eşim ayda bir gidip görüyor şimdilik. Görüşmemi talep ettği an boşanacağımıda söylüyorum. Talepte etmiyor o yüzden. Sürekli dua ediyorum böyle kötücesine insanlarla nasıl baş edilir . Allahtan ben az da olsa uzakta oturuyorum senin durum fenaymış
Çok ilginç eşiniz kavga ederken zorla sizi dahil etmişler kavgayaCanım anlat tabii ki dertlerimiz aynı zaten. Kendi aileyi karıştırma durumu olaydan olaya değişebilir evet . Benım annem keske arasaydı diyorum bazen iyiki aramamıs diyorum. Eğer o olaydan sonra bana karışsalardı annem değil bütün ailemi katardım salardım üstlerine. Ama ağustostan beri ben eş ailesi ile görüşmüyorum onlarında öyle bir isteği yok zaten. Eşim ayda bir gidip görüyor şimdilik. Görüşmemi talep ettği an boşanacağımıda söylüyorum. Talepte etmiyor o yüzden. Sürekli dua ediyorum böyle kötücesine insanlarla nasıl baş edilir . Allahtan ben az da olsa uzakta oturuyorum senin durum fenaymış
annenizi ilgilendiren bir konu yok ortada arayıp ne diyecek. Esin senin yaninda olduğunu belli etmiş boşanma düşüncesi nereden geliyor. Kavganın sadece onlardan habersiz ev tuttuğunuz icin çıkmadığını baska sebeplerde olabileceğini düşündüm nedense. Annem arkamda yok boşanırım falan. Görüşmemek istemen normal ama esin atmadığı surece yada sana tamam görüşme demediği surece karşılıklı birbirinize katlanırsınız arada bir de olsaSonunda konuyu açtım. Bayramda ki bu rezalet son noktamı koymama sebep oldu. Herkese merhaba, konuyu açıp açmamakla çok kararsız kaldım fakat danışacağım ve akıl alacağım pek kişi olmadığı için sizden önerilerinizi almak istiyorum. 2 buçuk yıllık evliyim. Eşimle severek evlendik. Annesi kendi memleketinden biriyle evlendirmek istiyormuş beni hiç istemedi bugüne kadar. Yalnız ben bu kadar düşman olduğunu bilmiyordum?! Yüzyüze münakaşamız tartışmamız olmadı. Hep suratı asıktı pek konuşmazdık soğuk davranırdı. Görümcem ise aşırı iğneleyici konuşan her iki lafında bir laf sokan, herşeyimize karışan, sürekli dolduruşa getiren bir tip. Kendisine ilk başlarda çok iyi davranırdım baktım karşılık yok bende soğuk davranmaya basladım. Ben saygımdan kusur etmezdim hiç. Eşim ailesine çok düşkündür aman sakın hep düzgün davran gözlerine gir vs oldu. Ben onların yemeklerni öğrendim (başka kültürleri var orta asyalılar) eşim için. Ama hiç gözlerine giremedim.
Bütün çocuklarına ev almışlar, sadece bizim evimiz yok. Alacağız dediler evlenmeden. 2 buçuk yıl oldu hala almadılar. Bizde 1+1 evde oturuyorduk. Almıcaklarsa 2+1 eve geçelim dedik çocuk düşünüyorduk.( Bu arada bekleyin ev alacağız diye vaadte bulunuyorlar biz o yüzden ümitlenip bekliyoruz) 1 ay önce evimiizi tuttuk. Bayramın 1.günü ailesine gittik herkeste bir tavır? Neyse hiç bozuntuya vermedik 3 saat oturduk tam giderken kv eşime söylenmeye başladı
"Bu ne acele evin ne acelesi vardı, hep başına buyruk davranıyosun ailenin lafını dinlemiyosun, dikbaşlısın ben seni büyüttüm sen tek değilsin vs vs... En son evlendikten sonra böyle oldun " dedi ve eşim çıldırdı bağırmaya başladı.
Ben şok tabiki köşede sessizce dinliyorum. Eşim bağrıdıktan sonra kv eşimin üstüne yürüdü kendinden geçerek ve ağlayarak?!?!?
O esnada görümcem üstüme yürümeye başladı "noluyo eşin neden dolmuş böyle ne dolduruşa getirdin " diye bağırarak benm üstüme yürüdü. "Ne bağırıyosun be ne dolduruşu bana bağıramazsın" diyerek bende bağırdım.
Eşim o esnada kendini kaybetmiş şekllde hala annesine bağırıyor... Kv bana dönüp üstüme yürüdü " sen oğlumu böyle yaptın senden sonra değişti herşey senin yüzünden oldu" dedi. Ben dondum kaldım çantamı alıp ben gidiyorm dedim.
Eşim durdurdu ağlamaya başladım. Bir sürü münakaşadan sonra eşim ile evi terkettik. Herkes salya sümük ağlıyor kendilerini acındırıyorlar...
Şimdi özet ile eşimin ailesi beni hiç istememişler düşmancasına tamam istemediklerini biliyordum ama huzursuzluk çıkarıp yuvamı bozacak kadar düşman gibi davranacaklarını beklemiyordum. Ev de bu yüzden almıyorlar. ( Almasınlar umrumda değil) ufak bir kararı bile onlara sorup yapmamızı istiyorlar. Sormadığımız an olay oluyor. Onlara göre bu tavrımız kafamıza göre buyrukluk onlara göre bu çok yanlıs her adımımızdan haberleri olacak. (Eşim 30 ben 26 yaşındayım ) Kısacası böyle bir ailesi var. Hepsi fitne fesat ne yazıkki. İlk defa böyle bir olay yaşıyorum neye uğradığmı şaşırdım. Bundan önce görümceyle münakaşa yaşamaştık ama böylesi hiç olmamaıştı.
Eşim bana hak veriyor vermesine ama özür dilerlerse barışırsın değilmi diyor. Ben ise" hayır asla barışmam , o senin ailen sen giidip gelebilirsin ama benden sakın birşey bekleme beklediğin an boşanırız" diyorum.
Ailemede konuyu anlattım. Annem zor tutuyor kendini aramamak için. Eşim gerçekten çok üzgün gece boyunca ağladı. Ailesinden hiç yüzü gülmedi bunca zaman ama "tozda kondurmuyor". Bu durumda ne yapacağımı bilmiyorum.
Tüm whatsap gruplarından çıktım. Annem arayıp olay çıkarırsa arkamda ailemin olduğunu anlarlar diyorum. Bi yandan diyorum ki hiç aramasın onların seviyesini düşüpte ağız dalaşına girmesin. Zaten ben bundan sonra kesınlikle görüşmicem.
Kafam çok karışık bu durumda boşanmak en mantıklısı geliyor çünkü yarın birgün çocuk olduğunda mutlaka yüz yüze geleceğiz veya eşimi doldurup yuvamı bozarlar diye çok korkuyorum.
Eşim özürlerini diledikten sonra affetmemi eskisi kadar olmasada gidip geliriz diyor. Tatsızlık olmasın derdinde. Ama ben bunu yapamam. Eş tarafı ile kesinlikle görüşmeyip yuvasını yürüten varmı? Yorumlarınza gerçekten ihtiyacım var.
Boşanma düşüncesi eşimin aşırı aileci biri olduğundan beni görüşmeye zorlamasını düşündüğümden geliyor. Zaten kavgadan sonra olay zateyken hiç görüşmeden olmaz ömür boyu küs kalamazsın tarzı laflar etti.annenizi ilgilendiren bir konu yok ortada arayıp ne diyecek. Esin senin yaninda olduğunu belli etmiş boşanma düşüncesi nereden geliyor. Kavganın sadece onlardan habersiz ev tuttuğunuz icin çıkmadığını baska sebeplerde olabileceğini düşündüm nedense. Annem arkamda yok boşanırım falan. Görüşmemek istemen normal ama esin atmadığı surece yada sana tamam görüşme demediği surece karşılıklı birbirinize katlanırsınız arada bir de olsa
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?