Sunuda eklemek istiyorum, aramiz iyiken cok iyidir kendisi. Yemek yapar, temizlik yapar, kendisi suan calismiyor ben sabah kalkip ise giderken kalkar kapiya kadar eslik eder.. ama kavga ettigimiz zaman icinden adeta canavar cikiyor. Okadar kirici oluyorki. Bana herzaman „kavga sirasinda konustuklarima aldirma, sinirle söylüyorum ama öyle degil ben seni cok seviyorum“ diyordu. Ama hangisi gercek yüzü, gercekten kavga sirasinda söyledikleri dogru mu degil mi inanin bilmiyorum.
Kocanız çalışmıyor ama ailesine para gönderiyorsunuz.Malesef ilk baslarda sesini yükseltiyordu, komsulara rezil olacagiz diye cok alttan alip susturmaya calistim.. ona güveniyor evet.
Ben güclü oldugumu düsünürdüm hep, öyleydimde. Ama okadar manipüle ettiki beni, dogru düzgün konusamadigima ikna etti. Konusmayi bilmiyormusum... ya cemkiriyormusum yada civitiyormusum ortam yokmus. Okadar aciz duruma düstümki. Saka gibi.
Ben de öyleyim. Yanı kafamda ciddi anlamda ayrılma fikri olsa pisman ederim. Ama onun dışında başkaları duysun istemem. Özellikle aileler. O nedenle mecburen bir noktadan sonra affediyorum. Ama içimdeki kırgınlık geçmiyor ve tekrarlanıyor bu olaylar.Hep derdim, cocugum dahi olsa, o raddeye geldikten sonra bosanirim diye. Ama o raddeye nezaman gelinir, bu karar nasil alinir, ilk adim nasil atilir inanin bilmiyorum.. Kendime cok kiziyorum cok. Bu sözlere katlanacak biri degildim, tek bir yanlista arkama bile bakmazdim ama.. hayat insani öyle bir noktaya getiriyor ki, fevri davranmak istemiyorum, pisman olmak istemiyorum. Diyorum ya, kin tutamiyorum. Söylenenleri unutuyorum.. yada ciddiye almiyorum. Bilmiyorum. Kendimi sadece salak hissediyorum..
Uzun vadede o kadar yoruluyor ki insan boşanmaya bile hali kalmıyor... İşin kötüsü bu duruma duyarsızlaşıyorsunuz. Ölüm gibi birşey oluyor ama kimse ölmüyor. O yüzden kısa vadede ya evliliğin devamı için çözüm yolu bulacaksınız ya da boşanacaksınız. Ama uzatmayın 1 gün 1 yıl gibi geçiyor. Çok lanet bir süreç.Merhaba arkadaslar.. nereden baslayacagimi inanin bilmiyorum. Ben iki yillik evliyim. Esim türkiyeden almanyaya geldi dügünümüzden sonra. Iki yildir burada yasiyoruz ve az cok düzenimizi kurduk.
Fakat bizim ardi arkasi kesilmeyen kavgalarimiz var. Sebebsizce durduk yere ufacik seyden cikan günlerce süren kavgalar. Artik okadar yoruldum okadar biktimki.
Hafta ici calistigim icin cumartesi yani dün güzel bir kahvalti yapalim dedik balkonda. Kahvaltimizi yaptik sofrada otururken konu esimin türkiyedeki ailesine geldi. Onlara buradan balkon süsleri götürecekmis. (Bu tarz seyleri sürekli söyler, sunu götüreyim bunu götüreyim gibi). Bende balkonumu süslemeyi cok istiyordum ciceklerle isiklarla süslerle vs. Ama esim para biriktirip türkiyeye dönmek istedigi icin sürekli herseyden kisiyoruz. Ayrica böyle dekor tarzi seyleri cok gereksiz bulur asla para harcamak istemez. Ya konu buda degil, sürekli burayi ikinci plana atip o tarafi düsünüyor olusu.
Neyse bende sakayla karisik gülerek „bana aldirmadigin seyi oraya neden götüreyim, buraya gerek yoksa orayada yok“ dedim ve kavga basladi. Ben nasil böyle birsey söylermisim, bir liralik seyin lafini ediyormusum vs. (Sunu belirtmek istiyorum, ailesine yüklü bir miktar para da verdik, asagi yukari iki ayda bir kardeslerine para da gönderiyoruz, beni zerre kadar rahatsiz etmiyor). Ufak bir tartisma yasandi ve ben kalkip masayi topladim, mutfagi temizledim kendiside o ara market alisverisine gitti sessiz sedasiz.
Döndügünde yine surat bir karis. Yine ufak bir tartistik sesler yükseldi, disari cikti yine hic birsey söylemeden.
Aksam oldu eve geldi, konusmuyoruz. Kavga edince böyledir hep. Bagirir cagirir, asla karsisindakine saygisi kalmaz. Agzini da bozar. Sonra susar öyle tavir trip. Bense söylenen kötü seyleri hemen unutur, hic kin tutamam. Simdi kavga etsek bes dakika sonra birsey olmamis gibi davranabilirim. Ama kendisi cok kinci birisi. Illallah ettirdi bu huyu.
Az öncede konusmaya calistim, demedigini birakmadi. Ben bir liralik seyin lafini etmisim, gercek yüzümü göstermisim, artik agzimla kus tutsam yaranamazmisim, onu tiksindirmisim, ayrilalim bitsin desem neden diye bile sormazmis, neye üzülecekmis ki bir kariligimi insanligimi zaten görmemis.. vs vs.
Ben o kadar kirginim ki suan. Icimden hic birsey yapmak gelmiyor. Geldim yattim. Ama bu durumlarda sürekli adim atmami bekliyor. Özür bekliyor. Yalvarmami istiyor, pisman oldugumu görmek istiyor. Bunlari kendi agziyla söylüyor. Ben ayak uyduracakmisim, o yeterince uyduruyormus zaten. Pamuk ipligine bagliymis hersey. Onun bana saygisi sevgisi zaten kalmamis, tahammülüde kalmamis öyle diyor. Buna sebep benmisim. Hic birsey koymamisim.
Kavganin basinda kendimden okadar emin oluyorum ki, onu okadar haksiz görüyorumki, ama bukadar laftan sonra kendimi sorgulamiyor degilim. Bilmiyorum kafam cok karisik.
Bosanmayi ciddi ciddi düsünüyorum sanki.. ama bu yükün altina girebilirmiyim? Bilmiyorum..
Icimi dökmek, akil almak istedim zira ben bu isin icinden cikamiyorum.
Size bu lafları eden insanımsı şeye koca gözüyle bakabiliyor musunuz cidden? Adam sizin söylediğiniz bir lafa nelerle karşılık vermiş.Siz bunları yutup oturdunuz mu? Çalışmıyor, saygısız leş biri... Ve beni kapıya kadar geçirir diyorsunuz...Şaşırıyorum cidden.Malesef ilk baslarda sesini yükseltiyordu, komsulara rezil olacagiz diye cok alttan alip susturmaya calistim.. ona güveniyor evet.
Ben güclü oldugumu düsünürdüm hep, öyleydimde. Ama okadar manipüle ettiki beni, dogru düzgün konusamadigima ikna etti. Konusmayi bilmiyormusum... ya cemkiriyormusum yada civitiyormusum ortam yokmus. Okadar aciz duruma düstümki. Saka gibi.
İnanın bana o raddeye gelmiş.Hep derdim, cocugum dahi olsa, o raddeye geldikten sonra bosanirim diye. Ama o raddeye nezaman gelinir, bu karar nasil alinir, ilk adim nasil atilir inanin bilmiyorum.. Kendime cok kiziyorum cok. Bu sözlere katlanacak biri degildim, tek bir yanlista arkama bile bakmazdim ama.. hayat insani öyle bir noktaya getiriyor ki, fevri davranmak istemiyorum, pisman olmak istemiyorum. Diyorum ya, kin tutamiyorum. Söylenenleri unutuyorum.. yada ciddiye almiyorum. Bilmiyorum. Kendimi sadece salak hissediyorum..
ahahsdfgfs evcil hayvan edinme prosedürü gibi Almanyaya koca getirme prosedürü mü var kizAusländerbehörde ye gidip postalatin bunu. Ailesi ile susledigi balkonda otursun. Almanyaya koca getirmek, onun alismasini saglamak vs okadar zor isler ki. Bids böyle seyler duymak cok yikici.
Çok özür diliyorum ama siz şu kayınpederi vefat ettikten iki hafta sonra “eşim ilgi göstermiyor” diye konu açan hanımefendi miydiniz acaba? Farklı nickle konu açmışsınız sanırım. Anlattıklarınızdan bana öyle geldi çünkü.
Yanlışsam düzeltin.
Eğer oysanız tek sorununuz bu olaymış gibi gelmemişti bana. Karşılıklı şiddet olayları da vardı gibi hatırlıyorum ve eşinizin ailesinden hoşlanmıyorsunuz.
Farklı farklı meseleleri sürekli gündeme getirmek yerine eşinizin ailesiyle olan temel sorunu çözmeniz gerekiyor diye düşünüyorum. Yoksa bu tartışmalarınız devam eder.
İki ay para göndermeyi kesin, o üzerinize titreyen aileyi bir daha görün. Bak benim beynim uyuştu burda,atın şu yiyicileri başınızdan. Siz zerre pişman olmayacaksınız, pişman olacak tek kişi o yanınızdaki hanzo. Bir daha bulamaz böyle rahatı.Yok hayir, bahsettiginiz kisi degilim. Gecen yil üye olmustum bu ilk konum. Ailesiyle bir sorunumuz yok, cok severim kendilerini, onlarda ayni sekilde cok üzerime titrerler. Sorunum ailesiyle degil direk kendiyle..
İnanın bana o raddeye gelmiş.
1. Çalışmıyor, sizin paranızla ailesini besliyor.
2. Bir liralık şeyi size layık görmüyor ama elinden gelse ailesine dünyaları bahşedecek.
3. Sevgi göstermiyor, en ufak tartışmada ortalığı yıkıyor.
Sizi yurtdışı bileti, çek defteri olarak görüyor, evlenme sebebi o. Yok Türkiyede kalmak istemiş, yok evimizi arabamızı alıp gideriz bari demiş. Yalan, oyun hepsi. Türkiye' de ne kazanıp da ailesini doyuracak?
Sevilmiyorsunuz, kullanılıyorsunuz uyanın.
Yol verin gitsin o çok sevgili ailesinin yanına köylü kurnazını.
Siz bırakmazsanız orada yerini sağlamlaştırınca o bırakacak zaten.
Bence kavgada söyledikleri gerçek insan olmayan bir şeyi kavgada birden var edemez buradan bakınca üzgünüm ama seni kullanıyor bedavadan yanına gelmiş çalışmıyor e ailesine para da gönderiliyor ara ara dolunca da gerçekleri söylüyor işte seni de böyle sindirmeye çalışıyor dik dur hadi kalk git bakalım kapı orada de dönmeyecek buraya adım gibi eminim
İki ay para göndermeyi kesin, o üzerinize titreyen aileyi bir daha görün. Bak benim beynim uyuştu burda,atın şu yiyicileri başınızdan. Siz zerre pişman olmayacaksınız, pişman olacak tek kişi o yanınızdaki hanzo. Bir daha bulamaz böyle rahatı.