- 7 Eylül 2018
- 1
- 0
- 1
- 35
- Konu Sahibi lanoche-34
- #1
merhabalar kadınlar klubü,
halim vaktim yerinde çok şükür. sıkıntılarımla boğuşurken birden kendimi buraya yazarken buldum. babamı erken yaşta kaybettim 11 yaşındaydım . bi ablam var şehir dışında yaşıyor. annemle bu zamana kadar birlikte geldik her şeyin üstesinden . evliliğimin 2. ayındayım . evlilikteki hayalim geniş bi ailem olmadığı için geniş bi aile tablosu istiyroum karım çalışan ve kendine bakan bir bayandır. annem ise ev hanımı ve tam osmanlı kadınıdır. dili biraz sivridir. evlenmeden önce karım ve annem pek anlaşamadılar annem sivri dilli konuştu yeri geldi eşime. eşim bunları çok içerledi ve kolay kolay içinden hala atamıyor. annemle evimizin arası 400 metre aşağı yukarı . annemi tek başına evde bırakmak hiç içime sinmiyor. anneme yalnızlığını hissettirmemek için elimden geleni yapıyorum ama bu durum evliliğimi etkiliyor. eşimin iş saati çok geç olduğu içn çoğu zaman anneme gidiyorum . sürekli annemle irtibattayım fakat eşim bazı şeyleri istemeyerek yapıyor içinden gelmyor annemle görüşmek . annemle vakit geçirmek . annem ise sürekli benimle zaman geçirsinler istyor. haftanın 4 - 5 günü en az 1 saatte olsa eşimle uğruyoruz fakat eşim hiç anneme temizlik konusunda yardımcı olmuyor. annemde sürekli bu durumdan bana yakınıyor karın bi gün gelipte yardımcı olmuyo ne yapılacak diye sormuyor diyor . bu sefer karımın üstüne gidiyrum niye sormuyosun anneme niye yardım etmiyosun diye tartışma çıktı . anneme üzülür diye bişey söyleyemiyorum bu sefer karıma söylüyorum bazı takıldığım konuları . oda annen çalıştığımın farkında değilmi zaten her zaman görüşüyoruz beni hizmetçimi aldın sen diyor. eşimde evet anneme karşı suskundur saygısını bozmadı ama bi türlü denge kuramıyorum. sürekli karım ve annem arasında kalıyorum ne yapmam gerek aradaki dengeyi nasıl koruyabilirm .
halim vaktim yerinde çok şükür. sıkıntılarımla boğuşurken birden kendimi buraya yazarken buldum. babamı erken yaşta kaybettim 11 yaşındaydım . bi ablam var şehir dışında yaşıyor. annemle bu zamana kadar birlikte geldik her şeyin üstesinden . evliliğimin 2. ayındayım . evlilikteki hayalim geniş bi ailem olmadığı için geniş bi aile tablosu istiyroum karım çalışan ve kendine bakan bir bayandır. annem ise ev hanımı ve tam osmanlı kadınıdır. dili biraz sivridir. evlenmeden önce karım ve annem pek anlaşamadılar annem sivri dilli konuştu yeri geldi eşime. eşim bunları çok içerledi ve kolay kolay içinden hala atamıyor. annemle evimizin arası 400 metre aşağı yukarı . annemi tek başına evde bırakmak hiç içime sinmiyor. anneme yalnızlığını hissettirmemek için elimden geleni yapıyorum ama bu durum evliliğimi etkiliyor. eşimin iş saati çok geç olduğu içn çoğu zaman anneme gidiyorum . sürekli annemle irtibattayım fakat eşim bazı şeyleri istemeyerek yapıyor içinden gelmyor annemle görüşmek . annemle vakit geçirmek . annem ise sürekli benimle zaman geçirsinler istyor. haftanın 4 - 5 günü en az 1 saatte olsa eşimle uğruyoruz fakat eşim hiç anneme temizlik konusunda yardımcı olmuyor. annemde sürekli bu durumdan bana yakınıyor karın bi gün gelipte yardımcı olmuyo ne yapılacak diye sormuyor diyor . bu sefer karımın üstüne gidiyrum niye sormuyosun anneme niye yardım etmiyosun diye tartışma çıktı . anneme üzülür diye bişey söyleyemiyorum bu sefer karıma söylüyorum bazı takıldığım konuları . oda annen çalıştığımın farkında değilmi zaten her zaman görüşüyoruz beni hizmetçimi aldın sen diyor. eşimde evet anneme karşı suskundur saygısını bozmadı ama bi türlü denge kuramıyorum. sürekli karım ve annem arasında kalıyorum ne yapmam gerek aradaki dengeyi nasıl koruyabilirm .
.Eşinizin annesine ya da ailesine de bu kadar sık gidiyor musunuz ?
