Sorma nasil korktum. Aslinda o mevzunun arkasinda daha derin bi mevzu var. Tam o gece amcam gile gitmistik. Canim kuzenim abimi daha yeni kaybetmistik ve yatagi hala yerindeydi. Odasi karanlikti ve ben yatakts bisy gordum birden. Baktim ayak var iki tane uzun. Sonra el aradim bulamadim karanlikta, abim geldi sandim. Abim orda benim yanimda, geri dondu o ölmemis sandim. Ben abimi gordum diye heycanlandim o an, cok sevindim. Ama el bulamayinca tedirgin olmaya basladim. Bu ne dedim kendi kendime, bi yaratikmi? Bi yaratiksa hangi yaratik dedim. Tam o an kardesim seslendi " ne bakiyon ya" diye. Megersem ters yatan kardesimmis ordaki o yataktaki.
Zatem ablam o gece beni korkuttugunda korktugumdan aglamadim: abim sandim, canim abim geldi sandim, o degilmis, niye o degilki? O olsaydi keske keske keske" diye agladim. Bu nevi patlama yasadim o gece.
Su an abime olan ozlem azda olsa azaldi, ama karanlikta hala kotu olurum. Once bakarim: bu kim? Diye. Gozetlerim incelerim karanlikta gore bildgim kadar.bi an beynim durur, nerde oldgumu ne gordugumu unuturum. Bombos bi alandaymisim gibi, yapayanliz sebepsiz..
Bagirmam, oyle kalirim. Sonra yavas yavas dilim sozulur ve bisyler soylmeye calisrm kelimeleri toparlayamasamda.
Oyle iste, su an yzinca bile goz yaslarimi tutamadim.
Yapmamali kimse boyle sakalar, saka degilki bu. Esek sakasi bile degil bu.