Merhabalar hanımlar...
Bu günlerde canımı sıkan bir konu hakkında fikrinizi almak istiyorum.
Kız kardeşimle aynı şehirde yaşıyoruz. Yeğenim oldu yeni. 6 aylık çok tatlı bir bücür . :)
Sorun da şu ki, kız kardeşim bir devlet kurumunda eczacı, şimdi evde bebeğini büyütüyor. Ama ne bebek büyütmek. Çocuğu kendinden ayirmiyor asla, kucağından mumkun değil indirmiyor, asla yerdeki bir ana kucagina koymuyor. O ana kucağı, bebek hasbelkader içine konulmussa tepelerde dolanıyor. Hiç bir işini de yapmıyor , yemeği annemde yer, temizliği utusunu ara ara kendi ara ara annem yapar. Yani çok bıraktı kendisini.
Bebisimiz çok tatlı. Allahım esirgesin :) ama kardeşim istiyor ki sürekli herkes onun bebeğini sevsin. Kuzenlerimle buluşuyoruz bu tek tek bebeğini herkese verip sevdiriyor. Arkadaşlarım varken gelmişlerdi bir kere, biz muhabbet ederken "ayy bakın sizi nasıl dinliyor", "ay abla bak sana bakiyor, tanıyor artık galiba" falan diyerek bizi kesip sürekli muhabbeti bebeğine getiriyor.
Uyumaya götürecekken bütün aile efradına opturuyor çocuğu, "sevdirme zorla cocugu" diyorum, içinizden öyle gelmiyor mu, diyor. Ya seviyoruz çocuğu çok seviyorum hem de yeğenim sonuçta benim. Ama mümkünse annesi yokken sevmeye çalışıyorum.
Telefonum her anının resim ve videolariyla doldu. Eşim artık söyle yollamasin gruba bu kadar resim dedi, babam aracılığıyla uslubunca ilettim.
Ay sinir oluyorum kızlar. Ben altı aydır muhabbetli olduğum kız kardeşimi özledim artık. Bütün vasıflarını kaybedip, sadece anne vasfına sahip oldu.
Ben ona bu kadar kendine bağlama arada yere bırak, ana kucagina koy diyorum. Yok bebeğin buna ihtiyacı var benle olmalı diyor. Ben de büyüttüm yere de koydum ana kucağına da diyorum, sen mama verdin, emen çocuk böyle oluyor diyor.
Çıldırcam artık. Aramıza soğukluk girdi. Kocası da kendi gibi. İşten arıyor sürekli, çocuk emdi mi, çocuk uyudu mu, çocuk kaka yaptı mi .... Kız kardesimden tek farkı emziremiyor olması.
Araya mesafe koydum ama bu benim kız kardeşim özlüyorum sonuçta. Ama yok yok yok .... Mic mic mic bebek seviyor sürekli.
Bunalmış da aslında. Kocasıyla da araları bozuk bu ara.
Kısacası, bu ara sıkıntıları var ama bu bebek sevme işi yüzünden kızın yanında olmak istemiyorum ama özlüyorum
Var mı cevrenizde böyle tipler? Düzeliyorlar mi zamanla?
İçim şişti artık. Biri geçer desin
Uzun oldu kusura bakmayın çok bunaldım artik.
