- 22 Kasım 2010
- 11.125
- 19.576
- 498
- Konu Sahibi TheQueeninthenorth
- #1
Buraya erkek kardeşimle ilgili konu açacağım hiç aklıma gelmezdi ama bir süredir ailemizi kara kara düşündüren bir konu var. Biraz uzun olacak ama okuyup fikir verirseniz sevinirim.
Erkek kardeşim 24 yaşında. Küçüklüğünde dikkat eksikliği ve hiperaktivite teşhisleri konmuştu kendisine. Zekasında herhangi bir gerilik olmadığı için (aksine aşırı duygusal ve hassas) örgün öğretimin yanı sıra özel rehabilitasyon merkezinde seanslar aldı çocukken. Neşeli, hareketli, esprili bir çocuktur ama son derece inatçıdır. İnanılmaz zor ve yaramaz bir çocuktu, büyüdükçe de inadı ve sabit fikirliliği başka boyutlara taşındı. Her zaman dediği olsun ister. İstemediği bir şey olduğunda mantıklı olan o olsa bile katiyen dinlemez, yapmaz. Askerliği de bayağı zorlu geçti bu sebeplerle. Annemle babam o çok küçükken boşandı, annem çalışıyordu ve bizi anneannem büyüttü. babamdan ayrı büyümesinin de getirdiği bir otorite boşluğu oldu. Zaman zaman farklı konularda ailemizi kaygılandırdığı oldu farklı istekleriyle ama şu andaki mevzumuz kız arkadaşıyla ilgili.
İlk defa bir kız arkadaşı oldu, kızla yaşıtlar. Tanışalı 1,5-2 ay kadar oluyor. Yalnız inanılmaz hızlı ilerliyorlar, benim aşırı duygusal kardeşim sosyal medya hesaplarını ikisinin fotoğraflarıyla ve aşk sözcükleriyle doldurmuş durumda ilk günden. Kızın ailesiyle de tanışmış hemen. Kızın babası vefat etmiş, annesi ve kardeşleriyle yaşıyor. 12 kardeşlermiş. Kardeşim kızın abileriyle tanışmış, tütüncü dükkanları varmış oraya gitmiş vs. Tüm aileyle içli dışlı olmuş. Kardeşimi çok sevmişler vs...Kız da bizlerle tanışmak istedi tabii hemen. Anneler gününde anneme anneanneme hediyeler alıp bize gelmek istedi. Buraya kadar belki bir sorun görmeyebilirsiniz ama evlenme planları yapıyorlar kendilerince ve anlaşılan kızın ailesi de onaylıyor. Hatta temmuzda kızın babasının mevlüdü olacakmış, annemi, anneannemi, beni davet edeceklermiş. Köyde yaşıyorlar ve ordan süt, karalahana vs gönderiyorlar annemlere tanışmadan etmeden. Sorun şu ki, kardeşim annemin çalıştığı hastanede işe başlayalı henüz 2 ay oldu ve asgari ücretle taşeron firmada çalışıyor. Annem de maaşlı çalışan, anneannemin evinde kalıyorlar. Babamın herhangi bir maddi desteği zaten yıllardır yok. Kısacası kardeşimin henüz ev geçindirecek birikimi vs yok ama sanırım kafasında anneannemin evine getirmek var kızı, yani annemle şu an yaşadıkları yere. Hatta laf arasında kızın o evi çok görmek istediğini, boğaz manzarasını çok merak ettiğini vs anlattı...Yani kendileri çalıp kendileri oynuyorlar. Annemle kardeşimin arası bu yüzden çok açıldı. Çok hızlı gittiklerini, bu işlerin ha deyince birikimsiz olmayacağını (bu arada kız çalışmıyor, açık öğretimde okuyormuş ama iş bulacakmış vs.) daha birbirleriin çok iyi tanımaları gerektiğini hepimiz anlatıp duruyoruz ama hiçbirimizi dinlemiyor. Annemle anneannemi hiç taktığı yok zaten. Benle eşimin fikirlerine değer veriyor ama gene bildiğini okuyor.
Kızın fiziksel bir kusuru da var ama asıl mevzu o olmadığı için onun üzerinde durmuyoruz biz. Asıl mevzu ailesinin kızlarının daha yeni tanıdığı bir çocuğu bu kadar içlerine almaları. Kızın bir ablasının 11 senelik erkek arkadaşı varmış, çocuk evlerinde kalıyormuş mesela. Bunları hep kardeşim anlatıyor. Sonra da diyor ki onlar çok iyi insanlar, hiç şans vermiyorsunuz.
Anneler gününde de kız eve gelecek size hediye getirecek elinizi öpecek diye terör estirdi kardeşim. Annem kabul etmedi önce, baktı çok ısrar ediyor kardeşim o zaman dışarda buluşalım dedi. Kızla da tanışmış oldu ama kızın kesinlikle çok falsolu hareketleri olduğundan bahsediyor. Sürekli kardeşimi yönetmeye çalışması, kullandığı sözcükler vs gibi...Yani kısaca bizim aile kültürümüzden çok farklı yapıda biri olduğu çok bariz diyor. Ki kızla ayak üstü bir on dk ben de tanışmıştım kardeşimin zoruyla önceden, bu konuda hemfikiriz. Fakat annem kızla gayet kibarca her zaman oğlunun arkasında durup destek olacağını ama acele etmemelerini, önce kendi ayakları üzerinde durmaları gerektiğini, zamanı geldiğinde herkesin elinden geldiğince destek olacağını söylemiş ama şu anda ha deyince çocuk evlendirecek maddi güce sahip olmadığını da açıkça belirtmiş. Kız alı al moru mor dinlemiş. O akşam da "anneni çok yapmacık buldum" diye kavga etmişler kardeşimle telefonda...
Durum bu arkadaşlar. Bu sene sonunda, aralıkta kardeşimin doğum gününde söz keseceklerini söylemiş anneme sabah kardeşim. Siz isteseniz de istemeseniz de olacak, adı konsun ilişkinin deyip duruyor. Söz nişan mesele değil ama arkasından evlilik planı yapamadıktan sonra evcilik oynar gibi bunlaır yaşamanın ne anlamı var? Siz ne düşünüyorsunuz? Kardeşime tavrımız nasıl olmalı?
Not: Babamın haberi var bunlardan ama siz tanışarak hata ettiniz, ne haliniz varsa görün, yarın öbür gün çocuğun abileri gelir bunu vururlar deyip duruyor. Ben konuşursam ağzının ortasına çakarım bu çocuğun diyor.
Erkek kardeşim 24 yaşında. Küçüklüğünde dikkat eksikliği ve hiperaktivite teşhisleri konmuştu kendisine. Zekasında herhangi bir gerilik olmadığı için (aksine aşırı duygusal ve hassas) örgün öğretimin yanı sıra özel rehabilitasyon merkezinde seanslar aldı çocukken. Neşeli, hareketli, esprili bir çocuktur ama son derece inatçıdır. İnanılmaz zor ve yaramaz bir çocuktu, büyüdükçe de inadı ve sabit fikirliliği başka boyutlara taşındı. Her zaman dediği olsun ister. İstemediği bir şey olduğunda mantıklı olan o olsa bile katiyen dinlemez, yapmaz. Askerliği de bayağı zorlu geçti bu sebeplerle. Annemle babam o çok küçükken boşandı, annem çalışıyordu ve bizi anneannem büyüttü. babamdan ayrı büyümesinin de getirdiği bir otorite boşluğu oldu. Zaman zaman farklı konularda ailemizi kaygılandırdığı oldu farklı istekleriyle ama şu andaki mevzumuz kız arkadaşıyla ilgili.
İlk defa bir kız arkadaşı oldu, kızla yaşıtlar. Tanışalı 1,5-2 ay kadar oluyor. Yalnız inanılmaz hızlı ilerliyorlar, benim aşırı duygusal kardeşim sosyal medya hesaplarını ikisinin fotoğraflarıyla ve aşk sözcükleriyle doldurmuş durumda ilk günden. Kızın ailesiyle de tanışmış hemen. Kızın babası vefat etmiş, annesi ve kardeşleriyle yaşıyor. 12 kardeşlermiş. Kardeşim kızın abileriyle tanışmış, tütüncü dükkanları varmış oraya gitmiş vs. Tüm aileyle içli dışlı olmuş. Kardeşimi çok sevmişler vs...Kız da bizlerle tanışmak istedi tabii hemen. Anneler gününde anneme anneanneme hediyeler alıp bize gelmek istedi. Buraya kadar belki bir sorun görmeyebilirsiniz ama evlenme planları yapıyorlar kendilerince ve anlaşılan kızın ailesi de onaylıyor. Hatta temmuzda kızın babasının mevlüdü olacakmış, annemi, anneannemi, beni davet edeceklermiş. Köyde yaşıyorlar ve ordan süt, karalahana vs gönderiyorlar annemlere tanışmadan etmeden. Sorun şu ki, kardeşim annemin çalıştığı hastanede işe başlayalı henüz 2 ay oldu ve asgari ücretle taşeron firmada çalışıyor. Annem de maaşlı çalışan, anneannemin evinde kalıyorlar. Babamın herhangi bir maddi desteği zaten yıllardır yok. Kısacası kardeşimin henüz ev geçindirecek birikimi vs yok ama sanırım kafasında anneannemin evine getirmek var kızı, yani annemle şu an yaşadıkları yere. Hatta laf arasında kızın o evi çok görmek istediğini, boğaz manzarasını çok merak ettiğini vs anlattı...Yani kendileri çalıp kendileri oynuyorlar. Annemle kardeşimin arası bu yüzden çok açıldı. Çok hızlı gittiklerini, bu işlerin ha deyince birikimsiz olmayacağını (bu arada kız çalışmıyor, açık öğretimde okuyormuş ama iş bulacakmış vs.) daha birbirleriin çok iyi tanımaları gerektiğini hepimiz anlatıp duruyoruz ama hiçbirimizi dinlemiyor. Annemle anneannemi hiç taktığı yok zaten. Benle eşimin fikirlerine değer veriyor ama gene bildiğini okuyor.
Kızın fiziksel bir kusuru da var ama asıl mevzu o olmadığı için onun üzerinde durmuyoruz biz. Asıl mevzu ailesinin kızlarının daha yeni tanıdığı bir çocuğu bu kadar içlerine almaları. Kızın bir ablasının 11 senelik erkek arkadaşı varmış, çocuk evlerinde kalıyormuş mesela. Bunları hep kardeşim anlatıyor. Sonra da diyor ki onlar çok iyi insanlar, hiç şans vermiyorsunuz.
Anneler gününde de kız eve gelecek size hediye getirecek elinizi öpecek diye terör estirdi kardeşim. Annem kabul etmedi önce, baktı çok ısrar ediyor kardeşim o zaman dışarda buluşalım dedi. Kızla da tanışmış oldu ama kızın kesinlikle çok falsolu hareketleri olduğundan bahsediyor. Sürekli kardeşimi yönetmeye çalışması, kullandığı sözcükler vs gibi...Yani kısaca bizim aile kültürümüzden çok farklı yapıda biri olduğu çok bariz diyor. Ki kızla ayak üstü bir on dk ben de tanışmıştım kardeşimin zoruyla önceden, bu konuda hemfikiriz. Fakat annem kızla gayet kibarca her zaman oğlunun arkasında durup destek olacağını ama acele etmemelerini, önce kendi ayakları üzerinde durmaları gerektiğini, zamanı geldiğinde herkesin elinden geldiğince destek olacağını söylemiş ama şu anda ha deyince çocuk evlendirecek maddi güce sahip olmadığını da açıkça belirtmiş. Kız alı al moru mor dinlemiş. O akşam da "anneni çok yapmacık buldum" diye kavga etmişler kardeşimle telefonda...
Durum bu arkadaşlar. Bu sene sonunda, aralıkta kardeşimin doğum gününde söz keseceklerini söylemiş anneme sabah kardeşim. Siz isteseniz de istemeseniz de olacak, adı konsun ilişkinin deyip duruyor. Söz nişan mesele değil ama arkasından evlilik planı yapamadıktan sonra evcilik oynar gibi bunlaır yaşamanın ne anlamı var? Siz ne düşünüyorsunuz? Kardeşime tavrımız nasıl olmalı?
Not: Babamın haberi var bunlardan ama siz tanışarak hata ettiniz, ne haliniz varsa görün, yarın öbür gün çocuğun abileri gelir bunu vururlar deyip duruyor. Ben konuşursam ağzının ortasına çakarım bu çocuğun diyor.
