-
- Konu Sahibi beyazperde
- #161
mesaj tekrarı, mesaj tekrarı..
Valla evliliğe hazir olmayan insanlara butun maddi yükün altina girip düğüne yapmissiniz ev acmissiniz da bu adamlar ev gecindirebilcek kabiliyette degil. Ahanda en büyük kötülük burda olmuş bence. Yani aman bize geldiklerinde fotoğraflardan uzulmesinler die fotoları kaldirmak çok abartı olmus biraksaydiniz da keske o na üzülelerdi şimdi siz bu kadar uzulmezdiniz.
Valla evliliğe hazir olmayan insanlara butun maddi yükün altina girip düğüne yapmissiniz ev acmissiniz da bu adamlar ev gecindirebilcek kabiliyette degil. Ahanda en büyük kötülük burda olmuş bence. Yani aman bize geldiklerinde fotoğraflardan uzulmesinler die fotoları kaldirmak çok abartı olmus biraksaydiniz da keske o na üzülelerdi şimdi siz bu kadar uzulmezdiniz.
ne yapabılırdırm ki, zaten nıkahlanmıslar, ee annemın 1+1 evındeler hergun bır problem. orda kaldıkları sure zarfında ıkısıde aksama kadar yatıyordu, iş güç yok.sorumlulukları olsun ben bır yerden baslatayım onlar devam ederler dedım. cunku soz aldım ve guvenmdım.onlarda ayrılmak ıstıyorlardı. ya umursamaz olup ne halınız varsa gorun dıyecektım, annem kira verdıkten sonra maasından kalan kus kadar ee nasıl olucaktı. ben zaten hepsı yuzunden evlılıgımden bırsey anlamadım, vurdumduymaz olamadım. evet fotografları kaldırdım, bende yenı gelindım o da. o uzulurse ben de uzulurdum. dugunlerı olmasaydı emın olun sımdıden daha cok uzulurdum, en azından vıcdanım rahat suan o konuda.
onlara düğün yapmadan itibaren hata ile başlamışsınız. gizlice nikahlanırken durumlarını bilmiyorlar mıydı kime güvendiler ki.. hadi o neyse dedik ama ondan sonrası tamamen çocukluk, insanları kullanma. senin gibi görümce de başa taç edilir valla ama bırak kendi yağlarında kavrulsunlar, biraz da sürünsünler sonra düze çıkarlar. bu şekilde sıkıştıklarında para vererek zaten onlara yardımcı olmuyorsun.
ne anneler var karnı burnunda doğurmak üzereyken bile çalışıyorlar, hanfendi uyku saatinden feragat etsin çalışsın, hamileyken iş bulamam diyorsa dikiş nakış öğrensin evde ev yemekleri yapsın satsın bir çabada bulunsun bu ne ya. bu kadar basit mi hayat, biz günde 12 saat eşek gibi yorulurken kimse bize acımıyor ama, onlar hiç acınacak durumda değil
bir de yeğenin de üzülüyor diye duygu sömürüsü yapmış, sabah sabah çok sinirlendim[/QUOTE
sinirlenme bosver, ben daha hıc uyumadım, benımde sınırler gergın suan sana desemde. uyanmalarını beklıyorum arıcam bırazdan. ıyı calısmalar kolay gelsın bu arada.
canım yapabileceklerinin çok ok fazlasını yapmışsın
bence artık bırak kendini ve eşini düşün
bugün onlarla da kesin ve net bi dille konuş
bize de bilgi ver de merak etmeyelim
yok annem kaynanalıgı bana yapar ancak, annemden cıkmıyorkı hergun, garıp bır geliın kaynana ılıskılerı var. yemekte ya annem gıdecek ya o, bı yere gıdecek annemle, dr.a gıdecek annemle, o da kımsesı yok aılesınen dıye gıdoyor sonra bana soylenıyor, ben de yeter artık anlatma dıyorum. annemın mısafırlerı geldıgınde de cagırmazsa darılıyor, garıpler bıraz. :)benim bildiğim gelinler kaynana evinde kalmak istemez çalışır da ayrı ev ister. sizin kadar anneniz de çok fedakar galiba gelinin bi şikayeti olmadığına göre. annenize söyleyin biraz kaynanalık yapsın :)
sayfaların tamamını okuyamadım ama çok özverili davranmışsınız.
bir abla, hatta çoğu anne-babanın yaptığından daha fazla kollayıp, maddi manevi destek olmuşsunuz..
artık onlar da alışmış, işi duygu sömürülerine dökmeye başlamışlar.
yapmayın, kendi ailenizin huzuru için yapmayın, eşiniz belli ki çok iyi bir insan (maşallah) ama adamın da bir sabrı, sınırı vardır.. taşarsa siz de çok üzülürsünüz..
bu sefer vermeyin.. nasılsa ardı arkası kesilmeyecek istemelerinin..
eninde sonunda bir yerde "dur" demeniz gerekecek.. bu şimdi olsun..
ve şunu da peşin peşin bilin ki "kötü" bilecekler sizi.. vermediğiniz için... bu kadar yaptıklarınızın zerre kıymeti olmayacak.. en son "vermediniz" ya.. o bilinecek.. buna da hazırlıklı olun...
belki yeğeninizi göstermemekle, küslük çıkarmakla falan blöflere girişecekler..
ama şuna emin olun ki bu, bu sefer olmasa 2 ay sonra gene olacak..
kaçınılmaz son maalesef...
Kesinlikle destediğinizi artık çekin para falan da göndermeyin. Bırakın kendi ayakları üzerinde durmayı öğrensinler. Siz destek oldukça bunu öğrenemeyecekler, her zorlukta sizin koşacağınızı bilecekler çünkü. Siz kendi evinize, yuvanıza bakın. Kardeşinizin ve gelininizin bu kadar arkasında durmanız onlara iyilik değil kötülük inanın bana.İyi geceler arkadaslar, artık bunu size sormazsam çatlayacagım.Ne yapacagımı bılmıyorum.
Kısaca ozetlemeye calısayım, karısık yazarsam kusuruma bakmayın.
Anne babam ayrı ve maalesef ki ne kardesım ne benle ılgılenen olmadı.(anne- babam hakkında lutfen olumsuz dusunup, kelimelere dokmemenızı cok ama cok rıca edıyorum.) Kardesımın herseyıyle ben ılgılendım, yanı hem kendımı bır yerlere getırdım, hem kardesımın en az olumsuzluklara maruz kalarak bu gunlere gelmesını sagladım. O yuzden kardesım deeşi de benı anne babası yerıne koydu resmen
Kardesım buyudu, okulunu bıtırdı, askerlıgını bıtırdı ve çalışmak ıcın gıttıgı yerde gızlıce nıkahlandı.Bu olay bıraz karısık, kardesım de kız da cok saflar(dı) unutmaya calıstım.
Annemın yanına tasındılar ve olaylar baslamaya basladı. Ben de bu arada memleketten uzakta tek yasıyorum ve nısanlıyım,tam dugun telasımın ıcındeydım. Ikısı de calısmıyor, annem bır yandan sureklı bana sıkayet edıyor, eve hacız uzerıne hacız gelmıs,onlardan kaynaklı, artık o kadar bunalmıstım ki, dugunum ıcın cektıgım kredıyı onların hacızıne ve bır amelıyat ıslerı vardı, özel hastanede olması ıcın tum bırıkmısımle,cektıgım kredıyı esımın de onayını alarak gonderım, sadece evlerınde huzur olsun da ben de huzurlu olayım dıye.
Neyse benım dugun zamanım ( bu arada ben de artık bırsey olmadıgından tum herseyı a dan z ye esım yaptı.) benden once nıkahlandıklarından evet evlılerdı ama dugunlerı olmamıstı ama o an onu dusunemıyordum benım planlı ve olması gereken dugunum vardı. Neyse o da burnumdan geldı zaten.Diğer eşimin memleketindeki düğüne de gelmedıler, yıne affettım herseye ragmen. Bu arada bunaldılar, yanıma tatıle gelsınler dedım, geldıklerın de uzulmesınler dıye evdekı dugun fotograflarımı bıle kaldırdım. Cunku ben de uzuluyordum. Ve esımle aldık arksımıza konustuk, onların da dugun hakkı ve bunu tamamen bızım ustlendıgımızı sadece tek bırsey ıstıyorduk : ‘’ıkınızde ıse gırıp calısacaksınız.’’ Bız dugunu ve takmamız gereken neyse yapıcaktık, dugunde takılanlarla da onlara ev kurucak ve yıne ev kurulmasına yardım edecektık. Onlar da bılıyor ki, bız de yapmasak dugunlerı olmayacak. Sözlerini aldık, onlar ıs bakarken bızde dugun organızasyonunda olması gerekenın bıle uzerınde bır dugunlerını yaptık.
Dugun oldu, bizim gelin biraz ters davranmaya basladı, esya konusunda da fıkır soyleyınce, bızım paramız sız karısmayın demeye basladı, tamam dedık, sonra baktı yetmedı,Ablacım ben ettım sen etme dıye yıne gerı adım attı. Fıkır soyleme amacımız da ayne su abartmıyorum: taksıtle adi birsey olacagına bız de uzerıne koyalım nakıt ve daha saglam bırsey alalım dedık, ne modleıne karıstım, ne baksa bır seyıne sadece fazlasını bız verelım borcsuz olsun dedık.
Neyse ıse gıdıler asgarı ucret ıkısı de 350 lıra kıra ve 450 lıra taksıt oduyorlar, nakıt parayı harcadılar ortada gıttı para. Kardesımın sıgortası yok, esının vardı en azından,yakında kardesımın de olur dıyorduk sıgortası. 1 ay oldu ıse gırelı hamıle oldugunu ogrendıgı gun ısı bıraktı bızım gelın, yıne karımsam tabıkı ama sadece dedıgım, cıkmasaydın en azından dogum ıznın vs rahat olurdunuz borcunuz da bıterdı dedım. Aslında tasvıp etmıyorum boyle karısılmasını ama herturlu sıkıntıda benı arıyorlar ben de onlar oyle sıkıntıdayken nasıl rahat edeyım. Gelınımızın dedıgı: ay kımene ben uykuyu sevıyorum, ısı ne kocam calıssın baksın! Tamam sız bılırsınız dedım. Ben artık bır daha yardımcı olamayacagımı soylemıstım. Bebek olunca ozel bır durumu oldu ve sıgorta da yok, sureklı ozel de tedavı gordu ve saglık oldugu ıcın sozumde duramadım, parayı gondermıyordum, sadece dr.la muhatap olup dr.la aramızda halledıyorduk. Cunku artık guvenmıyordum. Boyle boyle de somuruldum, somuruldum dıyorum artık oyle hıssedıyorum cunku, para ıstenırken ablacım, baksa zaman fıkır dahı soyledıgımde neredeyse azarlanıyorum.
Bunun gıbı cok ornek var ufak tefek oldugundan kucuklerını yazmıyorum. Olay bu aksam artık benı cok yordugunu hıssettım.
Yıne kardesımın esı aradı: Ablaaaaa, aglamaklı bır sesle.
Efendım ne oldu dedım.
Abla bız cok kotuyuz, artık ısın ıcınden cıkamıyoruz, şu borclarımız da kapat, yemınle bır daha ıstemıcem soz. Deyınce artık basıma bır agrı saplandı.
Eşin nerde dedım, onu verırmısın dedım.
Kardesımın ıste oldugunu soyledı.
Ben artık eşime bir sey dıyemıyorum dedim, aslında soylemek ıstedıgım bır ıkı sey vardı ama hamıle oldugundan uzmek ıstemedım.
Yine dayanamayıp eşime soyledıgımde : (ki gercekten cok borcumuz var cogu da onların ve bızım dugun borcu artık boguluyoruz neredeyse.)
Eşim de : haklı olarak, seni ben uykuyu sevıyorum, calısıp calısmamm kımseyı ılgılendırmez, derken dusunecektı. O bıraz gayret etseydı, ben borc bulup yıne gonderırdım, artık benden bu kadar dedı.
Eşime cok hak verıyorum, ben onun yerınde olsam bu kadar da belkı sabredemeyebılırdım, cunku anne babama yaptıklarını hıc saymıyorum.
O kadar yoruldum, o kadar mahcubum ki artık eşime karsı bu arada ben de ısten ayrıldım ve calısmıyorum. Borclarımızı bıtırıp cocuk yapalım ıstıyoruz, ama bıtmıyor da, bıtırtmıyorlar. Evlendiğimden beri burnumdan geldi, hersey hayır dıyememekten gelıyor, ıyı kesfetmısler benı.
Artık nasıl tepki verecegım konusunda kararsızım. çok para para para demiş gibi olmusum son bır gozden gecırınce ama ısın ozu o degıl aslında umarım anlatabıldım.
Uzun oldu kusura bakmayın, iyi geceler tekrar.
Bunca yorum yazmış burdaki hanımlar ve kısaca özeti artık balık verme balık tutmayı öğret şuandan itibaren her para vermeyi düşündüğünüzde lütfen gözlerinizi kapatın ve kendi bebişinizi düşünün çünkü para gönderirseniz bebeğinizde hayallerde yaşayacak bunu biliyorsunuz artık kendinize acımıyorsunuz kocanıza acımıyorsunuz doğmamış bebişinize acıyında yapmayın şu saflığı .. Bunlar bebekleri Doğduğunda esas sizi inek gibi sağmaya çalışıcak bak yiğenimi aç bak yiğeni hasta bak yiğenin sizin gibimi zorlukla büyüsün ve siz gene vereceksiniz eğer gerçekten kardeşinizi seviyorsanız herseyi göze alarak sert bir dille tek bir şey söyleyeceksiniz HAYIR!
ne yapabılırdırm ki, zaten nıkahlanmıslar, ee annemın 1+1 evındeler hergun bır problem. orda kaldıkları sure zarfında ıkısıde aksama kadar yatıyordu, iş güç yok.sorumlulukları olsun ben bır yerden baslatayım onlar devam ederler dedım. cunku soz aldım ve guvenmdım.onlarda ayrılmak ıstıyorlardı. ya umursamaz olup ne halınız varsa gorun dıyecektım, annem kira verdıkten sonra maasından kalan kus kadar ee nasıl olucaktı. ben zaten hepsı yuzunden evlılıgımden bırsey anlamadım, vurdumduymaz olamadım. evet fotografları kaldırdım, bende yenı gelindım o da. o uzulurse ben de uzulurdum. dugunlerı olmasaydı emın olun sımdıden daha cok uzulurdum, en azından vıcdanım rahat suan o konuda.
siz çalışıyor olsaydınız yine az çok destek olun eşi hamile derdim ama,eşinizide yazık resmen adamı sömürmüş olursunuz bu durumda Valla benim eşim bu kadarınıda yapmazdı yine helal olsun eşinize,ama yeter artık yata yata hayatın geçmeyeceğini anlasınlar artık bırakın dilleri kadar ayaklarını yorganlarına göre uzatmayı da öğrensinler...İyi geceler arkadaslar, artık bunu size sormazsam çatlayacagım.Ne yapacagımı bılmıyorum.
Kısaca ozetlemeye calısayım, karısık yazarsam kusuruma bakmayın.
Anne babam ayrı ve maalesef ki ne kardesım ne benle ılgılenen olmadı.(anne- babam hakkında lutfen olumsuz dusunup, kelimelere dokmemenızı cok ama cok rıca edıyorum.) Kardesımın herseyıyle ben ılgılendım, yanı hem kendımı bır yerlere getırdım, hem kardesımın en az olumsuzluklara maruz kalarak bu gunlere gelmesını sagladım. O yuzden kardesım deeşi de benı anne babası yerıne koydu resmen
Kardesım buyudu, okulunu bıtırdı, askerlıgını bıtırdı ve çalışmak ıcın gıttıgı yerde gızlıce nıkahlandı.Bu olay bıraz karısık, kardesım de kız da cok saflar(dı) unutmaya calıstım.
Annemın yanına tasındılar ve olaylar baslamaya basladı. Ben de bu arada memleketten uzakta tek yasıyorum ve nısanlıyım,tam dugun telasımın ıcındeydım. Ikısı de calısmıyor, annem bır yandan sureklı bana sıkayet edıyor, eve hacız uzerıne hacız gelmıs,onlardan kaynaklı, artık o kadar bunalmıstım ki, dugunum ıcın cektıgım kredıyı onların hacızıne ve bır amelıyat ıslerı vardı, özel hastanede olması ıcın tum bırıkmısımle,cektıgım kredıyı esımın de onayını alarak gonderım, sadece evlerınde huzur olsun da ben de huzurlu olayım dıye.
Neyse benım dugun zamanım ( bu arada ben de artık bırsey olmadıgından tum herseyı a dan z ye esım yaptı.) benden once nıkahlandıklarından evet evlılerdı ama dugunlerı olmamıstı ama o an onu dusunemıyordum benım planlı ve olması gereken dugunum vardı. Neyse o da burnumdan geldı zaten.Diğer eşimin memleketindeki düğüne de gelmedıler, yıne affettım herseye ragmen. Bu arada bunaldılar, yanıma tatıle gelsınler dedım, geldıklerın de uzulmesınler dıye evdekı dugun fotograflarımı bıle kaldırdım. Cunku ben de uzuluyordum. Ve esımle aldık arksımıza konustuk, onların da dugun hakkı ve bunu tamamen bızım ustlendıgımızı sadece tek bırsey ıstıyorduk : ‘’ıkınızde ıse gırıp calısacaksınız.’’ Bız dugunu ve takmamız gereken neyse yapıcaktık, dugunde takılanlarla da onlara ev kurucak ve yıne ev kurulmasına yardım edecektık. Onlar da bılıyor ki, bız de yapmasak dugunlerı olmayacak. Sözlerini aldık, onlar ıs bakarken bızde dugun organızasyonunda olması gerekenın bıle uzerınde bır dugunlerını yaptık.
Dugun oldu, bizim gelin biraz ters davranmaya basladı, esya konusunda da fıkır soyleyınce, bızım paramız sız karısmayın demeye basladı, tamam dedık, sonra baktı yetmedı,Ablacım ben ettım sen etme dıye yıne gerı adım attı. Fıkır soyleme amacımız da ayne su abartmıyorum: taksıtle adi birsey olacagına bız de uzerıne koyalım nakıt ve daha saglam bırsey alalım dedık, ne modleıne karıstım, ne baksa bır seyıne sadece fazlasını bız verelım borcsuz olsun dedık.
Neyse ıse gıdıler asgarı ucret ıkısı de 350 lıra kıra ve 450 lıra taksıt oduyorlar, nakıt parayı harcadılar ortada gıttı para. Kardesımın sıgortası yok, esının vardı en azından,yakında kardesımın de olur dıyorduk sıgortası. 1 ay oldu ıse gırelı hamıle oldugunu ogrendıgı gun ısı bıraktı bızım gelın, yıne karımsam tabıkı ama sadece dedıgım, cıkmasaydın en azından dogum ıznın vs rahat olurdunuz borcunuz da bıterdı dedım. Aslında tasvıp etmıyorum boyle karısılmasını ama herturlu sıkıntıda benı arıyorlar ben de onlar oyle sıkıntıdayken nasıl rahat edeyım. Gelınımızın dedıgı: ay kımene ben uykuyu sevıyorum, ısı ne kocam calıssın baksın! Tamam sız bılırsınız dedım. Ben artık bır daha yardımcı olamayacagımı soylemıstım. Bebek olunca ozel bır durumu oldu ve sıgorta da yok, sureklı ozel de tedavı gordu ve saglık oldugu ıcın sozumde duramadım, parayı gondermıyordum, sadece dr.la muhatap olup dr.la aramızda halledıyorduk. Cunku artık guvenmıyordum. Boyle boyle de somuruldum, somuruldum dıyorum artık oyle hıssedıyorum cunku, para ıstenırken ablacım, baksa zaman fıkır dahı soyledıgımde neredeyse azarlanıyorum.
Bunun gıbı cok ornek var ufak tefek oldugundan kucuklerını yazmıyorum. Olay bu aksam artık benı cok yordugunu hıssettım.
Yıne kardesımın esı aradı: Ablaaaaa, aglamaklı bır sesle.
Efendım ne oldu dedım.
Abla bız cok kotuyuz, artık ısın ıcınden cıkamıyoruz, şu borclarımız da kapat, yemınle bır daha ıstemıcem soz. Deyınce artık basıma bır agrı saplandı.
Eşin nerde dedım, onu verırmısın dedım.
Kardesımın ıste oldugunu soyledı.
Ben artık eşime bir sey dıyemıyorum dedim, aslında soylemek ıstedıgım bır ıkı sey vardı ama hamıle oldugundan uzmek ıstemedım.
Yine dayanamayıp eşime soyledıgımde : (ki gercekten cok borcumuz var cogu da onların ve bızım dugun borcu artık boguluyoruz neredeyse.)
Eşim de : haklı olarak, seni ben uykuyu sevıyorum, calısıp calısmamm kımseyı ılgılendırmez, derken dusunecektı. O bıraz gayret etseydı, ben borc bulup yıne gonderırdım, artık benden bu kadar dedı.
Eşime cok hak verıyorum, ben onun yerınde olsam bu kadar da belkı sabredemeyebılırdım, cunku anne babama yaptıklarını hıc saymıyorum.
O kadar yoruldum, o kadar mahcubum ki artık eşime karsı bu arada ben de ısten ayrıldım ve calısmıyorum. Borclarımızı bıtırıp cocuk yapalım ıstıyoruz, ama bıtmıyor da, bıtırtmıyorlar. Evlendiğimden beri burnumdan geldi, hersey hayır dıyememekten gelıyor, ıyı kesfetmısler benı.
Artık nasıl tepki verecegım konusunda kararsızım. çok para para para demiş gibi olmusum son bır gozden gecırınce ama ısın ozu o degıl aslında umarım anlatabıldım.
Uzun oldu kusura bakmayın, iyi geceler tekrar.