Aşağıdaki videoyu izleyerek sitemizi ana ekranınıza web uygulaması olarak nasıl kuracağınızı öğrenebilirsiniz.
Not: Bu özellik bazı tarayıcılarda mevcut olmayabilir.
Kardeşim o çocukla devam ediyorUnus e ne yaptı kardeşiniz yazmamışsınız son durumu?
Çok üzüldüm inanın bile bile ladesKardeşim o çocukla devam ediyor
Biz bu fikrini desteklemiyoruz. Annesi ile de konuşuldu. Bazı şeyleri ikna edemiyorsunuz insanı. Basiret bağlanması mıdır nedir bazı şeyler yaşanacaksa yaşanıyor.Kardeşiniz bir yolda tutturmuş gidiyor da siz abla olarak nasıl destek veriyorsunuz ? Annesini ikna etmenin yollarını aramak yerine kardeşinize bu işin olamayacağını söylemeniz gerekiyor . Şahsen ben kardeşimi bile bile böyle bi ateşin içine atmazdım . Çocuk kendi kendine karar verme yetkisine bile sahip değil, kendisi ailesini değiştiremez ama kardeşinizin bu aileye girme hevesini çok cahilce buluyorum .
kardesinin aglamasi degil gulmesi gerekiyor, kurtulmus.Geçen seferki konumda kardeşimin sevgilisinden ve kültür çatışmalarından bahsetmiştim. Çocuk kardeşimle konuşmuş. Babasını 18 yaşındayken kanserden kaybetmiş. Annesi, kardeşleri ile beraber amcalarına karşı durmaya çalışmışlar. 18 yaşında evin tüm yükü onun omuzlarına binmiş. Kardeşi orta okul öğrencisiymiş, ablası yeni evlenmiş. Annesine ve kardeşine maddi, manevi destek olmak ona kalmış. Çok sıkıntılı bir hayatı olmuş. Geçim sıkıntılarından, sürekli çalışmak zorunda kalmış olmaktan, daha şimdiden tüm vücudundaki kemiklerin yerini ağrısından bildiğinden bahsetmiş
Bundan sonrası için de annesinin aynı evde beraber yaşamak istediğini, aynı binada ayrı ev olsa bile yeme içmenin beraber olmasını istediğini söylemiş. Bunu kabul ediyorsan konuşalım etmiyorsan da saygı duyarım demiş. Ağlamaya başlamış kardeşim de. “Böyle hayal etmemiştim” demiş. Çocuk da “ben bunu kimsenin kabul etmeyeceğini biliyorum. Annem de zaten akrabalardan biri ile evlendirmek istiyor beni.” demiş. Kardeşim ağlamış, çocuk hem ağlamış hem teselli etmiş. Çözüm olarak kardeşim Boşanma aşamasında olan ablası, annesi, kardeşi ile beraber bir dairede yaşasınlar biz gidip işlerini görelim, sahip çıkalım ama kapımız ayrı olsun demiş. Çocuğun annesi bunu kabul etmiyormuş. Bencil bir kadın anladığım kadarı ile . Kaç gündür kardeşimin ağlamaktan içi çıktı. Ayrılmaktan başka çare yok gibi diyor onu bırakırım, ben o hayattan kurtulurum o ne yapacak diye kara kara düşünüyor. Bize bir çıkış gösterin hanımlar. Bu kadını nasıl ikna edebiliriz? Kadın tek başına yaşamaktan korkuyormuş. Eğitim almamış, okuma yazma bilmeyen, kendi hiçbir işini yapmamış (ya da yapması için desteklenmemiş) bir kadınmış. Onunla beraber yaşasın dediğimiz ablası da zihinsel sorunları olan birisi. Bunun bir de iki çocuğu var. Eşiyle de boşanma aşamasında. Bir de lise çağında kız kardeşi var. O kız da okula gitmemiş liseye geçince okulu bırakmış. Baştan sona çok sorunlu bir aile öyle diyeyim.
Uzun uzun yazıp başınızı şişirdim kusura bakmayın.
niye uzuluyorsun, yarin cok kiymetli annecigi ile birlik olup kizi neler ederler..Ben çocuğa çok üzüldüm yazık ne yükler sırtlanmış başkası olsa yapmaz valla
Anneye de pes çocuğundan beklentisi çok yüksek eziyet resmen
Kardeşinizi bu sevdadan vazgeçirin yoksa daha çok aglar hic gerek yok bu çileye
allah akıl fikir versin kardeşinize inanamıyorum bile bile cehenneme yürüyorBiz bu fikrini desteklemiyoruz. Annesi ile de konuşuldu. Bazı şeyleri ikna edemiyorsunuz insanı. Basiret bağlanması mıdır nedir bazı şeyler yaşanacaksa yaşanıyor.
Benzerini yaşadım.Esimin hayat hikayesinden etkilendim.Oda kardeşlerine bakmış.Evin en büyük oğlu ve çocuğu.Kaynanam beni oğlundan kıskandı.Oglunu elinden alacak misin gibi davrandı.Kaynana otoriter ise kardeşinin işi çok zor.Kiyafet alsa dert olur.Gezse dert olur.Sizinle gorusse dert olur o kaynanaya oğlunu doldurur.Ama siz yinede tanışın görüşün.Cocuga da önyargı ile yaklaşmayın.Evlenmesinler ama bir süre daha sevgili olsunlar.Siz muhakkak ailesini tanıyın.Aile önemli.Geçen seferki konumda kardeşimin sevgilisinden ve kültür çatışmalarından bahsetmiştim. Çocuk kardeşimle konuşmuş. Babasını 18 yaşındayken kanserden kaybetmiş. Annesi, kardeşleri ile beraber amcalarına karşı durmaya çalışmışlar. 18 yaşında evin tüm yükü onun omuzlarına binmiş. Kardeşi orta okul öğrencisiymiş, ablası yeni evlenmiş. Annesine ve kardeşine maddi, manevi destek olmak ona kalmış. Çok sıkıntılı bir hayatı olmuş. Geçim sıkıntılarından, sürekli çalışmak zorunda kalmış olmaktan, daha şimdiden tüm vücudundaki kemiklerin yerini ağrısından bildiğinden bahsetmiş
Bundan sonrası için de annesinin aynı evde beraber yaşamak istediğini, aynı binada ayrı ev olsa bile yeme içmenin beraber olmasını istediğini söylemiş. Bunu kabul ediyorsan konuşalım etmiyorsan da saygı duyarım demiş. Ağlamaya başlamış kardeşim de. “Böyle hayal etmemiştim” demiş. Çocuk da “ben bunu kimsenin kabul etmeyeceğini biliyorum. Annem de zaten akrabalardan biri ile evlendirmek istiyor beni.” demiş. Kardeşim ağlamış, çocuk hem ağlamış hem teselli etmiş. Çözüm olarak kardeşim Boşanma aşamasında olan ablası, annesi, kardeşi ile beraber bir dairede yaşasınlar biz gidip işlerini görelim, sahip çıkalım ama kapımız ayrı olsun demiş. Çocuğun annesi bunu kabul etmiyormuş. Bencil bir kadın anladığım kadarı ile . Kaç gündür kardeşimin ağlamaktan içi çıktı. Ayrılmaktan başka çare yok gibi diyor onu bırakırım, ben o hayattan kurtulurum o ne yapacak diye kara kara düşünüyor. Bize bir çıkış gösterin hanımlar. Bu kadını nasıl ikna edebiliriz? Kadın tek başına yaşamaktan korkuyormuş. Eğitim almamış, okuma yazma bilmeyen, kendi hiçbir işini yapmamış (ya da yapması için desteklenmemiş) bir kadınmış. Onunla beraber yaşasın dediğimiz ablası da zihinsel sorunları olan birisi. Bunun bir de iki çocuğu var. Eşiyle de boşanma aşamasında. Bir de lise çağında kız kardeşi var. O kız da okula gitmemiş liseye geçince okulu bırakmış. Baştan sona çok sorunlu bir aile öyle diyeyim.
Uzun uzun yazıp başınızı şişirdim kusura bakmayın.
Bende böylelerine üzülüyorum.Mersinde tanıdık var.2 kız da çok güzel renkli gözlü birisi engelli anne baba ölmüş.Kardesine bakıyor.Çaresiz aile sorumluluğu çok zor ve çıkışı olmayan bir durum. En yakın dostum bu durumda 50 yaşında kendisi, yaşlı annesi ve hasta ablasıyla birlikte yaşıyor, ailenin diğer fertleri destek vermiyorlar. Kadıncağız hiç evlenmedi, sığdıramam bunları kimsenin yanına en iyisi başlarında olmak diye düşündü. Bazı şeyler çözümsüz maalesef, biri yaşlı biri akıl hastası sokağa mı atacağım diyor, kendince haklı da. Bu çocuğun da durumu bu, maalesef asla çözülmez, kardeşiniz kendine yazık eder. Bugün oğlum evlensin diye ikna olur üç beş ay sonra sukoyverir. O yüzden bazı durumlarda üzülsekte ipin ucunu bırakmak gerekir. Mutsuz bir evlilik aşk acısından çok daha zor öyle düşünüp yoluna bakacak