Kardeşim bir tuhaf

ztzt2

Yeni Üye
Kayıtlı Üye
Merhaba, kardeşim 20 yaşında genç bir erkek. İyi bir üniversitede iyi bir bölümde okuyor. Dersleri çok yoğun yani ve gerçekten de zor. Bıkmış durumda. Günde 10-12 saat çalışıyor ve pek karşılığını alamıyor. Aşırı zeki bir çocuk. Son zamanlarda depresif baya. Çok mutsuz ve durduk yere ağlıyor. Bir sevgilisi var. Bir onun bir de içmenin onu mutlu ettiğini söylüyor.
Çok muhafazakar bir aile değiliz. Yani birçok şeyi hiç çekinmeden anlatır babama. Hatta babamla arkadaş gibidir. Babam eskiden daha dindar bir adamdı. Yani cumaları kaçırmazdı en azından mesela ve artık cumaya falan da gitmiyor. Kardeşim son zamanlarda bize çok fazla dini soru yöneltiyor ve cevap arıyor. Hakikaten de güzel sorular soruyor. Kimisi benim de zamanında kendime sorduğum ve cevaplandırdığım sorular kimisi çok daha farklı ve cevaplayamadığım(ız) sorular. Babam, annem falan hiç yargılamadan cevaplamaya çalışıyorlar ama onların da tıkandığı noktalar oluyor. Ve geçenlerde bana ben kendime Müslüman diyemem abla dedi. Bence manevi boşluk da depresif hissetmesinin bir sebebi.
Şiirler yazdığını söyledi bana. İlk defa da birini bana gönderdi. Nasıl olmuş diye.... Öyle iç karartıcı bir şiir ki size anlatamam... Açıkçası biraz duygularını abartmayı sevdiğini düşünüyorum. Yani kötü hissediyorsa mesela bunu hissetmek için elinden geleni yapıyor bence.
Psikiyatriye gitmesini söyledim. Net bir şekilde ilaç başlaması gerekiyor ama diyor ki ilaç başlarsam iş bulamam. Psikoloğa git diyorum erteliyor hep. Ben çaresiz kaldım. Ne yapmalıyım... Yardım edin...
 
Merhaba, kardeşim 20 yaşında genç bir erkek. İyi bir üniversitede iyi bir bölümde okuyor. Dersleri çok yoğun yani ve gerçekten de zor. Bıkmış durumda. Günde 10-12 saat çalışıyor ve pek karşılığını alamıyor. Aşırı zeki bir çocuk. Son zamanlarda depresif baya. Çok mutsuz ve durduk yere ağlıyor. Bir sevgilisi var. Bir onun bir de içmenin onu mutlu ettiğini söylüyor.
Çok muhafazakar bir aile değiliz. Yani birçok şeyi hiç çekinmeden anlatır babama. Hatta babamla arkadaş gibidir. Babam eskiden daha dindar bir adamdı. Yani cumaları kaçırmazdı en azından mesela ve artık cumaya falan da gitmiyor. Kardeşim son zamanlarda bize çok fazla dini soru yöneltiyor ve cevap arıyor. Hakikaten de güzel sorular soruyor. Kimisi benim de zamanında kendime sorduğum ve cevaplandırdığım sorular kimisi çok daha farklı ve cevaplayamadığım(ız) sorular. Babam, annem falan hiç yargılamadan cevaplamaya çalışıyorlar ama onların da tıkandığı noktalar oluyor. Ve geçenlerde bana ben kendime Müslüman diyemem abla dedi. Bence manevi boşluk da depresif hissetmesinin bir sebebi.
Şiirler yazdığını söyledi bana. İlk defa da birini bana gönderdi. Nasıl olmuş diye.... Öyle iç karartıcı bir şiir ki size anlatamam... Açıkçası biraz duygularını abartmayı sevdiğini düşünüyorum. Yani kötü hissediyorsa mesela bunu hissetmek için elinden geleni yapıyor bence.
Psikiyatriye gitmesini söyledim. Net bir şekilde ilaç başlaması gerekiyor ama diyor ki ilaç başlarsam iş bulamam. Psikoloğa git diyorum erteliyor hep. Ben çaresiz kaldım. Ne yapmalıyım... Yardım edin...
Maddi sıkıntınız yoksa psikolog konusunu rafa kaldırmasına müsade etmeyin.
Dini sorulara da hazırlıklı gidin mesela bir soru sorduğunda altını dolduracak bilgiyi sıcağı sıcağına bulun.
Yetişkinlik krakterinin oluşma zamanı bence şuan kimliğini şekillendiyor hassas biri ise bu süreç sancılı olabilir. Arkadaş gibi olduğunuzu hissettirin.
 
Maddi sıkıntınız yoksa psikolog konusunu rafa kaldırmasına müsade etmeyin.
Dini sorulara da hazırlıklı gidin mesela bir soru sorduğunda altını dolduracak bilgiyi sıcağı sıcağına bulun.
Yetişkinlik krakterinin oluşma zamanı bence şuan kimliğini şekillendiyor hassas biri ise bu süreç sancılı olabilir. Arkadaş gibi olduğunuzu hissettirin.
Psikolog şu sıra maddi açıdan bizi yorabilir gibi ama ondan önemli değil. Belki de bu yüzden gitmek istemiyor bilmiyorum. Biraz daha üstüne düşeyim psikoloğa gitmesi konusunda belki işe yarar.
Evet öyle yapmaya çalışıyoruz kısmen cevaplıyoruz da ama cevaplardan pek tatmin olmuyor. Sürekli bir karşı argüman bulmayı başarıyor.
Evet öyle kimlik geliştirme çabası içinde ve boşlukta gibi hissediyor.
Teşekkürler cevap için...
 
Şimdi bilgiye ulaşmak çok kolay. Dini öğrendiğimiz alimler var kitapları var. Bir ayet mealine bakmak istediğinde onun 40 tane tefsirden karşılığını tek bir sayfada bulabiliyoruz. Dikkatini çeken biri olursa o kaynağa yönelip daha da derinlemesinr araştırabilir. 10 yaşında değil ki ana baba yorumuyla fikir edinsin. Kendi bir yerden başlamalı.

Profesyonel destek evet alsın. Yardımcı olur. Ama o manevi boşluğu bir dinle bir ibadetle bir ritüelle doldursa daha mutlu olacak duruyor.
 
Şu anda arayışa girmiş gibi. Hayatı sorguladığı tutunacak bir şey arıyor. Hemen psikyatr diye diretmeyin önce bir psikoloğa gitsin. Belediyelerin ücretsiz psikolog hizmeti var mesela. Peki arkadaşı falan var mı
 
Zeki bir çocuk oldugu icin varolusu, dini, hayati sorgulamasi cok dogal. Ama bu konuda belkide ikilem icinde vede bi yandan korkulari var. Belkide gercekles yuzlesmektense aileye sorup alistigi inanis tarzinin dogru olduguna ikna olmak istiyor olabilir bilinc alti. Yoksa internet, muftuluk, hoca gibi insanlardan bilgi almayi denerdi diye düşünüyorum akabinde. Belki onlarada yonelecektir. Kuran in tefsiri ve mealini okuyabilir.
Günde o kadar ders calismasi ve muhtemelen sosyal hayatinin pek olmamasida pskolojisinin bozulmasinda etkendir. Belkide bi egitim danismanindan danismanlik alip ders programini sosyal aktivite ile nasil harmanlayacagini ogrenebilir (eger ucreti fazla ise), bunu yine netteki uzman tavsiyelerindende edinebilir.
Ayrica pskolojik danismanlik sart gibi. Belkide 2 seansta bile kendini cok daha iyi hissedebilir. Bazen isin ehli insanlarin bir kac tavsiyesi insana ışık olabiliyor.
 
Merhaba, kardeşim 20 yaşında genç bir erkek. İyi bir üniversitede iyi bir bölümde okuyor. Dersleri çok yoğun yani ve gerçekten de zor. Bıkmış durumda. Günde 10-12 saat çalışıyor ve pek karşılığını alamıyor. Aşırı zeki bir çocuk. Son zamanlarda depresif baya. Çok mutsuz ve durduk yere ağlıyor. Bir sevgilisi var. Bir onun bir de içmenin onu mutlu ettiğini söylüyor.
Çok muhafazakar bir aile değiliz. Yani birçok şeyi hiç çekinmeden anlatır babama. Hatta babamla arkadaş gibidir. Babam eskiden daha dindar bir adamdı. Yani cumaları kaçırmazdı en azından mesela ve artık cumaya falan da gitmiyor. Kardeşim son zamanlarda bize çok fazla dini soru yöneltiyor ve cevap arıyor. Hakikaten de güzel sorular soruyor. Kimisi benim de zamanında kendime sorduğum ve cevaplandırdığım sorular kimisi çok daha farklı ve cevaplayamadığım(ız) sorular. Babam, annem falan hiç yargılamadan cevaplamaya çalışıyorlar ama onların da tıkandığı noktalar oluyor. Ve geçenlerde bana ben kendime Müslüman diyemem abla dedi. Bence manevi boşluk da depresif hissetmesinin bir sebebi.
Şiirler yazdığını söyledi bana. İlk defa da birini bana gönderdi. Nasıl olmuş diye.... Öyle iç karartıcı bir şiir ki size anlatamam... Açıkçası biraz duygularını abartmayı sevdiğini düşünüyorum. Yani kötü hissediyorsa mesela bunu hissetmek için elinden geleni yapıyor bence.
Psikiyatriye gitmesini söyledim. Net bir şekilde ilaç başlaması gerekiyor ama diyor ki ilaç başlarsam iş bulamam. Psikoloğa git diyorum erteliyor hep. Ben çaresiz kaldım. Ne yapmalıyım... Yardım edin...
Psikoloğa gitsin kesinlikle. Ders çalışıp nasıl karşılığını alamıyor anlamadım. Zeki diyirsunuz zeki biri 10 saat ders çalışsa bölüm birincisi olur
 
20 yaş ergenlik için bana buyuk bir yaş geliyordu hep ama bazilarinin ergenligi baya uzuyor sanirim. 🙄 Tam olarak yaptigi şeyler benim 15 yaşindaki hallerim yani ergenlige yeni giriyor herhalde kardesiniz. Psikologa gönderebilirseniz iyi olur tabi bu bir sürec muhtemelen.

12 saat ders calismakta cok fazla bu arada.
 
20 yaş ergenlik için bana buyuk bir yaş geliyordu hep ama bazilarinin ergenligi baya uzuyor sanirim. 🙄 Tam olarak yaptigi şeyler benim 15 yaşindaki hallerim yani ergenlige yeni giriyor herhalde kardesiniz. Psikologa gönderebilirseniz iyi olur tabi bu bir sürec muhtemelen.

12 saat ders calismakta cok fazla bu arada.

Günümüzde ergenlik yaşı bilgi yükünün çok olmasından dolayı 20'lere kaydı zaten.18 yaş çok erken birine yetişkin demek için.

Kardeşiniz son büyüme sancılarını çekiyor büyük ihtimalle. Yazık o kadar da çok çalışmasın, biraz söyleyin dışarı çıkıp temiz hava alsın, terapiye yönlendirin bence iyi gelir. Sosyalleşmesi için gençlik merkezleri falan varsa bulunduğunuz şehirde teşvik edin gitsin. Biraz çevresi olsun.
 
Kardesin ergenlikte bence de. Artik insanlar gec buyuyor. Bu yillar gectikce artan bi sey yani yeni jenerasyonlar daha da gec ergenlige girecek. Ama tabii sagliksiz bir durum bu buyuyememe yani cagimiz boyle bu da normal diyemeyiz. Normalde bu yasta ergenlikten cikmis olmaliydi coktan. Psikologa gitmeli buyume cizgisini yakalamak icin. Bir de iyi uni, iyi bolum kime gore iyi? Bogazici mi, canakkale mi vs. 12 saat calisip karsiligini alamamak sacmalik ve hatta "asiri zeki" birinin 12 saat calismaya ihtiyac duymasi da sacmalik. Cok zeki gordugunuz kardesinizin baska sorunlari da olabilir. Bi sekilde ikna edeceksiniz destek almasi icin. Manevi bosluga falan baglanacak seyler degil bunlar. Ayrica bu kadar dine saplantili gibi olmasi da normal degil.
 
Üniversite ortamında fikrini bozmuslardir. Muhafazakar değiliz diyorsunuz siz yeterince bilgi sahibi değilken nasıl onu ikna edeceksiniz ki. Bilgili kişilerle sohbet etmesi manevi sohbetlerin yapıldığı ortamlarda bulunması yardım edecektir.
Öyle sohbetlerde insanın içi açılıyor valla ruhuna da iyi gelir
 
Şimdi bilgiye ulaşmak çok kolay. Dini öğrendiğimiz alimler var kitapları var. Bir ayet mealine bakmak istediğinde onun 40 tane tefsirden karşılığını tek bir sayfada bulabiliyoruz. Dikkatini çeken biri olursa o kaynağa yönelip daha da derinlemesinr araştırabilir. 10 yaşında değil ki ana baba yorumuyla fikir edinsin. Kendi bir yerden başlamalı.

Profesyonel destek evet alsın. Yardımcı olur. Ama o manevi boşluğu bir dinle bir ibadetle bir ritüelle doldursa daha mutlu olacak duruyor.
Zaten sorduğu soruyu daha önce çok fazla araştırmış oluyor ve aklına oturmadığı için anneme babama soruyor. Yani aslında "Siz inanıyorsunuz, ben neden inanamıyorum." gibi bir düşünceyle soruyor. Bir çıkış arıyor.
Ve bence din konusu bir noktadan sonra anlayamayacağımız bir konu. Aklımız yetmiyor yani. Geriye inanmak kalıyor. Ama kardeşim kafasında din kavramını tam anlamıyla oturtmadan inanıyorum diyemiyor.
Kesinlikle öyle. Dua etmek, şükretmek bence insana çok iyi geliyor ve bunları yitirdikçe boşluğa düşüyor.
 
Şu anda arayışa girmiş gibi. Hayatı sorguladığı tutunacak bir şey arıyor. Hemen psikyatr diye diretmeyin önce bir psikoloğa gitsin. Belediyelerin ücretsiz psikolog hizmeti var mesela. Peki arkadaşı falan var mı
Çok fazla arkadaşı var ve arkadaşlarını da tanıyoruz hepsi çok iyi çocuklar. Ama mesela geçenlerde arkadaşlarına da biraz daha az görüşelim sürekli bir aradayız bunalıyorum demiş.
 
Psikoloğa gitsin kesinlikle. Ders çalışıp nasıl karşılığını alamıyor anlamadım. Zeki diyirsunuz zeki biri 10 saat ders çalışsa bölüm birincisi olur
Zeki bir çocuk ve bölümdeki tek zeki çocuk değil. Okulu çok zor. Anlatınca bile içim daralıyor benim. Zaten kötü bir ruh hali içerisinde olmasının bir sebebi de bu. Çalışıyorum ama neden olmuyor diyor hep.
 
20 yaş ergenlik için bana buyuk bir yaş geliyordu hep ama bazilarinin ergenligi baya uzuyor sanirim. 🙄 Tam olarak yaptigi şeyler benim 15 yaşindaki hallerim yani ergenlige yeni giriyor herhalde kardesiniz. Psikologa gönderebilirseniz iyi olur tabi bu bir sürec muhtemelen.

12 saat ders calismakta cok fazla bu arada.
Evet kesinlikle. Biz de diyoruz. Çalışma o kadar olduğu kadar diyoruz okulunu uzat önemli değil diyoruz ama ortalamam düşük bu şekilde iş bulamam diyip çalışıyor sürekli.
 
Merhaba, kardeşim 20 yaşında genç bir erkek. İyi bir üniversitede iyi bir bölümde okuyor. Dersleri çok yoğun yani ve gerçekten de zor. Bıkmış durumda. Günde 10-12 saat çalışıyor ve pek karşılığını alamıyor. Aşırı zeki bir çocuk. Son zamanlarda depresif baya. Çok mutsuz ve durduk yere ağlıyor. Bir sevgilisi var. Bir onun bir de içmenin onu mutlu ettiğini söylüyor.
Çok muhafazakar bir aile değiliz. Yani birçok şeyi hiç çekinmeden anlatır babama. Hatta babamla arkadaş gibidir. Babam eskiden daha dindar bir adamdı. Yani cumaları kaçırmazdı en azından mesela ve artık cumaya falan da gitmiyor. Kardeşim son zamanlarda bize çok fazla dini soru yöneltiyor ve cevap arıyor. Hakikaten de güzel sorular soruyor. Kimisi benim de zamanında kendime sorduğum ve cevaplandırdığım sorular kimisi çok daha farklı ve cevaplayamadığım(ız) sorular. Babam, annem falan hiç yargılamadan cevaplamaya çalışıyorlar ama onların da tıkandığı noktalar oluyor. Ve geçenlerde bana ben kendime Müslüman diyemem abla dedi. Bence manevi boşluk da depresif hissetmesinin bir sebebi.
Şiirler yazdığını söyledi bana. İlk defa da birini bana gönderdi. Nasıl olmuş diye.... Öyle iç karartıcı bir şiir ki size anlatamam... Açıkçası biraz duygularını abartmayı sevdiğini düşünüyorum. Yani kötü hissediyorsa mesela bunu hissetmek için elinden geleni yapıyor bence.
Psikiyatriye gitmesini söyledim. Net bir şekilde ilaç başlaması gerekiyor ama diyor ki ilaç başlarsam iş bulamam. Psikoloğa git diyorum erteliyor hep. Ben çaresiz kaldım. Ne yapmalıyım... Yardım edin...
Okuduğu bolumu sevmiyor olabilir, her genç çocuk gibi karmaşık bir duygu durumunda olabilir. Yani çok da abartılacak bir ruh hali yok hepimizin geçtiği dönemler. Sadece daha fazla kendini kaybetmesin diye gözlemleyebilirsiniz.
 
Günümüzde ergenlik yaşı bilgi yükünün çok olmasından dolayı 20'lere kaydı zaten.18 yaş çok erken birine yetişkin demek için.

Kardeşiniz son büyüme sancılarını çekiyor büyük ihtimalle. Yazık o kadar da çok çalışmasın, biraz söyleyin dışarı çıkıp temiz hava alsın, terapiye yönlendirin bence iyi gelir. Sosyalleşmesi için gençlik merkezleri falan varsa bulunduğunuz şehirde teşvik edin gitsin. Biraz çevresi olsun.
Kampüs ortamında zaten ve güzel bir ortamı var. Çok fazla arkadaşı var. Hatta hep birlikte kütüphanedeler sürekli. Bunun dışında da çay kahve sürekli bir aradalar. Sosyal hayatı var aslında.
 
Kardesin ergenlikte bence de. Artik insanlar gec buyuyor. Bu yillar gectikce artan bi sey yani yeni jenerasyonlar daha da gec ergenlige girecek. Ama tabii sagliksiz bir durum bu buyuyememe yani cagimiz boyle bu da normal diyemeyiz. Normalde bu yasta ergenlikten cikmis olmaliydi coktan. Psikologa gitmeli buyume cizgisini yakalamak icin. Bir de iyi uni, iyi bolum kime gore iyi? Bogazici mi, canakkale mi vs. 12 saat calisip karsiligini alamamak sacmalik ve hatta "asiri zeki" birinin 12 saat calismaya ihtiyac duymasi da sacmalik. Cok zeki gordugunuz kardesinizin baska sorunlari da olabilir. Bi sekilde ikna edeceksiniz destek almasi icin. Manevi bosluga falan baglanacak seyler degil bunlar. Ayrica bu kadar dine saplantili gibi olmasi da normal degil.
Odtü'nün en iyi mühendislik bölümlerinden birinde. Bölümünü seviyor, çalışıyor ama olmuyor. Aşırı bir ortalama kaygısı var. Ben bundan dolayı verimli çalışamadığını düşünüyorum.
Manevi boşluğa bağlamıyorum ki... Sebeplerinden birinin bu olduğunu düşündüğümü söylüyorum.
Okulu zor, inanmıyor, mutsuz bir ruh hali içerisinde...
 
Okuduğu bolumu sevmiyor olabilir, her genç çocuk gibi karmaşık bir duygu durumunda olabilir. Yani çok da abartılacak bir ruh hali yok hepimizin geçtiği dönemler. Sadece daha fazla kendini kaybetmesin diye gözlemleyebilirsiniz.
Bunu defalarca sorduk. Hiçbir şey için geç değil. Başka bir bölüme geçebilirsin diyoruz... Bölümü sevdiğini ama ne yaparsa yapsın başarılı olmadığını söylüyor.
 
Back
Yukarı