Kardeşim bir tuhaf

Merhaba, kardeşim 20 yaşında genç bir erkek. İyi bir üniversitede iyi bir bölümde okuyor. Dersleri çok yoğun yani ve gerçekten de zor. Bıkmış durumda. Günde 10-12 saat çalışıyor ve pek karşılığını alamıyor. Aşırı zeki bir çocuk. Son zamanlarda depresif baya. Çok mutsuz ve durduk yere ağlıyor. Bir sevgilisi var. Bir onun bir de içmenin onu mutlu ettiğini söylüyor.
Çok muhafazakar bir aile değiliz. Yani birçok şeyi hiç çekinmeden anlatır babama. Hatta babamla arkadaş gibidir. Babam eskiden daha dindar bir adamdı. Yani cumaları kaçırmazdı en azından mesela ve artık cumaya falan da gitmiyor. Kardeşim son zamanlarda bize çok fazla dini soru yöneltiyor ve cevap arıyor. Hakikaten de güzel sorular soruyor. Kimisi benim de zamanında kendime sorduğum ve cevaplandırdığım sorular kimisi çok daha farklı ve cevaplayamadığım(ız) sorular. Babam, annem falan hiç yargılamadan cevaplamaya çalışıyorlar ama onların da tıkandığı noktalar oluyor. Ve geçenlerde bana ben kendime Müslüman diyemem abla dedi. Bence manevi boşluk da depresif hissetmesinin bir sebebi.
Şiirler yazdığını söyledi bana. İlk defa da birini bana gönderdi. Nasıl olmuş diye.... Öyle iç karartıcı bir şiir ki size anlatamam... Açıkçası biraz duygularını abartmayı sevdiğini düşünüyorum. Yani kötü hissediyorsa mesela bunu hissetmek için elinden geleni yapıyor bence.
Psikiyatriye gitmesini söyledim. Net bir şekilde ilaç başlaması gerekiyor ama diyor ki ilaç başlarsam iş bulamam. Psikoloğa git diyorum erteliyor hep. Ben çaresiz kaldım. Ne yapmalıyım... Yardım edin...

ztzt2 .!.:

Merhaba, kardeşim 20 yaşında genç bir erkek. İyi bir üniversitede iyi bir bölümde okuyor. Dersleri çok yoğun yani ve gerçekten de zor. Bıkmış durumda. Günde 10-12 saat çalışıyor ve pek karşılığını alamıyor. Aşırı zeki bir çocuk. Son zamanlarda depresif baya. Çok mutsuz ve durduk yere ağlıyor. Bir sevgilisi var. Bir onun bir de içmenin onu mutlu ettiğini söylüyor.
Çok muhafazakar bir aile değiliz. Yani birçok şeyi hiç çekinmeden anlatır babama. Hatta babamla arkadaş gibidir. Babam eskiden daha dindar bir adamdı. Yani cumaları kaçırmazdı en azından mesela ve artık cumaya falan da gitmiyor. Kardeşim son zamanlarda bize çok fazla dini soru yöneltiyor ve cevap arıyor. Hakikaten de güzel sorular soruyor. Kimisi benim de zamanında kendime sorduğum ve cevaplandırdığım sorular kimisi çok daha farklı ve cevaplayamadığım(ız) sorular. Babam, annem falan hiç yargılamadan cevaplamaya çalışıyorlar ama onların da tıkandığı noktalar oluyor. Ve geçenlerde bana ben kendime Müslüman diyemem abla dedi. Bence manevi boşluk da depresif hissetmesinin bir sebebi.
Şiirler yazdığını söyledi bana. İlk defa da birini bana gönderdi. Nasıl olmuş diye.... Öyle iç karartıcı bir şiir ki size anlatamam... Açıkçası biraz duygularını abartmayı sevdiğini düşünüyorum. Yani kötü hissediyorsa mesela bunu hissetmek için elinden geleni yapıyor bence.
Psikiyatriye gitmesini söyledim. Net bir şekilde ilaç başlaması gerekiyor ama diyor ki ilaç başlarsam iş bulamam. Psikoloğa git diyorum erteliyor hep. Ben çaresiz kaldım. Ne yapmalıyım... Yardım edin...

Genişletmek için tıkla...

Maddi sıkıntınız yoksa psikolog konusunu rafa kaldırmasına müsade etmeyin.
Dini sorulara da hazırlıklı gidin mesela bir soru sorduğunda altını dolduracak bilgiyi sıcağı sıcağına bulun.
Yetişkinlik krakterinin oluşma zamanı bence şuan kimliğini şekillendiyor hassas biri ise bu süreç sancılı olabilir. Arkadaş gibi olduğunuzu hissettirin.

Bukre11 .!.:

Maddi sıkıntınız yoksa psikolog konusunu rafa kaldırmasına müsade etmeyin.
Dini sorulara da hazırlıklı gidin mesela bir soru sorduğunda altını dolduracak bilgiyi sıcağı sıcağına bulun.
Yetişkinlik krakterinin oluşma zamanı bence şuan kimliğini şekillendiyor hassas biri ise bu süreç sancılı olabilir. Arkadaş gibi olduğunuzu hissettirin.

Genişletmek için tıkla...

Psikolog şu sıra maddi açıdan bizi yorabilir gibi ama ondan önemli değil. Belki de bu yüzden gitmek istemiyor bilmiyorum. Biraz daha üstüne düşeyim psikoloğa gitmesi konusunda belki işe yarar.
Evet öyle yapmaya çalışıyoruz kısmen cevaplıyoruz da ama cevaplardan pek tatmin olmuyor. Sürekli bir karşı argüman bulmayı başarıyor.
Evet öyle kimlik geliştirme çabası içinde ve boşlukta gibi hissediyor.
Teşekkürler cevap için...