- 14 Eylül 2014
- 4.050
- 12.748
- 36
Çok yakın değilsem, net olarak karışmam diyorum ben.Kadına tek hak verdiğim nokta, gerçekten gebelik ile birlikte kariyeri büyük darbe alır. Esimin işi dolayisi ile tanıştığım biri, gececegi yolları az çok biliyorum. Hamilelik, doğum, bebek bakımı 6ay-1 yıl uzak kalması çok şey değiştirir.
Söylemezse öyle yada böyle bir şansı olabilir ama söylerse kesin kötü gibi bakıyor.
Peki sizce ne kadar dahil olmaliyim?
Kadınla çok yakın can ciğer arkadaş değilim
Bu konuyu gelip bana anlatması zaten beni çok şaşırttı
Anlatmıs olmasının tek sebebi bana göre zaten benim düşüncemi biliyor olmasi. Kürtaja sıcak bakmadigimi biliyor, yalan soylemesine destek olmayacagimi biliyor. Acaba ikna edilmeyi mi bekliyor?
Çok yakın değilsem, net olarak karışmam diyorum ben.
Boyle bi yalan saklanamaz vicdan yuku cok agir olur. Kadinin ilerleyen zamanlarda dayanamayip soylemesi olasi, zamaninda ben kurtaj olmustum diye. O zaman daha beter olur her sey.
Erkegin ne cevap verecegini de bilmiyoruz bu adamlarin hepsi bi garip, korkup aldirma yoluna da gidebilir. Bence once sebepleri cok saglam sekilde siralayip psikolojisinin kotu oldugundan ve israr kaldiramayacagindan bahsedip soylesin aldiracagini.
Ben olsam mudahil olurdum ya.Peki bu konuda en son konuşmamız kararsız şekilde sonlandı.
Söylemesi konusunda müdahil olmali miyim?
Yani doğurmayacaksa, gerçekten istemiyorsa adam bilse ne olacak? Erkeklere göre birşey yok ki, onlar aman doğur bebeğimiz olsun modunda olurlar halbuki bütün yük kadının üzerinde. 9 ay karnında taşımak, bu hamilelik ve doğumun alternatif maliyetleri falan öyle erkeğin ev işlerine yardım etmesi, bebeğin mamasını yedirmesiyle ödenmez. Kimse kendini kandırmasın. Anne ile çocuğu arasında çok daha farklı bir bağ var. Ve bir yorumda da söylenildiği gibi, erkeğin dikkat etmesi gerekiyordu demek ki dikkat etmemiş ve hamilelik durumu ortaya çıkmış. Bu durumda hiç söz hakkı yok. Anne ile babayı bir tutmak, ikisinin de aynı haklara sahip olduğunu düşünmek bana doğru gelmiyor.
Toparlayayım, cevabım doğurmamakta kararlıysa adamın bilmesi gereksiz.
Adama söyleyecekse de bu işe siz karışmayın derdim ama arkadaş olarak fikriniz sorulmuş. Fikriniz neyse onu söyleyin, yazdıysanız bile gözden kaçırdım kusura bakmayın.
Çocugu kadın taşıyor diye çocuk onun tapulu malı degil, babası ona cocuk verilmeyecek kadar şerefsiz biri olmadıgı surece ben söylemesi taraftarıyım. bunu da neden böyle yazdım cunku burada okuyoruz eslerine turlu iskenceler etmis öküzler var, bosanma arefesinde kadın hamile oldugunu ogreniyor bence onlar aldırırken eslerinin haberi olmaması daha iyi tabii. ama bu durumda ben kesinlikle söylemesi taraftarıyım o bebek sadece kadının cocugu degil.
Eger düşüncenizi tahmin ediyorsa sizin onu ikna etmeniz icin soylemesi muhtemel.Şöyle bir güncelleme yapmam daha dogru olacak,
Adamın haberi olmasına gerek yok diyen bu konuda fikrini belirterek neden soylerse çok sevinecegim.
Adam mutlaka bilmeli diyen de benim kadını adama söylemesi yönünde ikna etmeye çalışmam doğru mu, yoksa karismamali miyim, diye fikrini de belirtirse çok faydalı olacak benim için :)
kalanına arkadaşın kendi karar versin.Ben fikrimi paylastim.
Söylemesi gerektiğini düşünüyorum
Konuşmanın sonunda hissettiğim biraz daha devam edersek soylemeye ikna olur gibi geldi. Bunu yapmadım
Sorumluluk almaktan kaçtım, ilgilendirmez diye düşündüm.
Ama sonra vicdanım rahat etmedi. Hem böyle bir şey saklanarak ilişkiye devam edilmesi adama haksızlık gibi, hemde bir kadının böyle bir süreci tek başına yaşaması, bunu saklayarak yaşaması zor gibi geldi.
O yüzden tekrar soracak olursa, yine ikna etme çabası göstermemeli miyim? Yoksa fikrimi daha net belli edip biraz daha sen bilirsin nezaketinden vazgeçip, bu iliski boyle de kurtulmaz a mi gelmeli?
Zevkine seviş olan bi canlıya olsun. Orda bir kalp atıyor. Sevişmeyi biliyorsan sonuçlarında katlanırsın.