Karar yalnızca kadının mı?

Kimsenin sevişme kararına tepki vermem bana ne ama orda bi can var.
 
Benim sahsi fikrime gire kesinlikle paylasirdim
Ama doga bu karari ve bebegi sadece kadina veriyor ne hamilelik surecinde ne dogum esnasinda nede dogum sonrasi beslenmede erkegin bir rolu yok
Yani isterse soylemez ki yasal olarakta bir zorunluluk yok ama vicdani olarak onunda bir parcasi diye dusunup paylasabilir
 
Iyi de yıllar sonra adam bunu öğrenirse o ilişkiden hayır çıkar mı

Şimdi söylemelî ikna ederse eder

Ikna olmayacaksa dik duracak

Zaten yipratan kısım da bu kadar büyük bir Yalanla ilişkiye devam etmek


Kimse edemez sanırım
Ama hiç bilmese? Hazmetmek zorunda kalmasa. saklayarak bu ilişkinin yükünü aldığına ve iyilik yaptığına inanıyor.
Sağlıklı da düşünmüyor zaten.
 
Ben hep şuna inanırım, hiçbir gerçek bir yalan kadar acıtmaz. O yüzden bir gerçeği bin yalana tercih ederim.
Yalanla iyilik falan yapılmaz bana göre. Ayrıca dürüst olmalı, sadece can sıkıcı sorulardan, ısrarlardan kurtulmak adına söylemeyi reddediyor. Adama iyilik yapmakla alakası yok. Hem neden iyilik yapacakmış ki?
Ortada sadece bir bebek var, beraber yaptıkları hani? Burada iyilik kötülük meselesi yok. Daha derin bir mesele bu ve meseleden kimse kimseyi koruyamaz. Kendi bebeğinden mi koruyacak adamı?
Yine de kendi bilir ama ben olsam söylerdim yani.
 

Söylerse iki seyden biri olacak, ya evlenelim ısrarı yüzünden yipranacak, sonunda evet diyecek. Ve mutsuz olacak
Yada dogurmayacak bu sefer adam kendini yok sayilmis hissedecek ve mutsuz olacaklar belki ilişkileri bitecek.
 
Tabi ki de söz hakkı var bence söylemeli bilmeye hakkı var açıkcası hakkına girmiş oluyor evladının da yaşamına son verecek babasının da haberi olmadan çok üzücü
 
bu konular zor konular
 
Yaşamadan yorum yapmak çok zor ama etik olarak babanın da bilmesi gerektiğini düşünüyorum.

Evet büyük bir dönemeç bu, dediğiniz gibi ilişki bitebilir fakat yalanla devam etmesi de bir o kadar zor. Suçluluk duygusu bu sefer de peşini bırakmayacaktır.
 

Hemen hemen her şeyi açık açık konuştuk. Aslında söyle de bir durumda kaldım, belki biraz daha konuşma uzasa, yada bir daha bir araya gelsek ikna ederim. Çünkü yalan konusunda hassas o da. Sadece napacagini bilmiyor. Ama ben ikna ettim ve söyledi, sonuçlarından pişman oldu, ona kötülük mu yapmış olurum?
Şu an ikna edebileceğim ihtimali varken de en azından söylemesine, susuyor olmak Vicdanen rahatsız ediyor
Öte yandan ilişki iki kişiliktir, ve karisilmasini hiç bir zaman tasvip etmem. Bende biraz çekimser kaldım aslında. Biraz daha ikna çabası mı yoksa karışmamak mı?
 
İyi de yalanla devam ettiler diyelim, yıllar geçti hala beraberler ve planlı bir şekilde bebek yapacaklar. Şöyle bir duruma geldiğini hiç hayal edebiliyor mu acaba? Yalanla devam ederse bir buz kütlesinin üzerinde dengede kalmaya çabalayarak, iç sesini asla susturamayıp huzursuz ve suçlu bir şekilde ilişkisini devam ettirecek. Bunu göze alabilir mi? Her gülüşü yarım kalacak belki de, en iyi anları yarı yarıya siyaha boyanacak? Bu bana göre basit bir şey değil. Kürtaj zor bir karar ama bir bebeği babasından saklamak kat be kat zor bence.
Ayrıca pişmanlık her durumda olabilir. Beraberce iyi düşünüp karar verecekler. Karşısındaki kocaman yetişkin bir adam. E bugün tamam dedi, yarın pişman oldu gibi bir şey söz konusu olamaz. Sen doğru dürüst korunma kadın hamile kalsın, istemediği bir bebeği doğurmak istemesin, sen he de 3 gün sonra da başına kak. Oldu canım, başka?
Harbiden de her eziyet kadına he. Bunları engelleyecek işte, baştan hepsini konuşacaklar. Açık kapı bırakmayacak şekilde hem de...
Yani bilemem, ben de çekimser kaldım şimdi.
 
evli olmasınlar. ben özel bir klinikte doktorum var ona gidiyorum her gittiğimde illa ki bir kürtaj durumu oluyor ve anne-baba bir geliyorlar işlem için. evli olmayan da bir o kadar var. ama bir cana kıymak bu kadar kolay olmamalı bence
 
Birliktelikleri hala devam ediyorsa söylemeli ortada biten bir iliski olsaydi karar sadece kadinin olurdu.ilerde bu iliski evlilikle sonuclansa ve böyle bir karari ondan habersiz yaptiginizi ögrense iyi bir durum olmaz.
 
bence bu gebelık olaylarında %80-%90 kadının kararı önemli..
çünkü bebek dogduktan sonra tamamen annede oluyor sorumluluk baba sadece yardımcı faktör..yine anne yönlendrmelerıyle yapabılrse bi işin ucundan tutuyor..
kadın anneliğe hazır olmalı
 

Kadına tek hak verdiğim nokta, gerçekten gebelik ile birlikte kariyeri büyük darbe alır. Esimin işi dolayisi ile tanıştığım biri, gececegi yolları az çok biliyorum. Hamilelik, doğum, bebek bakımı 6ay-1 yıl uzak kalması çok şey değiştirir.

Söylemezse öyle yada böyle bir şansı olabilir ama söylerse kesin kötü gibi bakıyor.

Peki sizce ne kadar dahil olmaliyim?
Kadınla çok yakın can ciğer arkadaş değilim
Bu konuyu gelip bana anlatması zaten beni çok şaşırttı
Anlatmıs olmasının tek sebebi bana göre zaten benim düşüncemi biliyor olmasi. Kürtaja sıcak bakmadigimi biliyor, yalan soylemesine destek olmayacagimi biliyor. Acaba ikna edilmeyi mi bekliyor?
 

Buradaki esas sorun babanın hiç bilmemesi? Kadın yine kararı versin
Ama adama söylemek mutsuzluk getirecek hiç söylemeyeyim mantığı doğru mu?
 
Şöyle bir güncelleme yapmam daha dogru olacak,
Adamın haberi olmasına gerek yok diyen bu konuda fikrini belirterek neden soylerse çok sevinecegim.

Adam mutlaka bilmeli diyen de benim kadını adama söylemesi yönünde ikna etmeye çalışmam doğru mu, yoksa karismamali miyim, diye fikrini de belirtirse çok faydalı olacak benim için :)
 
bence adam mutlaka bilmeli öğrenmeli çünki bebeğin babası o bilmeye hakkı olmalı ancak sen karış karışma konusunda bişey diyemem
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…