merhaba arkadaslar...bıze guzel haberler veren arkadaslrarımıza selvıhan ve dıger gebelere tesekkurler.cunku onları okuyunca ıcım umut doluyor. annelerımızın bebıs heyecanlarıda ıcıme sevınc akıtıyo.kaybı olan arkadaslarımız ıcınde bı o kadar uzulup umıtsızlıge kapılıyorum. o yuzden karmakarısıgım.umutlu ve kaygılı. yınede benım bu ısten anladıgım su.doktorlar kararsız bız kaygılı tahlıller karmasık.... tek bıldıgım bız bebek ıstıyoruz.ve bunun ıcın elımızden gelenı yapıyoruz dımı? doktorlara kosuyoruz.tahlıller yaptırıyoruz.denıyoruz. umutlanıyoruz.ılaclar alıyoruz.ıgnelere baslıyoruz.ee bızım elımızden gelen bu kadar.gerısı yuce rabbımıze kalmıs.elımızden gelen tum cabanın sonrasında kendımızı ona teslım etmek. ınanıyorum.olucak..bı gun ınsallah....hepınız kendınıze ıyı bakın...
sevgili sido okadar güzel yazmışsın ki insan bence kaderini yaşıyor dr.ler,hastalıklar,bahane.bunları yaşayacağımız kaderimizde belli yani bizim sınavımız da bu kan pıhtılaşması düşükler .allah herkesi başka başka nedenlerden sınav yapıyor.kimi eşinden,kimi çocuğundan,kimi anne babasıdan,kimi tedavisi mümkün olmayan hastalığından vs.çekiyor.önemli olan sabredip allaha bol bol dua etmek ona karşı gelmemek ona inanmak ve güvenmek.o kadar büyük bir mevlaki kullarının üzülmesine dayanamaz.kullarına taşıyamayacağı yükü yüklemez.ben de her bir bebek kaybımda sanki dünya başıma yıkılırdı ve ben boğulacak gibi olurdum sanki hayat benim için o an biterdi.ama gördümkü öyle olmuyor derdi veren allah şifayı verende allah.herderdin devasını veriryor o.yeterki her an her saniye ona şükredelim mutlaka bir gün mükafatını verir.rabbim şükreden kullarından eylesin.burda bebek hasretiyle yanıp tutuşan biz kullarına en kısa zamanda sağlıklı,hayırlı bebişler versin.amin