• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Kafam da Evim de Karışık!

hiskolikk hiskolikk konumuza bekleriz😁
 
Ben bekarım tek yaşıyorum. Çalışıyorum eve geldiğimde yemek yapıp yersem başarı 😂. Fiziksel yorucu değil işim ama mental olarak çok yoruluyorum.

Bir de kafam dağınık olduğunda dağınıklığı seviyorum. İçimi yansıttığı için mutlu oluyorum. Tek bir odayı dağıtmak için izin veriyorum kendime. Ayrı ve çok geniş mutfaklı 1+1’de yaşıyorum. Dağınıklığı tek odada hapsetmek bana yardımcı oldu bu süreçte. Yatak odamı dağıtıyorum en çok. Yerde o gün giyip çıkardığım kıyafetler, çamaşırlıkta temizler asılı, yatağımın üstünde ambalaj artığı, kitaplar defterler, komodinde tabak bardak vs. Kabuğuma çekilip dağınıklıkla mutlu olduğum süre geçtiği anda toplayıp temizlemem gereken sadece yatak odam kalıyor. Bu süreçte mutfak, banyo ve salonu temiz ve toplu tutuyorum. Misafir gelirse odanın dağınıklığından haberleri bile olmuyor 😅.
 
biz salonda oturan bi aileyiz. oğlan da odasında değil salonda oynar.
bulduğum çözüm kutu ya da poşet. genelde karton bi kutu masanın üstünde durur. evdeki ıvır zivirlar salona geldikçe kutuya girer sonra kendi yerlerine yerleştirilir.
bide oğlanın oyuncakları için kutu kullanıyorum. ya da yerde 3 oyuncak görürsem oynamadigini kaldır yoksa salonda oynayamazsin diyorum hemen topluyo😬

ben bi yeri temizliyorsam oğlana bez veriyorum ayakkabıligi boşaltıp boydan boya silip temizliyo. dolaplardaki ayakkabıları çıkarır kendi istediği gibi düzenler dizer. babasından daha güzel yapiyo:D
kendi odasını da kendi topluyor genelde.
 
Ben bekarım tek yaşıyorum. Çalışıyorum eve geldiğimde yemek yapıp yersem başarı 😂. Fiziksel yorucu değil işim ama mental olarak çok yoruluyorum.

Bir de kafam dağınık olduğunda dağınıklığı seviyorum. İçimi yansıttığı için mutlu oluyorum. Tek bir odayı dağıtmak için izin veriyorum kendime. Ayrı ve çok geniş mutfaklı 1+1’de yaşıyorum. Dağınıklığı tek odada hapsetmek bana yardımcı oldu bu süreçte. Yatak odamı dağıtıyorum en çok. Yerde o gün giyip çıkardığım kıyafetler, çamaşırlıkta temizler asılı, yatağımın üstünde ambalaj artığı, kitaplar defterler, komodinde tabak bardak vs. Kabuğuma çekilip dağınıklıkla mutlu olduğum süre geçtiği anda toplayıp temizlemem gereken sadece yatak odam kalıyor. Bu süreçte mutfak, banyo ve salonu temiz ve toplu tutuyorum. Misafir gelirse odanın dağınıklığından haberleri bile olmuyor 😅.
Gerçekten ilginç ve güzel Bi yaklaşım.. Aslında bende böyle yapabilirim :)))
 
Eşimle alakali sıkıntılar ortadan kalktı ama Şu dağınıkliga hala bı çözüm bulamadım. Keşke kesin kes bı çözümü olsa 🍃..

Bulan varsa önerilere açığım (Ömür boyu) 😓
 
Evimin derli toplu olması için elimde bezle sürekli gezinmem lazım. Bir de her şeyden birer tane olması lazım. Misal benim yedekte 5-6 şişe sıvı sabunum vardır. Çamaşır suyunun da yok köpüğü yok sıvısı yok jeli... Her şeyde bu böyledir hiç bir şeyimden bir adet olmadığı için evim de tıkış tıkış maalesef. Çok da rahatsızım diyemem ama 🤣
 
Temizlik konusunda tam bir ruh hastasıyım desem yeridir.
Bekarken anneme kızdığım en büyük konu buyken annemden beter oldum diyebilirim. Süreç şöyle ki,
Dizleri aşınmış kıyafetlerimi bile birine vereceğim diye ödüm koparken, ilk aşama evlendikten sonra koca çöp poşetlerine kullanmadığım kıyafet, saçma sapan sadece toz tutan süs eşyaları, alışveriş çılgınlığı yaparak öylesine bir hisle alınmış her şeyi, bir gün giyer miyim kullanır mıyım endişesi taşımadan göndermek oldu. İlk cesaretten somra giden gitmiş oluyor ve hiç aklınıza bile gelmediğini gördüğünüzde daha çok sadeleşiyosunuz.
Mutfak tezgahınız müsait ise boşaltın, ferah görüntü motivasyonu artırıyor.
Yatmadan önce basit dokunuşlar ertesi günü kurtarıyor, ortalık toplama bulaşık bırakmama vs.
Maddi imkanınız varsa, robot süpürge, dik süpürge, kullan at ıslak mendiller, kurutma makinesi ciddi ölçüde yük azaltıyor.

Dört yaşında baya dağıtmayı seven ve hareketli bir oğlum var. Evimde fazla diyebileceğim hiçbir şey kalmayana kadar attım sattım yolladım. Yazlık kışlık kıyafet yerleştirirken eşimle anlaşmamız vardır, mesela kış boyu giymediği şeyleri asla gelecek kış giyme şansı kalmaz çünkü toplar gönderirim.

Sadelik bağımlılık gibi oluyor bir süre sonra, öyle ki akşamları bakınır oluyorum oğlan yatınca bazen, var mı gereksiz, fazlalık bir eşya kıyafet vs diye. Mutfak dolapları çekmeceleri, fazla fazla tabak bardak kaşık vs asla bulundurmam mesela.

İnsanların zaman zaman tepkisini çekiyor olsam da( yine mi topladın gönderdin, o daha çok yeni giyersin, bi çocuğun daha olursa giydirirsin, yazık günah baharatlık tezgahta dursa ne olur vs vs) ikiyüz metre kare evi, yaramaz bir oğlanla her gün mis gibi tutabiliyorum. Üstelik cam silme hastalığım var birde.

Temiz evde çocuk yoktur, ya da yaşamıyordur vs diyenler olmuş asla katılmıyorum. Akşama kadar oğlum ile her türlü ilgi alaka ve sevecenlikle ilgilenir, her aktiviteyi de deneriz. Gezeriz. Etkinlik ve kurslara katılırız. Ancak işlerime ortak olur. Yemek yaparken temizlik yaparken hoşuna gidecek şekillerde gözümün önünde bulunur ve karşılıklı tatmin sağlarız. Temiz ev kişinin maneviyatı ve huzuru açısından da iyi geldiği kanısındayım. Doğru olan benimki de olmayabilir ama bu şekilde mutluyum.

Bir yerden başlamak lazımsa, alın bir poşet. Derdinizi atar gibi kullanmadığınız her şeyi atın. Aksi halde, düzen sorun haline gelmiş biri için, düzenlemek gün geçtikçe zor ve zaman alıcı hale geliyor..
 
Düzenleyiciler aldım ben bu sene evime. İki hafta boyunca her gün işten gelince boş zamanımda bir yerleri düzenledim.

Önce soruna sebep olan şeylerin neler olduğunu bulup ona göre bir çözüm bulmak lazım bence.

Mutfak dolaplarım yetersiz geldiği için düzenleyemiyordum. Bazı şeyleri fırlatıveriyordum. Mutfağa çok amaçlı dolaplardan aldım, birçok şeyi oraya taşıyınca normal mutfak dolaplarım boşa çıktı ve rahatça düzenledim.

Banyoda lavabomun altı deterjan ve kozmetik ürünlerim ve onların yedekleriyle doluydu. Yine bir dolap aldım ve oraya dizdim her şeyi. Şimdi sadece deterjanlarım var lavabomun altında, onları da çok amaçlı temizleyici/camsil/toz alma deterjanları, tuvalet temizleyiciler/çamaşır suları, arap sabunu/yüzey temizleyici gibi kategoriler halinde ayrı sepetlere yerleştirdim.

Kitaplığımda yer yoktu, koridora 3 raflı bir dolap ekledim, kitaplığımdan bazı kitapları oraya taşıdım. Antreye önce bir portmanto işlevi gören bir dolap aldım. Ayakkabılarımı çantalarımı ona yerleştirdim. Baktım yetmiyor, ayrı bir ayakkabılık daha aldım. Gibi gibi. Önce bu dağınıklığa sebep olan şeyleri detaylıca tespit etmek ve sürdürülebilir, gerçekçi çözümler bulmak gerekli.
 
Kullanılmayan eşyalar çöp.. Az ve öz eşya.. bolca dolap. Dağılan yeri anında toparlamayla mis gibi bir eve sahip olabilirsiniz.
 
Marie Kondo ömür boyu sürecek düzenli bir yaşam alanı için kritik tavsiyeler veriyor. Ve bunu metod haline getirdiği için uygulamaya nereden başlamanız gerektiğini de nasıl sürdürebileceğinizi de öğrenmiş oluyorsunuz. Kitabını beğenmiştim, videolari da olması lazım.

Temelde bir çok arkadaşın tavsiye ettiği gibi;
Birinci kural az eşya. Eşyaya hizmet etmeyin. Bütün eve tek seferde girin ve tüm fazlalıkları boşaltın.

Temiz bir ev dağınık ise kirli gibi hissettirir. Düzenli bir ev tozlu da olsa kirini ilk bakışta belli etmez temiz gibi durur.

Az eşya + düzen + temizlik.
Benim sıralamam böyle.

Eşyayı azalttınız mı? Her eşyaya mutlaka bir yer belirleyin ve her seferinde aynı yere bıraktığınızdan emin olun.

Bir eşyayı yerine yerleştirmek için "Sonra yaparım" demeyin. "Şimdi değilse ne zaman?" deyin. Onunla işiniz biter bitmez, veya gördüğünüz anda kaldırdığınızdan emin olun.

Temizlik için tavsiye; "Bir yeri temizlemek için oranın kirlenmesini bekleme."
Sık kirlenen yerlerden elinizi esirgemeyin.
 
Marie Kondo ömür boyu sürecek düzenli bir yaşam alanı için kritik tavsiyeler veriyor. Ve bunu metod haline getirdiği için uygulamaya nereden başlamanız gerektiğini de nasıl sürdürebileceğinizi de öğrenmiş oluyorsunuz. Kitabını beğenmiştim, videolari da olması lazım.

Temelde bir çok arkadaşın tavsiye ettiği gibi;
Birinci kural az eşya. Eşyaya hizmet etmeyin. Bütün eve tek seferde girin ve tüm fazlalıkları boşaltın.

Temiz bir ev dağınık ise kirli gibi hissettirir. Düzenli bir ev tozlu da olsa kirini ilk bakışta belli etmez temiz gibi durur.

Az eşya + düzen + temizlik.
Benim sıralamam böyle.

Eşyayı azalttınız mı? Her eşyaya mutlaka bir yer belirleyin ve her seferinde aynı yere bıraktığınızdan emin olun.

Bir eşyayı yerine yerleştirmek için "Sonra yaparım" demeyin. "Şimdi değilse ne zaman?" deyin. Onunla işiniz biter bitmez, veya gördüğünüz anda kaldırdığınızdan emin olun.

Temizlik için tavsiye; "Bir yeri temizlemek için oranın kirlenmesini bekleme."
Sık kirlenen yerlerden elinizi esirgemeyin.
Çok güzel tavsiyeler.. aslında ne yapacağımi biliyorum ama sorun şu ki kendimi ayağa atamıyorum..
Evinde depresyonda olan bi genç kız gibi düşünün yanı..
Depresyon da değilim ama sadece aslı ihtiyaçları yapıyorum. Yani yemek mı yapılacak hemen yap bulaşıkları lavaboya koyuyorum . Bebeğin çocuğun kıyafetleri acilse hemen yıkayıp kurutuyorum. Yatağı toparlıyorum oturma odasında dökülenleri topluyorum.. bu kadar yani..
Mesela salonda on gündür bebeğin kullanmadığım battaniyesi duruyor. Katlı bı şekilde. Onu bazaya kaldırmam lazım biliyorum ama gidip gelip bakisiyoruz battaniyeyle. Diyorum ki hee seni alcam dur biraz daha..
Sanki çok yoğun gibi hissediyordum kendimi.
Çok isim var gibi ama gün sonunda baktığımda hiç bir şey yapmadığımi farkediyorum. Her gün aynı oluyor.
 
Mesela salonda on gündür bebeğin kullanmadığım battaniyesi duruyor. Katlı bı şekilde. Onu bazaya kaldırmam lazım biliyorum ama gidip gelip bakisiyoruz battaniyeyle. Diyorum ki hee seni alcam dur biraz daha..
Sanki çok yoğun gibi hissediyordum kendimi.
Çok isim var gibi ama gün sonunda baktığımda hiç bir şey yapmadığımi farkediyorum. Her gün aynı oluyor.
Aslında sorununuz, daginiklik degil de erteleme olabilir mi?
Nașıl bir lanet davranış biçimi olduğunu kendimdem biliyorum.
Yapmam gereken iş bir dakikaysa, erteleye erteleye saatler sonrasina birakiyorum.
Bir çok konuda bu böyle oluyor, en kötüsü resmi işlemlerde son güne birakmam darliyor beni.
 
Çok güzel tavsiyeler.. aslında ne yapacağımi biliyorum ama sorun şu ki kendimi ayağa atamıyorum..
Evinde depresyonda olan bi genç kız gibi düşünün yanı..
Depresyon da değilim ama sadece aslı ihtiyaçları yapıyorum. Yani yemek mı yapılacak hemen yap bulaşıkları lavaboya koyuyorum . Bebeğin çocuğun kıyafetleri acilse hemen yıkayıp kurutuyorum. Yatağı toparlıyorum oturma odasında dökülenleri topluyorum.. bu kadar yani..
Mesela salonda on gündür bebeğin kullanmadığım battaniyesi duruyor. Katlı bı şekilde. Onu bazaya kaldırmam lazım biliyorum ama gidip gelip bakisiyoruz battaniyeyle. Diyorum ki hee seni alcam dur biraz daha..
Sanki çok yoğun gibi hissediyordum kendimi.
Çok isim var gibi ama gün sonunda baktığımda hiç bir şey yapmadığımi farkediyorum. Her gün aynı oluyor.


Sebebini bulursanız çözüm üzerine daha kolay çalışabilirsiniz. Depresyon, dehb, kan değerleri veya erteleme.

Farkındalık kazandığımız her konunun üstesinden gelebilecek gücümüz var bizim. O battaniyeyi hemen kalkıp yerleştirebilirsiniz. Şu soruyu sık sormayı alışkanlık haline getirin "Şimdi değilse ne zaman?" Aslında erteleme mevzusu da psikolojik temelli.

Deneyebileceğiniz başka bir şey;
Size en zor gelen işi başa yerleştirin.

Anlattığınızdan anladığım günlük çabanızı asgari miktarda tutuyorsunuz. Böyle birden aksiyon almak gözünüzü daha çok korkutabilir. Günlük işlerinize olması gerektiğini düşündüğünüz ancak size zor gelen küçük rutinler ekleyerek ve bunları sürdürerek devam edin.
 
Temizlik konusunda tam bir ruh hastasıyım desem yeridir.
Bekarken anneme kızdığım en büyük konu buyken annemden beter oldum diyebilirim. Süreç şöyle ki,
Dizleri aşınmış kıyafetlerimi bile birine vereceğim diye ödüm koparken, ilk aşama evlendikten sonra koca çöp poşetlerine kullanmadığım kıyafet, saçma sapan sadece toz tutan süs eşyaları, alışveriş çılgınlığı yaparak öylesine bir hisle alınmış her şeyi, bir gün giyer miyim kullanır mıyım endişesi taşımadan göndermek oldu. İlk cesaretten somra giden gitmiş oluyor ve hiç aklınıza bile gelmediğini gördüğünüzde daha çok sadeleşiyosunuz.
Mutfak tezgahınız müsait ise boşaltın, ferah görüntü motivasyonu artırıyor.
Yatmadan önce basit dokunuşlar ertesi günü kurtarıyor, ortalık toplama bulaşık bırakmama vs.
Maddi imkanınız varsa, robot süpürge, dik süpürge, kullan at ıslak mendiller, kurutma makinesi ciddi ölçüde yük azaltıyor.

Dört yaşında baya dağıtmayı seven ve hareketli bir oğlum var. Evimde fazla diyebileceğim hiçbir şey kalmayana kadar attım sattım yolladım. Yazlık kışlık kıyafet yerleştirirken eşimle anlaşmamız vardır, mesela kış boyu giymediği şeyleri asla gelecek kış giyme şansı kalmaz çünkü toplar gönderirim.

Sadelik bağımlılık gibi oluyor bir süre sonra, öyle ki akşamları bakınır oluyorum oğlan yatınca bazen, var mı gereksiz, fazlalık bir eşya kıyafet vs diye. Mutfak dolapları çekmeceleri, fazla fazla tabak bardak kaşık vs asla bulundurmam mesela.

İnsanların zaman zaman tepkisini çekiyor olsam da( yine mi topladın gönderdin, o daha çok yeni giyersin, bi çocuğun daha olursa giydirirsin, yazık günah baharatlık tezgahta dursa ne olur vs vs) ikiyüz metre kare evi, yaramaz bir oğlanla her gün mis gibi tutabiliyorum. Üstelik cam silme hastalığım var birde.

Temiz evde çocuk yoktur, ya da yaşamıyordur vs diyenler olmuş asla katılmıyorum. Akşama kadar oğlum ile her türlü ilgi alaka ve sevecenlikle ilgilenir, her aktiviteyi de deneriz. Gezeriz. Etkinlik ve kurslara katılırız. Ancak işlerime ortak olur. Yemek yaparken temizlik yaparken hoşuna gidecek şekillerde gözümün önünde bulunur ve karşılıklı tatmin sağlarız. Temiz ev kişinin maneviyatı ve huzuru açısından da iyi geldiği kanısındayım. Doğru olan benimki de olmayabilir ama bu şekilde mutluyum.

Bir yerden başlamak lazımsa, alın bir poşet. Derdinizi atar gibi kullanmadığınız her şeyi atın. Aksi halde, düzen sorun haline gelmiş biri için, düzenlemek gün geçtikçe zor ve zaman alıcı hale geliyor..
Birşeyi merak ediyorum benim oğlan iki yaşında ve her yer oyuncak...o mutlu olsun yeter diyen annelerdeniM ama içten içe mutsuz ediyor bu durum beni. Siz duzenliyseniz bu oyuncak işini nasıl hallediyorsunuz...salon hep oyuncak
 
Birşeyi merak ediyorum benim oğlan iki yaşında ve her yer oyuncak...o mutlu olsun yeter diyen annelerdeniM ama içten içe mutsuz ediyor bu durum beni. Siz duzenliyseniz bu oyuncak işini nasıl hallediyorsunuz...salon hep oyuncak
Şöyle ki oyuncaklarını kategorilere ayırıyorum, arabalarıyla hayvanlarını ayrı, etkinlik içeren oyuncaklar ayrı, motor becerisi gerektirenler ayrı. Birer ikişer hafta arayla değiştiriyorum oyuncakları, böylelikle hem fazla oyuncak ile sıkılmamış, dikkati dağılmamış oluyor hem de eski oyuncaklarını çıkardığımda yeni gibi ilgisini çekiyor. Birde hasır bi sepetimiz var oyuncak için oynadığı oda da. Kolaylıkla topluyorum. Annelik zaten o mutlu olsun yeter demek ancak çocuklar dağıtmayı seviyor bence dağınıklığı değil. Hem sizin hem onun mental açıdan da iyi olmanız ille dağınık ve pislikten geçmiyor. Düzenli, disiplinli bir hayat gerçekten mümkün 😊
 
Back