26 yaşında ,3 buçuk yıllık evliyim. Evliliğimi kaynanam ve kayinbabam yüzünden bitirmek istiyorum. İkisinin de birbirinden altta kalır yanı yok. Her şey nişan olana kadar çok güzeldi ne zaman nişanda eşya alınacak oldu o zaman yüzlerini görmeye başladım. Bu arada kendi babam hiç bir şekilde istemedi ama ben eşime güvendiğim için 5. Kez geldiklerinde babamı çok zorda olsa ikna ettim. Evimi dizerken kendi geçmişte aldığı halıları vermek istedi kullanirsin kullanırsın diyerek bende eşime söyledim o zamanları ve benim arkamda durdu. En basit olay buydu sonrası facia... Neymiş kayınbabamla su verdikten sonra başında beklememişim dönüp gitmişim evi supururken bir yeri on kere supurmuşum, bulaşık süngerini bir kez kullanıp atmişim vs şeyler her şeyi laf ettiler.( Hiç bir şekilde doğru değil)Bir kavga esnasında kaynanam sadece benimle iyi olsun istiyorum bencillikse bencillik dedi benden için ama hiç bir şekilde beni istemiyor ve sevmiyor Gelin'in güzelmiş diyenlere bende güzelim diyip çıkıyormuş hep kulağıma geliyor. Kendi kaynanasina iyi davranıyorum diye bana düşman oluyor. Kayınbabami çok dolduruyor. Aramızda ufak birsey konuşsak her şey onun ağzında oluyor. Eşim ise çok arada kalıyor onu huzursuz mutsuz etmek istemiyorum ama artık birçok yerden sonra bende dayanamıyorum. Annesinin dediklerini yaptıklarını anlattığımda bana hakveriyor ama bir tepki koyamıyor. Annesidir babasıdır saygım var oda eşimi sevdiğim için yoksa gram gözümde değerleri yok,bırakmadılar. Çanta aldim aynı çantayı saniyeler içinde bende bundan istiyorum diye tuttu aldı. Her seyime hevesleniyor! Önceleri eşimle sürekli kavga ediyorduk ne desem anlamıyor ben sucluymuşum gibi davranıyordu. Kavgalarimizin %80 i ailesi tarafından oluyor resmen. Bir tartışmada kayinbabam çocukları da yok boşansinlar demişti. Eşim hiç bir tepki göstermedi (ilk yılda) eşimin çok sevdiğim bir yakını araya girdi o yüzden gitmedim evden. Eşimin ailesi muhafazakar gibi görünüp aslında alakası olmayan cinsten değişik türler. Benim genel olarak uyumlu olduğumu soylerler ama ben bunlarla baş edemiyorum ve sırf ailesi yüzünden eşimi bırakmak istiyorum. Sürekli müdahale. Eskisine göre mesafe koydum artık sabrım kalmadı, söylediklerine pat diye cevap veriyorum yoksa kafayı yerim biliyorum. Sınavlara hazırlanıyorum evlendim diye kendimi hiç salmadım kendim için geleceğim için birşeyler çabalıyorum. Bu bile zorlarina gidiyor. Kaynanam aşırı derecede oğluna duşkun gibi görünüp aslında hiç bir şekilde düşkün olmayan gösteriş için sevgi gösteriyormuş gibi yapan birisi. Sürekli arkamdan konuşur ve hep bu bir şekilde karşıma çıkar. Her hafta gidelim isterler. Kendi aileme bırak her hafta gitmeyi ayda 2 kez gidiyorum çoğu zaman. Üstelik aynı mesafede oturuyorlar. Sırf ailesinin yüzünden eşimle ayrılmış olsam pişman olur muyum?
Son düzenleme:
Bende sırf eşimin huzuru bozulmasın diye bunu kabul etmedim. Eşim bana kötü davransa ben bir dakika bile dayanamazdim ama bana karşı kötü hali hareketi yok. Sanki o anne baba onun anne babası değil gibi 
sabrın sonu selamet dedim çektim. İnanın ki şuan eski sabrım yok bende laf sokup geçiyorum sadece bana yaşantılan kötü zamanları içimden söküp atamıyorum eşimin zamanında bana destek olmayişi aklıma geldikçe ruhum daraliyor
