hissettiklerinizi anlıyorum, dışarıdan evliliğinize bakınca boşanmak için bir sebep gibi görünmüyor anlatılanlar o yüzden bazı üyeler bu hassas döneminizde saldırganca yorumlamışlar yazdıklarınızı çünkü bizim toplumda boşanmak için hakaret, şiddet, aldatma gibi sebepler geçerli sebeplerdir, bir önceki jenerasyona bakın neleri affetmişler evliliklerde ekonomik özgürlükleri olmadığı için kadınlar, şimdi daha cesuruz bizler kendimize güvenliyiz bu iyi bir şey belki ama diğer taraftan düşünüldüğünde, özellikle çocukların yaşayacakları düşünüldüğünde sanki bu kadar da kolay olmamalı evlilikleri bitirmek. hayata bir kez geliyorsunuz ve sevmediğiniz bir adamla hayat geçirmek çok anlamsız haklısınız ama madalyonun diğer yüzü var ki o çocuk boşanmış bir ailenin çocuğu olmayı kendi seçmedi ya da sizden dünyaya gelmeyi seçmedi benim bir çocukluk arkadaşım anne ve babasının boşandığını herkesten gizliyordu mesela, bunun utanılacak bir şey olduğunu düşünüyordu onun için bu bir travmaydı yani çocuğun bu durumu nasıl karşılayacağı mizacı onu yetiştiriş tarzınız güçlü olup olmadığı da bir etken, bu kararı verirken çocuğunuzun bunu nasıl karşılayacak bir çocuk olduğunu siz daha iyi bilirsiniz eğer güçlü bir yapısı varsa ki bu çocukluktan bile belli olur mizaç dediğimiz olay, kendinizi düşünün derim ama çocuk bundan çok etkilenecekse fedakarlık yapmanız gerekebilir, kaldı ki ben anlattıklarınızdan kocanızın sizi sevdiğini ama sizin onu sevmediğinizi hissettiği için kendini geri çektiği çıkarımını yaptım yani sanki bir adım atsanız o da sevgisini şefkatini size tekrar verecek ve sizde aslında sandığınız kadar ondan soğumadığınızı anlayacaksınız gibi geldi tabi bunlar sadece sizin anlattıklarınızla yaptığımız yorumlar yaşayan sizsiniz en iyisini siz bilirsiniz ama şunu söyleyeyim kimsenin evliliği mükkemmel değil herkesin kocasında takıldığı başka başka konular var mevzu burada çocuk için fedakarlık mevzusu yapabilirseniz bunu yapın yapamıyorsanız da bu sizin hayatınız kimsenin sizi yargılama hakkı yok
