cok hastayim gunnukcum..
goz nezlesi oldum yeniden sanirsam.. sabahtan beri gozlerimden yaslar geliyo.. yaniyo zaten bi de
basim da agriyor.. bugun cok keyifsiz bir gundu..
uykusuzum yorgunum..
ve sanirim en onemlisi de umutsuzum..
o da gider mi? yapayalniz kalirmiyim? tutuncak birseyim kalir mi?
sonum bir mezarlikta gozyasi dokmek mi olucak yine..
aklima geldikce icim yaniyo.. cok korkuyorum.. bunu anlatmanin imkani yok..
deseler ki herifin gelcek sag salim ama su kadar zaman sonra.. beklerim ki ben.. sadece sag olacagini bileyim beklerim ben..
hos giderse de beklerim gunlugum.. of bunu dusunmek bile istemiyorum.. ayni seyleri yeniden yasamak istemiyorum. korkularima yeniliyorum biliyorum ama bu dusunceyi kafamdan atamiyorum.
bunlari dusundukce de onunla konusamiyorum.. bunlari bilmesin gormesin istiyorum, konusursam anliyor..
bir his olsa icimde, bir his sadece bu adama karsi gelecegimizle alakali.. yok ama hicbirsey yok.. insanlarin suratlarina baktigim anda hissettiklerim birebir cikarken bu adama karsi hic yok. ufacik bir hissim olsa ona tutunsam yasasam..
oyle caresiz hissediyorum ki kendimi.. neyse dagitmamam lazim kendimi..
ilaclarima yeniden baslamaliyim belki, uykum duzene girene dusuncelerim duzelene kadar en azindan..