- 24 Ocak 2021
- 9.980
- 22.444
-
- Konu Sahibi denizsenal
- #41
Bu kafayla çok çekersin çok, kocan gitmeyeceginden o kadar emin ki , blöf yapıyor, çık git ailenin yanına be kızım...
Bu kafayla çok çekersin çok, kocan gitmeyeceginden o kadar emin ki , blöf yapıyor, çık git ailenin yanına be kızım...Arkadaşlar öncelikle hepinize teşekkür ediyorum iyi ve kötü yorumlarınız için inanın insanın başına gelmeden kesinlikle böyle olacağını düşünemiyor ben düştüm bide eşimle gerçekten çok mücadele ettik bu evlilik için abimle babam istemedi ve bizde kaçtık ama herşeyi eşimle konuşmuştum ve kaçmadan önce herşey istediğim gibi olacağına söz vermişti ama olmadı şuan çok mutsuzum bugün boşanmak istediğimi ve bu evlilikte mutlu olmadığımı dile getirdim tek dediği kelime tamam seni zorlamam ailem aileni arasın defol git bu çok zoruma gitti üstelik ailem daha çok sinirlenir ben Doğu tarafında küçük bi şehir de yaşıyorum Ailem beni kabul etse bile gidip gidip çalışamam dul damgasını yediğim için ailem daha çok üstüme gelir bunun psikolojini hiç kaldıramam keşke herşey dediğiniz gibi kolay olsa sizde ailem gibi diyeceksiniz kaçmadan önce düşünseydin ama öyle olmuyor insan böyle olacağını düşünüyor.
Ne kadar acımasızca bi yorum hiç yazarken düşünmediniz mi zaten üzgün ben daha çok üzerim diye ama yine de teşekkürlertabi hemen çocuk yapin merhametli aslinda cok iyi olan ve sizi çok seven ama temizlikci muamelesi gosteren kocaniza.
bir de cocukla taclandirin bu şahane evliliği.
annenizin babanizin evinden onlarin boyunlarini egerek kactiginiz hayat cok imrendirici gerçekten.
Acımasız değil, gerçekNe kadar acımasızca bi yorum hiç yazarken düşünmediniz mi zaten üzgün ben daha çok üzerim diye ama yine de teşekkürler
Ee kızım çözüm çok da senin çözmeye gönlün var mı annen baban dul damgasından seni çalıştırmayacak insanlar olsa bu herifle evleneceğin zaman neden karşı çıkıyorlar. 3 yıl sevgiliymişsiniz hala annem babam kötü doğu kesmi zart zurt. Kardeşim bu koca ailenden iyi mi değil. Çalışmasan bile seni aç açık mı bırakacaklar mecbur çalıştıracaklar. Bir şekilde ayarlıyacaksın onu daNe kadar acımasızca bi yorum hiç yazarken düşünmediniz mi zaten üzgün ben daha çok üzerim diye ama yine de teşekkürler
yoo düşünmedim, acimasizca dediginiz sey sizin hayatiniz ve de bu hayata bir cocuk getirmeye calisiyorsunuz hala sizce kim acimasiz ?Ne kadar acımasızca bi yorum hiç yazarken düşünmediniz mi zaten üzgün ben daha çok üzerim diye ama yine de teşekkürler
öncelikle herkese merhaba burda çok yeniyim sadece hiç kimsem olmadığı için burda dertlerimi sıkıntılarımı anlatacağım biraz uzun olacak eğer sizi sıktıysam hakkınızı helal edin lütfen.. eşimle kaçarak evlendik çünkü ailem hiç kabul etmediler 3 yıl sevgili şimdide 6 aydır evliyiz eşimin ailesiyle yaşıyoruz annesi babası çok iyi insanlar gibi davranıyorlar ama değil sürekli iş yapıyorum yoruluyorum kimse demiyor git biraz dinlen ev dört kat ben üçte otuyorum eltim 2 de o sadece yemek yapıyor ve yine ben ona yardım ediyorum evimi otel gibi kullanıyorum kahvaltı dahi bir gün yapmadım kendi evimde hep temizliyorum her kattı ayrı temizliyorum takatim kalmıyor yerden kalkayım eşime anlatınca mecbursun diyor hiç anlayışlı değil bişey dediğimde bağırıyor zorla getirmedim seni diyor bu çok zoruma gidiyor ailemle görüştürmüyorlar ta bi çocuğum olana kadar bu çok zoruma gidiyor bi ihtiyacım olsa tek başıma çarşıya çıkamıyorum hatta çıkacağım zaman kaynanam karar veriyor oda eltimle birlikte annemle konuşmama izin vermiyor eşim ve bazen diyor eğer yarın ailler barışırsa evde kalmanı izin vermem 1 saatliğine gidip geleceksin karşı çıkıncaya demediği kelime kalmıyor hiç mutlu değilim eşimle birlikte olunca bile gözlerimi kapatıyorum bitene kadar sırf oda bi çocuk için dayanıyorum oda belki umut olur çünkü annemler hiç biri benimle konuşmak istemiyor boşansam dahi gidecek yerim olmaz o kadar saçma ki bazen sadece tek kurtuluş ölüm olarak görüyorum çünkü bu evde hep herşey böyle mi devam edecek eltimin çocukları altlarını pisletince bana temizliğini yaptırıyorlar midem bulanınca çocuktur yarın senin de çocuğun olur diyorlar annemle konuştum dedi sen bu yolu seçtin sakın anne mutsuzum diye arama beni bana taktıkları tüm takıları kaynanam aldı bende kalsın dedi sesimi dahi çıkarmadım Telefonda konuştuklarında ben olsam koşup kapı kapatıyorlar eşimle yukarıya çıkınca bazen bana çok iyi davranıyor bende salak gibi herşey anlatıyordum oda sonrada gidip kız kardeşine anlatıyordu aslında eşim çok iyi biri merhametli ama ailesi yüz verme tepene çıkacak diye diye böyle oldu ama inanın bu halde bile onu çok seviyorum nefret bile edemiyorum ama soğudum beni görmezden gelmesi ailesini ön planda tutmasına. Ve bunu bile 6 saat arasında anca yazdım sırf vakit bulamadığım için bazen öylesine lavaboya gidip dinleniyorum evde ağlıyorum belki biriniz bana çözüm yolunu bulur bende öyle yaparım yorum yaptığınız için teşekkür ediyorum herkese şimdiden
Ne kadar acımasızca bi yorum hiç yazarken düşünmediniz mi zaten üzgün ben daha çok üzerim diye ama yine de teşekkürler
Evlilikte aile rızası çok önemli kaçmak bir çözüm değil. Aileler kötülüğümüzü istemez onay vermiyorsa bizim göremediğimiz şeyleri objektif bir gözle görüyorlardır. Keşke demek istemem ama keşke kaçmasaydın. Üstüne birde çocuk düşünüyorsun bu hayatının hatası olur. Eşin bile destek olmak yerine zorla mı getirdim mecbursun diyor. Bu sıkıntıları çekmek zorunda değilsin hele ki eşinden de hayır görmüyorsan. İnsanlar konuşur durur sen kaçarkende konuşmuşlardır. Ayrılık bazen daha hayırlı olabiliyor. Tabii ki tercih senin ama bu köleliği yaşamak zorunda değilsin. Hele çocuk yaparsan bu seferde çocuğum için sabredeyim diyeceksin. Çocuk sizin evliliğinizi düzeltmez. Hakkında hayırlısı olsun. Umarım aldığın kararlardan pişman olmazsın.öncelikle herkese merhaba burda çok yeniyim sadece hiç kimsem olmadığı için burda dertlerimi sıkıntılarımı anlatacağım biraz uzun olacak eğer sizi sıktıysam hakkınızı helal edin lütfen.. eşimle kaçarak evlendik çünkü ailem hiç kabul etmediler 3 yıl sevgili şimdide 6 aydır evliyiz eşimin ailesiyle yaşıyoruz annesi babası çok iyi insanlar gibi davranıyorlar ama değil sürekli iş yapıyorum yoruluyorum kimse demiyor git biraz dinlen ev dört kat ben üçte otuyorum eltim 2 de o sadece yemek yapıyor ve yine ben ona yardım ediyorum evimi otel gibi kullanıyorum kahvaltı dahi bir gün yapmadım kendi evimde hep temizliyorum her kattı ayrı temizliyorum takatim kalmıyor yerden kalkayım eşime anlatınca mecbursun diyor hiç anlayışlı değil bişey dediğimde bağırıyor zorla getirmedim seni diyor bu çok zoruma gidiyor ailemle görüştürmüyorlar ta bi çocuğum olana kadar bu çok zoruma gidiyor bi ihtiyacım olsa tek başıma çarşıya çıkamıyorum hatta çıkacağım zaman kaynanam karar veriyor oda eltimle birlikte annemle konuşmama izin vermiyor eşim ve bazen diyor eğer yarın ailler barışırsa evde kalmanı izin vermem 1 saatliğine gidip geleceksin karşı çıkıncaya demediği kelime kalmıyor hiç mutlu değilim eşimle birlikte olunca bile gözlerimi kapatıyorum bitene kadar sırf oda bi çocuk için dayanıyorum oda belki umut olur çünkü annemler hiç biri benimle konuşmak istemiyor boşansam dahi gidecek yerim olmaz o kadar saçma ki bazen sadece tek kurtuluş ölüm olarak görüyorum çünkü bu evde hep herşey böyle mi devam edecek eltimin çocukları altlarını pisletince bana temizliğini yaptırıyorlar midem bulanınca çocuktur yarın senin de çocuğun olur diyorlar annemle konuştum dedi sen bu yolu seçtin sakın anne mutsuzum diye arama beni bana taktıkları tüm takıları kaynanam aldı bende kalsın dedi sesimi dahi çıkarmadım Telefonda konuştuklarında ben olsam koşup kapı kapatıyorlar eşimle yukarıya çıkınca bazen bana çok iyi davranıyor bende salak gibi herşey anlatıyordum oda sonrada gidip kız kardeşine anlatıyordu aslında eşim çok iyi biri merhametli ama ailesi yüz verme tepene çıkacak diye diye böyle oldu ama inanın bu halde bile onu çok seviyorum nefret bile edemiyorum ama soğudum beni görmezden gelmesi ailesini ön planda tutmasına. Ve bunu bile 6 saat arasında anca yazdım sırf vakit bulamadığım için bazen öylesine lavaboya gidip dinleniyorum evde ağlıyorum belki biriniz bana çözüm yolunu bulur bende öyle yaparım yorum yaptığınız için teşekkür ediyorum herkese şimdiden
Ne bu ya nazi kampına mi gittiniz,herşeye rağmen hala seviyorum diyorsunuz eğer gitmeyi düşünüyorsanız ve aileniz size destek çıkmıyorsa kadın sığınma evlerine gidin lütfen biraz yol yordam öğrenir,güzel bir iş bulur,başınızı sokacak bir ev kurarsınız.Kadinlar bu kadar aciz olmamalı.Cok üzüldüm size ama hata üstüne hata olmuş l,eşinizin tepkisine de kusasim geldiöncelikle herkese merhaba burda çok yeniyim sadece hiç kimsem olmadığı için burda dertlerimi sıkıntılarımı anlatacağım biraz uzun olacak eğer sizi sıktıysam hakkınızı helal edin lütfen.. eşimle kaçarak evlendik çünkü ailem hiç kabul etmediler 3 yıl sevgili şimdide 6 aydır evliyiz eşimin ailesiyle yaşıyoruz annesi babası çok iyi insanlar gibi davranıyorlar ama değil sürekli iş yapıyorum yoruluyorum kimse demiyor git biraz dinlen ev dört kat ben üçte otuyorum eltim 2 de o sadece yemek yapıyor ve yine ben ona yardım ediyorum evimi otel gibi kullanıyorum kahvaltı dahi bir gün yapmadım kendi evimde hep temizliyorum her kattı ayrı temizliyorum takatim kalmıyor yerden kalkayım eşime anlatınca mecbursun diyor hiç anlayışlı değil bişey dediğimde bağırıyor zorla getirmedim seni diyor bu çok zoruma gidiyor ailemle görüştürmüyorlar ta bi çocuğum olana kadar bu çok zoruma gidiyor bi ihtiyacım olsa tek başıma çarşıya çıkamıyorum hatta çıkacağım zaman kaynanam karar veriyor oda eltimle birlikte annemle konuşmama izin vermiyor eşim ve bazen diyor eğer yarın ailler barışırsa evde kalmanı izin vermem 1 saatliğine gidip geleceksin karşı çıkıncaya demediği kelime kalmıyor hiç mutlu değilim eşimle birlikte olunca bile gözlerimi kapatıyorum bitene kadar sırf oda bi çocuk için dayanıyorum oda belki umut olur çünkü annemler hiç biri benimle konuşmak istemiyor boşansam dahi gidecek yerim olmaz o kadar saçma ki bazen sadece tek kurtuluş ölüm olarak görüyorum çünkü bu evde hep herşey böyle mi devam edecek eltimin çocukları altlarını pisletince bana temizliğini yaptırıyorlar midem bulanınca çocuktur yarın senin de çocuğun olur diyorlar annemle konuştum dedi sen bu yolu seçtin sakın anne mutsuzum diye arama beni bana taktıkları tüm takıları kaynanam aldı bende kalsın dedi sesimi dahi çıkarmadım Telefonda konuştuklarında ben olsam koşup kapı kapatıyorlar eşimle yukarıya çıkınca bazen bana çok iyi davranıyor bende salak gibi herşey anlatıyordum oda sonrada gidip kız kardeşine anlatıyordu aslında eşim çok iyi biri merhametli ama ailesi yüz verme tepene çıkacak diye diye böyle oldu ama inanın bu halde bile onu çok seviyorum nefret bile edemiyorum ama soğudum beni görmezden gelmesi ailesini ön planda tutmasına. Ve bunu bile 6 saat arasında anca yazdım sırf vakit bulamadığım için bazen öylesine lavaboya gidip dinleniyorum evde ağlıyorum belki biriniz bana çözüm yolunu bulur bende öyle yaparım yorum yaptığınız için teşekkür ediyorum herkese şimdiden
Yazdıklarını bir kere de sen oku bizim gözümüzle. Hangi devirde yaşıyoruz kendini neden bu kadar ezdiriyosum. Eşin seni zorlamı getirdim diyormuş ya sen mi onu kaçırdın o mu seni kaçırdı? Ailesi bile fazlalık muamelesi yapıyor sana neden?öncelikle herkese merhaba burda çok yeniyim sadece hiç kimsem olmadığı için burda dertlerimi sıkıntılarımı anlatacağım biraz uzun olacak eğer sizi sıktıysam hakkınızı helal edin lütfen.. eşimle kaçarak evlendik çünkü ailem hiç kabul etmediler 3 yıl sevgili şimdide 6 aydır evliyiz eşimin ailesiyle yaşıyoruz annesi babası çok iyi insanlar gibi davranıyorlar ama değil sürekli iş yapıyorum yoruluyorum kimse demiyor git biraz dinlen ev dört kat ben üçte otuyorum eltim 2 de o sadece yemek yapıyor ve yine ben ona yardım ediyorum evimi otel gibi kullanıyorum kahvaltı dahi bir gün yapmadım kendi evimde hep temizliyorum her kattı ayrı temizliyorum takatim kalmıyor yerden kalkayım eşime anlatınca mecbursun diyor hiç anlayışlı değil bişey dediğimde bağırıyor zorla getirmedim seni diyor bu çok zoruma gidiyor ailemle görüştürmüyorlar ta bi çocuğum olana kadar bu çok zoruma gidiyor bi ihtiyacım olsa tek başıma çarşıya çıkamıyorum hatta çıkacağım zaman kaynanam karar veriyor oda eltimle birlikte annemle konuşmama izin vermiyor eşim ve bazen diyor eğer yarın ailler barışırsa evde kalmanı izin vermem 1 saatliğine gidip geleceksin karşı çıkıncaya demediği kelime kalmıyor hiç mutlu değilim eşimle birlikte olunca bile gözlerimi kapatıyorum bitene kadar sırf oda bi çocuk için dayanıyorum oda belki umut olur çünkü annemler hiç biri benimle konuşmak istemiyor boşansam dahi gidecek yerim olmaz o kadar saçma ki bazen sadece tek kurtuluş ölüm olarak görüyorum çünkü bu evde hep herşey böyle mi devam edecek eltimin çocukları altlarını pisletince bana temizliğini yaptırıyorlar midem bulanınca çocuktur yarın senin de çocuğun olur diyorlar annemle konuştum dedi sen bu yolu seçtin sakın anne mutsuzum diye arama beni bana taktıkları tüm takıları kaynanam aldı bende kalsın dedi sesimi dahi çıkarmadım Telefonda konuştuklarında ben olsam koşup kapı kapatıyorlar eşimle yukarıya çıkınca bazen bana çok iyi davranıyor bende salak gibi herşey anlatıyordum oda sonrada gidip kız kardeşine anlatıyordu aslında eşim çok iyi biri merhametli ama ailesi yüz verme tepene çıkacak diye diye böyle oldu ama inanın bu halde bile onu çok seviyorum nefret bile edemiyorum ama soğudum beni görmezden gelmesi ailesini ön planda tutmasına. Ve bunu bile 6 saat arasında anca yazdım sırf vakit bulamadığım için bazen öylesine lavaboya gidip dinleniyorum evde ağlıyorum belki biriniz bana çözüm yolunu bulur bende öyle yaparım yorum yaptığınız için teşekkür ediyorum herkese şimdiden
Daha neler görücez, duyucaz valla bende hayretler içindeyim. Bazı konuları okuduktan sonra tamam diyorum bundan daha beterini okumam heralde ama yok nerdeee her okudugum bir öncekinden beter. Ve bunu insanlar bile isteye yapıp yaşıyorlar. Yeter artık ya yeter bi kendinize gelinOlmayan cocuk icin evliligi surdurenide gorduk cok sükür.
Bende kendimi dertli sanirdim meger benden kac kat beterleri varmis allah yardimcin olsun canım yaşadığın hayat hayat degil ben olsam asla katlanamazdim ama sana tek önerim var asla hemen çocuk yapma biraz bekle eşine karsi olan tavirlarini degistirmelisin hemen ilgiyi alakayi kes birlikte olmak isterse bahane uydur senin ondan soğuduğunu düşünsun kaybetme korkusunu esine yasatmak zorundasin biliyorum gidecek yerin olmadigini dusunuyosun ama yaniliyosun ne olursa olsun ailen sana sahip cikar sen onlarin namusunun hala çünkü ailen çıkmazsa devlet cikar sana deger vermeyen ailesine ezdiren bi adam icin hayatini mahvetme bir sure taktik denemeye calis bakalim esin duzelecekmi aklını kullan bende senin gibi beraber oturuyodum ayni senin gibi evimde bi kap yemek yapamazdim otel gibibi yatmadan yatmaya bide temizlemeye gelirdim ama senin kadar cekmedim evde olup biteni esime söylerdim kaynanami caydırmaya calisirdim kaynanamda sikintiya gelemez evinizi ayirin derdi ama esim annesi esini yeni kabettigi icin ayrilmadi bi süre sonra kaynanam kayninin yaninda calismaya diye gitti temelli olarak o sira bizde evimizi ayırdık ben esime dedim geri donerse bidaha karismayalim diye oda tmm dedi bidaha da karismadik artik ayriyiz yani demek istediğim esinle arana mesafe koy onu artik sevmediğini hissettir ve kaynanani caydırmaya calis ev isinden kac bahene uydur veya eltilerinde kavga et ama esine hep masum görün onu kandir kendini acindir agla fln biktim kendimi oldurecem artik de oyun yap anlayacağın aklini kullanmazsan bunlar bi omur seni koyun gibi gorurler onlar seni degil sen onlari kullan baktin denedin olmuyo al basini cek git devlete sigin baska caren yok bi omur böyle gecmez canim benimöncelikle herkese merhaba burda çok yeniyim sadece hiç kimsem olmadığı için burda dertlerimi sıkıntılarımı anlatacağım biraz uzun olacak eğer sizi sıktıysam hakkınızı helal edin lütfen.. eşimle kaçarak evlendik çünkü ailem hiç kabul etmediler 3 yıl sevgili şimdide 6 aydır evliyiz eşimin ailesiyle yaşıyoruz annesi babası çok iyi insanlar gibi davranıyorlar ama değil sürekli iş yapıyorum yoruluyorum kimse demiyor git biraz dinlen ev dört kat ben üçte otuyorum eltim 2 de o sadece yemek yapıyor ve yine ben ona yardım ediyorum evimi otel gibi kullanıyorum kahvaltı dahi bir gün yapmadım kendi evimde hep temizliyorum her kattı ayrı temizliyorum takatim kalmıyor yerden kalkayım eşime anlatınca mecbursun diyor hiç anlayışlı değil bişey dediğimde bağırıyor zorla getirmedim seni diyor bu çok zoruma gidiyor ailemle görüştürmüyorlar ta bi çocuğum olana kadar bu çok zoruma gidiyor bi ihtiyacım olsa tek başıma çarşıya çıkamıyorum hatta çıkacağım zaman kaynanam karar veriyor oda eltimle birlikte annemle konuşmama izin vermiyor eşim ve bazen diyor eğer yarın ailler barışırsa evde kalmanı izin vermem 1 saatliğine gidip geleceksin karşı çıkıncaya demediği kelime kalmıyor hiç mutlu değilim eşimle birlikte olunca bile gözlerimi kapatıyorum bitene kadar sırf oda bi çocuk için dayanıyorum oda belki umut olur çünkü annemler hiç biri benimle konuşmak istemiyor boşansam dahi gidecek yerim olmaz o kadar saçma ki bazen sadece tek kurtuluş ölüm olarak görüyorum çünkü bu evde hep herşey böyle mi devam edecek eltimin çocukları altlarını pisletince bana temizliğini yaptırıyorlar midem bulanınca çocuktur yarın senin de çocuğun olur diyorlar annemle konuştum dedi sen bu yolu seçtin sakın anne mutsuzum diye arama beni bana taktıkları tüm takıları kaynanam aldı bende kalsın dedi sesimi dahi çıkarmadım Telefonda konuştuklarında ben olsam koşup kapı kapatıyorlar eşimle yukarıya çıkınca bazen bana çok iyi davranıyor bende salak gibi herşey anlatıyordum oda sonrada gidip kız kardeşine anlatıyordu aslında eşim çok iyi biri merhametli ama ailesi yüz verme tepene çıkacak diye diye böyle oldu ama inanın bu halde bile onu çok seviyorum nefret bile edemiyorum ama soğudum beni görmezden gelmesi ailesini ön planda tutmasına. Ve bunu bile 6 saat arasında anca yazdım sırf vakit bulamadığım için bazen öylesine lavaboya gidip dinleniyorum evde ağlıyorum belki biriniz bana çözüm yolunu bulur bende öyle yaparım yorum yaptığınız için teşekkür ediyorum herkese şimdiden
Tamamını okumadım. Umarım gençler okurda ders çıkarır. Yapmayın annenizin babanızın onaylamadığı insanlarla beraber olmayın hele hele kaçmak asla. İşte böyle bir hayat yaşarsınız. Şimdi bu hayatı yaşamayı göz almanıza değdi mi?öncelikle herkese merhaba burda çok yeniyim sadece hiç kimsem olmadığı için burda dertlerimi sıkıntılarımı anlatacağım biraz uzun olacak eğer sizi sıktıysam hakkınızı helal edin lütfen.. eşimle kaçarak evlendik çünkü ailem hiç kabul etmediler 3 yıl sevgili şimdide 6 aydır evliyiz eşimin ailesiyle yaşıyoruz annesi babası çok iyi insanlar gibi davranıyorlar ama değil sürekli iş yapıyorum yoruluyorum kimse demiyor git biraz dinlen ev dört kat ben üçte otuyorum eltim 2 de o sadece yemek yapıyor ve yine ben ona yardım ediyorum evimi otel gibi kullanıyorum kahvaltı dahi bir gün yapmadım kendi evimde hep temizliyorum her kattı ayrı temizliyorum takatim kalmıyor yerden kalkayım eşime anlatınca mecbursun diyor hiç anlayışlı değil bişey dediğimde bağırıyor zorla getirmedim seni diyor bu çok zoruma gidiyor ailemle görüştürmüyorlar ta bi çocuğum olana kadar bu çok zoruma gidiyor bi ihtiyacım olsa tek başıma çarşıya çıkamıyorum hatta çıkacağım zaman kaynanam karar veriyor oda eltimle birlikte annemle konuşmama izin vermiyor eşim ve bazen diyor eğer yarın ailler barışırsa evde kalmanı izin vermem 1 saatliğine gidip geleceksin karşı çıkıncaya demediği kelime kalmıyor hiç mutlu değilim eşimle birlikte olunca bile gözlerimi kapatıyorum bitene kadar sırf oda bi çocuk için dayanıyorum oda belki umut olur çünkü annemler hiç biri benimle konuşmak istemiyor boşansam dahi gidecek yerim olmaz o kadar saçma ki bazen sadece tek kurtuluş ölüm olarak görüyorum çünkü bu evde hep herşey böyle mi devam edecek eltimin çocukları altlarını pisletince bana temizliğini yaptırıyorlar midem bulanınca çocuktur yarın senin de çocuğun olur diyorlar annemle konuştum dedi sen bu yolu seçtin sakın anne mutsuzum diye arama beni bana taktıkları tüm takıları kaynanam aldı bende kalsın dedi sesimi dahi çıkarmadım Telefonda konuştuklarında ben olsam koşup kapı kapatıyorlar eşimle yukarıya çıkınca bazen bana çok iyi davranıyor bende salak gibi herşey anlatıyordum oda sonrada gidip kız kardeşine anlatıyordu aslında eşim çok iyi biri merhametli ama ailesi yüz verme tepene çıkacak diye diye böyle oldu ama inanın bu halde bile onu çok seviyorum nefret bile edemiyorum ama soğudum beni görmezden gelmesi ailesini ön planda tutmasına. Ve bunu bile 6 saat arasında anca yazdım sırf vakit bulamadığım için bazen öylesine lavaboya gidip dinleniyorum evde ağlıyorum belki biriniz bana çözüm yolunu bulur bende öyle yaparım yorum yaptığınız için teşekkür ediyorum herkese şimdiden
Canım benim yaşının küçüklüğüyle alakası yok bende 22 yaşında evlendim tek fark ben kaçmadım şuan 24 yaşındayım 3 yıldır hiç bi şekilde ailesini beni ezdirmedi ayrıca ayrı evde yaşıyoruz köle misin sen bütün katları sen temizliyorsun ve şuan da hamileyim ve eşim hiç bi şekilde ağır iş yaptırmaz kendi ailene gelince eğer ki gerçekten ailen seni seviyorsa affeder bi insan 7 de neyse 70 de de odur canım kaç kurtulYorumun için teşekkür ediyorum çoçuğum yok ama olmasını istiyorum ve istediklerini yapmazsam daha kötü oluyor ailem arkamda değil lise mezunuyum daha 22 yaşındayım oturup mantıklı düşünmeye çalışıyorum ama elimi atacağım bişey yok eşim iyi ama ailesi sürekli dolduruşa getiriyor
öncelikle herkese merhaba burda çok yeniyim sadece hiç kimsem olmadığı için burda dertlerimi sıkıntılarımı anlatacağım biraz uzun olacak eğer sizi sıktıysam hakkınızı helal edin lütfen.. eşimle kaçarak evlendik çünkü ailem hiç kabul etmediler 3 yıl sevgili şimdide 6 aydır evliyiz eşimin ailesiyle yaşıyoruz annesi babası çok iyi insanlar gibi davranıyorlar ama değil sürekli iş yapıyorum yoruluyorum kimse demiyor git biraz dinlen ev dört kat ben üçte otuyorum eltim 2 de o sadece yemek yapıyor ve yine ben ona yardım ediyorum evimi otel gibi kullanıyorum kahvaltı dahi bir gün yapmadım kendi evimde hep temizliyorum her kattı ayrı temizliyorum takatim kalmıyor yerden kalkayım eşime anlatınca mecbursun diyor hiç anlayışlı değil bişey dediğimde bağırıyor zorla getirmedim seni diyor bu çok zoruma gidiyor ailemle görüştürmüyorlar ta bi çocuğum olana kadar bu çok zoruma gidiyor bi ihtiyacım olsa tek başıma çarşıya çıkamıyorum hatta çıkacağım zaman kaynanam karar veriyor oda eltimle birlikte annemle konuşmama izin vermiyor eşim ve bazen diyor eğer yarın ailler barışırsa evde kalmanı izin vermem 1 saatliğine gidip geleceksin karşı çıkıncaya demediği kelime kalmıyor hiç mutlu değilim eşimle birlikte olunca bile gözlerimi kapatıyorum bitene kadar sırf oda bi çocuk için dayanıyorum oda belki umut olur çünkü annemler hiç biri benimle konuşmak istemiyor boşansam dahi gidecek yerim olmaz o kadar saçma ki bazen sadece tek kurtuluş ölüm olarak görüyorum çünkü bu evde hep herşey böyle mi devam edecek eltimin çocukları altlarını pisletince bana temizliğini yaptırıyorlar midem bulanınca çocuktur yarın senin de çocuğun olur diyorlar annemle konuştum dedi sen bu yolu seçtin sakın anne mutsuzum diye arama beni bana taktıkları tüm takıları kaynanam aldı bende kalsın dedi sesimi dahi çıkarmadım Telefonda konuştuklarında ben olsam koşup kapı kapatıyorlar eşimle yukarıya çıkınca bazen bana çok iyi davranıyor bende salak gibi herşey anlatıyordum oda sonrada gidip kız kardeşine anlatıyordu aslında eşim çok iyi biri merhametli ama ailesi yüz verme tepene çıkacak diye diye böyle oldu ama inanın bu halde bile onu çok seviyorum nefret bile edemiyorum ama soğudum beni görmezden gelmesi ailesini ön planda tutmasına. Ve bunu bile 6 saat arasında anca yazdım sırf vakit bulamadığım için bazen öylesine lavaboya gidip dinleniyorum evde ağlıyorum belki biriniz bana çözüm yolunu bulur bende öyle yaparım yorum yaptığınız için teşekkür ediyorum herkese şimdiden