Arkadaşlar herkese merhaba yaklaşık 10 gün önce artık dayanamayıp erkek arkadaşımdan ayrıldım ama iyi mi yaptım bilmiyorum. Biz erkek arkadaşımla sıkıntılı şekilde başladık ilişkiye yıllarca peşinden koştum salya sümük bir kızdım benimle sevgili gibi yaşayan ama adını koymak istemeyen bir adamdı. Neyse zamanında ben daha fazla bu duruma dayanamayarak görüşmeme kararı almıştım askerden gitti geldi aradı başlamak istediğini sevdiğini söyledi vs başladık (zaten çok seviyordum) aslında problem bu değil ama evveliyatını anlatmak istedim. Taa arkadaş olduğumuz zamanlardan beri ailesini tanırım arkadaşkende gittim ziyaretlerine sevgili ikende. Erkek arkadaşımın ailesini ziyaret ettiğimde hiç tanımadığım yönlerini farkettim ailesinin yanında sıfır ilgi yüzüme bile bakmıyor bana taa şehirdısından gelmişim gibi değilde her zaman gelen üst kat komşularıymışım gibi davrandılar üstelik ne bi ikram ne bi yemek hazırlama top yekün ilgisizlerdi. Neyse çok kafama takıldı bu durum ama ses etmedim derken sevgili olduğumuzda gittim evlerine yaa ne bi sohbet ne bi muhabbet yine aynı sekilde misafirimiz gelmiş deyip bi yemek veren yok oturmuş evde dizi izleyen yada kendi aralarında muhabbet eden tipler. Kimse yanlış anlamasın ama erkek arkadaşım doğulu (bende doğuluyum) ama biraz hödükçe yetişmiş (başka kelime bulamadım) çay içiyoruz mesela annesi beni dürtüyo kalk ....'nın çayı bitti falan yani annem bana daha böyle bi hareket yapmamıştır. Derken ben bayramlarda falan yinede arıyorum annesini hal hatır soruyorum ama ablası mesela bana bi msj atıyo bayramın kutlu olsun ama sen benim küçüğümsün senden beklerdim yazıyo güya şaka yapmış falan (samimi değiliz). Hem bana karşı olan daha doğrusu olmayan misafirperverlikleri hem ablasının lakayt ve çirkin tavırları iyice canımı sıkmaya başladı baktım erkek arkadasımda hiç ya benim kız arkadasım gelmiş hiç mi sofra hazırlanmaz yada abla öyle bi msj a ne gerek vardı gibi şeyler yazmıyor hiç birşey olmamış gibi davranıyor inanılmaz rahat. Konuyu açtım (çünkü ben bu adamla bir gelecek düşünüyorum) senden çok ufak bişey beklerdim dedim ben sana git vur kır höytt napıyosunuz de demiyorum dedim ama ben üzülüyorum çok ilgisizler (o bize geldiginde annem türlü türlü şey hazırlar) rahatsız oluyorum ablanada bişi demedin dememe kalmadı öyle bir bagırdıki "demiyorum demem de zaten benim bi tane ailem var" dedi. Böyle bi adam beni daha şimdiden koruyamıyor ben bununla mutlu olamam dedim ve ayrıldım. Haksız mıyım? Lütfen yorumlarını bekliyorum ve bana moral verin ne olur..