Kendi hayatınızla ilgili, bu kadar önemsediğiniz bir kararı neden karşı tarafa bıraktınız madem?Aile cocuklarini affediyor. Ben de o sekilde affedilmis oluyorum onlarin gözlerinde.
Ben nasil affedecegim, onlari nasil aile olarak görebilirim sorun burda.
Esimin hatali oldugu hem esim tarafindan hem aile hem ben herkes kabul ediyoruz. Saklamak büyük bir yanlisti ama bu benim kararim degildi.
Neyi affedeceksiniz, halen ne yaptılar size kimse anlamıyor. Oğullarını in Kız arkadaşıyken istemek zorunda değiller ki, yani istediklerini gösteren hareketler ne olabilirdi, yalnızdım diyorsunuz, ne yapmaları gerekirdi ki? Siz herkesi yok sayıp gizlice evlenmişsiniz. Hataları varsa da hepsini silip götürmüş bu. Evladım gizlice evlense daha sert tepkiler verirdim. Allah korusun. Bence bu alınganlıkları bırakıp hayatınıza bakın. İlişkilerinizi normalize edin. Hem hatanın büyüğünü işleyip hem de düğünler, özürler bekleme hakkınız yok malesef.Aile cocuklarini affediyor. Ben de o sekilde affedilmis oluyorum onlarin gözlerinde.
Ben nasil affedecegim, onlari nasil aile olarak görebilirim sorun burda.
Esimin hatali oldugu hem esim tarafindan hem aile hem ben herkes kabul ediyoruz. Saklamak büyük bir yanlisti ama bu benim kararim degildi.
Aile cocuklarini affediyor. Ben de o sekilde affedilmis oluyorum onlarin gözlerinde.
Ben nasil affedecegim, onlari nasil aile olarak görebilirim sorun burda.
Esimin hatali oldugu hem esim tarafindan hem aile hem ben herkes kabul ediyoruz. Saklamak büyük bir yanlisti ama bu benim kararim degildi.
Hayir tabii ki ama iyi ki evlenmissiniz biz bosa endiselenmisiz diyebilirlerdi.Umarım karşılarına geçip ben sizden bir özür bekledim-bekliyorum dememişsindir.
Ayy affetmeyin o zaman.Affetmesinler de cocuklarindan mi olsunlar?
Onlar cocuklari oldugu icin ve endiseleri bosa ciktigi beni de taniyinca düzgün biri oldugumu fark ettikleri icin bir sey demiyorlar.
Sorum ben onlari nasil affedecegim? Ben reddedildim, istenmedim. Benimle de empati yapar misiniz lütfen?
Herkes birbirini affedip aile olmaya calisiyor neticede. Ben affedemiyorum ama.
Affetmesinler de cocuklarindan mi olsunlar?
Onlar cocuklari oldugu icin ve endiseleri bosa ciktigi beni de taniyinca düzgün biri oldugumu fark ettikleri icin bir sey demiyorlar.
Sorum ben onlari nasil affedecegim? Ben reddedildim, istenmedim. Benimle de empati yapar misiniz lütfen?
Herkes birbirini affedip aile olmaya calisiyor neticede. Ben affedemiyorum ama.
Hayir tabii ki ama iyi ki evlenmissiniz biz bosa endiselenmisiz diyebilirlerdi.
Haksizsiniz oğlum benden habersiz düğün yapacak ben sonra o kızı el bebek gül bebek hemen sahiplenecegim yok öyle bir dünya malesef . Birazcık empati lütfenEsimle 2 sene önce düğünsüz nişansiz pat diye evlendik.
Yurt disinda yasiyorduk. Benim okulum bitmisti. Is bulma süremde is bulamadigim icin türkiyeye geri dönmek zorundaydim. Bunu önlemek adina esim yeni ise basladigi ve onun vizesinden yararlanmak icin ve türkiyeye geri dönersem de geri bu ülkeye dönmem cok zor olacagi icin evlendik. Esim bunu ailesiyle ailesi istemedi. Benim ailem onayladi.
Benim issiz olmam, esimin de o sirada düzen kuruyor olmasi yani onun durumunun da kesinlik kazanmamasi, maasinin da az olmasi vs ailenin sundugu sebepler arasindaydi. Bana bunlari esim söyledi.
Nikahtan kisa bir süre sonra ben is buldum ve tam hayal ettigimiz gibi bir düzenimiz oldu aslinda.
Biraz süre gectikten sonra ailesiyle bu durumu paylasti. O söyleyene kadar ben ailesiyle kiz arkadasiymis gibi tanistim. Yüz yüze bana cok iyi davrandilar. Evlendigimizi ögrendiklerinde ben acikcasi bir özür ve tebrik bekledim. Bunlar olmadi.
Bu sürecte nikahimizi saklamak durumunda oldugumuz icin ne instagrama foto, kutlama vs hicbir sey yapamadik.
Ailesi ögrenince dügün ister misiniz vs diye de sormamis.
Bana su an nazik davraniyorlar fakat ben hem esimin ailesine beni bastan istemedikleri icin hem de esime evlendigimizi saklayip beni zor duruma düsürdügü icin kirginim.
Bu kirginlik gecmiyor ne yapabilirim? Baska kücük olaylar da var ama lütfen benimle empati yapin. Beni basta istemeyen, benim ihtiyacim varken bana sirtlarini dönen insanlara neden güveneyim? Bana ihtiyaclari olsa onlara neden yardim edeyim? Allah düsürmesin ama onlara güvenmem icin benim onlara tekrar ihtiyacimin olmasi ve bana yardim ettiklerini görmem gerekmez mi?
Her yaptiklari batiyor. Her seylerinde kötü niyet ariyorum.
Su an kizim vs diyorlar ama hic inandirici gelmiyorlar. Yani bastan bizi destekleseler mükemmel bir hayatimiz, aile yapimiz olacakken comak sokuldu…
Istenmeyen gelin oldugumu unutamiyorum.
Sakamisin yaHayir tabii ki ama iyi ki evlenmissiniz biz bosa endiselenmisiz diyebilirlerdi.
Ablacım sen ülkeyi istememişsin ama bak ülke sana küsüyor muEsimle 2 sene önce düğünsüz nişansiz pat diye evlendik.
Yurt disinda yasiyorduk. Benim okulum bitmisti. Is bulma süremde is bulamadigim icin türkiyeye geri dönmek zorundaydim. Bunu önlemek adina esim yeni ise basladigi ve onun vizesinden yararlanmak icin ve türkiyeye geri dönersem de geri bu ülkeye dönmem cok zor olacagi icin evlendik. Esim bunu ailesiyle ailesi istemedi. Benim ailem onayladi.
Benim issiz olmam, esimin de o sirada düzen kuruyor olmasi yani onun durumunun da kesinlik kazanmamasi, maasinin da az olmasi vs ailenin sundugu sebepler arasindaydi. Bana bunlari esim söyledi.
Nikahtan kisa bir süre sonra ben is buldum ve tam hayal ettigimiz gibi bir düzenimiz oldu aslinda.
Biraz süre gectikten sonra ailesiyle bu durumu paylasti. O söyleyene kadar ben ailesiyle kiz arkadasiymis gibi tanistim. Yüz yüze bana cok iyi davrandilar. Evlendigimizi ögrendiklerinde ben acikcasi bir özür ve tebrik bekledim. Bunlar olmadi.
Bu sürecte nikahimizi saklamak durumunda oldugumuz icin ne instagrama foto, kutlama vs hicbir sey yapamadik.
Ailesi ögrenince dügün ister misiniz vs diye de sormamis.
Bana su an nazik davraniyorlar fakat ben hem esimin ailesine beni bastan istemedikleri icin hem de esime evlendigimizi saklayip beni zor duruma düsürdügü icin kirginim.
Bu kirginlik gecmiyor ne yapabilirim? Baska kücük olaylar da var ama lütfen benimle empati yapin. Beni basta istemeyen, benim ihtiyacim varken bana sirtlarini dönen insanlara neden güveneyim? Bana ihtiyaclari olsa onlara neden yardim edeyim? Allah düsürmesin ama onlara güvenmem icin benim onlara tekrar ihtiyacimin olmasi ve bana yardim ettiklerini görmem gerekmez mi?
Her yaptiklari batiyor. Her seylerinde kötü niyet ariyorum.
Su an kizim vs diyorlar ama hic inandirici gelmiyorlar. Yani bastan bizi destekleseler mükemmel bir hayatimiz, aile yapimiz olacakken comak sokuldu…
Istenmeyen gelin oldugumu unutamiyorum.
Senin için geliyor senden önce yerlesebiliyor. Evlenirken gizleyen adam gelirken mi senin için geldiğini söyleyecek. Her halükarda haksizsiniz. Türkiye'ye postalanmaniz ailesinin neden umurunda olsun.Evlilik zamaninizi dogru bulmadilar ve evlenmemize karsi cikmadilar evet.
Ama bizim evlenmememiz benim trye dönmek zorunda olmam ve hayatlarimizin ayrilmasi anlamina geliyor.
Bu sürede biz zaten birkac yildir birlikte yasiyorduk. Bana ihtiyacim oldugunda yardim edilmemesi, sen olmasaydin ne yapacaksa onu yapsin demesi istememek degil mi?
O bu ülkeye benim icin geldi. Biz buraya tasinmayi ve birlikte hayal ettik ve planladik. Benim trye geri postalanmam mi mantikli olan?
Esimle 2 sene önce düğünsüz nişansiz pat diye evlendik.
Yurt disinda yasiyorduk. Benim okulum bitmisti. Is bulma süremde is bulamadigim icin türkiyeye geri dönmek zorundaydim. Bunu önlemek adina esim yeni ise basladigi ve onun vizesinden yararlanmak icin ve türkiyeye geri dönersem de geri bu ülkeye dönmem cok zor olacagi icin evlendik. Esim bunu ailesiyle ailesi istemedi. Benim ailem onayladi.
Benim issiz olmam, esimin de o sirada düzen kuruyor olmasi yani onun durumunun da kesinlik kazanmamasi, maasinin da az olmasi vs ailenin sundugu sebepler arasindaydi. Bana bunlari esim söyledi.
Nikahtan kisa bir süre sonra ben is buldum ve tam hayal ettigimiz gibi bir düzenimiz oldu aslinda.
Biraz süre gectikten sonra ailesiyle bu durumu paylasti. O söyleyene kadar ben ailesiyle kiz arkadasiymis gibi tanistim. Yüz yüze bana cok iyi davrandilar. Evlendigimizi ögrendiklerinde ben acikcasi bir özür ve tebrik bekledim. Bunlar olmadi.
Bu sürecte nikahimizi saklamak durumunda oldugumuz icin ne instagrama foto, kutlama vs hicbir sey yapamadik.
Ailesi ögrenince dügün ister misiniz vs diye de sormamis.
Bana su an nazik davraniyorlar fakat ben hem esimin ailesine beni bastan istemedikleri icin hem de esime evlendigimizi saklayip beni zor duruma düsürdügü icin kirginim.
Bu kirginlik gecmiyor ne yapabilirim? Baska kücük olaylar da var ama lütfen benimle empati yapin. Beni basta istemeyen, benim ihtiyacim varken bana sirtlarini dönen insanlara neden güveneyim? Bana ihtiyaclari olsa onlara neden yardim edeyim? Allah düsürmesin ama onlara güvenmem icin benim onlara tekrar ihtiyacimin olmasi ve bana yardim ettiklerini görmem gerekmez mi?
Her yaptiklari batiyor. Her seylerinde kötü niyet ariyorum.
Su an kizim vs diyorlar ama hic inandirici gelmiyorlar. Yani bastan bizi destekleseler mükemmel bir hayatimiz, aile yapimiz olacakken comak sokuldu…
Istenmeyen gelin oldugumu unutamiyorum.
Sizin şahsınızla bir dertleri olmamış ki.Affetmesinler de cocuklarindan mi olsunlar?
Onlar cocuklari oldugu icin ve endiseleri bosa ciktigi beni de taniyinca düzgün biri oldugumu fark ettikleri icin bir sey demiyorlar.
Sorum ben onlari nasil affedecegim? Ben reddedildim, istenmedim. Benimle de empati yapar misiniz lütfen?
Herkes birbirini affedip aile olmaya calisiyor neticede. Ben affedemiyorum ama.
Hayir tabii ki ama iyi ki evlenmissiniz biz bosa endiselenmisiz diyebilirlerdi.