- 2 Şubat 2015
- 935
- 1.109
- 113
- Konu Sahibi Efsetefset
-
- #41
Su an icin arası ailesiyle bozuk olabilir ama sonuçta ailesi. İlerde barisirlar gibi genelde hep böyle olur çünkü ve o zaman sizin bunları unutup aileyle görüşme durumu olur. kimse ailesinden vazgecemiyor . Bunu gözardı etmeyin. dugun yazinmis ama size Şimdiden mutluluklar dilerimHerkese iyi gunler hanımlar..
Çok zor gunler geçiriyorum...
Iki yıla yakın bir zamandır nişanlıyım..
Nişanlım ile çok zor gunler geçirdik..
Nisanlandigimiz günden bu yana,Nisanlimin ailesi tarafından hiç kimse tarafından ne ailem nede ben aranilip sorulmadik.
Bir kahve icimine dahi davet edilmedim.
Edilmedik...
Aile olarak bu konu üzerinde dursak dahi nisanlimin bir suçu olmadığı için üzerine oda dislandigi için anne ve babam kendisine kucak açtılar .
Nisanlimin bazı gerçekleri gormesi uzun zaman aldı..
Ona göre; laf söz olmadığı için bunlar benim kuruntumdu ..
Aslında gerçekleri kendisi de biliyordu ama itiraf edemiyordu ...
En sonunda benim istenilmedigimi aile içinde birisinden duyunca inandı ve araya mesafe koydu..
Evlilik hazırlığı yapıyoruz, bir nevresim takımı dahi alan olmadı .
Beni aramayı geçtim artık onu da arayıp sormayı bıraktılar. .
Bunun yanında çok büyük sorunlar oldu manevi olarak hiç kimse destek olmadı .
Burada anlatmamin mümkün olmadığı...
Bu kadar olamaz istememeleri için bir sebep gerekiyor derseniz, hiç bir laf soz olmadı..
Ama hiç soğukluk da gitmedi.
Evlilik için ağustos ayını dusunuyoruz.
Nişanlımla oturup konuştum.
Bir değil defalarca. .
Şu an beni nedensiz istemiyorlar olur ya bir gün evime hangi yüzle gelcekler dedim..
Olur ya bir gün gelen olursa, agirlar göndeririz herkes gibi ...
Kapıya gelen kovalanmaz dedi.
Sana asla ara konuş git gel demem .
Nasıl istersen o şekilde olsun.
Hastalık olmadığı sürece bende aramam dedi...
Şimdi hanımlar, ablalar bana bir akıl verir misiniz ?
Çok ihtiyacım var ...
Isteme ve Nişan oldu değil mi ?Ben kimseden beklenti icerisinde değilim...
Hiç bir zaman da olmadim..
Konu anlasilmasi için konuştum ki,
Sonuç itibarı ile dünür olunuyor.
En azından tanıma amaçlı bir iki kez bir araya gelinmesi gerekiyor .
Belki yapıları ilgisizdir. Yani istememek değildir. Nişanlılık döneminde eşimin ailesi hic arayip sormadilar ilgilenmediler..Ilk zamanlar çok üzüldüm.Eşime istemiyorlar beni diyordum.Sonra aileye girince baktim ki kendi çocuklarina da öyleler. Ama şuan beni çok seviyorlar ben de onları. Ama hala ilgisizler ☺☺Herkese iyi gunler hanımlar..
Çok zor gunler geçiriyorum...
Iki yıla yakın bir zamandır nişanlıyım..
Nişanlım ile çok zor gunler geçirdik..
Nisanlandigimiz günden bu yana,Nisanlimin ailesi tarafından hiç kimse tarafından ne ailem nede ben aranilip sorulmadik.
Bir kahve icimine dahi davet edilmedim.
Edilmedik...
Aile olarak bu konu üzerinde dursak dahi nisanlimin bir suçu olmadığı için üzerine oda dislandigi için anne ve babam kendisine kucak açtılar .
Nisanlimin bazı gerçekleri gormesi uzun zaman aldı..
Ona göre; laf söz olmadığı için bunlar benim kuruntumdu ..
Aslında gerçekleri kendisi de biliyordu ama itiraf edemiyordu ...
En sonunda benim istenilmedigimi aile içinde birisinden duyunca inandı ve araya mesafe koydu..
Evlilik hazırlığı yapıyoruz, bir nevresim takımı dahi alan olmadı .
Beni aramayı geçtim artık onu da arayıp sormayı bıraktılar. .
Bunun yanında çok büyük sorunlar oldu manevi olarak hiç kimse destek olmadı .
Burada anlatmamin mümkün olmadığı...
Bu kadar olamaz istememeleri için bir sebep gerekiyor derseniz, hiç bir laf soz olmadı..
Ama hiç soğukluk da gitmedi.
Evlilik için ağustos ayını dusunuyoruz.
Nişanlımla oturup konuştum.
Bir değil defalarca. .
Şu an beni nedensiz istemiyorlar olur ya bir gün evime hangi yüzle gelcekler dedim..
Olur ya bir gün gelen olursa, agirlar göndeririz herkes gibi ...
Kapıya gelen kovalanmaz dedi.
Sana asla ara konuş git gel demem .
Nasıl istersen o şekilde olsun.
Hastalık olmadığı sürece bende aramam dedi...
Şimdi hanımlar, ablalar bana bir akıl verir misiniz ?
Çok ihtiyacım var ...
aynı şeyi ben de yaşadımHerkese iyi gunler hanımlar..
Çok zor gunler geçiriyorum...
Iki yıla yakın bir zamandır nişanlıyım..
Nişanlım ile çok zor gunler geçirdik..
Nisanlandigimiz günden bu yana,Nisanlimin ailesi tarafından hiç kimse tarafından ne ailem nede ben aranilip sorulmadik.
Bir kahve icimine dahi davet edilmedim.
Edilmedik...
Aile olarak bu konu üzerinde dursak dahi nisanlimin bir suçu olmadığı için üzerine oda dislandigi için anne ve babam kendisine kucak açtılar .
Nisanlimin bazı gerçekleri gormesi uzun zaman aldı..
Ona göre; laf söz olmadığı için bunlar benim kuruntumdu ..
Aslında gerçekleri kendisi de biliyordu ama itiraf edemiyordu ...
En sonunda benim istenilmedigimi aile içinde birisinden duyunca inandı ve araya mesafe koydu..
Evlilik hazırlığı yapıyoruz, bir nevresim takımı dahi alan olmadı .
Beni aramayı geçtim artık onu da arayıp sormayı bıraktılar. .
Bunun yanında çok büyük sorunlar oldu manevi olarak hiç kimse destek olmadı .
Burada anlatmamin mümkün olmadığı...
Bu kadar olamaz istememeleri için bir sebep gerekiyor derseniz, hiç bir laf soz olmadı..
Ama hiç soğukluk da gitmedi.
Evlilik için ağustos ayını dusunuyoruz.
Nişanlımla oturup konuştum.
Bir değil defalarca. .
Şu an beni nedensiz istemiyorlar olur ya bir gün evime hangi yüzle gelcekler dedim..
Olur ya bir gün gelen olursa, agirlar göndeririz herkes gibi ...
Kapıya gelen kovalanmaz dedi.
Sana asla ara konuş git gel demem .
Nasıl istersen o şekilde olsun.
Hastalık olmadığı sürece bende aramam dedi...
Şimdi hanımlar, ablalar bana bir akıl verir misiniz ?
Çok ihtiyacım var ...
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?