istenmeyen gebelik, kürtaj olanlar yardımmm

herisimalinmis .!.:

bide hani çevreme ve aileme baktığımda da hangi kardeşin birbirine yararı olmuş bi fayda sağlamış. bu sebeple kardeşi olmasını da şart görmüyorum ben çocukların.

Genişletmek için tıkla...

Merve .!.:

Maalesef burda istediğiniz şeyleri duyamazsınız. Çok fazla anne olabilmek için çabalayan insan var.

Genişletmek için tıkla...

herisimalinmis .!.:

arkadaşlar merhaba.
benim 2 yaşına yeni girecek olan bi oğlum var. süpriz bi şekilde korunduğumuz halde hamile olduğumu öğrendim ve dünyam başıma yıkıldı resmen. asla ikinci çocuğu istemiyormuşum meğerse hamile kalınca anladım. hiç bir şey hissetmedim. her sabah doğurmak istemiyorum diye uyanıyorum. kürtaj için randevu aldım ama gönlüm kıymaya da elvermedi randevumu iptal ettim. mecbur doğurucam gibi duruyor ama hiç istemiyorum.

istememe sebeplerim; gelecek kaygısı. yani oğluma şuan sınırsız imkanlar sunup kaliteli eğitim hayatı sağlayabiliriz. ama bütçemiz 2 çocuğa aynı imkanları sağlamaya yetmez. tamamen ilk çocuğumun hayatıyla geleceğiyle oynuyormuşum gibi hissediyorum kendimi. ve tabi bu gerek hamilelik gerek sonrası bebek doğduğunda oğlumla aramda açıklık mesafe olmasından korkuyorum. çünkü boğuşmayı üstüme atlamayı seviyor. ve ben devamlı onu yapma etme diye engellemiş olucam. bebek doğunca da gece gündüz uykusuz kalacağım için oğluma yine verimli zaman ayıramicam.

inanılmaz huzursuz ve ona haksızlık ettiğimi düşünüyorum. bebeği istemiyorum aldırmak istiyorum ama o zaman da sonra pişman olur muyum kaygısı endişelendiriyor beni. henüz 6 haftalık sanırım. kürtaj da yasal süre 10 hafta.

kürtaj olup da verdiği karardan pişman olmayan var mı acaba aranızda? doğum yaptığım zaman da neden doğurdum diye pişman olmak da istemiyorum.

bide hani çevreme ve aileme baktığımda da hangi kardeşin birbirine yararı olmuş bi fayda sağlamış. bu sebeple kardeşi olmasını da şart görmüyorum ben çocukların.

Genişletmek için tıkla...

herisimalinmis .!.:

arkadaşlar merhaba.
benim 2 yaşına yeni girecek olan bi oğlum var. süpriz bi şekilde korunduğumuz halde hamile olduğumu öğrendim ve dünyam başıma yıkıldı resmen. asla ikinci çocuğu istemiyormuşum meğerse hamile kalınca anladım. hiç bir şey hissetmedim. her sabah doğurmak istemiyorum diye uyanıyorum. kürtaj için randevu aldım ama gönlüm kıymaya da elvermedi randevumu iptal ettim. mecbur doğurucam gibi duruyor ama hiç istemiyorum.

istememe sebeplerim; gelecek kaygısı. yani oğluma şuan sınırsız imkanlar sunup kaliteli eğitim hayatı sağlayabiliriz. ama bütçemiz 2 çocuğa aynı imkanları sağlamaya yetmez. tamamen ilk çocuğumun hayatıyla geleceğiyle oynuyormuşum gibi hissediyorum kendimi. ve tabi bu gerek hamilelik gerek sonrası bebek doğduğunda oğlumla aramda açıklık mesafe olmasından korkuyorum. çünkü boğuşmayı üstüme atlamayı seviyor. ve ben devamlı onu yapma etme diye engellemiş olucam. bebek doğunca da gece gündüz uykusuz kalacağım için oğluma yine verimli zaman ayıramicam.

inanılmaz huzursuz ve ona haksızlık ettiğimi düşünüyorum. bebeği istemiyorum aldırmak istiyorum ama o zaman da sonra pişman olur muyum kaygısı endişelendiriyor beni. henüz 6 haftalık sanırım. kürtaj da yasal süre 10 hafta.

kürtaj olup da verdiği karardan pişman olmayan var mı acaba aranızda? doğum yaptığım zaman da neden doğurdum diye pişman olmak da istemiyorum.

bide hani çevreme ve aileme baktığımda da hangi kardeşin birbirine yararı olmuş bi fayda sağlamış. bu sebeple kardeşi olmasını da şart görmüyorum ben çocukların.

Genişletmek için tıkla...

Nur_1335 .!.:

Hayat sizin hayatınız ama Allah in verdiği canı ancak Allah alır. Belki hamile kalmak sizin için daha hayırlı. Birde Allah kulunun taşıyamayacağı yük yüklemez .o yüzden iyi düşünün ileride pişman olmamak için birde pişmanlığı geçtim bir canı öldürmek günah. Birde oğlunuz ileride kardeş isterse ne diceksiniz. ( Oğlum ben kardeşini aldirdimi diceksin. )......!

Genişletmek için tıkla...

herisimalinmis .!.:

yok yani en azından istemediği halde doğurup ama sonrasında iyi ki doğurmuşum diyen biri çıkar belki diye. ya da ne biliyim ilk çocuğumu düşünüp kürtaj oldum ve bundan da pişman değilim diyen biri de çıkabilir

Genişletmek için tıkla...

gokkusaginadusenbukalemun .!.:

Bence gayet güzel birlikte büyürler. Kardeş her zaman iyidir. Birbirlerine yoldaş olurlar. Maddiyatı düşünmeyin. Oğlunuza sunduğunuz sınırsız imkanların bir kısmını bu bebekle paylaştırırsınız. Tabi ben asla tekrar anne olmak istemiyorum diyorsanız karar sizin. Ama bir kere bu duyguyu tatmışsınız bence kararınız aldırmama yönünde olacaktır

Genişletmek için tıkla...

Adddrrrr .!.:

O sizin çevreniz.
Kendi çevrenizden çıkın genele bakın... Görüş alanınızı genişletin.
Bu sekilde düşünerek zaten iki kardes arasında bağ da kuramazsınız siz.

Kendinizi ikna etmek için bir ton bahane yazmıssınız.
Sizin kararınız bu doğrultuda nedir?
(Bu bahanelerden yola çıkarak kararı vermiş olmanız lazım. )

Genişletmek için tıkla...

herisimalinmis .!.:

aldıramıyorum zaten gönlüm elvermiyor vazgeçiyorum ama gözüm de inanılmaz korkuyor. ablamın 2 haftalıkbebeği var, oğluma bebeği sevelim mi ya da sen de bebek ister misin diye sorduğumda asla hayır diye kafa sallıyor

Genişletmek için tıkla...

herisimalinmis .!.:

arkadaşlar merhaba.
benim 2 yaşına yeni girecek olan bi oğlum var. süpriz bi şekilde korunduğumuz halde hamile olduğumu öğrendim ve dünyam başıma yıkıldı resmen. asla ikinci çocuğu istemiyormuşum meğerse hamile kalınca anladım. hiç bir şey hissetmedim. her sabah doğurmak istemiyorum diye uyanıyorum. kürtaj için randevu aldım ama gönlüm kıymaya da elvermedi randevumu iptal ettim. mecbur doğurucam gibi duruyor ama hiç istemiyorum.

istememe sebeplerim; gelecek kaygısı. yani oğluma şuan sınırsız imkanlar sunup kaliteli eğitim hayatı sağlayabiliriz. ama bütçemiz 2 çocuğa aynı imkanları sağlamaya yetmez. tamamen ilk çocuğumun hayatıyla geleceğiyle oynuyormuşum gibi hissediyorum kendimi. ve tabi bu gerek hamilelik gerek sonrası bebek doğduğunda oğlumla aramda açıklık mesafe olmasından korkuyorum. çünkü boğuşmayı üstüme atlamayı seviyor. ve ben devamlı onu yapma etme diye engellemiş olucam. bebek doğunca da gece gündüz uykusuz kalacağım için oğluma yine verimli zaman ayıramicam.

inanılmaz huzursuz ve ona haksızlık ettiğimi düşünüyorum. bebeği istemiyorum aldırmak istiyorum ama o zaman da sonra pişman olur muyum kaygısı endişelendiriyor beni. henüz 6 haftalık sanırım. kürtaj da yasal süre 10 hafta.

kürtaj olup da verdiği karardan pişman olmayan var mı acaba aranızda? doğum yaptığım zaman da neden doğurdum diye pişman olmak da istemiyorum.

bide hani çevreme ve aileme baktığımda da hangi kardeşin birbirine yararı olmuş bi fayda sağlamış. bu sebeple kardeşi olmasını da şart görmüyorum ben çocukların.

Genişletmek için tıkla...

gokkusaginadusenbukalemun .!.:

Belki sizin duygularınızdan etkilenmiştir. Tek çocuk olan bir sürü arkadaşım var. Hepsi keşke bir kardeşim olsaydı der. Yaşadığınız kaygı çok kötü. Muhtemelen insan kendini çıkmazda hisseder. Eşiniz ne diyor bu duruma?

Genişletmek için tıkla...

herisimalinmis .!.:

aldıramıyorum zaten gönlüm elvermiyor vazgeçiyorum ama gözüm de inanılmaz korkuyor. ablamın 2 haftalıkbebeği var, oğluma bebeği sevelim mi ya da sen de bebek ister misin diye sorduğumda asla hayır diye kafa sallıyor

Genişletmek için tıkla...

MoonfacedMom .!.:

Bahsettiğiniz sanki komşunun oğlu gibi sanki. 2 yaşındaki çocuğundan ne farkı vr karnındakinin anlayamadm. İstemedim hamile kaldım diye bişey yok madem bu kadar istemiyordun daha titiz olmalıydın bu konuda. Aldırırsın aldırmazsn o senin sorunun ama sizin hatanızı bi can ödeyecek

Genişletmek için tıkla...

herisimalinmis .!.:

arkadaşlar merhaba.
benim 2 yaşına yeni girecek olan bi oğlum var. süpriz bi şekilde korunduğumuz halde hamile olduğumu öğrendim ve dünyam başıma yıkıldı resmen. asla ikinci çocuğu istemiyormuşum meğerse hamile kalınca anladım. hiç bir şey hissetmedim. her sabah doğurmak istemiyorum diye uyanıyorum. kürtaj için randevu aldım ama gönlüm kıymaya da elvermedi randevumu iptal ettim. mecbur doğurucam gibi duruyor ama hiç istemiyorum.

istememe sebeplerim; gelecek kaygısı. yani oğluma şuan sınırsız imkanlar sunup kaliteli eğitim hayatı sağlayabiliriz. ama bütçemiz 2 çocuğa aynı imkanları sağlamaya yetmez. tamamen ilk çocuğumun hayatıyla geleceğiyle oynuyormuşum gibi hissediyorum kendimi. ve tabi bu gerek hamilelik gerek sonrası bebek doğduğunda oğlumla aramda açıklık mesafe olmasından korkuyorum. çünkü boğuşmayı üstüme atlamayı seviyor. ve ben devamlı onu yapma etme diye engellemiş olucam. bebek doğunca da gece gündüz uykusuz kalacağım için oğluma yine verimli zaman ayıramicam.

inanılmaz huzursuz ve ona haksızlık ettiğimi düşünüyorum. bebeği istemiyorum aldırmak istiyorum ama o zaman da sonra pişman olur muyum kaygısı endişelendiriyor beni. henüz 6 haftalık sanırım. kürtaj da yasal süre 10 hafta.

kürtaj olup da verdiği karardan pişman olmayan var mı acaba aranızda? doğum yaptığım zaman da neden doğurdum diye pişman olmak da istemiyorum.

bide hani çevreme ve aileme baktığımda da hangi kardeşin birbirine yararı olmuş bi fayda sağlamış. bu sebeple kardeşi olmasını da şart görmüyorum ben çocukların.

Genişletmek için tıkla...