İşten çıkmalı mıyım ?

beyazcicek1997

Aktif Üye
Anneler Kulübü
Kayıtlı Üye
21 Temmuz 2021
740
2.944
27
Malum işle ilgili sonunda bir konu açtım. Uzun süre iş bulamadıktan sonra bu işi buldum o yüzden sürekli biraz daha sık dışını diyorum ama sık dedikçe iş yerinde daha da mutsuz oluyorum. Bazen alışıyorum işe ama eve gelince bidaha asla gitmek istemiyorum belki bu uzun süre calısmamaktan oldu ama iş yerinde sevmediğim, calısmak istemediğim enerjimi sömüren insanlardan dolayıda kaynaklı aslında. Sürekli sanki hatamı kollayan birileri var böyle oldukça hata yapmaya çok müsait oluyor insan. 2. Seçenek ise saat düzeni sıfır vardiyalı sistem denildi ama eleman çok değişiyor ve biri çıktıkça bildiğiniz sürekli full calısıyoruz sabah gidip akşam 10-11lerde evde oluyorum. Eşimle bir ara bildiğiniz 3-4 gün görüşemedik aynı evin içinde. 1-1,5 yıl sonra bebek düşünüyoruz eğer kısmet olur Allah nasip ederse biraz birikim yapayım dedim ama bu gidişle zor. Yine kenarıda biraz birikim var ama az daha katsam üstüne ne zararı var. Başka iş bakıyorum yok bulamıyorum. Eşim şuan zaten psikolojik sıkıntıları var görüşemedikçe az vakit geçirdikçe iyice bunalıyor. Eşim çocuk için hersey olcağına varcak bu kadar kasma birikim birikim diye sen kendine al birazda ihtiyaçlarını gör özgürce alısveriş yap diyor. Bir karar vermek istiyorum ki artık yavaştan çıkacağımı söyleyeyim.
Çıkınca bu sefer evde devam etseydim dicem ama devam ettikçe kendime kızcam, mutsuz olcam. Berbat bi ikilemdeyim artık. Vücudum yanıyor stresten her gün. Yani işi istemiyorum ama yinede her gün gidiyorum mecburen. Nedense kendime işi bırakırsan uzun süreden sonra buldun bıraktın nankör, beceriksiz insansın diyorum. Eşimde her gün stres olcağına çık diyor.
 
İşe yeni başladıysanız alışana kadar düzeninizin şaşması çok normal
Zaman geçtikçe kendi içinizde bi düzen bulursunuz
Kolay kolay iş bulunmuyor sonuçta
 
İşe yeni başladıysanız alışana kadar düzeninizin şaşması çok normal
Zaman geçtikçe kendi içinizde bi düzen bulursunuz
Kolay kolay iş bulunmuyor sonuçta
Böyle düşünüp sürekli deva ediyorum ama bilmem sonu ne olacak.. insanların sürekli seni bilmiyomus gibi itip kakmaya calısması…
 
Böyle düşünüp sürekli deva ediyorum ama bilmem sonu ne olacak.. insanların sürekli seni bilmiyomus gibi itip kakmaya calısması…
İyi de yeni başlamışsınız
Bocalamanız normal
Bilmiyorsanız da öğrenirsiniz
Sadece size kaba davranmalarına müsaade etmeyin
Duruşunuz net olsun
Zamanla size alışacaklardır
Her zorluk da bırakıp kaçmak uzun vadede doğru olan davranış değil bence
 
Hic mi iyi anlastiginiz birisi yok isyerinizde? Birisi ile iyi anlassaniz arada sirada arkanizi kollardi belki. Herkes sevdigi isi yapamiyor malesef. O isten ciksaniz yenisini seveceksiniz diye de bir durum yok. Birkac arkadas yapmaya calisin gerisi gelir.
1 kişi var ama onada pek güvenmiyorum şakayla bile olsa kaç yıllık arkadaşlarınn arkasından konustu. Bir baska elemn birşeyde yanlıs yaptım anında gitti arkamdan konustu sonra birden u dönüşüyle aşırı iyi davranmaya başladı bana bende anlamadım. Yani anlaycağınız zindan resmen.
 
Malum işle ilgili sonunda bir konu açtım. Uzun süre iş bulamadıktan sonra bu işi buldum o yüzden sürekli biraz daha sık dışını diyorum ama sık dedikçe iş yerinde daha da mutsuz oluyorum. Bazen alışıyorum işe ama eve gelince bidaha asla gitmek istemiyorum belki bu uzun süre calısmamaktan oldu ama iş yerinde sevmediğim, calısmak istemediğim enerjimi sömüren insanlardan dolayıda kaynaklı aslında. Sürekli sanki hatamı kollayan birileri var böyle oldukça hata yapmaya çok müsait oluyor insan. 2. Seçenek ise saat düzeni sıfır vardiyalı sistem denildi ama eleman çok değişiyor ve biri çıktıkça bildiğiniz sürekli full calısıyoruz sabah gidip akşam 10-11lerde evde oluyorum. Eşimle bir ara bildiğiniz 3-4 gün görüşemedik aynı evin içinde. 1-1,5 yıl sonra bebek düşünüyoruz eğer kısmet olur Allah nasip ederse biraz birikim yapayım dedim ama bu gidişle zor. Yine kenarıda biraz birikim var ama az daha katsam üstüne ne zararı var. Başka iş bakıyorum yok bulamıyorum. Eşim şuan zaten psikolojik sıkıntıları var görüşemedikçe az vakit geçirdikçe iyice bunalıyor. Eşim çocuk için hersey olcağına varcak bu kadar kasma birikim birikim diye sen kendine al birazda ihtiyaçlarını gör özgürce alısveriş yap diyor. Bir karar vermek istiyorum ki artık yavaştan çıkacağımı söyleyeyim.
Çıkınca bu sefer evde devam etseydim dicem ama devam ettikçe kendime kızcam, mutsuz olcam. Berbat bi ikilemdeyim artık. Vücudum yanıyor stresten her gün. Yani işi istemiyorum ama yinede her gün gidiyorum mecburen. Nedense kendime işi bırakırsan uzun süreden sonra buldun bıraktın nankör, beceriksiz insansın diyorum. Eşimde her gün stres olcağına çık diyor.
bende 4 aydır sürekli işten çıkacam diyip çıkamıyorum çook mutsuzum. bugün markete gittim 30 lu xl yumurta, 1 kg pirinç, 1 lt ayran ve poşete 52 tl verdim. hamileyim birde bebişin masrafları olur, çıkamıyorum bu hayat pahalılığında. Allah herkesin yardımcısı olsun mecburiyetten mutsuz olduğumuz işleri yaparken ömrümüz çürüyecek :cry:
 
bende 4 aydır sürekli işten çıkacam diyip çıkamıyorum çook mutsuzum. bugün markete gittim 30 lu xl yumurta, 1 kg pirinç, 1 lt ayran ve poşete 52 tl verdim. hamileyim birde bebişin masrafları olur, çıkamıyorum bu hayat pahalılığında. Allah herkesin yardımcısı olsun mecburiyetten mutsuz olduğumuz işleri yaparken ömrümüz çürüyecek :cry:
Çok üzüldüm 😔 Bebeğini sağ salim kucağınıza alın sağlıkla büyüsün inşallah. Malesef çok pahalı oldu hayat… 😖
 
bende 4 aydır sürekli işten çıkacam diyip çıkamıyorum çook mutsuzum. bugün markete gittim 30 lu xl yumurta, 1 kg pirinç, 1 lt ayran ve poşete 52 tl verdim. hamileyim birde bebişin masrafları olur, çıkamıyorum bu hayat pahalılığında. Allah herkesin yardımcısı olsun mecburiyetten mutsuz olduğumuz işleri yaparken ömrümüz çürüyecek :cry:
Sanırım bende devam edersem hep böyle beynimi yicem çık çıkma diye o daha stresli
 
Mağaza işi zor ya ben bekar halimle 1 sene dayanabildim. Eşimle vakit geçirememek beni kötü etkilerdi bir süre sonra başlıcam parasına moduna giriliyor çünkü.
Evet onu saymıyorum ama alışıyor insan çünkü mecbur iş bu yani. Ama etrafımda sürekli beni geren insanlar enerjimi sömüren insanlar var bende de hemen odaklanamama, adapte olamama sorunu var çok problem yaşıyorum. Mesela yarın yine istediğim sıfır. Bide yarın 10 da çıkıcam 11 e doğru anca evdeyim. Ertesi sabah yine. İstek kalmıyor.
 
Evet onu saymıyorum ama alışıyor insan çünkü mecbur iş bu yani. Ama etrafımda sürekli beni geren insanlar enerjimi sömüren insanlar var bende de hemen odaklanamama, adapte olamama sorunu var çok problem yaşıyorum. Mesela yarın yine istediğim sıfır. Bide yarın 10 da çıkıcam 11 e doğru anca evdeyim. Ertesi sabah yine. İstek kalmıyor.
Aldığınız parayla birikim bir kenarı biraz gezmek iki kuaföre gitmek istiyosunuz ona bile vakit sıfır böyle olunca emeğime yazık deyip oturmak mantıklı geliyo
 
Malum işle ilgili sonunda bir konu açtım. Uzun süre iş bulamadıktan sonra bu işi buldum o yüzden sürekli biraz daha sık dışını diyorum ama sık dedikçe iş yerinde daha da mutsuz oluyorum. Bazen alışıyorum işe ama eve gelince bidaha asla gitmek istemiyorum belki bu uzun süre calısmamaktan oldu ama iş yerinde sevmediğim, calısmak istemediğim enerjimi sömüren insanlardan dolayıda kaynaklı aslında. Sürekli sanki hatamı kollayan birileri var böyle oldukça hata yapmaya çok müsait oluyor insan. 2. Seçenek ise saat düzeni sıfır vardiyalı sistem denildi ama eleman çok değişiyor ve biri çıktıkça bildiğiniz sürekli full calısıyoruz sabah gidip akşam 10-11lerde evde oluyorum. Eşimle bir ara bildiğiniz 3-4 gün görüşemedik aynı evin içinde. 1-1,5 yıl sonra bebek düşünüyoruz eğer kısmet olur Allah nasip ederse biraz birikim yapayım dedim ama bu gidişle zor. Yine kenarıda biraz birikim var ama az daha katsam üstüne ne zararı var. Başka iş bakıyorum yok bulamıyorum. Eşim şuan zaten psikolojik sıkıntıları var görüşemedikçe az vakit geçirdikçe iyice bunalıyor. Eşim çocuk için hersey olcağına varcak bu kadar kasma birikim birikim diye sen kendine al birazda ihtiyaçlarını gör özgürce alısveriş yap diyor. Bir karar vermek istiyorum ki artık yavaştan çıkacağımı söyleyeyim.
Çıkınca bu sefer evde devam etseydim dicem ama devam ettikçe kendime kızcam, mutsuz olcam. Berbat bi ikilemdeyim artık. Vücudum yanıyor stresten her gün. Yani işi istemiyorum ama yinede her gün gidiyorum mecburen. Nedense kendime işi bırakırsan uzun süreden sonra buldun bıraktın nankör, beceriksiz insansın diyorum. Eşimde her gün stres olcağına çık diyor.
Bu kadar bunaltmayın kendinizi. Başkalarının yüzünden işten çıkmayın siz nie çıkıyorsunuz ki onlar gitsin çıksın. Görmezden gelin belkide amaçları zaten bu sizi işinizden etmektir. Ha ama iş verenlerde sorunluysa iş şartları size çok ağır geliyorsa bu kadar strese değmez elbet başka iş bulursunuz.
 
Bu kadar bunaltmayın kendinizi. Başkalarının yüzünden işten çıkmayın siz nie çıkıyorsunuz ki onlar gitsin çıksın. Görmezden gelin belkide amaçları zaten bu sizi işinizden etmektir. Ha ama iş verenlerde sorunluysa iş şartları size çok ağır geliyorsa bu kadar strese değmez elbet başka iş bulursunuz.
İnanın çok canım sıkılıyor tamam ben profesyonel değilim ama doğru yaptığım seyde bile sürekli birilerinin uyarması ve mağazada son giren siz olduğunuz için herseyi sizin basınıza kakılıyor. Bu damgadan bıktım artık. Hatta eşimde sen işini seviyordun noldu böyle aniden biri bişey mi dedim söylemedn bana dedi. Biriyle yıldınız barışmadı mı barışmıyor sanırım. Bir olay oldu orada nem kaptım ve bidaha sevemedim bazı kişileri. Saatler deseniz düzensiz.
 
X