İsteksizlik

lavinia1232012 .!.:

Merhaba hanımlar. Kısaca sorunumdan bahsedeyim size. Hayata karşı bi isteksizim. 1.5 yıl önce eşimden ayrıldım. Aslında düzenli bi hayatım var. İşim var. Maddi bi sıkıntım da yok çok şükür. Ama mutlumusun diye soracak olursanız açıkçası çok mutlu değilim.

Mesela hep şöyle diyorum ben evlilik düşünmüyorum artık ama hayatımda biri olabilir. Duygusal ve cinsel birliktelik yaşayabilirim diyorum. Ama alışkın olmadığım için mi bilmiyorum bundan da kaçıyorum. Eski eşim ilk aşkımdı yani hayatımda ondan başka bi erkek olmadı. Şimdi birisi var sadece arkadaş gibi konuşuyoruz. O hiç evlenmemiş. Aynı yaştayız. Oda benimle benzer bi kurumda memur. Benden de bi tık üst bir pozisyonda. Gayet kibar düzgün birisi. Kültürlü çok ülke gezmiş erasmusla. Ege tarafında oturuyor görev yeride orası. Mesela beni çağırıyor gel gezelim birlikte vakit geçirelim diye. Yada ben geleyim görüşelim sürekli telefonda olmuyor diye. Ama ben yok istemiyorum. 33 yaşında kadınım ama hala aileme açıklama yapamam diyorum. Doğru olan bu mu onuda bilmiyorum. Bi yandan hayatı kaçırıyorum gibi geliyor artık. Cinsellik derseniz ondan bile çekiniyorum tabularım var hala. Yani şu an ben birisi ile cinsellik yaşarsam dünyanın en kötü şeyini yapmış gibi olacağım. Düşünce olarak karşı değilim ama yetiştirilmemden dolayı mı bilmiyorum (annem otoriter bi kadın babam silik bi baba) iş icraata gelince yok aşırı isteksizim.

Bu konudaki düşüncelerinizi bekliyorum ve bu durumu aşmak istiyorum artık. Ben yetişkin bi kadınım ama hala küçük bi kız gibi davranıyorum. Yorum yaparsanız öneri verirseniz sevinirim. Teşekkür ederim

Genişletmek için tıkla...

lavinia1232012 .!.:

Merhaba hanımlar. Kısaca sorunumdan bahsedeyim size. Hayata karşı bi isteksizim. 1.5 yıl önce eşimden ayrıldım. Aslında düzenli bi hayatım var. İşim var. Maddi bi sıkıntım da yok çok şükür. Ama mutlumusun diye soracak olursanız açıkçası çok mutlu değilim.

Mesela hep şöyle diyorum ben evlilik düşünmüyorum artık ama hayatımda biri olabilir. Duygusal ve cinsel birliktelik yaşayabilirim diyorum. Ama alışkın olmadığım için mi bilmiyorum bundan da kaçıyorum. Eski eşim ilk aşkımdı yani hayatımda ondan başka bi erkek olmadı. Şimdi birisi var sadece arkadaş gibi konuşuyoruz. O hiç evlenmemiş. Aynı yaştayız. Oda benimle benzer bi kurumda memur. Benden de bi tık üst bir pozisyonda. Gayet kibar düzgün birisi. Kültürlü çok ülke gezmiş erasmusla. Ege tarafında oturuyor görev yeride orası. Mesela beni çağırıyor gel gezelim birlikte vakit geçirelim diye. Yada ben geleyim görüşelim sürekli telefonda olmuyor diye. Ama ben yok istemiyorum. 33 yaşında kadınım ama hala aileme açıklama yapamam diyorum. Doğru olan bu mu onuda bilmiyorum. Bi yandan hayatı kaçırıyorum gibi geliyor artık. Cinsellik derseniz ondan bile çekiniyorum tabularım var hala. Yani şu an ben birisi ile cinsellik yaşarsam dünyanın en kötü şeyini yapmış gibi olacağım. Düşünce olarak karşı değilim ama yetiştirilmemden dolayı mı bilmiyorum (annem otoriter bi kadın babam silik bi baba) iş icraata gelince yok aşırı isteksizim.

Bu konudaki düşüncelerinizi bekliyorum ve bu durumu aşmak istiyorum artık. Ben yetişkin bi kadınım ama hala küçük bi kız gibi davranıyorum. Yorum yaparsanız öneri verirseniz sevinirim. Teşekkür ederim

Genişletmek için tıkla...

PrimulaBaggins .!.:

Yok hayır şöyle demek istedim; izin isteyin demiyorum.
"Anne ben 3 günlüğüne şu şehre gezmeye gidiyorum" deseniz.
Hayır demesine rağmen gitseniz.. Ne olur?

Genişletmek için tıkla...

lavinia1232012 .!.:

Herşeyi sorar. Kimle gideceksin niye gideceksin. Hayır demesine rağmen gidemem işte. Hem içime sinmez o şekilde gitmek.

Genişletmek için tıkla...

migrenimsi .!.:

bakın evlenmeyi düşünmek diye bir şey yoktur -en azından bilmem kaç yaşına gelmiş yetişkin, zaten evlenmiş çocuk yapmış bir insan için. hani çeyiz-düğün-gelinlik-ilk dans-balayı romantizmi yaşayan genç kızlarımız var, o hadi neyse de...

hayatınıza evlenmek isteyeceğiniz birisi girer o insanla hayatı birleştirmeyi düşünürsünüz...onun da vakti zamanı gelince/gelirse zaten bilirsiniz.

siz neden ortada fol yok yumurta yok "evlenmeyi düşünmüyorum" diyorsunuz ki?
şu şartlarda kimseyle görüşemiyorken zaten nasıl düşünecektiniz? ve bu neyin şartlanması? yani anlatabiliyor muyum? durup dururken "ay ben saçımı yeşile boyatmayı düşünmüyorum" demek gibi bir şey oluyor bu sizin için şu anda.


annesiyle birlikte kalıyorlarmış
şu durumda işten eve yarım saat geç gelse sanırım annesi neredeydin diyor :/


çocuklara bakılması da gerekmiyorsa anneniz neden sizinle kaldı?
çok küçük yaşta evlenmiştiniz gözünüzü kocanızın evinde açmıştınız
kendi başınıza idare edemezsiniz gibi bir algısı mı var?

yoksa sırf dominant olduğundan mı? onun kararı mıydı. siz mi istemiştiniz?
neden kendi hayatınızın iplerini biraz elinize almaya çabalamıyorsunuz?

ben de anneme anlatırım çoğu şeyi
hergün konuşurum az önce 1 saat galatasaray beşiktaş konuştuk her gün futboldan siyasete ev tekstilinden yemeğe akrabadan tatile (bu yaz birlikte avrupa turu yaptık) bi sürü şey konuşuruz, birlikte si sürü şey de yaparız. ama benim hayatım benim hayatım.

özel hayatım, cinsel hayatım benim mahremim, kimsenin bilmesine gerek yok. annemin de herşeyi bilmesi onaylaması gerekmez.
her derdimi sıkıntımı ve onun anlamayacağı şeyleri anlatmam/paylaşmam. mesela iş hayatımdaki çoğu şeyi...mesela akademik işler yapıyorum, epey profesyonel işlerim var vs vs bunları anlatsam kadının bu konularda bir fikri yok ki anlatsam ne yani..

yakın da olsam herşeyimi bilmek ya da anlamak ya da onaylamak durumunda değil
yakın olmak %100 onayını almak da değil. çünkü mümkün değil yani. katı olmak bir kenara benim anneme inme iner

Genişletmek için tıkla...

lavinia1232012 .!.:

Annemin yanımda olmasını bende istiyorum kendiside istiyor. O olmasa idare edebilirmiyim evet edebilirim. Ama ben çocuklar konusunda da çok titizleniyorum o yüzden annemin evde olması içimi rahatlatıyor. Belki işi vardı geldi görüşeceğiz bi kahve içeceğiz falan desem bir şey demez ama başka bir yere gitmeme karşı çıkar mutlaka.

Genişletmek için tıkla...

Didem semerci .!.:

Sadece duygusallık ve cinsellik için biriyle beraber olmanızı hiç tavsiye etmem,ben evlilik niyetiyle görüştüm iki kişiyle,onlarda bile eninde sonunda erkeklerin istediği şey belli,eğer evlilik düşünmüyorsaniz hiç gerek yok,kendinizi kötü hissedersiniz buna emin olun,çocuk varken ikinciye evliliği de beyaz eşya işi gibi düşünüyorum,kaliteli olduğunu sandığın bile bozuk çıkabiliyor,şans,ama önermem.bence çocukları büyütüp belli bir yaşa gelince hayat arkadaşlığı için belki.
Hayatımın erkekler kapatılsın dönemindeyiz,tecrübelerim sonucu bir nefret oluştu ben de erkek cinsiyetine

Genişletmek için tıkla...

migrenimsi .!.:

peki ne olacak böyle?
10-15 sene sonra siz 50'lere gelince anneniz zaten yaşlanmış olur, saatten sonra hiç ayrılmaz yanınızdan. hep bu düzenle küçük bir kız çocuğu gibi mi yaşayacaksınız?

Genişletmek için tıkla...

lavinia1232012 .!.:

Ben cinselliğe karşı ön yargılı değilim aslında. Erkek kadar kadınında ihtiyacı olan bir şey. Sadece iş gerçekleştirmeye gelince istemiyorum. Belki korkuyorum bilmiyorum

Genişletmek için tıkla...

lavinia1232012 .!.:

O kadar istesekte kalamaz. Babam şimdi bile zorlanıyor ama mecbur katlanıyor. En fazla bir iki yıl daha bizimle olur.

Genişletmek için tıkla...

lavinia1232012 .!.:

Merhaba hanımlar. Kısaca sorunumdan bahsedeyim size. Hayata karşı bi isteksizim. 1.5 yıl önce eşimden ayrıldım. Aslında düzenli bi hayatım var. İşim var. Maddi bi sıkıntım da yok çok şükür. Ama mutlumusun diye soracak olursanız açıkçası çok mutlu değilim.

Mesela hep şöyle diyorum ben evlilik düşünmüyorum artık ama hayatımda biri olabilir. Duygusal ve cinsel birliktelik yaşayabilirim diyorum. Ama alışkın olmadığım için mi bilmiyorum bundan da kaçıyorum. Eski eşim ilk aşkımdı yani hayatımda ondan başka bi erkek olmadı. Şimdi birisi var sadece arkadaş gibi konuşuyoruz. O hiç evlenmemiş. Aynı yaştayız. Oda benimle benzer bi kurumda memur. Benden de bi tık üst bir pozisyonda. Gayet kibar düzgün birisi. Kültürlü çok ülke gezmiş erasmusla. Ege tarafında oturuyor görev yeride orası. Mesela beni çağırıyor gel gezelim birlikte vakit geçirelim diye. Yada ben geleyim görüşelim sürekli telefonda olmuyor diye. Ama ben yok istemiyorum. 33 yaşında kadınım ama hala aileme açıklama yapamam diyorum. Doğru olan bu mu onuda bilmiyorum. Bi yandan hayatı kaçırıyorum gibi geliyor artık. Cinsellik derseniz ondan bile çekiniyorum tabularım var hala. Yani şu an ben birisi ile cinsellik yaşarsam dünyanın en kötü şeyini yapmış gibi olacağım. Düşünce olarak karşı değilim ama yetiştirilmemden dolayı mı bilmiyorum (annem otoriter bi kadın babam silik bi baba) iş icraata gelince yok aşırı isteksizim.

Bu konudaki düşüncelerinizi bekliyorum ve bu durumu aşmak istiyorum artık. Ben yetişkin bi kadınım ama hala küçük bi kız gibi davranıyorum. Yorum yaparsanız öneri verirseniz sevinirim. Teşekkür ederim

Genişletmek için tıkla...

Aysenimi .!.:

Ailenin yanında ne kadar rahat davranmaya çalışırsan çalış rahat edemezsin.bu tarz şeylerde gözün barsa başka eve çıkacaksın.istersen 50 yaşında ol yine anayla babayla yürümüyor bu işler.niye başka eve çıkmadiniz ki zaten.bu iş yürümez bu yaşlarda.ben de 30 yaşındayım.hâlâ annem mesaj yazarken kim kim diye sorup duruyor.

Genişletmek için tıkla...

lavinia1232012 .!.:

Ben cinselliğe karşı ön yargılı değilim aslında. Erkek kadar kadınında ihtiyacı olan bir şey. Sadece iş gerçekleştirmeye gelince istemiyorum. Belki korkuyorum bilmiyorum

Genişletmek için tıkla...

Didem semerci .!.:

Zaten

Cinselliğe karşı gelmek ihtiyacımız olmadığı için değil,bu mümkün olabilir mi.
Sadece o herşey değil demek istiyorum,özellikle sonuçlarını düşününce, tecrübem oldu ki fikrimi beyan ediyorum,varsaymiyorum,ben bu sebeple bir iliskide olmanın iyi olmadığına karar verdim.size de o yüzden önerdim,zaten korkuyormusunuz hiç te haksiz değilsiniz diyorum.

Genişletmek için tıkla...

lavinia1232012 .!.:

Merhaba hanımlar. Kısaca sorunumdan bahsedeyim size. Hayata karşı bi isteksizim. 1.5 yıl önce eşimden ayrıldım. Aslında düzenli bi hayatım var. İşim var. Maddi bi sıkıntım da yok çok şükür. Ama mutlumusun diye soracak olursanız açıkçası çok mutlu değilim.

Mesela hep şöyle diyorum ben evlilik düşünmüyorum artık ama hayatımda biri olabilir. Duygusal ve cinsel birliktelik yaşayabilirim diyorum. Ama alışkın olmadığım için mi bilmiyorum bundan da kaçıyorum. Eski eşim ilk aşkımdı yani hayatımda ondan başka bi erkek olmadı. Şimdi birisi var sadece arkadaş gibi konuşuyoruz. O hiç evlenmemiş. Aynı yaştayız. Oda benimle benzer bi kurumda memur. Benden de bi tık üst bir pozisyonda. Gayet kibar düzgün birisi. Kültürlü çok ülke gezmiş erasmusla. Ege tarafında oturuyor görev yeride orası. Mesela beni çağırıyor gel gezelim birlikte vakit geçirelim diye. Yada ben geleyim görüşelim sürekli telefonda olmuyor diye. Ama ben yok istemiyorum. 33 yaşında kadınım ama hala aileme açıklama yapamam diyorum. Doğru olan bu mu onuda bilmiyorum. Bi yandan hayatı kaçırıyorum gibi geliyor artık. Cinsellik derseniz ondan bile çekiniyorum tabularım var hala. Yani şu an ben birisi ile cinsellik yaşarsam dünyanın en kötü şeyini yapmış gibi olacağım. Düşünce olarak karşı değilim ama yetiştirilmemden dolayı mı bilmiyorum (annem otoriter bi kadın babam silik bi baba) iş icraata gelince yok aşırı isteksizim.

Bu konudaki düşüncelerinizi bekliyorum ve bu durumu aşmak istiyorum artık. Ben yetişkin bi kadınım ama hala küçük bi kız gibi davranıyorum. Yorum yaparsanız öneri verirseniz sevinirim. Teşekkür ederim

Genişletmek için tıkla...

Menekse bahcesi .!.:

Tabulariniz var o kadar dogalki ister istemez çevremize göre şekil alıyoruz o şekil bize uymasada bunu değiştirmek çok zaman alıyor.Cinsellik ,sevgililik ten önce kendinizi çözün derim mutsuzlugunuzun nedenini bulmadan bir ilişkiye başlamayın yoksa birde pişmanlık ile boğuşmak zorunda kalırsınız.Tavsiyem danışmanlık alın, arkadaşlarla tatillere çıkın bir süre sonra yanlız çıkmayı deneyin kendi sınırlarınızı görün o sınırları aşmayı deneyin gücünüzü ve neler yapabileceğimizi fak ettiğinizde kararlarınız daha emin ve doğru olacak

Genişletmek için tıkla...