işsiz eş, 1,5 yaşında bebek,artık bunalmış ben

kumru00115599

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
13 Eylül 2019
510
489
33
38
merhaba arkadaşlar
eşim 1 senedir işsiz
1,5 yaşında bir kızımız var ona bakıyor
ben mühendisim.
eşimi iş yeri ücretsiz izne ayırdı malum ekonomi durgun. kasiyerlik falan gibi bir iş bulsa zaten aldığı ücret asgari ücreti geçmeyecek oda bakıcıya, yola gidecek çalışmasının anlamı kalmıyor. en geç seneye kadar iş yerindeki durumu belli olacak.

aslında mevcut şartlarımız düzelmeden sıkıntılarımız bitmeyecek bunun farkındayım, benim ki bir iç döküş bir teselli sözü duyma, bu günlerde geçecek denmesi belki de..

eşim tüm gün çocukla uğraştığı için ev işi yapmıyor haftada bir süpürüp silmeyi yapıyor. hafta içi gündüz çocuk uyuduğunda da eline telefonu alıp okey oynuyor. evet onu da anlıyorum tüm gün çocukla uğraşmak kolay değil belki de depresyonda. çok yüklenmemeye çalışıyorum içime atıyorum çoğu şeyi. akşam eve gittiğimde, yemek yapmak, kızımızı dışarı çıkarmak, ortalığı toparlamak hep bende. kızımızda sağ olsun sürekli ağlayan, mızmız bir bebek. hele beni görünce daha da mızmızlanıyor, nazlanıyor. tüm gün beni göremiyor özlüyor o yüzden nazlanıyor farkındayım, ben de onu özlüyorum.

ama maalesef ki sorumluluklarım sırtımda kambur gibi. bazen taşımakta zorlanıyorum. çok yorulduğumu hissediyorum sadece yatağa uzanıp boş boş tavanı izlemek, ağlamak istiyorum. iş yeri, ev işi, çocuk... eşim çalışıyor olsaydı en azından ayda bir veya iki kere yardımcı alırdım en azından ev temizleme derdi birazda olsa üstümden kalkardı. gündüz bakıcı bakıyor olacağından dolayı akşam çocukla sen ilgilen ben bir yemek yapayım, sen ortalığı toparlarken ben çocukla ilgileneyim diyebilirdim. ama zaten adam tüm gün çocukla perti çıkıyor. ama benim de bütün bu sorumluluklardan pertim çıkıyor.

maddi durumlarda ayrıca canımı sıkıyor. borçlarımız var. kıt kanaat geçinmek, bir yemeğe çıkamamak, üst baş alamamak..

kafamı toparlayamıyorum, karışık yazdıysam kusura bakmayın. içimi dökmek istedim..
 
Esiniz butun gun evde madem,sadece cocuk bakmakla olmuyor anlatin. Eli tutuyorsa evleri toplasın süpürsün tozunu alsin. Eli yatkinsa mutfakta aksam icinde bisiler hazirlayabilir. Ki degilse bile ogrensin. Valla ne guzel ol. O calissa ve sen calismasan sadece cocuk baksan temizlik yemek yapmasan acaba suan ne olurdu. Biraz esinizle konuşup bu rahatlığıni kenara birakmasini soyleyin
 
zor bir yil geciriyorsunuz,
o yuzden birbirinizi suclamadan bunu once bir kabul edin ve sindirin.

Eviniz biraz pis olsun, bisey olmaz,

ama aksam isten gelip yemek yapmamalisiniz, cocugunuzla ilgileneceginiz ne kadar zamaniniz var ki zaten,
bu konuyu konusarak netlestirin ve yemek isini esinize birakin.
tabi ki bazi gunler isnista olabilir, o zaman da siz anlayis gosterirsiniz zaten.
 
Bütün gün çocuklarıyla ilgilenip, üstüne evini temizleyip, yemek yapabilen milyonlarca kadına selam olsun.

Anlayışın dozunu abartmışsınız. Eşiniz çalışsaydı, yemek yine sizde olacaktı. Şuan ki durumda yine sizde. Sizce adil bir iş bölümünüz var mı, yoksa gayet güzel sömürülüyor musunuz, bir düşünün lütfen. Ve eşiniz evle ilgili daha çok sorumluluk almayacaksa, kalksın iş bulsun. Kasiyerlik filan diye de küçümsemeyin, böyle eve çakılı kaldığı sürece, gelecekte iş bulma şansı da azalıyor.
 
2 çocuğa bakıp yemek ve temizlik yapabilen binlerce ve hatta milyonlarca kadın var bu ülkede...

Madem ki erkekler bizden daha güçlü. Görelim o halde güçlerini...

Yapabilsinler ki güçlü diyelim.

Ayhh öldüm bittim ama güçlüyüm. Yok öyle bi şey.

Ispat isteriz.
 
merhaba arkadaşlar
eşim 1 senedir işsiz
1,5 yaşında bir kızımız var ona bakıyor
ben mühendisim.
eşimi iş yeri ücretsiz izne ayırdı malum ekonomi durgun. kasiyerlik falan gibi bir iş bulsa zaten aldığı ücret asgari ücreti geçmeyecek oda bakıcıya, yola gidecek çalışmasının anlamı kalmıyor. en geç seneye kadar iş yerindeki durumu belli olacak.

aslında mevcut şartlarımız düzelmeden sıkıntılarımız bitmeyecek bunun farkındayım, benim ki bir iç döküş bir teselli sözü duyma, bu günlerde geçecek denmesi belki de..

eşim tüm gün çocukla uğraştığı için ev işi yapmıyor haftada bir süpürüp silmeyi yapıyor. hafta içi gündüz çocuk uyuduğunda da eline telefonu alıp okey oynuyor. evet onu da anlıyorum tüm gün çocukla uğraşmak kolay değil belki de depresyonda. çok yüklenmemeye çalışıyorum içime atıyorum çoğu şeyi. akşam eve gittiğimde, yemek yapmak, kızımızı dışarı çıkarmak, ortalığı toparlamak hep bende. kızımızda sağ olsun sürekli ağlayan, mızmız bir bebek. hele beni görünce daha da mızmızlanıyor, nazlanıyor. tüm gün beni göremiyor özlüyor o yüzden nazlanıyor farkındayım, ben de onu özlüyorum.

ama maalesef ki sorumluluklarım sırtımda kambur gibi. bazen taşımakta zorlanıyorum. çok yorulduğumu hissediyorum sadece yatağa uzanıp boş boş tavanı izlemek, ağlamak istiyorum. iş yeri, ev işi, çocuk... eşim çalışıyor olsaydı en azından ayda bir veya iki kere yardımcı alırdım en azından ev temizleme derdi birazda olsa üstümden kalkardı. gündüz bakıcı bakıyor olacağından dolayı akşam çocukla sen ilgilen ben bir yemek yapayım, sen ortalığı toparlarken ben çocukla ilgileneyim diyebilirdim. ama zaten adam tüm gün çocukla perti çıkıyor. ama benim de bütün bu sorumluluklardan pertim çıkıyor.

maddi durumlarda ayrıca canımı sıkıyor. borçlarımız var. kıt kanaat geçinmek, bir yemeğe çıkamamak, üst baş alamamak..

kafamı toparlayamıyorum, karışık yazdıysam kusura bakmayın. içimi dökmek istedim..

Öncelikle her dar zamanın bir bolluğu vardır. Eminim sizinde refaha ereceğiniz zaman gelecektir.

Eşiniz bence evde oturmasın. Gerekirse çalıştığı paranın yarısı bakıcı ya da kreşe gitsin ama oturmasın. en azından evinize 1000 tl fazla para girer ve oda sizi rahatlatır.

Ayrıca, 1,5 yaşında çocuğunuzu verebileceğiniz kreşlerde var. Çocuk hem kreşte evde olacağından daha çok şey öğrenir ve sosyalleşir hem de siz rahatlarsınız. 1,5 yaşında çocuk kreşe zor olur demeyin emin olun evde eşinizle geçirdiği zamandan daha kaliteli ve zengin zaman geçirecektir kreşte.

Bence eşiniz işe başlasın ve çocuğu da kreşe verin. Bakın normalde bir erkek bu kadar evde oturamaz. Böyle alıştırmayın ve bir iş bulsun.
 
neredeyse bir tek ben olumlu yaklasmisim.

o on parmaginda on parifet olan kadinlardan olmadigim icin herhalde.

evi temizlesem yemek kalirdi, yemegi yapsam ev batardi.
sonucta gecici bir surecti ve gecti bitti.


bebeginiz 1,5 yasinda ve 2 yasindan sonra gonderebileceginiz kresler daha fazla olacak ve fiyati da daha kucuk yas grubuna gore daha uygun olacaktir saniyorum. Bence 6 ay daha bu duzende devam etmelisiniz, hic esinizi ise gir diye zorlamamalisiniz. Eger bu bekleme kararini en basinda birlikte verdiyseniz elbette.

onun disinda ilk mesajimda yazdigim gibi, ben bir tek yemek konusunda esinize baski yapmaniz gerektiginizi dusunuyorum, cunku eve gel yemek yap olayina girdiginizde bebeginizle zaman geciremezsiniz.

Temizlik isini de haftasonu yapiyormus zaten, o kadar olsun, eviniz huzurlu olsun.
 
merhaba arkadaşlar
eşim 1 senedir işsiz
1,5 yaşında bir kızımız var ona bakıyor
ben mühendisim.
eşimi iş yeri ücretsiz izne ayırdı malum ekonomi durgun. kasiyerlik falan gibi bir iş bulsa zaten aldığı ücret asgari ücreti geçmeyecek oda bakıcıya, yola gidecek çalışmasının anlamı kalmıyor. en geç seneye kadar iş yerindeki durumu belli olacak.

aslında mevcut şartlarımız düzelmeden sıkıntılarımız bitmeyecek bunun farkındayım, benim ki bir iç döküş bir teselli sözü duyma, bu günlerde geçecek denmesi belki de..

eşim tüm gün çocukla uğraştığı için ev işi yapmıyor haftada bir süpürüp silmeyi yapıyor. hafta içi gündüz çocuk uyuduğunda da eline telefonu alıp okey oynuyor. evet onu da anlıyorum tüm gün çocukla uğraşmak kolay değil belki de depresyonda. çok yüklenmemeye çalışıyorum içime atıyorum çoğu şeyi. akşam eve gittiğimde, yemek yapmak, kızımızı dışarı çıkarmak, ortalığı toparlamak hep bende. kızımızda sağ olsun sürekli ağlayan, mızmız bir bebek. hele beni görünce daha da mızmızlanıyor, nazlanıyor. tüm gün beni göremiyor özlüyor o yüzden nazlanıyor farkındayım, ben de onu özlüyorum.

ama maalesef ki sorumluluklarım sırtımda kambur gibi. bazen taşımakta zorlanıyorum. çok yorulduğumu hissediyorum sadece yatağa uzanıp boş boş tavanı izlemek, ağlamak istiyorum. iş yeri, ev işi, çocuk... eşim çalışıyor olsaydı en azından ayda bir veya iki kere yardımcı alırdım en azından ev temizleme derdi birazda olsa üstümden kalkardı. gündüz bakıcı bakıyor olacağından dolayı akşam çocukla sen ilgilen ben bir yemek yapayım, sen ortalığı toparlarken ben çocukla ilgileneyim diyebilirdim. ama zaten adam tüm gün çocukla perti çıkıyor. ama benim de bütün bu sorumluluklardan pertim çıkıyor.

maddi durumlarda ayrıca canımı sıkıyor. borçlarımız var. kıt kanaat geçinmek, bir yemeğe çıkamamak, üst baş alamamak..

kafamı toparlayamıyorum, karışık yazdıysam kusura bakmayın. içimi dökmek istedim..
Biz kadınlar çok anlayışlı düşünüyoruz.Sen evde olsaydın sadece çocuklamı ilgilenicektin temizlik,yemek,ütü vs bilmiyorum ama erkekelr bu konuda iyi değil diye benimde beklemntim çok fazla olmazdı sanırım
 
Gecmıs olsun oncelıkle.
Esınızın maası ne kadardı, yanı ne kadar alacaktı da bebek yaptıgınızda bakıcı bakacaktı.
Aıleden bırılerı yok mu?
Bırde bır onerı sadece yemegı daha fazla yapın en azından ıkı gunde bır yaparsınız
 
merhaba arkadaşlar
eşim 1 senedir işsiz
1,5 yaşında bir kızımız var ona bakıyor
ben mühendisim.
eşimi iş yeri ücretsiz izne ayırdı malum ekonomi durgun. kasiyerlik falan gibi bir iş bulsa zaten aldığı ücret asgari ücreti geçmeyecek oda bakıcıya, yola gidecek çalışmasının anlamı kalmıyor. en geç seneye kadar iş yerindeki durumu belli olacak.

aslında mevcut şartlarımız düzelmeden sıkıntılarımız bitmeyecek bunun farkındayım, benim ki bir iç döküş bir teselli sözü duyma, bu günlerde geçecek denmesi belki de..

eşim tüm gün çocukla uğraştığı için ev işi yapmıyor haftada bir süpürüp silmeyi yapıyor. hafta içi gündüz çocuk uyuduğunda da eline telefonu alıp okey oynuyor. evet onu da anlıyorum tüm gün çocukla uğraşmak kolay değil belki de depresyonda. çok yüklenmemeye çalışıyorum içime atıyorum çoğu şeyi. akşam eve gittiğimde, yemek yapmak, kızımızı dışarı çıkarmak, ortalığı toparlamak hep bende. kızımızda sağ olsun sürekli ağlayan, mızmız bir bebek. hele beni görünce daha da mızmızlanıyor, nazlanıyor. tüm gün beni göremiyor özlüyor o yüzden nazlanıyor farkındayım, ben de onu özlüyorum.

ama maalesef ki sorumluluklarım sırtımda kambur gibi. bazen taşımakta zorlanıyorum. çok yorulduğumu hissediyorum sadece yatağa uzanıp boş boş tavanı izlemek, ağlamak istiyorum. iş yeri, ev işi, çocuk... eşim çalışıyor olsaydı en azından ayda bir veya iki kere yardımcı alırdım en azından ev temizleme derdi birazda olsa üstümden kalkardı. gündüz bakıcı bakıyor olacağından dolayı akşam çocukla sen ilgilen ben bir yemek yapayım, sen ortalığı toparlarken ben çocukla ilgileneyim diyebilirdim. ama zaten adam tüm gün çocukla perti çıkıyor. ama benim de bütün bu sorumluluklardan pertim çıkıyor.

maddi durumlarda ayrıca canımı sıkıyor. borçlarımız var. kıt kanaat geçinmek, bir yemeğe çıkamamak, üst baş alamamak..

kafamı toparlayamıyorum, karışık yazdıysam kusura bakmayın. içimi dökmek istedim..

Eşim çalışıyor ben izinde evdeyim bebek 10 aylık
Bütün gün bebekle uğraşıyorum o uyuyunca bu sitede takılıyorum
Eşim geliyor yemek yapıyor kızımızı gezdiriyor ortalığı mutfağı topluyor
Ve ben bunları görev paylaşımı olarak görüyorum
Acaba o da sizin gibi mi düşünüyor benim için
 
Esiniz butun gun evde madem,sadece cocuk bakmakla olmuyor anlatin. Eli tutuyorsa evleri toplasın süpürsün tozunu alsin. Eli yatkinsa mutfakta aksam icinde bisiler hazirlayabilir. Ki degilse bile ogrensin. Valla ne guzel ol. O calissa ve sen calismasan sadece cocuk baksan temizlik yemek yapmasan acaba suan ne olurdu. Biraz esinizle konuşup bu rahatlığıni kenara birakmasini soyleyin
tüm gün evdesin, çocuk uyuduğunda niye evi toparlayıp bir yemek yapmıyorsun diye kavga çıkardı tabi ki
benim onunla kavga etmeye bile gücüm yok.
yaptığım yemeklerde makarna, kızartma,kısır,patates salatası tarzında şeyler oluyor evet çok yorucu değil ama benim içimden onları bile yapmak gelmiyor artık.
ya da oyuncaklar ortalıkta saçılı oluyor üstünden atlayıp geçiyorum.
yemek masasının üzerindeki tabak çanağı toplamadan duruyor ya da öyle.
ben de saldım ama mutsuzum da bu durumdan.
 
Gecmıs olsun oncelıkle.
Esınızın maası ne kadardı, yanı ne kadar alacaktı da bebek yaptıgınızda bakıcı bakacaktı.
Aıleden bırılerı yok mu?
Bırde bır onerı sadece yemegı daha fazla yapın en azından ıkı gunde bır yaparsınız
5 bin civarı
aileler farkı şehirde
teşekkür ederim öneriniz için evet bazen bu şekilde yapıyorum bende zaten
 
Eşim çalışıyor ben izinde evdeyim bebek 10 aylık
Bütün gün bebekle uğraşıyorum o uyuyunca bu sitede takılıyorum
Eşim geliyor yemek yapıyor kızımızı gezdiriyor ortalığı mutfağı topluyor
Ve ben bunları görev paylaşımı olarak görüyorum
Acaba o da sizin gibi mi düşünüyor benim için
bilmem
siz eşinizin bunaldığını, hayattan zevk almadığını, mutsuz olduğunu, kendi adına hiçbir şey yapamadığını görseniz eşinize yardımcı olursunuz diye düşünüyorum
 
karı-koca mühendisiz... 2. cocugum oldugunda tüm gün evde 2 çocuga bakıp, temizlik, yemek her şeyle tek başıma ilgilendim 27 ay... sonra iznim bitip işe döndüğümde yine her şey bana kalmıştı. eşim bazı haftalar evi süpürür o kadar. yani sanki siz biraz abartıyorsunuz gibi geldi bana bunun altındaki neden de eşinizin çalışmaması bence.
 
merhaba konu sahibi ,, zor zamanlardan geçiyorsunuz okurken sıkıntınızı içimde hissettim , evet şartlar ortada iş bulmak zor ama çalışana da her zaman ekmek var inanın , eşiniz beklentilerini az tutup bir iş bulabilir , bir kafede garsonluk ya da kimse görmesin derse arkada bulaşık bile yıkayabilir ,broşür dağıtmak part time işler ,tanıdıgım çoğu erkek ek iş olarak geceleri taksiye çıkıyor mesela ,şoförlüğü yok mu? Ehliyeti olana iş bulması daha kolay .

Sadece parası için değil ,bir arkadaş üstte yazmış ;erkeğin bu kadar evde kalması sağlıklı değil ,kazandığı para tam kreş parasına da denk gelse ruh sağlığı için çalışmalı . Ayrıca bebeğiniz çok küçük eşiniz tüm gün bakımıyla nasıl ilgilenebiliyor , hadi arada sırada sorumluluk alması ya da annenin rahatlaması için olabilir ama bir kadın bebek bakımı bilmesede annelik içgüdüsüyle daha güzel bakabilir , ama bu işin erkeğin üstüne kalması bilemiyorum , ben eşime güvenemem , ev tehlikelerle dolu bebek bakımı zor.. temel ihtiyaclarını yapsa altını temizle ,karnını doyur ,ama bebeğin ruhsal ihtiyacları da var (sevilmek ,konuşmak anne şefkati ,sıcaklık ,ilgi ) bunları verebiliyor mu ? anneniz gelse bir süre yanınızda kalsa bebek ve ev konusunda yardımcı olsa bir süre rahatlasanız olmaz mı? Eşinizinde öylesine de olsa bi iş bulması daha kolay olur ..

Aynı durumda bir arkadaşım var, kız belediyede çalışıyor , oğlan sonradan işsiz kaldı ,1 yaşından 4 yaşına kadar bebege erkek baktı .evde çocuga bakmayı o kadar kanıksadıkı iş gelse de istemedi ,son durumları kız her ortamda eşinin işe yaramaz tembel bir eş oldugunu söyleyen saygısız bir ilişkileri var . Çocuklarında da içe kapanıklık ,geç konuşma problemi var ne yazıkki.

Çok uzun oldu kusura bakmayın , hislerinizde haklısınız ,eşinizle konuşup bize anlattığınız gibi rahatsızlıklarınızı belirtin ,durumu tekrar gözden geçirin . Yoksa bir süre sonra patlamaya hazır bomba gibi olacaksınız .
 
5 bin civarı
aileler farkı şehirde
teşekkür ederim öneriniz için evet bazen bu şekilde yapıyorum bende zaten
Baya bır maddı kayıp olmus gercekten.

Esın yemek yapmayı beceremıyorsa da evı mutlaka temız tutması gerekıyor, sen gelmeden bebegı dısarı cıkarırsada en azından sen 1 saat hem kafanı dınlemıs olursun hemde yemegını hazırlarsın.
Zor gercekten
 
Bütün gün çocuklarıyla ilgilenip, üstüne evini temizleyip, yemek yapabilen milyonlarca kadına selam olsun.

Anlayışın dozunu abartmışsınız. Eşiniz çalışsaydı, yemek yine sizde olacaktı. Şuan ki durumda yine sizde. Sizce adil bir iş bölümünüz var mı, yoksa gayet güzel sömürülüyor musunuz, bir düşünün lütfen. Ve eşiniz evle ilgili daha çok sorumluluk almayacaksa, kalksın iş bulsun. Kasiyerlik filan diye de küçümsemeyin, böyle eve çakılı kaldığı sürece, gelecekte iş bulma şansı da azalıyor.
yok küçümsemek ne haddime, 2200 lira maaşın çoğu bakıcıya, yola dışarıda yemesine içmesine gidecek diye düşünüyoruz. en azından eşim bakınca gözüm arkada kalmıyor kızımın bakımı konusunda
 
tüm gün evdesin, çocuk uyuduğunda niye evi toparlayıp bir yemek yapmıyorsun diye kavga çıkardı tabi ki
benim onunla kavga etmeye bile gücüm yok.
yaptığım yemeklerde makarna, kızartma,kısır,patates salatası tarzında şeyler oluyor evet çok yorucu değil ama benim içimden onları bile yapmak gelmiyor artık.
ya da oyuncaklar ortalıkta saçılı oluyor üstünden atlayıp geçiyorum.
yemek masasının üzerindeki tabak çanağı toplamadan duruyor ya da öyle.
ben de saldım ama mutsuzum da bu durumdan.
Bak buna bende asırı uyuz oluyorum.
Benım esım 2 hafta 4.30 da evde oluyor, 2 hafta 7.30 da gelıyor.
O erken geldıgı haftalarda yatak odasına salona gırmemelerını soyluyorum. Ne yedırdıyse ne ıcırdıyse cocuklara hepsı tezgahta duruyor veya masa da, veya yatagın bır kosesınde.
Ben cok kızıyorum o calısıyor ona ragmen soyluyorum ben gelmeden dısarı cıkar bıraz parka benımde bıraz dınlenmeye ıhtıyacım var.Ikımızde calısıyoruz , temızlıkcı fılan gelıyor eve ona ragmen evı o sekılde bulmak benı delırtıyor.
 
Back