Kızlar merhaba. Hatırlayan vardır belki, eşimi haksız yere işten çıkardılar 2 ay önce. Şirket el değişmişti, o zaman çıkış giriş yapıp tazminat vermişlerdi. Çok bir miktar değil. Yeni şirket torpilsizlerin hepsini çıkardı. 12 aylık bebeğimiz var, baya perişan olduk. İkimizde iş arıyoruz ama öncelik eşimde, kızım pek sakin bir bebek olmadığı için.
Neyse bir yer çağırdı, görüşmeye gittim. Onlar açısından çok olumlu oldu, kabul ederseniz pazartesi direk başlayabilirsiniz dediler. Ama durum şu; bu fabrika evime 30 km uzakta. Servis var ama anayoldan geçiyor. 15 dakika yürümem lazım servise. Mesai sabah 8 olduğu için benim 6.45de evden çıkıp 7 servisine binmem lazım. Akşam 6 çıkış trafikle eve gelişim 7 buçuk olacak. Cumartesi yarım gün, çıkış 12 buçuk. Dış ticaret departmanındaki tek yetkili ben olacağım, o yüzden gerektiğinde haftasonu bile işe yada limana gitmem gerekecek. Açık açık yazıyorum maaş 3. 250 tl. Güvenilir bir bakıcı buldum, kadın 1.800 istiyor aylık ve ben 7 buçuktan önce gelemem, 7 buçuğa da kalmam en geç 7de çıkarım diyor.
Eşim görüştü bir yerle, %80 olacak o işte ama bir ay sonra belli olacak. Ben senin işin olmazsa iyice kötü olacak diyorum ama eşim işi kabul etmemi istemiyor. Çok erken gidip çok geç geleceksin diyor. Gece gündüz arayacaklar, kızımız çok küçük, hangisine yetişeceksin diyor. Kadın sıkıntı diyor. Ben işe başlarım, dayan diyor.
Annemde rahatsız, 63 yaşında kadın artık. 2 hafta önce 4 gün kıpırdaman yattı belinden. Ben yaptım işini, güvenemiyorum ona da.
Bir yandan da zaman gerçekten kötü. Başka iş fırsatı çıkar mı bilemiyorum. Firmada tekstil, ben daha önce 2 yıl çalıştım bu sektörde bilgim var. Ama bende bilemedim. Eşim beni korkuttu mu yoksa cidden çok mu kötü olur kestiremiyorum şu an. Ne dersiniz kızlar, sizce ne yapmam mantıklı?