Gerçekten o kadar sevindim ki anladığına,çoğu kişi anlamaya çalışmak yerine kızgın duygularla yazıyor memnuniyetsiz görüyor.
Bence iyi yapmışsun biliyor musun. 'işin var işte daha ne, ben şöyle çalışıyprum böyle çalışıyorum şükret' diyenlerin anlamamasına rağmen elimde olsa ben de bırakırım çünkü hiçbi prestij,para sağlığımdan önemli değil bunu anlamıyorlar insanlar benim durumumda değerlendirmek yerine kendileriyle kıyaslıyor sadece.
Ama dediğim gibi işi bırakacak durumum yok maalesef zaten bu yüzden sıkışmış hissediyorum kötü hissediyorum.
İnsanlar bayılır başkasını eleştirmeyi.
Ama mutsuz bir evliliği devam ettirmek ve istemediğin işte çalışmak aynı şey.
Hatta para da çocuk olarak düşünürsen vazgeçemiyorsun.
Ama aklına bu düşünce düştüyse mutlaka bir yerde patlak vereceksin.
Hep bize uygun olmayan işlerde çalıştık hep mutsuz olduk.
Etrafımda çok iyi para kazanan ama hiç mutlu olmayan insanlar da görüyorum.
Mutlulukları borçlarını ödemek, azıcık tatillerinde otellere girmek, marka kıyafetler almak, eşya almak...
Yani hep geçici ve mezara götüremeyeceğin şeyler.
Bazen kendimizi çıkmazda sanırız. Çözüm yok sanırız.
Ama hayat sürprizlerle, imkanlarla dolu...
Hiç umudunu kaybetme.
Eğer şu an mümkün değilse ilerisi için kendine imkan yaratmaya çalış.
Para biriktir, plan yap, hiç değilse kendini geliştir ne bileyim.
Bu hayat bir kere.
Başka hayatımız olmayacak.
Ne imkansızlıklardan imkan doğuyor.
İçini karartma.
Kimseyi de dinele.
İnsanlar hep konuşur yorum yapar.
İşten çıkma der, evlen der, çocuk yap der.
Oysa hayat bu değil.
Gönlünden ne geçiyorsa umudunu kaybetme ve hiç bir şeyden korkma. Güçlü ol ve amaç edin.
:)
