yok aslında pek öyle değilim yakınlarıma karşı. hatta yakın arkadaşlarıma çemkirik denilecek boyuttayımözel hayatınızda da böyle mi? yani arkadaşlar arasında da mı hani "aman meriline kırılmaz, meriline yapar" denilen kişisiniz? ben bunun karakterle ilgili olduğunu düşünüyorum, yumuşak yüzlüsünüz o yüzden insanlar böyle.
aslında özgüveni yendiğimi düşünüyorum fakat haklı olabilirsiniz. tavsiye edeceğiniz bir şey var mı pekiBunun iyi niyetle, hanımla beyle alakası yok. Özgüven eksikliğiniz var bence. Siz kendinize güvenmiyorsunuz, dik bir duruş sergilemiyorsunuz, bu yüzden insanlar da size güvenmiyor. Pek saygı duymuyor da olabilirler.
Laf dinletmek de biraz buna bağlı bence. Kendiniz iddialı değilsiniz, işinizi yaptıramıyorsuz, bazı şeylere eyvallah çekiyorsunuz. Ama herkes çekmiyor demek ki. Kimisi de işi düzgün, hatasız yapılsın diye yaptırımcıdır.
yok aslında yanlış yapmaktan, konuşmaktan falan korkmamYaptıklarınızda hiç yanlış bir şey göremedim, olması gereken bunlar zaten. Sanırım samimiyet kaynaklı bey/hanım muhabbeti yapmıyorlar size ya da yaşınızdan dolayı. Şahsen her gün çalıştığım kişiler de benim için ya abi/abladır ya da ismiyle hitap ederim.
Tecrübeden kaynaklı bir bilginlik durumu zamanla oluyor ama siz çok mu çekingensiniz? Konuşmaktan yanlış cümle kurmaktan falan korkar mısınız?
yok aslında yanlış yapmaktan, konuşmaktan falan korkmam
fakat iş hayatında ki, yani yakın olmadığım insanlardan çekiniyorum. konuşurken düşünerek konuşamadığım bile oluyor, bazen kızarıyorum falan
mesela örneklendirir misiniz?ama ismimle hitap etseler uyarırım mesela düzgün bir dille ..
5 yıldır özel sektördeydim kamu sektörüne geçtim ve dedim ki yumuşak yüzlü olmayacağım.. abi abla değil hanım bey diyeceğim ki öyle de oldu ..
hanım bey diye hitap ediyorum onlar da bana öyle hitap ediyorlar.. ama ismimle hitap etseler uyarırım mesela düzgün bir dille ..
veya herkesle çay kahve muhabbeti yapmıyorum..
özel hayatımı açmıyorum , birisi üstüme iş yıkmaya kalkarsa anında müdahale ediyorum..
çaycı eger çayımı unutmuşsa eksik getirmişse anında müdahele edip güzellikle hatırlatıyorum.. neyse bu seferlikte böyle olsun demiyorum.
çaycı arkadaş elime birşey verse şunun masasına koyar mısın dese.. sizin koymanız daha uygun olur der geçerim.. ilkin bozulur ama sonra bir daha diyemez..
herkesin beni eleştirmesine müsade edemem mesela, bu konu hakkında konuşmaktan hoşlanmıyorum der kapatırım.. ama o kişi dostumsa tabiki dinlerim ve kendimi düzeltirim.
umarım işinize yarar..
boş zamanlarımda bireysel takılırım mesela.. dedikodu ortamlarından veya kendini bilmezlerden uzak duruyorum.
bir düşündüm de yok aslında bu kadar değilimYa bu karakter meselesi sanırım, iş dışında da yeni tanıştığınız insanlara karşı da böyle misiniz?
evet aynen dediğiniz gibi öyle çok var ki etrafımda bahsettiğiniz tiplerdenÖzgüvenli duruş karakterle alakalı malesef ki, bazı insanlar mesleğinde yeterli olmasa bile karşıya verdikleri güvenle çok bilgili izlenimi uyandırıyorlar. Bu değiştirilebilir bir şey değil bence sizin karakterinizle alakalı.
mesela örneklendirir misiniz?
gecen gün toplantıdayız 5 kişiydik. herkese çay kurabiye gelirken bana getirmedi mesela ama o an ne diyeceğimi bilemediğimden, yada belki yanlış saymıştır bana birazdan getirir diye düşündüğümden bişey demedim o an. sonrasında da getirmedi
gerçi biraz patavatsız bir tip zaten kendisi
sizce ben o anda ne diyebilirdim?
bu dediğinizi bir dönem yaptım fakat yine de aynı sonuçla karşılaştım ve mutlu olamadım. yapı olarak gülmeyi güldürmeyi seven bi insanım. diğer şekil iş hayatı katlanılabilir olmuyor benim için.Asık suratlı ol ve devamlı meşgul görün
evet aynen öyle bende aynı fikirdeyimO çaycıya bi ayar lazım o zaman, hadi samimi görmüştür bi bırakır mısın demiştir falan diyecektim ama senin mevkinin pek farkında değil sanırım?