İş hayatında mutlu olan var mı

Hanımlar ne zamandır sorguladığım bir durum bu.

Ben iş hayatında 1 sene geçirdim sadece, kendi çapında bilindik ve az biraz kurumsal denebilecek bir yer olmasına rağmen sürekli dedikodu, altındakini ezme, üstündekine yağcılık yapma, işini düzgün yapmayıp altındakileri de mağdur etme, suçu başkasına atma vesaire… Her türlü saçma sapan mualemeyi yaşadım veya benim gibi mesleğe yeni adım atanlardan da dinledim benzer durumları.

İnsan doğal olarak çok sorgulamaya başlıyor. Her yer mi böyle, mutlu yer var mıdır diye. Haftanın 5 belki 6 günü sabahtan akşama aynı ortamda çalışılan yerlerde insanlar neden birbirine hayatı zorlaştırır?

1 senelik deneyimimden sonra daha kaliteli bir yere girdiğimi zannedip mutlu olmuştum. Tamam dedim her şey farklı olacak bu sefer. Güzelce iş öğrenip kendimi geliştireceğim. Ama burda da daha ilk günden departmanımdakilerin beni iş öğretme adı altında odalarına çekip başka departmandakilerin dedikodusunu yapmasıyla bütün hevesim yerle bir oldu. Onların dedikodu ve kışkırtmalarına kulak tıkayıp bireysel takıldığımda ise dışlanan, iş öğretilmeyen ben oldum. Yine iş öğretmemeler, alttakini ezmeler üsttekine yağcılıklar derken nefes alamadım kaçtım oradan.

Şimdi sütten ağzım yana yana yoğurt yemeye korkar oldum. Zaten ekonomi kötü, şartlar kötü, sırf kendimi geliştirme amacıyla para olarak zar zor yetinebileceğim yerlere girmesine girerim ama insanların iş yapmak iş öğrenmek yerine boş lakırtılara ve boş ego savaşlarına girmelerinden bunaldım sanırım.

Okul hayatımda hep çalışkan bir insan oldum, trde ilk 4 bine girmiş ve okul hayatında kendini yabancı dil olsun seminerler olsun geliştirmiş bir avukatım. Ama şimdi çalışma hevesi yerle bir olmuş çökmüş biriyim. Sabahtan akşama yine aynı şeyleri yaşamaktan, ayaklarımın geri geri gitmesinden korkuyorum.

Var mı böyle şeyler yaşayan? Veya tam tersi ben işimden mutluyum memnunum diyen?

Okuyan cevaplayan herkese teşekkür ederim. Kırıp dökmeden yazarsanız sevinirim.

Valla millete bakarsan bu şekilde evet çalisilmaz hic bi yerde hatta birak calismayi inan ki evinden disari çikmak bile insanin icinden gelmiyor.Kimseyle samimi olmadan ama tartismadan da kendini ezdirmeden işini de hakkiyla yaparak yokuna devam ediceksin.Kafana takicak olsan o kadar çok ki aha benim karsimda oturuyo mesela bi tane suratsiz sabahtan beri gel benimle kavga et diyo ama ben napiyorum onu umursuyormuyum ASLAA.Ekmegine yag surmiycem için için kendini yiycek beni degil

İyi iş yeri az çalışıp çok maaş aldığın yerdir. Diğer türlü bu saydıkların her yerde var.

yagmurdansonra .!.:

Valla millete bakarsan bu şekilde evet çalisilmaz hic bi yerde hatta birak calismayi inan ki evinden disari çikmak bile insanin icinden gelmiyor.Kimseyle samimi olmadan ama tartismadan da kendini ezdirmeden işini de hakkiyla yaparak yokuna devam ediceksin.Kafana takicak olsan o kadar çok ki aha benim karsimda oturuyo mesela bi tane suratsiz sabahtan beri gel benimle kavga et diyo ama ben napiyorum onu umursuyormuyum ASLAA.Ekmegine yag surmiycem için için kendini yiycek beni degil

Genişletmek için tıkla...

Evet ben de bunu anlamıyorum neden suratsızlar, neden kendilerinin de iş arkadaşlarının da modunu düşürüyorlar? İnsanlar çok garip gerçekten ve evet umursamamak lazım haklısınız

Eşim mutludur işini sever, calismayi sever ama o bile bazen şikayetlenmiyor değil.

Bense çok az calistim ama mutlu olamadim, sinir krizi gecirmenin eşiğinden döndüğüm zamanlarim olmuştu anca yani sinirden elim uyuşmuyorsa o gunu mutlu gecirdim sayiyordum.
İnsanları çekemiyorum gercekten. Dunya hali buyuk konuşmak istemem ama bir daha mecbur değilsem calismayi dusunmuyorum Turkiyedeyken.

burcubahar0635 .!.:

İyi iş yeri az çalışıp çok maaş aldığın yerdir. Diğer türlü bu saydıkların her yerde var.

Genişletmek için tıkla...

Böyle olsa gene iyi. Genelde denk gelinen çok çalışıp az maaş almak… Üstüne bi de psikolojik baskılar.

CiRiLLA .!.:

Eşim mutludur işini sever, calismayi sever ama o bile bazen şikayetlenmiyor değil.

Bense çok az calistim ama mutlu olamadim, sinir krizi gecirmenin eşiğinden döndüğüm zamanlarim olmuştu anca yani sinirden elim uyuşmuyorsa o gunu mutlu gecirdim sayiyordum.
İnsanları çekemiyorum gercekten. Dunya hali buyuk konuşmak istemem ama bir daha mecbur değilsem calismayi dusunmuyorum Turkiyedeyken.

Genişletmek için tıkla...

O kadar haklısınız ki. İmkanım olsa ben de çalışmayacağım ya da çalışsam bile üniversite mezunuyum falan demeden avrupaya gidip garsonluk yapacağım. En azından insana saygı var orada.

MahpeykerKosemSultan .!.:

Evet ben de bunu anlamıyorum neden suratsızlar, neden kendilerinin de iş arkadaşlarının da modunu düşürüyorlar? İnsanlar çok garip gerçekten ve evet umursamamak lazım haklısınız

Genişletmek için tıkla...

Aynen öyle

ya özel sektörü anlıyorum ben kamudayım burada bile var ya. Yani herkesin maaşı net, kendi yağımızda kavrulup gideceğiz, patron yok yani neyi paylaşamıyorsunuz? Yok valla yok, kim kimle ne yapmış, kim kimin kuyusunu kazsın, ona mobing yapam, bunu şöyle dışlayam diye bir sürü olay. Bunları yapan istisnasız bütün insanların ortak noktası hayatsız, mutsuz insanlar olmaları. İş hayatı zor değil ama insanlar zor.

MahpeykerKosemSultan .!.:

O kadar haklısınız ki. İmkanım olsa ben de çalışmayacağım ya da çalışsam bile üniversite mezunuyum falan demeden avrupaya gidip garsonluk yapacağım. En azından insana saygı var orada.

Genişletmek için tıkla...

Hani pollyanna değilim ama iş hayatina girmeden once insanlarin bu kadar leş olabilecegi aklima gelmiyordu yaşim da kucuktu tabi ama bir şoka uğradım yani.
Saygisizlik diz boyu, bir ustte olan kendini ilah filan saniyor zaten anlatmama gerek yok hemen hemen herkes biliyordur. Psikolojik olarak ben kaldiramiyorum boyle seyelri.

İşini seversen olursun yalnız o insanlar her yer de var.
Çok takarsan mutsuz olursun.
İşini yap gel.

MahpeykerKosemSultan .!.:

O kadar haklısınız ki. İmkanım olsa ben de çalışmayacağım ya da çalışsam bile üniversite mezunuyum falan demeden avrupaya gidip garsonluk yapacağım. En azından insana saygı var orada.

Genişletmek için tıkla...

Avrupada doğup büyümüş biri olarak diyorum, orada da çalışma ortamları pek farklı sayılmaz maalesef. Üstüne bir de ırkçılık eklenirse o yüzden yabancıların daha yoğun olduğu bir şehri tavsiye ederim size şimdiden.

İşe başladığım ilk sene -memurum- yapılan mobbing, konuşulan dedikodu, aynı şekilde birilerini ezik görme, biz sizden daha çok biliriz gibi şeylerden dolayı çarpıntılar içinde kaldığımdan Dolayı Takip amaçlı 24 saatliğine holter takılmıştı. 1 ay kadar çarpıntı ilacı kullanmıştım. Hatta öyle ki mülki amire kadar çıktım çünkü müdür müsveddesi dedikodu bakımından resmen erkek o…suydu. benden alır ona, ondan alır bana getirirdi ve çıkan kaostan zevk alırdı. Çok şükür ki 2 senedir başka bir birimde çalışıyorum ama eski mesai arkadaşlarımın sesini bile duyduğumda tüylerim diken diken oluyor. Allah bir daha da geri döndürmesin İnşallah.

babam da bundan nerdeyse 15 sene evvel emekli olduğunda koltuğunda 1 dk fazla mesai geçirmedi. Öyle yıpranmıştı ki emeklisi geldiğinde yıllık izin, rapor bilmem ne yapıp emeklisinden önce çalışmayı bırakmıştı.

Yani her dönem, her kurumda bu tarz şeyler maalesef ki var. İnsanın kalitelisine denk gelmek çok zor.

anlattıkların her yerde olan şeyler. bunun tek yolu işin yapıp paranı cebine koyacaksın, bu kadar basit. en mutlu günün maaş günün olacak. insanın olduğu her yerde bu saydıkların var. fazla takılma insanlara.

Ben bir yuvada 5sene oğretmenlik yaptim, Azerbaycanda herseyin parayla oldugunu herkes bilir zaten, para verip is aldim kendime mudur 1yil sonra işimi biraz daha rtirmak icin para istedi verdim, sonra aniden evlendim mudurde idare edicekti beni cikarmicakti guya isten. Parayla aldigim isin yarisini kesip kendi gelinini benim yerime ise almis. Çalistigim yillardada cok kotuydu hademe olarak cok onceden calisanlar yeni gelen genc oğretmenleri canindan bezdirirdi hala nefret ediyorum onlardan

Amiinee .!.:

Avrupada doğup büyümüş biri olarak diyorum, orada da çalışma ortamları pek farklı sayılmaz maalesef. Üstüne bir de ırkçılık eklenirse o yüzden yabancıların daha yoğun olduğu bir şehri tavsiye ederim size şimdiden.

Genişletmek için tıkla...

Mevzu ulke, sehir degil zaten işi insanlar, insanlarin tutumu zorlastiriyor. Avrupada bile olsan Turklerle calişmak çok zormuş.
Ben de avrupada dogdum ama calisma hayatina girmedim ailemin bir cok uyesi avrupada hala, annem ve babam da avrupada calisiyorlar suan memnunlar.

Eşim de Turkiyede ama yabancilarla calisiyor cok memnun.

Ben öğretmenim, ilk senemde ağlayarak okuldan çıktığımı bilirim. Hani düşününce koca koca insanlar, ortak hiçbir şeyimiz yok, dertleri ne olabilir ki diyorsunuz ama öyle değil. Düşünüyorum da şaka gibiydi bazı şeyler, müdür beni yanına alıp öğretmenler odasında herkes ayağını denk alsın, bu kızı size ezdirmem falan demişti. İnsanlar çok garip gerçekten.
İş yerinde mutlu olmanın sırrı mümkün olduğu kadar bireyselleşmekte. Kimseye eyvallahınız olmayacak, minimum iletişim, maksimum mutluluk.
Ve tabiki tecrübe... ilk yıl istifa etmeyi düşündüğüm anlar oldu ama şu an işimi çok çok seviyorum.

CiRiLLA .!.:

Mevzu ulke, sehir degil zaten işi insanlar, insanlarin tutumu zorlastiriyor. Avrupada bile olsan Turklerle calişmak çok zormuş.
Ben de avrupada dogdum ama calisma hayatina girmedim ailemin bir cok uyesi avrupada hala, annem ve babam da avrupada calisiyorlar suan.

Eşim de Turkiyede ama yabancilarla calisiyor cok memnun.

Genişletmek için tıkla...

Orta doğulu insanlar rahat oldukları için onlarla iş yapmak kolay olmuyor gerçekten, bir kere anlaşılan saatte bile olmaları gereken yerde olmuyorlar. Ama avrupa insanı, buna orada yaşayan türkler de dahil, daha disiplinli, dürüst, ve dakik oluyorlar. En azından eşimle benim gözlemlerim bu şekilde.

Genelleme yapmış olmayayım yine de

CiRiLLA .!.:

Mevzu ulke, sehir degil zaten işi insanlar, insanlarin tutumu zorlastiriyor. Avrupada bile olsan Turklerle calişmak çok zormuş.
Ben de avrupada dogdum ama calisma hayatina girmedim ailemin bir cok uyesi avrupada hala, annem ve babam da avrupada calisiyorlar suan memnunlar.

Eşim de Turkiyede ama yabancilarla calisiyor cok memnun.

Genişletmek için tıkla...

Esin IT ci oldugu icin memnun bence,

bana da cok uzak bu ortamlar acikcasi, TR de de oyleydi, yurtdisinda da oyle.

IT de hepimiz az bucuk asosyaliz
hatta calistigim sirketlerin cogunda yonetim ozel olarak calisanlar sosyallessin, azicik 2 hos sohbet etsin diye etkinlikler ayarlarlar, onda bile konu gene donup dolasip ise gelir

Mutlu bir avukat hic gormedim. Ben avukatligi birakip insan haklari alanina gectim ama stres bitmiyor. Her sey cok zor. Mutlulugun sirri: hicbir seyi ama hicbir seyi kisisel almamak. Insanalri oldugu gibi kabul edin. Ve mutlaka spor, yoga, meditasyon, kitap, arkadaslar, aile azicik da olsa zaman ayirmaya calisin. Yoksa insan kisir donguye giriyor.