Bu lafları haketmediğiniz aşikar. Yerinizde olsam arkadaşlığımı bile keserdim bu adamla. Yok gibi davranın. Zor ama imkansız değil. Sizi bu kadar değersizleştiren bir kadının oğluyla işiniz olmasın. Eninde sonunda hepsi ailesine dönüyor çünkü.
Yani ne yapsaydim kabul etmeseydimmi... Bir daha bana hediye alma diye tenbihledim. Bilmiyorum...Şimdi okudum bunu. Siz bile bile lades diyorsunuz. Arkadaşlık çerçevesinde diye kendinizi kandırmayın
Doğru olan kabul etmemek tabiki. Eğer sizden umudu kesmesini istiyorsanız iletişimi kesin. İşyerinde sınır koyun ona. Hediyeyi kabul etmeniz onu umutlandırmaktan başka işe yaramaz.Yani ne yapsaydim kabul etmeseydimmi... Bir daha bana hediye alma diye tenbihledim. Bilmiyorum...
Süpersiniz!Çay iyidir çay iç...
Anasi ve ablasinin laflarini soylemedin mi çocuğa? Bence soylemeliydin.. Ilerisi olsun veya olmasin, bilsin..
Ayrıca o iki ahlaksiz kadin (agizlari zehir dolu, ayrıca yarali bi kadina ahlaksiz muamelesi yaptiklari icin kendileri AHLAKSIZ benim gozumde) bu cesareti kimden aliyor? Muhtemelen oğluşlarından.. Iyi bi insan olabilir, senin icin tartışmış da olabilir ama gucu yetmiyor demek ki, baş edemiyor.. Sorun tam olarak bu..
Incindigini, üzüldüğünü biliyorum, cok da iyi anliyorum.. 28 yasinda, bosanmis bekar bi kadinim ben de.. 3 sene bitti bosanali..
Umitsiz olma, Rabbim bi sevinc verecektir insaAllah.. Sabir ve dua..
Doğru olan kabul etmemek tabiki. Eğer sizden umudu kesmesini istiyorsanız iletişimi kesin. İşyerinde sınır koyun ona. Hediyeyi kabul etmeniz onu umutlandırmaktan başka işe yaramaz.
Evlenip ayrilmis birini istememis olabilirler, önyargı olabilir belki ama boyle zehir kusmak, karsidaki insani asagilayip canini yakmak ne demektir, hangi vicdana sığar? Hic "ben de belki bosanabilirim" diyerek kendini rahatlatmaya calismasin o abla hanim, zaten uzulmus acilar cekmis bi kizcagizi en hassas yerlerden vurmaya çalışmışlar, hem de zehir zemberek, Allah bildiği gibi yapsin, O'na havale et..Bende orasini dusunuyorum aslinda... Cocuk "simdiye kadar karsi cikacagim durum olmadi diye benimle boyle davranacaklarini bilemedim" diyor ama inanmiyorum ben nedense. Mesela benim abim dese su kizla evlenmek istiyorum ve hatta israr etse, bize ne duser ki? Biz kimiz ki, kendisi bilir ve en onemlisi, biz onun secimine guveniyoruz. Demekki bu cocuk o guveni kazanamamis, onlara hayatina bu sekilde karismasin hatta yonetmesine izin vermiski simdi de onlarin istedikleri oldu...
Ben ilk baslarda birkac hafta soylemedim ablasi ilk yazarken ama sonra soylemek zorunda kaldim ve soyledim. Cunku ailesi ona bu sekilde bildirmiyordu itirazini ve oda herseyin yoluna girecegine inaniyordu. Ben dedim bak oku ne yazmis, hayal kuruyorsun bosu bosuna diye... Annesi aradiktan sonrada kendisi israrla sordu neden hic yuzune bakmiyrum bende dedim annen aradi cok agir laflar soyledi. Cok birsey soylemedi, bende zaten istemiyorum bir daha arama sorma konusma benimle dedim.
Annesi ablasi boyle yaparken ilk bogazim dugumlenirdi, hatta agladim ilk zamanlarda, cok kotu hissettim birkac gun. Ama sonra onlarin cahilliyini dusununce hic kendimi uzmeye gerek yok dedim. Zaten ben boyle cahil insanlarla konusmam, ailesine girmem. Ablasi telefonda konusurken "bende evliyim ve hic bosanmam diye birsey yok, ama ben bosansam kendimden kucuk evlenmemis bir erkegi kendime yakin tutmam" dediYani kadin guya iyi birsey soyluyormus gibi kendisini alcaltti birde bana numune oluyor
Ya laf bulup diyemiyorum. Benim cok zor evliligim gecti, evliligimin zemini iyilik yapmam uzerinde kurulmustu, hep fedakarlik yaptim, iyilik yaptim karsiliginda dehset bir hayat yasadim, hem ben hem ailem... zor bela cesaretimle kurtuldum o cehennemden. Birde ustune ustluk asagilaniyorum iyimi
Hiiic takmiyorum simdi
Çocuğun ailesi tam cahilmiş.
Ama bu noktada ben ne oldu merak ettim.
Hala irtibat halinde misiniz? Hala çocuğa karşı hisleriniz var mı?
Veya onun size karşı devam eden hisleri var mı? Sonuç nereye varabilir?
Merak ettim gerçekten.
Ben yerinizde olsam ne yapardım?
Mücadele eden bir yapım olduğundan hislerime göre davranırdım.
Çokta "tın" derdim ailesine.
Fakat yaşadıklarınız var neticede geçmişinizde.
Belki aynı şeyleri yaşasaydım enerjim olmayarak, yine olumsuzluklar yaşamamak için uzaklaşabilirdim.
Bilemiyorum, böyle durumlarda insanın kendisini karşısındakinin yerine koyması zor gibi.
Yaşanılanları bilemediğimiz için, tahmin etmek zor.
Ne diyelim, hayırlısı bakalım. Merakla bende takipteyim.
Bende oyle yaptim, kestim arkadasligimi, heryerden blok ettim. Cunku ayni sekilde dusunuyordum. Ben birde aileye cok onem veririm. Hatta ailesinden kenar "mutlu" yasasak bile ben istemem ki ailesiyle arasinin bozulmasini. Yani hicbir halde kabul etmem zaten.
Cocugun bana karsi hisleri hala var, hemen-hemen hergun bir kelime de olsa mesaj atip yazardi, tabi ben cevaplamazdim, oda cevap beklemezdi zaten... Ama dun yolda karsima cikti, sadece merhabalasmak istedim dedi ve hediye almis bana, onu verdi. Ben ona hala bu konuyu kapatmadikmi dedigimde kim kapatirsa kapatsin ben kapatmadim ve oyle bir fikrim yok dedi. Ama dedi senden birsey beklemiyorum suan, birsey istemiyorum. Bir sonraki is yerimizde de ayni sirkette olacagiz zaten, 1.5 yil falan. Bir sorun cikmazsa.
Simdi oyle devam ediyor... nereye varacagi degilde nereye kadar onun devam edecegini merak ediyorum. Bilmem belki ben baskasini taniyacagim sans verecegim, belki o sogur... Ne olacagini gorecegiz
Çocuğun ailesi tam cahilmiş.
Ama bu noktada ben ne oldu merak ettim.
Hala irtibat halinde misiniz? Hala çocuğa karşı hisleriniz var mı?
Veya onun size karşı devam eden hisleri var mı? Sonuç nereye varabilir?
Merak ettim gerçekten.
Ben yerinizde olsam ne yapardım?
Mücadele eden bir yapım olduğundan hislerime göre davranırdım.
Çokta "tın" derdim ailesine.
Fakat yaşadıklarınız var neticede geçmişinizde.
Belki aynı şeyleri yaşasaydım enerjim olmayarak, yine olumsuzluklar yaşamamak için uzaklaşabilirdim.
Bilemiyorum, böyle durumlarda insanın kendisini karşısındakinin yerine koyması zor gibi.
Yaşanılanları bilemediğimiz için, tahmin etmek zor.
Ne diyelim, hayırlısı bakalım. Merakla bende takipteyim.
Himm anladim zor kūlfetli bir is ama aile nelere kadir iyi bilirim bu aile seni cok ūzer uzaktan sev daha az ūzūlūrsūn.cayi arttir sicak olsun ben de öyle yapiyorum.Aglamakla baslamak istiyorum ya... Kizlar icimi dokmem lazim. Calistigim yerde benden 3 yas kucuk - 25 yasinda, eli kiz eline degmemis ana kuzusu ama bir iyimser, bir pirlanta gibi cocuk vardi... ama pirlanta diyorum, kalbi altin gibi yani super cocuk kisacasi. Iste bu cocuk benden hoslanmis, 7-8 ay onceden basladi bu mesele. Once platonikmis, sonra acildi. Bende bosandim, 28 yasim var. Buna dedim ki, yok olmaz biliyorum iliskimiz yurumez. Benden olsa yururde, yani bizden olsa yurur, cunku cocuk asla bunu sorun etmeyi aklina bile getirmiyor. Ama ailesi... biliyorum iste, anne kuzusu, razi olmayacaklar iliskimize. Cunku onun iliskiye baslamam sebebi ciddi, olursa ciddiye gider anlaminda. Sadece gun gecirmek icin bende zaten flort etmemde. Iste gel zaman git zaman ailesi ogrendi - biz flort etmiyorduk ama ailesi beni istedigini biliyordu, bana gizli hazirladigi dogum gunu surprizini bulmuslardi evde - once ablasi facebook'tan yazdi kardesimden uzak dur diye, sonra yine yazdi, neden kardesim hala seni dusunuyor, onu kendinden uzaklastir, baska sevgilim var de. Kadina diyorum benim onunla isim yok, o zaman neden bizimle senin kavgani ediyor diyor. Neyse sonra annesi aradi, kaba laflar kullandi, ogluma selam bile vermeyeceksin diye. Bende hicbir zaman ne bir umut, ne bir razilik anlaminda, hicbirsey yapmadim. Evet mesela dogum gunu hediyesini kabul ettim ama nezaketen, nasil etmeyeyim, hep olmaz dedim. Neyse ben annesiyle konusmadan sonra hepten kestim. Yazdi cevaplamadim, selam verdi soguk sekilde aldim, oyle iste...
Ama.... ya ben bu cocuktan hoslaniyorum, napiyim
Simdi asil sorun. Is yerinde bir sorun cikti, ekipten 5-10 kisi istifa verdi, buda onlardan biri... Istifasini verdi. Az once geldi bizim odaya, herkesle vedalasti, benimle de goz-goze geldi, sagolun deyip cikti. Biliyorum simdi yapacak birsey yok yani zaten yoktuda ama derdimi paylasmak istedim. Bari goruyordum rahatliyorum ben napicam simdi, allahim su orf adetlere nefret ediyorum hayat neden zor.......Cok uzuluyorum. Napiyim ben, sicak caymi icsem?
UPDATE: Annesi benimle konusurken "seni evime gelin etmem, olurum etmem, buna %500 emin olabilirsin. Gelip evini bulur ailenle konusur seni rezil ederim, oglumdan uzak duracaksin, dul halinle ne isin var oglumla? Ben tertemiz cocuk buyuttum dul bir kadinla mi olmasi icin?" dedi. Gerisini siz dusunun artik... Devam etmem mumkunsuzdu
UPDATE 2: Cocugun istifasini sirket kabul etmedi, geri dondu 2 gun sonra ve isine devam ediyor suan. 1-2 ay sonra yeni projeye gecirecekler ki, zaten ben gelecek hafta o projede basliyorum. Tam aksine, yine birlikte calismaya devam edecegiz.
Neyse bana ne.
+1Boş verin.
Gerçekten ileride büyük sorunlar yaşacagın şimdiden aşikarmış
Ana kuzusu olmasa bile evlenmeyin derdim mesela.
Aileler evlilikte önemli faktördür.
Cocuk adam gibi, dağ gibi, kale gibi dimdik durabilse, ailesini takmazsin bi yerden sonra.. Ama cocukta hic iş yok gibi geldi bana.. Aile zaten evliliklerde cok buyuk problem olabiliyor, bir de onlara bu cesareti bilerek veya bilmeyerek veren bi eş, cidden hayati zindan edebilir, Allah korusun..
Okudukca deliriyorum ya.. "Ben tertemiz cocuk buyuttum, dul bir kadinla mi olmasi icin"!! Nasil korkunc bi bakis açısıdır bu, ustelik bi kadin bunu soyleyen.. Kendi "dul" olmamis, buyuk basari saglamis gercekten, her sey elimizde cunku!
O dul kadin diyerek nerdeyse o...u damgasi vurmaya calistigin kadin senden kat kat ahlaklı, onurlu, şereflidir, INSANdır.. Zehir dilleriyle, kararmış içleriyle nasil "tertemiz cocuk" yetistirdiyse artik.. Zaten o "dul kadin"in anasi babasi da ortalikta pislik gibi yetistiriyor evladini, kirin pasın rezilligin icinde..
Allah hidayet versin ya ne denir ki.. Cidden delirmemek işten degil..
Aynen de oyle, armut dibine duser, istisnalar olsa da herkes ailesine benziyor bi yerden sonra.. Zihniyet cok fazla değişmiyor.. Ustelik o cocuk farkinda bile degil bi halta sayilmadiginin, annesi ve ablasinin bu cesareti kendisinden aldiginin, her seyi kendilerine hak gorecek kadar hadsiz olduklarinin.. Farkinda olan adamlar bile bas edemezken bu tiplerle, pek beklentim yok bu er kişiden..Haklısın, bende delirdim bunu okuyunca.
Ama cahiller... diyecek başka kelime bulamıyorum çocuğun ailesi ile alakalı.
Ne kadar kızsam, ne kadar sinirlensem de, cahiller.
Ne anlatsan, neyi nasıl göstersen de, anlamayacak kapasitedeler bence...
Haklısın, zehir olur o hayat zaten.
Çocuk "tertemiz" büyümüş.
Bizler çamur içinde büyüyoruz ya... Tövbe tövbe.
Şimdi böyle zihniyette aile sahibi olan birinden, zaten farklı birşey beklenemez ki.
Çocuklar (bizler de dahiliz buna) ailelerin yansımaları.
Ailenin vermiş olduğu özgüven, eğitim, aile içerisindeki yaşam çok önemli zaten.
Diyecek çokta birşey yok gibi...
Yine de merakla bekliyorum ne olacak.
O anne kuzusu çocuktan, tertemiz çocuktan, yağız bir delikanlı çıkacakmı...
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?