- 6 Eylül 2012
- 550
- 137
Evet anne baba bir yere kadar ama onlardan başka kimsem Yok onlardan başka beni anlayan onlar olmasa kurda kuşa yem olurum alay konusu olurum
Evet anne baba bir yere kadar ama onlardan başka kimsem Yok onlardan başka beni anlayan onlar olmasa kurda kuşa yem olurum alay konusu olurumBence kendinizi çok asagiliyorsunuz önce bir kendinize gelin eğitiminizi tamamlayın ya da bir ise girin çevrenizi değiştirin kendi ayaklarinizin üzerinde durmaya çalışın anne baba da bir yere kadar kimse omur boyu anne baba dibinde yaşamıyor kendinize acımayı bırakıp yeni bir hayata başlamalısınız herşeye rağmen hayat devam ediyor
Evet herşey erkekle olmuyor ama benim ne arkadaşım var ne akraba hepsi kötü gününü kolluyor öyle işteInsanlari cok kafana takiyorsun.hala sevgilim olmayacak evlenemiyecem.sen ozguvenli ol kendini gelistir once.hersey erkekle evlilikle olmuyor.bosanan cocuguyla tek yasiyan bir suru insan var.annene babana yapacagin en buyuk iyilik kendini gelistirip ise girip onlara yardimci olmak.hata yaptim diye bu kadar melankolik olursan ailen daha cok uzulur
Off herşeyi en ince ayrintisina kadar kaç kişiyle olduğunu vs anlatmana gerek yok ki.Sevgili olsakta sormayacak mı geçmişimi yalanlar elbet çıkar birgün
Off herşeyi en ince ayrintisina kadar kaç kişiyle olduğunu vs anlatmana gerek yok ki.Sevgili olsakta sormayacak mı geçmişimi yalanlar elbet çıkar birgün
Zaten tek kişi olsa bakireliğim gitse şükrederdim halime ama benim bakireliğim duruyor en kötüsü de bu ya çok kişiyle olması ve bakirelik hariç hepsi olması :/Off herşeyi en ince ayrintisina kadar kaç kişiyle olduğunu vs anlatmana gerek yok ki.
Zamanında birini çok sevdim güvendim yaşadım dersin olur biter bu kadar karamsar olma.
Bende çok pişmanım nasıl yaptım bunları onlara nasıl vicdan azabıyla yatıyorum uyuyamıyorum uykularım haram oldu benimde canım ne berbat birşey vicdan azabıBen de annemi babami o kadar üzdüm ki ve o kadar onlara haksızlık yaptım ki su an geceleri uyuyamıyorum Çok iyi insanlar bazen onlari hak etmediğimi düşünüyorum. İntiharı ben de düşündüm ama bu sadece beni sevmeyenlere + verir. Çünkü onlar mutlu olur onlar kazanir. Kimler yaşıyor.. Önemli olan bu noktadan sonra hayatımızı düzeltmek ve onlara layık olmak. Tek yapabileceğimiz bu
namusu ve serefi bacak arasin indirdigimiz icin bu haaldeyiz... tovbe etmissin Rabbim kabul etsin gerisi seninle ALlah arasinda.Merhaba.. hayatımı kısa ve öz anlatmak istiyorum belki inanmayacaksınız belki yargılayacaksınız ama olsun yeterince bitik haldeyim zaten yeterince kınandım aşağılandım şimdiye kadar başlıyorum.. Çocukluğumdan beri ailem sorunluydu hemde nasıl bir çocukluk hep sessiz kaldım küçücük yaşta çok etkilendim bağırmalar çağırmalar canım annem çok acılar çekti benim benim için nelere katlandı okulda normal bir çocuk olamadım sessizdim hep hor görüldüm ezildim kiloluydum da hep dalga geçtiler derslerime odaklanamadım bundan sonra da hırçın biri oldum çıktım yanlış arkadaş ortamı vs. Derken bozuldum iyice okuldan kaçmalar Benim üstüme atmaları hep dalga geçildim okulu bıraktım sonra eve kapandım internetle geçti bütün çocukluğum erkek arkadaş sevgili ye verdim kendimi yanlış şeyler yaşadım tehdit edildim arkadaş desen zaten normal olmadığım için normal arkadaşlarım da olmadı sürekli olarak olan arkadaşım olmadı hiç hep yanlış şeyler söyledim vs kaybettim onları da arkamdan konuştular bir çok erkek arkadaşım oldu bir çok kişiyle cinsellik yaşadım saflık mı salaklık mı ne derseniz deyin haklısınız hep kavgayla bitirdim hata yaptıklarını çekemiyordum bir çok kişiyle de cinsellik konuştum işe başladım orada da ezdiler beni hep sonra arkadaş vardı ona uydum yine hep kendim gibi sandım insanları sırlarımı verdim çok hatalar yaptım şimdiye kadar ailemin yüzünü yere indirdim şuan hiç kimsemiz Yok akrabalar dahi imalı imalı konuşuyor bütün herkes beni tanıyor ve kötü ve daldan dala atlayan basit kız olarak görüyor arkadaşlık kuramıyorum dışarı çıkamıyorum bakkala dahi gidemiyorum çünkü ben sosyal fobili panik ataklı biriyim çocukluğum böyle geçtiği içinde doğru düzgün muhabbet etmeyi bile bilmiyorum hep korkuyla büyüdüm hala da öyleyim bütün günüm evde geçiyor işe başlasam yine ezileceğim yine hakkımda kötü konuşulacak ben bunları kaldıramıyorum artık annem babam için yaşıyorum onları da kaybedersem diye hep aklıma geliyor hep ağlamaklıyım hiç bir şey yapmak içimden gelmiyor ailem biliyor anlattım kızdılar ama napsınlar evlat atamazlar ki canlarım benim :'( onlar da bir gün Allah gecinden versin gidecek ve ben yapayalnız kalacağım yalnızlık korkusu bitirdi beni kötü yollara sürüklendim hep şuan onlardan başka kimsem Yok sevenim ölsem onlar üzülür birtek onlara nasıl yaptım ben bunları nasıl Allahım nasıl bu kadar pislik olabildim akraba bağımız zaten kopuk pek öyle insanlara giden aile değiliz sessiz sakinler annem babam ama bütün mahalle bütün ilçe tanıdıklarımız biliyor beni ve benim yüzümden annem babama da saygıları kalmadı çok kötüyüm artık isyan etmek istemiyorum günah olmadığını annem babam üzülmüceğini bilsem intihar edicem ben hiç bir zaman mutlu olamıcam hiç sevilmeyeceğim evlenip yuva kuramayacağım çocuğum olmayacak hiç torun sahibi olamayacaklar ..hep imalı konuşulacak hep kıskandırmaya calısıcaklar aralarında konuşup bana gülücükler anladım hatalarımı ama geç oldu hemcinslerim okuyanlar burda anne olanlar varsa lütfen iyi okuyun kimseye vermesin vicdan azabı denen illeti gerçekten çok kötü bu hele çocukken ailemi çok üzdüm çok tamam sorunlu ailemiz vardı ama bu bahane değil hatırladıkça lanet ediyorum kendime pislik oluşuma annem babamı çok üzdüm babam hep çalıştı bizim için nelere göğüs gerdi annemse nelere katlandı sırf benım ıcın mutlu olmadığı halde boşanmadı herşeye rağmen yine de beni sarmalıyorlar bağrına basıyorlar Allah razı olsun keşke zamanı geri alabilsek ve o hataları hiç yapmamış olsam adım resmen f..ye çıktı herkes çıkar için yaklaşıyor hiç bir zaman gerçek sevgiyi tadamıcam mutlu olamıcam ... varsa böyle tanıdıklarınız lütfen uyarın insanlık namına yolundan döndürmeye çalışın sonra çok geç olabiliyor İNSAN NAMUSU ŞEREFİ İÇİN YAŞAR AMA BEN YAŞAYAMADIM ŞİMDİ KENDİ KARANLIĞIMDA KÖTÜLÜĞÜMDE BOĞULUYORUM ŞİMDİ BANA KAYBOLAN YILLARIMI VERSELER KEŞKE AH AH şimdi yolumu buldum tövbeler ediyorum namaz kılıyorum ama neye yarar kirlendim artık bedenim ruhum insanların bakışı arkamdan konuşmaları dışarı çıkamamak beni deli ediyor majör depresyon yaşıyorum galiba ..
Bircok kişiyle cinsellik dışında cok erkek arkadaş cinsel konuşmalarMerhaba.. ha
Bir çok erkek arkadaş yakınlaşmalar cinsellik bir kızın evlenmeden yapmaması gereken şeyler basit kız durumuna düşüren şeyler bu namussuzluk değil mi adım lekelendi bi kere tanıdıklarım yüzüme bakmıyor tanımamazlıktan geliyor dalga geçiyor
yatımı kısa ve öz anlatmak istiyorum belki inanmayacaksınız belki yargılayacaksınız ama olsun yeterince bitik haldeyim zaten yeterince kınandım aşağılandım şimdiye kadar başlıyorum.. Çocukluğumdan beri ailem sorunluydu hemde nasıl bir çocukluk hep sessiz kaldım küçücük yaşta çok etkilendim bağırmalar çağırmalar canım annem çok acılar çekti benim benim için nelere katlandı okulda normal bir çocuk olamadım sessizdim hep hor görüldüm ezildim kiloluydum da hep dalga geçtiler derslerime odaklanamadım bundan sonra da hırçın biri oldum çıktım yanlış arkadaş ortamı vs. Derken bozuldum iyice okuldan kaçmalar Benim üstüme atmaları hep dalga geçildim okulu bıraktım sonra eve kapandım internetle geçti bütün çocukluğum erkek arkadaş sevgili ye verdim kendimi yanlış şeyler yaşadım tehdit edildim arkadaş desen zaten normal olmadığım için normal arkadaşlarım da olmadı sürekli olarak olan arkadaşım olmadı hiç hep yanlış şeyler söyledim vs kaybettim onları da arkamdan konuştular bir çok erkek arkadaşım oldu bir çok kişiyle cinsellik yaşadım saflık mı salaklık mı ne derseniz deyin haklısınız hep kavgayla bitirdim hata yaptıklarını çekemiyordum bir çok kişiyle de cinsellik konuştum işe başladım orada da ezdiler beni hep sonra arkadaş vardı ona uydum yine hep kendim gibi sandım insanları sırlarımı verdim çok hatalar yaptım şimdiye kadar ailemin yüzünü yere indirdim şuan hiç kimsemiz Yok akrabalar dahi imalı imalı konuşuyor bütün herkes beni tanıyor ve kötü ve daldan dala atlayan basit kız olarak görüyor arkadaşlık kuramıyorum dışarı çıkamıyorum bakkala dahi gidemiyorum çünkü ben sosyal fobili panik ataklı biriyim çocukluğum böyle geçtiği içinde doğru düzgün muhabbet etmeyi bile bilmiyorum hep korkuyla büyüdüm hala da öyleyim bütün günüm evde geçiyor işe başlasam yine ezileceğim yine hakkımda kötü konuşulacak ben bunları kaldıramıyorum artık annem babam için yaşıyorum onları da kaybedersem diye hep aklıma geliyor hep ağlamaklıyım hiç bir şey yapmak içimden gelmiyor ailem biliyor anlattım kızdılar ama napsınlar evlat atamazlar ki canlarım benim :'( onlar da bir gün Allah gecinden versin gidecek ve ben yapayalnız kalacağım yalnızlık korkusu bitirdi beni kötü yollara sürüklendim hep şuan onlardan başka kimsem Yok sevenim ölsem onlar üzülür birtek onlara nasıl yaptım ben bunları nasıl Allahım nasıl bu kadar pislik olabildim akraba bağımız zaten kopuk pek öyle insanlara giden aile değiliz sessiz sakinler annem babam ama bütün mahalle bütün ilçe tanıdıklarımız biliyor beni ve benim yüzümden annem babama da saygıları kalmadı çok kötüyüm artık isyan etmek istemiyorum günah olmadığını annem babam üzülmüceğini bilsem intihar edicem ben hiç bir zaman mutlu olamıcam hiç sevilmeyeceğim evlenip yuva kuramayacağım çocuğum olmayacak hiç torun sahibi olamayacaklar ..hep imalı konuşulacak hep kıskandırmaya calısıcaklar aralarında konuşup bana gülücükler anladım hatalarımı ama geç oldu hemcinslerim okuyanlar burda anne olanlar varsa lütfen iyi okuyun kimseye vermesin vicdan azabı denen illeti gerçekten çok kötü bu hele çocukken ailemi çok üzdüm çok tamam sorunlu ailemiz vardı ama bu bahane değil hatırladıkça lanet ediyorum kendime pislik oluşuma annem babamı çok üzdüm babam hep çalıştı bizim için nelere göğüs gerdi annemse nelere katlandı sırf benım ıcın mutlu olmadığı halde boşanmadı herşeye rağmen yine de beni sarmalıyorlar bağrına basıyorlar Allah razı olsun keşke zamanı geri alabilsek ve o hataları hiç yapmamış olsam adım resmen f..ye çıktı herkes çıkar için yaklaşıyor hiç bir zaman gerçek sevgiyi tadamıcam mutlu olamıcam ... varsa böyle tanıdıklarınız lütfen uyarın insanlık namına yolundan döndürmeye çalışın sonra çok geç olabiliyor İNSAN NAMUSU ŞEREFİ İÇİN YAŞAR AMA BEN YAŞAYAMADIM ŞİMDİ KENDİ KARANLIĞIMDA KÖTÜLÜĞÜMDE BOĞULUYORUMŞİMDİ BANA KAYBOLAN YILLARIMI VERSELER KEŞKE AH AH şimdi yolumu buldum tövbeler ediyorum namaz kılıyorum ama neye yarar kirlendim artık bedenim ruhum insanların bakışı arkamdan konuşmaları dışarı çıkamamak beni deli ediyor majör depresyon yaşıyorum galiba ..
Zaten tek kişi olsa bakireliğim gitse şükrederdim halime ama benim bakireliğim duruyor en kötüsü de bu ya çok kişiyle olması ve bakirelik hariç hepsi olması :/
Sana onları söyleyenler çok mu namuslu sen namuzsun olsan onlara ne ki değilsin ben onları yapmadığım halde bana da sürekli o. diyorlar sadece boşandım diyeMerhaba.. hayatımı kısa ve öz anlatmak istiyorum belki inanmayacaksınız belki yargılayacaksınız ama olsun yeterince bitik haldeyim zaten yeterince kınandım aşağılandım şimdiye kadar başlıyorum.. Çocukluğumdan beri ailem sorunluydu hemde nasıl bir çocukluk hep sessiz kaldım küçücük yaşta çok etkilendim bağırmalar çağırmalar canım annem çok acılar çekti benim benim için nelere katlandı okulda normal bir çocuk olamadım sessizdim hep hor görüldüm ezildim kiloluydum da hep dalga geçtiler derslerime odaklanamadım bundan sonra da hırçın biri oldum çıktım yanlış arkadaş ortamı vs. Derken bozuldum iyice okuldan kaçmalar Benim üstüme atmaları hep dalga geçildim okulu bıraktım sonra eve kapandım internetle geçti bütün çocukluğum erkek arkadaş sevgili ye verdim kendimi yanlış şeyler yaşadım tehdit edildim arkadaş desen zaten normal olmadığım için normal arkadaşlarım da olmadı sürekli olarak olan arkadaşım olmadı hiç hep yanlış şeyler söyledim vs kaybettim onları da arkamdan konuştular bir çok erkek arkadaşım oldu bir çok kişiyle cinsellik yaşadım saflık mı salaklık mı ne derseniz deyin haklısınız hep kavgayla bitirdim hata yaptıklarını çekemiyordum bir çok kişiyle de cinsellik konuştum işe başladım orada da ezdiler beni hep sonra arkadaş vardı ona uydum yine hep kendim gibi sandım insanları sırlarımı verdim çok hatalar yaptım şimdiye kadar ailemin yüzünü yere indirdim şuan hiç kimsemiz Yok akrabalar dahi imalı imalı konuşuyor bütün herkes beni tanıyor ve kötü ve daldan dala atlayan basit kız olarak görüyor arkadaşlık kuramıyorum dışarı çıkamıyorum bakkala dahi gidemiyorum çünkü ben sosyal fobili panik ataklı biriyim çocukluğum böyle geçtiği içinde doğru düzgün muhabbet etmeyi bile bilmiyorum hep korkuyla büyüdüm hala da öyleyim bütün günüm evde geçiyor işe başlasam yine ezileceğim yine hakkımda kötü konuşulacak ben bunları kaldıramıyorum artık annem babam için yaşıyorum onları da kaybedersem diye hep aklıma geliyor hep ağlamaklıyım hiç bir şey yapmak içimden gelmiyor ailem biliyor anlattım kızdılar ama napsınlar evlat atamazlar ki canlarım benim :'( onlar da bir gün Allah gecinden versin gidecek ve ben yapayalnız kalacağım yalnızlık korkusu bitirdi beni kötü yollara sürüklendim hep şuan onlardan başka kimsem Yok sevenim ölsem onlar üzülür birtek onlara nasıl yaptım ben bunları nasıl Allahım nasıl bu kadar pislik olabildim akraba bağımız zaten kopuk pek öyle insanlara giden aile değiliz sessiz sakinler annem babam ama bütün mahalle bütün ilçe tanıdıklarımız biliyor beni ve benim yüzümden annem babama da saygıları kalmadı çok kötüyüm artık isyan etmek istemiyorum günah olmadığını annem babam üzülmüceğini bilsem intihar edicem ben hiç bir zaman mutlu olamıcam hiç sevilmeyeceğim evlenip yuva kuramayacağım çocuğum olmayacak hiç torun sahibi olamayacaklar ..hep imalı konuşulacak hep kıskandırmaya calısıcaklar aralarında konuşup bana gülücükler anladım hatalarımı ama geç oldu hemcinslerim okuyanlar burda anne olanlar varsa lütfen iyi okuyun kimseye vermesin vicdan azabı denen illeti gerçekten çok kötü bu hele çocukken ailemi çok üzdüm çok tamam sorunlu ailemiz vardı ama bu bahane değil hatırladıkça lanet ediyorum kendime pislik oluşuma annem babamı çok üzdüm babam hep çalıştı bizim için nelere göğüs gerdi annemse nelere katlandı sırf benım ıcın mutlu olmadığı halde boşanmadı herşeye rağmen yine de beni sarmalıyorlar bağrına basıyorlar Allah razı olsun keşke zamanı geri alabilsek ve o hataları hiç yapmamış olsam adım resmen f..ye çıktı herkes çıkar için yaklaşıyor hiç bir zaman gerçek sevgiyi tadamıcam mutlu olamıcam ... varsa böyle tanıdıklarınız lütfen uyarın insanlık namına yolundan döndürmeye çalışın sonra çok geç olabiliyor İNSAN NAMUSU ŞEREFİ İÇİN YAŞAR AMA BEN YAŞAYAMADIM ŞİMDİ KENDİ KARANLIĞIMDA KÖTÜLÜĞÜMDE BOĞULUYORUM ŞİMDİ BANA KAYBOLAN YILLARIMI VERSELER KEŞKE AH AH şimdi yolumu buldum tövbeler ediyorum namaz kılıyorum ama neye yarar kirlendim artık bedenim ruhum insanların bakışı arkamdan konuşmaları dışarı çıkamamak beni deli ediyor majör depresyon yaşıyorum galiba ..
Teşekkür ederimnamusu ve serefi bacak arasin indirdigimiz icin bu haaldeyiz... tovbe etmissin Rabbim kabul etsin gerisi seninle ALlah arasinda.
Evet anlattım hep sırlarımı açığa çıkardım veya kavga edip ayrıldıklarım vs söyledi hep birilerine herkes öğrendiBenim merak ettiğim bir şey var devamlı herkes öğrendi adim çıktı vs demişsin sen yaşadıklarını kuzenlerine arkadaşlarına mi anlattın ? Eğer bu yüzden duyulduysa önce herkese herseyi anlatmaktan vazgeç dünyada ne olursa olsun hiçbir şey insan canından daha önemli değil. Ayrıca sen cinsellik yaşadım gunah isledim diye düşünüyorsun intihar etmek günah degil mi? Ailemin başını yere egdirdim diyorsun intihar edip hangi yüzle Allah'in karşına çıkmayı düşünüyorsun? Bence bunları bi gözden geçir ve acilen psikiyatriste git canım