- 12 Mart 2017
- 113
- 52
- 29
-
- Konu Sahibi Balparmak95
- #1
Eşimle tanışmadan önce de intihar eğilimim vardır. Eyleme dökmüşlüğüm de. Ama eşimi tanıyınca ve bulunduğum şehir değişince birşeyler duruldu. Ama şimdi tekrar aynı şeyler başlıyor. Boşanmak zor gelmiyor. Alacağım tepkiler, yeniden birşeylere başlamak zor geliyor ve beni heyecanlandırmıyor. Güçsüz hissediyorum. Yalnız çok yalnız hissediyorum.bir insanın bir insanı intihar düşüncesine kadar itmesi çok üzücü.
olmuyorsa olmuyordur.
boşanmak ölmekten nasıl daha zor geliyor?
destek alın.
Eşimle tanışmadan önce de intihar eğilimim vardır. Eyleme dökmüşlüğüm de. Ama eşimi tanıyınca ve bulunduğum şehir değişince birşeyler duruldu. Ama şimdi tekrar aynı şeyler başlıyor. Boşanmak zor gelmiyor. Alacağım tepkiler, yeniden birşeylere başlamak zor geliyor ve beni heyecanlandırmıyor. Güçsüz hissediyorum. Yalnız çok yalnız hissediyorum.
Destek aldım ama destek sırasında boşanmam gerektğini psikolog açık bir şekilde ifade etti.Ruh haliniz hiç iyi değil. Psikolojik destek almalısınız. Karşılaştığımız her zorlukta ölümü düşünmek hiç mantıklı değil. Boşanan bir sürü insan var. Kesinlikle anlasamadiginiz iyi gitmeyen evliliğe bebek düşünmeyin. Sizi iyileştirmez bozuk psikolojinizi daha da yıpratır. İyi evlilikleri bile sarsan zor bir şeydir çocuk.
Destek aldım ama destek sırasında boşanmam gerektğini psikolog açık bir şekilde ifade etti.
Destek aldım ama destek sırasında boşanmam gerektğini psikolog açık bir şekilde ifade etti.
Herkese Merhaba
Buraya ilk yazdığımda 4 aylık evliymişim şimdi 1.5 yıllık evliyim. Ve evliliğimde problemler düzelmedi. Dünyaya farklı bakıyoruz ve birbirimizin düşüncelerine saygı duymuyoruz. Bu saygı ortamını oluşturamadık. Çok fazla şey yaşadık ve ben sevginin kaldığından bile emin değilim çok yıprandık. Dün çocuk yapma fikrini ortaya attım “psikolojik olarak baba olmaya hazır değilim” dedi. Bu koca bir yalan. Açık açık yüzüme evlilik bu haldeyken senden istemiyorum dese daha az incinirdim. Çünkü yiyenlerine amcalık değil babalık yapıyor adeta. Bende boşanmak istediğimi söyledim oda boşanmak istemediğini ama ben istiyorsam gerekli işlemleri başlatabileceğimi sorun çıkarmayacağını söyledi. Bende evleri ayıralım o halde dedim ve uyumaya çekildim. Ve kendimi inthar eden bir adamın geride bıraktığı intihar notunu izlerken buldum. Sonra şah damarımı kesmemin bütün sorunu halledeceğini anladım. Yorgun’um ve henüz alışamadığım bu evlilik hayatını Bırakıp sil baştan başlamak beni çok korkutuyor. Öte yandan saçma bir şekilde gittiğim kursun sahibi ile sizli bizli olarak sohbet ederken buLuyorum kendimi. O bana hayatını anlatıyor ben ona. Ve bu saçma şey beni hem rahatsız ediyor hemde iyi hissediyorum. Sakinleşmiş hissediyorum. Bu karmaşa nefesimi kesiyor. Ve sanırım gerçekten nefesim kesilirse huzura ereceğim. Dün annem bana en fazla 5-10 yıl yaşarmışım tek böbrek ile dedi ve ben annemin acısını da kaldıramam. Ben onu gömeceğime o beni gömsün. Ben kimsenin acısını kaldıramam. Kendimi zor taşıyorum. Hayat Sevincimi kaybettim. Ve sonrasını merak etmiyorum.
Böyle bir evlilikte çocuk yapmak istemeniz saçma değil mi. Hayatınızı mahvetme konusunda bu ısrar nedir. Çocuk yapıp bu defa da boşanmak istiyorum ama çocuk babasına çok düşkün diye konu açanlardan mi olmak istiyorsunuz. Hayat çok kısa ve tek bir defa buradayız. Tekrarı yok. Belki dışarıda tüm omrunuzu birlikte ve mutlu geçireceğiniz biri var....Herkese Merhaba
Buraya ilk yazdığımda 4 aylık evliymişim şimdi 1.5 yıllık evliyim. Ve evliliğimde problemler düzelmedi. Dünyaya farklı bakıyoruz ve birbirimizin düşüncelerine saygı duymuyoruz. Bu saygı ortamını oluşturamadık. Çok fazla şey yaşadık ve ben sevginin kaldığından bile emin değilim çok yıprandık. Dün çocuk yapma fikrini ortaya attım “psikolojik olarak baba olmaya hazır değilim” dedi. Bu koca bir yalan. Açık açık yüzüme evlilik bu haldeyken senden istemiyorum dese daha az incinirdim. Çünkü yiyenlerine amcalık değil babalık yapıyor adeta. Bende boşanmak istediğimi söyledim oda boşanmak istemediğini ama ben istiyorsam gerekli işlemleri başlatabileceğimi sorun çıkarmayacağını söyledi. Bende evleri ayıralım o halde dedim ve uyumaya çekildim. Ve kendimi inthar eden bir adamın geride bıraktığı intihar notunu izlerken buldum. Sonra şah damarımı kesmemin bütün sorunu halledeceğini anladım. Yorgun’um ve henüz alışamadığım bu evlilik hayatını Bırakıp sil baştan başlamak beni çok korkutuyor. Öte yandan saçma bir şekilde gittiğim kursun sahibi ile sizli bizli olarak sohbet ederken buLuyorum kendimi. O bana hayatını anlatıyor ben ona. Ve bu saçma şey beni hem rahatsız ediyor hemde iyi hissediyorum. Sakinleşmiş hissediyorum. Bu karmaşa nefesimi kesiyor. Ve sanırım gerçekten nefesim kesilirse huzura ereceğim. Dün annem bana en fazla 5-10 yıl yaşarmışım tek böbrek ile dedi ve ben annemin acısını da kaldıramam. Ben onu gömeceğime o beni gömsün. Ben kimsenin acısını kaldıramam. Kendimi zor taşıyorum. Hayat Sevincimi kaybettim. Ve sonrasını merak etmiyorum.